جمع بندی آیا با این شرایط می تونم ازدواج کنم؟

گفتم به کسی کز تو کمک میخواهم این را زتو من بدون شک میخواهم.
برگشت و به گوشم دوسه تا سیلی زد. کربود گمان کرد کتک میخواهم...

سلام جناب امید متشکرم ازتون.
بخاطر نبودامکانات وگوشی بی کیفیت همین متنارو هم بزور مینویسم.اما خداروشکر امشب لب تاب اومددستم تونستم اینکاروکنم...[-o

سلام

علت تاکید من بر گفت و گوی با آرامش با پرسشگر همینیه که شما میگی. من هم از چند روز قبل متوجه شدم با چه روحیه ای طرف هستیم.
پرسشگر محترم مسیر با درد رو انتخاب کرده. و من و شما قدرت و اختارش رو نداریم انتخابشون رو عوض کنیم.

ایشون درد رو انتخاب کرده و اینی هم که میبینی ما اینجا داریم خودمونو میکشیم ولی ایشون کار خودش رو انجام میده، دلیلش اینه که هنوز شدت درد راضیش نکرده. درد رو انتخاب کرده، ولی به نظرشون هنوز کافی نیست.
ایشون به درد و آسیب شدید تر احتیاج داره. به خواستشون احترام بذارید و اجازه بدید بهش برسه.

من حرف هام رو با این هدف که پرسشگر "الان" به کار بگیرن نمیزدم. ایشون الان قصدی برای تغییر رفتار ندارند. این که مشخصه.

تنها هدف این بود که وقتی دچار آسیب های شدیدتری که انتظارشون رو میکشه شدند، از این تفکر دست بردارند که این بلاها حقشون نیست، چون آدم خوبی هستند.
وقتی سرش اومد، یادش میاد که همش از قبل پیش بینی شده بود. و متوجه میشن که اتفاقا کاملا هم حقشه.

تاثیر مثبتش اون موقعست، نه الان.

اینو بر اساس تجربه شخصی از رخدادهای زندگی خودم و کلی آدم که به من اعتماد کردند و داستان و رازهای زندگیشون رو با من درمیون گذاشتن میگم.

خانم rosejuliet گرامی!
به هر کجای داستان، از اولش تا الان که نگاه کنید، میبینید انتظار هیچکدام از اتفاقات بدی که پیش اومده رو نداشتید. اما پیش اومد.
الان هم همینطوره، شما انتظار اتفافات بدتر آینده رو ندارید، اما پیش خواهد آمد. اتفاقاتی که الان از چگونگیش تصوری ندارید. این قانون دنیاست.

هر وقت لگد زندگی برای بیدار کردن یه آدم به اندازه کافی محکم نباشه، لگدهای شدیدتر در پیش خواهد بود، اینقدر شدید که یا شخص بالاخره بیدار میشه، یا از بین میره.

خوشبینی که کاربر nazak ازش صحبت میکنند رو نمیدونم.
اما خوشبینی من، فقط به اینکه زیر ضربات این لگدها کشته نشید محدود میشد، نه خلاصی از این لگدها.

شما در هر صورت باید خودتون رو برای آسیب های شدید تر آماده کنید. حاضرم باهاتون شرط ببندم اصلا نمیتونید تصور کنید چه بلاهایی داره انتظارتون رو میکشه. مسائلی که تا الان شاهدش بودید، در برابرش مثل لطیفه ست.
این روند ادامه پیدا میکنه تا زمانی که به شکل کامل موفق به کنترل احساسات و عواطف خودتون بشید.

قضیه هم خیلی واضحه شما نسبت به چیزی که خودتون بهش پی بردید بی توجهید. به حال خودتون آگاهید اما واسش عذر و بهانه میارید. پس داستان شما اینقدر ادامه پیدا میکنه که یا دیگه عذری باقی نمونه، یا شما باقی نمونید.

من ازتون درخواست دارم کماکان به حضور و فعالیت در تاپیک ادامه بدید و به شرح این آسیب ها بپردازید، ما هم استفاده میکنیم. و امیدوارم زمینگیر نشید. البته اگر هم شدید، انتخاب خودتون بوده.

موفق باشید.

سلام. با کمال احترام، ایشون نمیتونه و نباید با خودش خلوت کنه. بیمار سرطانی اگر بشینه با خودش خلوت کنه خوب میشه؟؟ ایشون نیاز به مراجعه فوری به یک پزشک حاذق و شروع درمان داره وگرنه با خود درمانی بقیه عمرش رو به باد میده. مسایل روحی و روانی چیزی نیست که آدم خودش ازش سر در بیاره. نمونه بارز خلوت کردن با خود، من هستم که بشدت از این کار متضرر شدم. آدم فکر میکنه خیلی قویه، قدرت ذهنش قادره همه مشکلات رو از پیش پا برداره اما غافل از اینکه در حالت عادی هم غرق شدن در فکر خودمون و استفاده نکردن از فکر دیگری ما رو از بین میبره، چه برسه به مواقع اورژانسی مثل این خانم.

حالا شما اگر رواشناسی خوندید یا طبق تجربیات دارید این صحبت ها رو میکنید خیلی فرق داره با کسی که صرفا جهت این اومده که با کاربر همراهی کنه و اگر بتونه با صحبتاش کمکی کرده باشه.
تا دیروز اینجا مساله بیماری یا اختلال شخصیتی یا هرچیزی که اسمش رو میزارید مطرح نبود! وگرنه اگر بنده میدونستم به هیچ عنوان دخالتی در این ماجرا نمیکردم چون نه متخصص هستم نه مساله مشابهی دیدم که بخوام از تجربیاتم بگم!
و مقصر این قضیه رو کارشناس اینجا میدونم.

و واقعا درست نبود بدون اینکه اگاهی داشته باشیم نسبت به این قضیه بقیه رو متهم به خواب بودن کنید! و این واقعا توهین هست به همه ما که از چند روزی هست داریم در این تاپیک مشارکت میکنیم.
به نظرم درباره چنین مواردی اصلا نباید کارشناس بزاره افرادی که تخصص ندارند و نمیدونن قضیه چیزه مشارکت کنندچون طرف رو به انحراف میکشند.

سلام. بنده به شخصه هییییییییچ اتهام شخصیتی رو متوجه این خانم نکرده و نمیکنم. چون خودم مشکلات شخصیتی زیادی دارم و بر حسب تجربه رنجهایی که کشیدم دارم با ایشون حرف میزنم. اینکه ایشون چه ویژگی های شخصیتی دارن اصلا در تخصص ما نیست و نیاز به مشاوره های حضوری متعدد و تستهای روانشناسی داره. مسئله مهمی که من بهش اشاره کرده و میکنم حرف گوش نکردن ایشون هست، جدا از روحیات ایشون.

اینکه من با ایشون به صراحت و قاطعیت صحبت کردم به معنی له کردن شخصیت ایشون نیست. اگر ایشون خواهر من بود به مراتب شدید تر باهاش برخورد میکردم چون ادم هر شخصیتی که داشته باشه، وقتی پای احساس به میون میاد دچار خطاهای انسانی میشه و این همون به خواب زدنه.

خانم نورالزهرا، قبول کنید که استارتر از خودشون احساسات متناقضی رو بروز دادن. در اول کار آمدن و به صراحت حرف از ازدواج با ترس از عدم دوشیزگی زدن و این مسئله رو بلد کردن. بعد اومدن و شروع کردن به گفتن خاطرات و درد دل و بعد در اخر خودشون دوباره تصمیم گرفتن به انجام کار. توجه کنید که مطالبی که ما اینجت گفتیم اصلا بدرد ایشون نخورده و این نشون میده که مشل از ما نیست بلکه مشکل از ایشونه . بجای مشاوره مجازی ،باید بره مشاوره حضوری چون داره مدام اشتباه میکنه.

من استارتر رو بخاطر داشتن احساسات خاص و متغیر و روحیات درهم ریخته سرزنش نمیکنم. بلکه به این دلیل به ایشون توصیه جدی کردم که مشخص شد ایشون نمیتونن بطور مجازی مشکلشون رو حل کنن. اگر ایشون به یک روانشناس خبره مراجعه کننف در طی جلسات متعدد، روانشناس میتونه ریشه این تصمیم گیری ها و رفتار رو در ایشون پیدا کنه و مشکل رو بر اون اساس حل کنه.

اینجا یک محل مجازیه و کسی نباید انتطار داشته باشه که مشکلش کامل حل بشه بلکه باید اینجا سر نخ روش درست حل مسئله رو بگیره و بعد بره دنبالش. به نظر من سر نخ رو همون اول استاد امید در پستهای اول خودشون دادن ولی ایم عزیز توجه نکردن و فکر کردن که بیان اینجا و نظرات ما رو بخونن و بعد تجزیه تحلیل کنن، میتونن بهترین راه حلها رو ازش بیرون بکشن.

اگر از اول همینو میگفتن یچیزی ولی ایشون همچین کاری نکردن
یعنی من یه فرد کاملا منطقی وواقف به اشتباه رو دیدم که میخواد هرچه سریعتر از این قضیه خلاص شه بعد کلی حرف دیدم ایشون عکس قضیه هستن لااقل خودشون اینجوری گفتن و رفتار کردن.

قطعا که ما نمیتونیم انتخاب ایشونو عوض کنیم

اما مشکل ما چیز دیگست که جناب امید بخوبی بهش اشاره کردن...

اینکه ما هم فقط ایشونو دلداری بدیم و بزاریم بخاطراتشون ادامه بدن بنظرم کاملا اشتباست وایشون تغییری نمیکنن تااینجا همه چیو قبول دارم هرچیو گفتیم و باهاش جلواومدیم اما باید تذکر میخوردن باید رویه تغییر کنه
من نمیخوام بهش ظلم کنم دوس دارم بخودش بیاد و اگر بیش ازاین دلداریش بدم و دنبال مطلب باشم براش مقصر منم نه اون. وقتی بزاریم هی خاطراتشونو تعریف کنن هی دلداری بدیم این روحیه مهرطلبیشونو ارضا میکنه و ایشون اصلا بخودش نمیاد گفتم که تااینجا قبول دارم باید این مسیرو طی میکردیم یه تجربه شد واسه خودم ولی بعد ازاینو نه. این تذکر و تند صحبت کردنها بنظرم خودش بخشی از درمان ایشون هست نه جدا ازش. خوشبینی من هم مثل شما بود اما من دنبال درمان کامل ایشونم میخوام ازریشه مشکلشون حل شه نمیخوام به وقت دیگه به چندسال دیگه موکول شه
تایروزی بخودش بیاد.

هرچند نه خوشبینی شما اشتباست نه خوشبینی من.

منم گفتم جدی باخانم رز حرف بزنم تا کمی بخودش بیاد. ایرادی هم تو صحبتام ندیدم
ولی شما کاملا برداشت اشتباه کردین ازصحبتای من.
مثلا من گفتم آنانیکه میخواهند بخوابند من فقط وفقط استارتر و امثال ایشونو گفتم نمیدونم اینو از کجا دراوردین و به خودتون وکاربرا نسبتش دادین. درصورتیکه من خودم یکی از افرادیم که بیشترین پستو برا این خانم گذاشتم و دلداریشون دادم خودم یکی ازهمین کاربرام..
بعد سه روز پیش دقیقا ازاین پیام ( درسته من برای قطع رابطه کردن نیومدم اینجا اومدم مشورت بگیرم و همه ی حرفا رو بشنوم و همه ی جوانبو بررسی کنم و بعد تصمیم بگیرم
این مسئله انقدر بزرگه که نمیشه با چن تا پیام زود به نتیجه رسید
من در ظاهر هم شده رابطمو با اون آقا تموم کردم و بهش گفتم به درد هم نمیخوریم ولی این تا زمانیه که اون نیومده باشه و اگر بیاد و کاری بکنه که من درموردش فکر نکردم ممکنه بتونه نظرمو عوض کنه).

به
چیزایی که خانم صائب تبریزی ( خانم نورالزهرا، قبول کنید که استارتر از خودشون احساسات متناقضی رو بروز دادن. در اول کار آمدن و به صراحت حرف از ازدواج با ترس از عدم دوشیزگی زدن و این مسئله رو بلد کردن. بعد اومدن و شروع کردن به گفتن خاطرات و درد دل و بعد در اخر خودشون دوباره تصمیم گرفتن به انجام کار. توجه کنید که مطالبی که ما اینجا گفتیم اصلا بدرد ایشون نخورده و این نشون میده که مشل از ما نیست بلکه مشکل از ایشونه . بجای مشاوره مجازی ،باید بره مشاوره حضوری چون داره مدام اشتباه میکنه.)

و جناب امید ( در مورد این خانم چند نفر غیر از من اظهار نظر کردند؟ چند خانم سعی کردند با این خانم ابتدا همدلی کنند و سپس راهکار به او ارائه دهند؟ اما چه شد؟؟!! چند صفحه دیگر باید من و دوستان بنویسیم تا این خانم راهِ درست را عملا انجام دهد؟؟ این خانم می گوید که متوجه اشتباهش شده؛ اما در حرف هایش بعد از دوازده صفحه نوشته های من و دوستان می گوید...).

گفتن پی بردم..

و عصبانی شدم مثل اینکه فهمیده باشی سرکاری یا بادیوار حرف زده باشی یا به گل مصنوعی اب داده باشی.( البته که ما درراه خدا اینکارو کردیم وگفتمم برامون اهمیت نداره حتی اگر نتیجه ای نده حرفا اما این بنظرم مختص خانم رز نیست ما با پیامای بیشتر و دلسوزیای اشتباه خودمون فقط باعث میشیم پی نبره داره چیکار میکنه بعداین منظورمه نه قبلش ). ولی باز بعدش اومدم دوسه پیام دلداری فرستادم اما دیدم باز اومدن بخاطره تعریف کردن البته که یمقدار تغییر کردن که من گفتم امیدی ندارم به این منطق و اماامیدوارم تغییر کرده باشن.

سلام
یعنی به نظر شما خانوادشون در جریان باشن بهتره؟

این مهر طلبی هم که ازش گفتم تو پیامای قبلیم بهشون گفتم اعتمادبنفسشون مشکل داره باز بعد همون پیام هم بهشون گفتم و کتاب معرفی کردم مهرطلبی جدا از اعتمادبنفس پایین نیست حالا چرا اینقد ترسیدین که میگین شرکت نمیکردم وفلان!
شما میای یچی میگی بعد میگذره ومیگذره ریشه یابی میشه و به ضعفات پی میبری قطعا کسی ازاول علم غیب نداره ایشون اومدگفت فلان کاروکردم بعدش توضیحات دیگه منم فهمیدم
خودباوریشون کمه که دوبار بهشون گفتم جناب امید هم بهشون گفته بودن.

همونطور که کسیکه اعتمادبنفس نداره تو تک تک ابعاد زندگیش تاثیر میزاره مهر طلبی هم همینطوره
جدا از هم نیستن من چیز چندان جدیدی به ایشون نگفتم والبته بیشترکه متوجه شدم از همون پیام شروع شد یعنی بعدده پست صحبت اختلال شخصیتی که ندارن ویژگی شخصیتیشون مهرطلبه اگرپیاممو بادقت میخوندی گفتم مهرطلبی مثل دختروابسته ای که پارانویید ارضاش میکنه نگفتم پارانوییده. گفتم ضعف داری همونطور که من دارم فقط ضعفامون باهم فرق دارن.

نمیدونم چرا اینقد واکنش نشون دادین!

[="Tahoma"][="Blue"]

درسته که درس روانشناسی رو نخوندم ولی اینقدری متوجه میشم که چه کسی برای درمان اومده چه کسی برای درد و دل و توجیه وضعیت و به همین خاطر پست زیر رو ارسال کردم.

[="Tahoma"][="Blue"]

"اونایی هم که بعدش شاید بیان ازت دفاع کنن بهت ظلم میکنن چون باعث میشن تو متوجه اشتباهاتت نشی."
"آن ها که می خواهند بخوابند، بخوابند. من امیدی به بیدار کردنشان ندارم."

خب شما باید از این سه جمله چی برداشت میکنید؟
جمله کارشناس بسیار دو پهلو هست.

واکنش هم نشون میدم تا سری بعدی محتاط تر رفتار بشه. و تماما این واکنش ها به خاطر رفتار کارشناس است نه جملات شما.[/]

ان شاءالله اگه این بحثای الکی تموم شد، منم نظرم رو درباره ی علت مقاومت استارتر بگم.

من فک کردم و فک میکنم که کارشناس باحرفم راجب استارتر موافق بودن که تو خوابن.

درجواب خودتونم ایشون از خود این خانم ایراد گرفتن نه کاربرا...
وگفتن چند صفحه دیگه من و دوستان باید بنویسیم تااین خانم راه درست رو عملا انجام دهد.
این خانم می گوید که متوجه اشتباهش شده؛ اما در حرف هایش بعد از دوازده صفحه نوشته های من و دوستان می گوید:...

اگر جمله کارشناس دوپهلو هست باید اول میپرسیدین بعد کاپ اخلاق میدادین.

کاملا هم بااین حرفت موافقم:

(واکنش هم نشون میدم تا سری بعدی محتاط تر رفتار بشه.)
هم من این جمله تون یادم میمونه هم خودتون یادتون بمونه.

واکنش نشون میدیم تا دفعه بعد محتاط تر رفتار بشه.

درسته ولی ادما از یجایی یاد میگیرن بحث نکنن شاید ما هم ازاین بحث یادگرفتیم هیچ کس ازاول همه چیز دان بدنیا نمیاد.
من دیگه ادامه نمیدم
شما نظرتونو بفرمایید جناب کریر. بهتون برنخوره گفتم کریر
تکنیکش معروفه.

ممنون از توضیحاتتون ...
ایشون تو پست اولشون گفتن که پدرشون مریضه من نمیدونم مثلا ممکنه مشکل قلبی داشته باشن یا ..
در این صورت چی بازم گفتن به صلاحه؟

سلام به همه

همانطور که قبلا بیان کردم شما متاسفانه تو تصمیم گیری و انجام کارها بسیار شتابزده عمل می کنید.
البته تا حدودی بهتون حق میدم، شاید بخاطر اشتباهی که کردین و برای خلاصی از مخمصه ای که در آن قرار گرفته اید باعث شدت این موضوع شده و دوست دارید زودتر تکلیفتان مشخص بشود.

شاید لازم باشه در کمال آرامش و به دور از شتاب و عجله کمی عواقب دنیوی و اخروی اشتباهی که کردین براتون پر رنگ تر بشه،
البته شما را سرزنش نمی کنیم به هر حال هر کسی ممکنه توی عمرش خطا کنه ولی مهم اینکه از مرحله ای
تصمیم به برگشت بگیره و پی به اشتباهش ببره. ولی به نظرم شما هنوز پی به بزرگی اشتباه و راهی که طی کردین و برای ادامه اش هم اصرار دارین نبردین و البته اگر کسی هم اینجا مشورت میده
به گفته خودتون فقط برای اینکه شما مطالب رو بخونید و بهترین تصمیم را بگیرید.

...بشارت ده به آن بندگان من كه؛به سخن گوش فرامى‏ دهند و بهترين آن را پيروى مى كنند اينانند كه خدايشان راه نموده و اينانند همان خردمندان (الزمر ،18-17)

حقیقتا خوندن این مطلب که دوستان شما از رابطه نزدیکتان با یه مرد غریبه مطلع اند و احتمالا دوستان این آقا هم همینطور و این گناه خیلی بی اهمیت و پیش پا افتاده تلقی میشه ،
برایم بسیار سخت و غیر قابل هضم بود، چه برسه به تصور اون که با هر بار تن و بدنم لرزید.

البته فکر نکنم آشنایی دو جنس مخالف خارج از سبک سنتی و مرسوم برای امر ازدواج خلاف شرع و اخلاق باشه، اما تو این شرایط مهمه که اگر دو طرف صادقانه هم رو میخواهند
از همون ابتدا کارها از مسیر خانواده ها ادامه پیدا کنه تا خدای نکرده مشکلی پیش نیاد.

به نظرم هرچه زمان این آشنایی بیشتر میشه و هرچه روابط نزدیکتر میشه، در عمل فاصله این دو نفر بیشتر میشه، به قول استاد امید دختر خانم هرچی به واسطه نزدیک شدن روابط
وابسته تر میشه، مرد احتمالا به خاطر حس غرور و غیرتش از دختر خانم فاصله میگیره و کم کم نگاهش از ازدواج و تشکیل زندگی فقط معطوف ارضاء برخی خواسته های فرعیست.
مرد هرقدر هم که از نظر اخلاقی مشکل داشته باشه و چشم چران باشه اما در عمل و برای ازدواج به قول خودشان دنبال همسری پاک و شایسته هستند،
البته این موضوع نه صرفا به این خاطر که مردها چون خیلی بَد و چنین و چنان هستند، بلکه احتمالا بخاطر حس غرور و غیرتی هست که طبیعتا باید در هر مردی باشه
غیرت و مردانگی هیچ مردی اجازه نمیده دختری را به همسری انتخاب کنه که دوست و آشنا از روابط نزدیک این دو قبل مراسم رسمی خبر دارند
و همین موضوع باعث میشه کم کم نسبت به طرف مقابلش سرد بشه، که تو صبحبت ها بهش اشاره شد.

وقتی دو نفر با هم ازدواج می کنند بین این دو حریم خصوصی شکل میگیره که گاهی پدر و مادر آنها هم راهی بدان ندارند، چه برسه به افراد غریبه. غیرت و مردانگی مرد
اجازه نمیده شخص غریبه ای به حریم خصوصیش وارد شود. اولی که نوشته بودید تصمیم دارید این مطلب رو با دوستش در میان بگذارید برایم جای سوال بود و باور نکردم
الان که این مطلب را می بینم اصلا برایم قابل درک نیست چگونه ممکن است غیرت و مردانگی مردی، اجازه دهد اگر واقعا صادق است فرد غریبه ای بشود واسط او و همسرش و
از تمام اسرار و روابطشان خبر دار شود....

همینطور انسان از افشای گناهان نزد دیگران نیز منع شده است و خود این کار گناهی دیگر است، اعتراف به گناه تنها باید در پیشگاه پروردگار متعال
آن هم به جهت توبه و درخواست بخشش باشد. و هرچه ارتباط با خداوند نیز پر رنگ تر شد، و هر چه قُرب و عشق انسان نسبت به یگانه خالق هستی بیشتر شد
شرم و حیا فرد نیز بیشتر میشود تا آنجا که حتی در محضر پروردگار متعال نیز به خود اجازه بازگو و یادآوری آن را نمی دهد چه برسد به بازگو و افشای آن نزد دیگران.

به نظرم وقتی کسی در شب ظلمات و وسط دریا بین امواج خروشان گیر کرده با شنا کردن و دست و پا زدن بی مورد راه به جایی نمیبره،
بنابراین چه بهتر که با پوشیدن لباس نجات غریق، خود را با آرامش و توکل به خداوند متعال، به امواج دریا بسپرد تا خود امواج او را به ساحل نجات برسانند.

اما در آخر همانطور که قبلا گفتم شاید راه حل این موضوع این باشه که حداقل در ابتدا برای مدتی فکر ازدواج را کنار بگذارید و وقت و انرژی خود را صرف امور دیگری کنید.
رابطه خود با خدای متعال را پر رنگ تر کنید تا ان شاءالله با توکل به خداوند راهی گشوده شود.
سعی کنید وقت و اوقات خودتان را با چیزهای مفید پر کنید، برای مثال خوندن کتاب گناهان کبیره، شهید دستغیب، معراج السعاده، ملا احمد نراقی و... شاید مفید باشه
و همینطور میتونید از کارشناسهای بخش اخلاق سایت کمک بگیرید.

در پناه حق

تو کل دنیا، فقط یک نفر هست که هیچ کاری رو برای خودش انجام نمیده. اونم خداست.
چون لازمه ی انجام کار برای خود، نیاز هستش و خدا هم که بی نیازه.

اشاره کردم که حتی مادر هم برای فرزندش کاری انجام نمیده. پدر و مادر برای اینکه حس پدر و مادریشون ارضا بشه، از فرزند مراقبت میکنند. پدر و مادر، نیاز دارند که پدر و مادر محسوب بشن، پس برای فرزندشون فداکاری میکنند، تا نیازشون برطرف بشه. در واقع دارن برای خودشون تلاش میکنن. که خودشون به خودشون بگن چه پدر و مادر خوبی!
برای همین هم هست که تعریف مادران از محبت هایی که به فرزندشون داشتن، با تعریف خود فرزندان خیلی متفاوته.

حتی علت عصبانی شدن بعضی از شما دوستان هم به دلیل افکار و رفتار "پرسشگر" نیست. به خاطر خودتونه. شما از این ناراحت هستید که چرا به گفته های "شما" توجه نشده. درست میگم؟

محور همیشه خودمون هستیم. خودمون و پاسخ دادن به نیازهای خودمون.
شخصیت اول داستان ما هم که همون پرسشگر هستند، در حال پاسخ دادن به نیازش خودشون هستند.

من گفتم با نسبت دادن شخصیت شیطانی و شخصیت قربانی به طرفین داستان مخالف هستم. چون این نسبت دادن ها، تعریف ماست. تعریف خودشون از خودشون کاملا متفاوته. بنابراین تحت تاثیر این تعابیر قرار نمیگیرند. یا حس بدی بهشون دست بده که تاثیر عکس میذاره. یا بر رفتار اشتباه مصمم تر میشن.

شخصیت هایی که استارتر برای خودش و شخص مقابل تعریف کرده، شخصیت "قهرمان" و شخصیت "محتاج به کمک" هست.

خب، مشخصه که خود کلمه قهرمان، بار معنایی بسیار مثبتی داره. اگه شخصی احساس کنه در جایگاه یک قهرمان قرار بگیره، بیرون اومدن از این جایگاه رو برنمیتابه. (انیمیشن شگفت انگیزان رو که دیدید!)

یک معتاد به مواد مخدر رو در نظر بگیرید.
قبل از اعتیاد، کششی به مخدر نداره. ولی بعد از اعتیاد، فکر میکنه حتما باید به مخدر دسترسی داشته باشه. به مرور مخدر جذابیت اولیه ش رو از دست میده، پس به مخدرهای قوی تر رو میاره. شما کدوم معتادی رو دیدید که با صحبت کردن قانع شده باشه ترک کنه؟ ما نمتونیم لذت نشئگی یه معتاد رو درک کنیم، ما از زاویه دید خودمون میدونیم مخدر بده، حتی خودش هم میدونه، بعد از گذشت مدتی از اعتیاد، هر بار به خودش لعنت میفرسته، ولی وقتی خمار بشه، یاداوری لذت نشئگی رفتارش رو تحت کنترل میگیره. این روند ادامه پیدا میکنه تا زمانی که یا ترک کنه، یا نابود شه.

ایشون هم به حس قهرمانی اعتیاد پیدا کردند.
ما از زاویه دید خودمون میدونیم که ایشون قهرمان نیست، اما خودشون این طور فکر نمیکنند. اصرار به ایشون برای تغییر در رفتار، یعنی اصرار به رها کردن حس قشنگ قهرمانی. شما خودتون اگه قهرمان یه داستان باشید، حاضرید از قهرمانی دست بکشید؟ مسلما خیر.

خب. کار یک قهرمان با سختی و مخمصه همراهه. سختی بیشتر، یعنی قهرمان بزرگتر. پس حالا که ایشون خودشون رو قهرمان داستان میدونند، به نظرتون هر چقدر بیشتر متوجه بزرگی مخمصه بشن، چه حسی پیدا میکنن؟ ازش استقبال میکنن!

ایشون ناخودآگاه از اینکه مورد حمله قرار بگیرند، استقبال میکنند. چون بیشتر به این نتیجه میرسند که وارد بازی شدند که از هر کسی بر نمیاد. در حق یه نفر فداکاری کردند که مشابه نداره، پس از اینکه مورد انتقاد قرار بگیرند رضایت دارند.
شما فکر میکنید علت علاقه ایشون به اینکه داستانش رو برای خیلیا تعریف کنه چیه؟ برای اینکه مورد انتقاد قرار بگیرند. تا بیشتر به این نتیجه برسن که چه فداکار بزرگی هستند. که حتی با تمام بلاهایی که سرشون اومده، باز هم دلشون نمیاد بیشتر فداکاری نکنند. یعنی بازم دلشون نمیاد قاطعانه بازی رو تموم کنند

شما ببینید، حتی خود ایشون هم تو پست هاشون، بارها به خودشون حمله کردن. حتی از قبل هم برای مورد انتقاد قرار گرفتن آماده شدند

نمیدونم قبلا از این زاویه بهش نگاه کردید یا نه. ولی به نظر من شما عقب نمیکشدشون، دارید هلش میدید.
در انتهای این مسیر، ایشون یا به یک قربانی نابود شده تبدیل میشن، یا به یک جلاد بی رحم.

مگه اینکه خودشون پی به بازی خودساخته شون ببرن.
وقتی از این بازی بیرون میان که خودشون بفهمن نه قهرمانند، نه قربانی و نه جلاد. اینها شخصیت هایی هستند که هر کدوم از ما در شرایط مختلف، خودمون برای خودمون میسازیم.

به نظرم کسی که جلوی خانوادش از کسی که دوست داشته دفاع نکرده بهتره رهاش کنید و بهش فکر نکنید. همچین آدمی که خیانت میکنه ارزش نداره. بعد به مشکل بر میخورید.

یه خسته نباشید هم بهش میگفتید! شما بهش پیام دادید که اون جواب داده!!!! اگه واقعا میخواستت تا الان باید صدها پیام برات میفرستاد که من دارم سعی میکنم و غصه نخور و.... و دلداری میداد!!!!

اون اول ادعای عاشقی داشته ولی حالا که کار به اینجا کشیده پیام هم نمیده تا تو پیام ندی؟؟؟!!!!!

فردا برای خرید خونه و هزار خرج عروسی و.... خانوادش تحت فشارش میذارند و میگن کمکت نمیکنیم تا باهاتون ازدواج نکنه و هزار سنگ جلوش میندازند!

دارید کاری میکنید که اینقدر با خانوادش درگیر بشه که خانوادش فردا بعد ازدواج هم به خونتون تشنه باشند!

حتی پدرتون هم خبردار نشه وقتی خانواده پسر اینقدر مخالفند و حتی از نظر مذهبی و فرهنگی و... با شما تفاوت دارند، در آینده باز هم پدر و مادرتون باید هر روز یه خبری از جنجال یا دعوای احتمالی شما با خانوادش بشنوند و....

بخاطر کنکور یا مسائل دیگه، در خلاصی از این مشکل در تصمیم گیری شتاب نکنید!

با یه مرد واقعی ازدواج کن

سلام.

ضمنا من که نگفتم شما از روی آگاهی این کارهارو میکنید.

در هر صورت این فقط یه نظره. صرفا در حد یک نظر بهش نگاه کنید.