hagh e nas

[=tahoma, arial, helvetica, sans-serif]حق الناس یا حق الله
(بررسی یکی دیگر از حرف های اشتباهی که در جامعه رایج است)

[=tahoma, arial, helvetica, sans-serif]شاید زیاد شنیده اید که می گویند: خدا حق الله را می بخشد ولی حق الناس را نمی بخشد.[/]

[=tahoma, arial, helvetica, sans-serif]سؤال: چه کسی این قانون را وضع کرده است؟

خداوند حرفش را یا از زبان انبیاء و اولیائش می زند و یا به وسیله کتب الهی.
کدام بیان چنین حرفی زده است. کدام کتاب و کدام نبی چنین گفته اند؟
شاید گفته شود: عقل این گونه حکم می کند.
اما باید دانست:
اولاً: هر حق الناسی حق الله هم هست. چرا که همه چیز از جمله انسان ها مملوک خدا هستند. بنابراین هر حقی از کسی ضایع شود درواقع حق خدا ضایع شده است. پس حق الناس بر حق الله ارجحیت ندارد.
ثانیاً: اگر حقی ضایع شود چه حق الله چه حق الناس ضرری برای خدا ندارد. آن که ضرر می کند آدمی است. و آدمی با این ضرر رساندن در اولین مرحله به خودش ظلم می کند. پس ضایع کردن حق الله یعنی ظلم به خود. و ظلم به خود مستلزم عذاب الهی است، مگر آن که خدا ببخشد.
ثالثاً: اگر قرار به بخشش باشد، خدا حق الناس را به راحتی می بخشد. و خودش می داند فردی که مظلوم واقع شده است را چگونه راضی کند.
پس لطف فرموده، برای خداوند تعیین تکلیف نفرمائید!