اگر دانش در ثریا هم باشد مردانی از..(کارشناس :مجید)

عجم یعنی غیر عرب‌زبان

[=Century Gothic]سلام[=Century Gothic]

[=Century Gothic]عجم (Ajam-Ajaam- Hajam) در زبان فارسی و در بیشتر زبانهای آسیایی مانند زبان هندی، زبان اردو، زبان پشتو، زبان بلوچی، زبان ترکی، معنی ایرانی و زبان فارسی می‌دهد، اما در زبان عربی امروزه بیشتر به معنی غیر عرب بکار می‌رود.
[=Century Gothic]درطول تاریخ کاربردهای متعددی داشته است و به گونه های مختلفی بکار رفته است. در برهه‌ای از تاریخ به کسی که زبان عربی را متوجه نمی‌شد اعجمی می‌گفتند که این لقب در دوره موالی بیشتر به ایرانیان اطلاق می‌شد. برای اولین باردر دوره بنی امیه کاربرد تحقیر آمیز کلمه عجم برای مترادف فارس و مجوس بیان شده‌است. اما امروزه کاربرد معنای تحقیر آمیز"زبان کند(الکن)" در ادبیات عرب جایگاهی ندارد. البته هنوز هم در بعضی از شهرهای خلیج فارس بعضی اعراب سنی تندرو و یا عده‌ای قوم گرایان، کلمه عجم را بویژه به شکل "اعجمی " برای تحقیر بر ضد شیعیان و ایرانیان بکار می‌برند.کلمه عجم قبل از اینکه به این معنی بکار برود قرنها فقط برای پارسها بکار می‌رفت کما اینکه امروزه در خوزستان، اعراب هنوز هم به فارس عجم می‌گویند و این عبارت نه تنها تحقیر آمیز نبود بلکه موجب افتخار هم بود بطوری که بعضی از عربها حتی در دوره جاهلی داستان‌های شکوه کسرایان عجم و ملک جم را با افتخار نقل می‌کردند[نیازمند منبع] سپس عجم در یک برهه از تاریخ فقط برای فارسها و مترادف پارسیان بکار گرفته می‌شد.[نیازمند منبع] بعدها بدلیل قابل صرف بودن زبان عربی جم و عجم به واژه‌های متعددی مانند معجم، عجمه و غیره تبدیل شد.
[=Century Gothic]

[]

[=Century Gothic]ریشه‌های واژه عجم

[=Century Gothic]جم +ال = الجم = اجم =عجم پیوند واژه‌ای و تاریخی با جم شید و جم دارد.
[=Century Gothic]جم نام کوچک جمشید پادشاه افسانه‌ای ایران است که با شخصیت سلیمان یکی دانسته می‌شود. جمشید از دو واژه جم و شید تشکیل شده‌است. جم و یم از یک ریشه‌است و معنی دریا و اقیانوس و گروه می‌دهد شید یعنی درخشندگی همیشگی و هم معنی خور است که برای مبالغه در معنی با شید ترکیب می‌شود و خورشید خوانده می‌شود که تابناکی ابدی را برساند. جمشید بر روی هم مفهوم جم درخشان، دریای نور، خورشید تابان، دریای تابناک، فروغ جاودان را می‌رساند.
[=Century Gothic]ریشه

[=Century Gothic]کلمه یم و جم به معنی گروه و دسته و به معنی آب و رودخانه و یا دریا است. نام یکی از مشهورترین پادشاهان اساطیری ایران نیز با آن پیوند دارد. ریشه سامی و یا آریایی این کلمه قابل اثبات نیست امادرعربی کلمه با حروف (وای) شروع نمی‌شود پس یم نمی‌تواند عربی باشد. چون وزن آن هم عربی نیست. طبق قاعده زبان عرب به اسم جم الزاماٌ ال اضافه می‌شود بصورت الجم. اما چون ج در «جم» اگرچه از حروف قمری است اما به چند دلیل و از جمله اینکه اصل کلمه غیر عربی است در هنگام خواند ال جم همان قاعده حروف شمسی انجام می‌شود و بنا برین در آن حرف «ل» تلفظ نمی‌شود. جم و یم در زبان عرب نیز به معنی دریا برکه و انجمنی بوده و همان معنی لفظی نام طبقه روحانیون قدیم ایران یعنی مغ مجوس ، همان عاد تورات و قرآن بوده‌است.

[=Century Gothic]عجم در حدیث‌ها و روایت‌ها

[]

احاديثي از پيامبر

با سلام وتشکر از تمام دوستان. اصل حدیث در منابع شیعه این است.ان رسول الله ص قال :لو کان العلم منوطا با ثریا لتناوله رجال من فارس (در بحار ج1 ص195 به نقل از قرب الاسناد)و در منابع عامه اینطور نقل شده لو کان العلم معلقا باثریا لتناوله قوم من ابنا فارس (نهج الفصاحه ح 2339)اما راجع به جعل این حدیث در مقدمه دوم نهج الفصاحه ایشان قایل به تغییر 2 کلمه از نقل عامه شده اند که البته اینجانب قانع نشدم و مشکلی در روایت نمیبینم.(والبته اینکه فارس نیامده و کلمه عجم بوده تا به حال از عالمی مشاهده نشده و 2 کلمه اشاره شده هم این کلمه یعنی عجم نیست )اما راجع به پارس .با توجه به کلمه فارس در هر دو نقل پارس صحیح به نظر می ایدو البته این اثبات شی است ونفی فضیلت از اقوام دیگر نمیکندوشاید هم کلمه فارس را از باب تغلیب اورده باشن و منظور ایران باشد که در این صورت اقوام ایرانی را شامل میشود.

اگر >>> "دانش"

در ثریا هم باشد مردانی از(فارس)به آن دست میابند

یا

اگر >>> "ایمان"

یعنی در کدام فرهنگ لغت "دانش=ایمان" تلقی شده است؟

2 چرا "ثریا" آیا منظور خاصی دارد؟ یا فقط دوری یا بزرگی مد نظر است؟

با سلام و خوشامد گویی
دوست گرامی جواب شما در پست ۹ داده شده است !
یا حق

یکی از آیاتی که این موضوع در ذیل آن مورد بحث قرار گرفته شده است:
«ها أَنْتُمْ هؤُلاءِ تُدْعَوْنَ لِتُنْفِقُوا في‏ سَبيلِ اللَّهِ فَمِنْكُمْ مَنْ يَبْخَلُ وَ مَنْ يَبْخَلْ فَإِنَّما يَبْخَلُ عَنْ نَفْسِهِ وَ اللَّهُ الْغَنِيُّ وَ أَنْتُمُ الْفُقَراءُ وَ إِنْ تَتَوَلَّوْا يَسْتَبْدِلْ قَوْماً غَيْرَكُمْ ثُمَّ لا يَكُونُوا أَمْثالَكُمْ» (محمد 38) شما همان [مردمى‏] هستيد كه براى انفاق در راه خدا فرا خوانده شده ‏ايد. پس برخى از شما بخل مى‏ ورزند، و هر كس بخل ورزد تنها به زيان خود بخل ورزيده، و [گرنه‏] خدا بى‏نياز است و شما نيازمنديد؛ و اگر روى برتابيد [خدا] جاى شما را به مردمى غير از شما خواهد داد كه مانند شما نخواهند بود.
ذیل این آیه بحث شده است که پیامبر فرمود: «منظور این مرد (سلمان فارسی) و قوم اوست. سوگند به آن کس که جانم به دست اوست، اگر ایمان به ستاره ثریا بسته شده باشد، گروهی از مردان فارس، آن را به چنگ می آورند». امام صادق علیه سلام نیز فرمود:« به خدا سوگند که خداوند به این وعده خود وفا کرد و گروهی از غیر عرب را که از آنها بهترند جانشین آنها فرمود».
تفسیر نمونه، آیت الله مکارم شیرازی، ج 21 ص 497.

[=Book Antiqua]با سلام وعرض ادب
[=Book Antiqua]در سوره ی مبارکه ی محمد (ص)آدرس هایی برای این حدیث آورده اند که متن را خدمت شما ارسال می کنم ،امید وارم استفاده کنید .
[=Book Antiqua]ها أَنْتُمْ هؤُلاءِ تُدْعَوْنَ لِتُنْفِقُوا في‏ سَبيلِ اللَّهِ فَمِنْكُمْ مَنْ يَبْخَلُ وَ مَنْ يَبْخَلْ فَإِنَّما يَبْخَلُ عَنْ نَفْسِهِ وَ اللَّهُ الْغَنِيُّ وَ أَنْتُمُ الْفُقَراءُ وَ إِنْ تَتَوَلَّوْا يَسْتَبْدِلْ قَوْماً غَيْرَكُمْ ثُمَّ لا يَكُونُوا أَمْثالَكُمْ (38)
[=Book Antiqua]آگاه باشيد! شما همان مردمى هستيد كه براى انفاق در راه خدا دعوت مى‏شويد، پس برخى از شما بخل مى‏ورزند، و هر كه بخل پيشه كند، فقط نسبت به [سعادت و خوشبختى‏] خود بخيل است، و خدا [از انفاق و صدقات شما] بى‏نياز است، و شماييد كه نيازمند هستيد و اگر [از فرمان‏ها او] روى بگردانيد به جاى شما گروه ديگرى را مى‏آورد كه مانند شما [روى گردان، سست عقيده و بخيل‏] نخواهند بود. (38)
[=Book Antiqua]
[=Book Antiqua]آخرين جمله (وَ إِنْ تَتَوَلَّوْا يَسْتَبْدِلْ قَوْماً غَيْرَكُمْ ثُمَّ لا يَكُونُوا أَمْثالَكُمْ). هشدارى است به همه مسلمانان كه قدر اين نعمت بزرگ و موهبت عظيم را بدانيد كه خداوند شما را پاسدار آئين پاكش قرار داد تا حاميان دين و ياوران پيامبر او باشيد، اگر به اين نعمت بزرگ ارج ننهيد. و اگر روى‏گردان شويد اين ماموريت را به گروه ديگرى مى‏سپارد گروهى كه همانند شما نخواهند بود!
[=Book Antiqua]آرى اين بار هرگز بر زمين نمى‏ماند، اگر شما به اهميت موقفتان پى نبريد، و اين رسالت عظيم را ناديده بگيريد، خداوند قوم ديگرى را برمى‏انگيزد و اين رسالت عظيم را بر دوش آنها مى‏افكند، قومى كه در ايثار و فداكارى و بذل جان و مال و انفاق فى سبيل اللَّه به مراتب از شما برتر و بالاتر باشند! اين تهديد بزرگى است كه نظير آن در آيه 54 سوره مائده نيز آمده است:
[=Book Antiqua]«يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَ يُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكافِرِينَ يُجاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ لا يَخافُونَ لَوْمَةَ لائِمٍ؛ اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد! هر كس از شما از آئين خود بازگردد (به خدا زيانى نمى‏رساند) خداوند در آينده جمعيتى را مى‏آورد كه آنها را دوست دارد و آنها نيز خدا را دوست دارند، در برابر مؤمنان متواضع، و در برابر كافران نيرومند و شكست ناپذير، مردانى كه در راه خدا جهاد مى‏كنند و هرگز از سرزنش سرزنش كنندگان هراسى به خود راه نمى‏دهند.» (مائده- 53).
[=Book Antiqua]جالب توجه اين كه اكثر مفسران در ذيل آيه مورد بحث نقل كرده‏اند كه بعد از نزول اين آيه جمعى از اصحاب رسول خدا (ص) عرض كردند: «من هؤلاء الذين ذكر اللَّه فى كتابه؛ اين گروهى كه خداوند در اين آيه به آنها اشاره كرده كيانند؟!» در اين هنگام سلمان نزديك پيامبر( ص ) نشسته بود، پيامبر دست بر پاى سلمان (و طبق روايتى بر شانه سلمان) زد و فرمود:«هذا و قومه، و الذى نفسى بيده لو كان الايمان منوطا بالثريا لتناوله رجال من فارس؛منظور اين مرد و قوم او است، سوگند به آن كس كه جانم به دست او است اگر ايمان به ثريا بسته باشد گروهى از مردان فارس آن را به چنگ مى‏آورند!» اين حديث و مشابه آن را محدثان معروف اهل سنت مانند محدث معروف بيهقى و ترمذى در كتب معروف خود آورده‏اند، و مفسران معروف شيعه و اهل سنت بر آن اتفاق دارند، مانند: نويسنده تفسير قرطبى، روح البيان، و مجمع البيان و فخر رازى و مراغى و ابو الفتوح رازى و مانند آنها.
[=Book Antiqua]در تفسير" در المنثور" در ذيل همين آيه نيز چندين حديث در همين زمينه آورده است «1».
[=Book Antiqua]حديث ديگرى از امام صادق ع نقل شده كه مكمل حديث فوق است فرمود:
[=Book Antiqua]و اللَّه ابدل بهم خيرا منهم، الموالى‏
[=Book Antiqua]:« به خدا سوگند كه خداوند به اين وعده خود وفا كرده و گروهى را از غير عرب بهتر از آنها جانشين آنها فرمود» «2».
[=Book Antiqua]اگر با دقت و خالى از هر گونه تعصب به تاريخ اسلام و علوم اسلامى بنگريم، و سهم عجم، و مخصوصا ايرانيان را در ميدانهاى جهاد و مبارزه با دشمنان از يك سو، و تنقيح و تدوين علوم اسلامى را از سوى ديگر بنگريم به واقعيت اين حديث پى خواهيم برد .«3»
[=Book Antiqua]__________________________________________________
[=Book Antiqua](1)الدر المنثور" جلد 6 صفحه 67.
[=Book Antiqua](2) تفسير" مجمع البيان" جلد 9 صفحه 108.
[=Book Antiqua](3)تفسیر نمونه ،ج21،ص497
[=Book Antiqua]:Gol::Gol::Gol::Gol::Gol: