جمع بندی اصول اساسی اسلام فقط از روی قران

اگر منظور شما از اصول اساسی اسلام، اصول دیناست که شامل توحید، نبوت و معاد می شود، آیات فراوانی وجود دارد که می توان به این آیات اشاره کرد؛

بهترین آیات در مورد توحید، سوره توحید یا همانا خلاص است«قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ»[1](بگو: خداوند،يكتا و يگانه است).

در مورد نبوت آیه« وَ لَوْكانُوا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ النَّبِيِّ وَ ما أُنْزِلَ إِلَيْهِ مَا اتَّخَذُوهُمْ أَوْلِياءَ وَ لكِنَّ كَثيراً مِنْهُمْ فاسِقُون»[2](و اگر به خداو پيامبر (ص) و آنچه بر او نازل شده، ايمان مى‏آوردند، (هرگز) آنان [كافران‏] را بهدوستى اختيار نمى‏كردند ولى بسيارى از آنها فاسقند.)

در مورد معاد آیه« ثُمَّ بَعَثْناكُمْ مِنْ بَعْدِ مَوْتِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ»[3](سپس شما را پساز مرگتان، حيات بخشيديم شايد شكر (نعمت او را) بجا آوريد.)

در مورد بحث امامت نیز میتوان به آیات ذیل اشاره کرد« وَ إِذِ ابْتَلى‏ إِبْراهيمَ رَبُّهُ بِكَلِماتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قالَ إِنِّي جاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِماماً قالَ وَ مِنْ ذُرِّيَّتي‏ قالَ لا يَنالُ عَهْدِي الظَّالِمين»[4]((به خاطر آوريد) هنگامى كه خداوند، ابراهيم را با وسايل گوناگونى آزمود. و او به خوبى از عهده اين آزمايشها برآمد. خداوند به او فرمود: «من تو را امام و پيشواى مردم قراردادم!» ابراهيم عرض كرد: «از دودمان من (نيز امامانى قرار بده!)» خداوند فرمود: «پيمان من، به ستمكاران نمى‏رسد! (و تنها آن دسته از فرزندان تو كه پاك و معصوم باشند، شايسته اين مقامند)».

«إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذينَ آمَنُوا الَّذينَ يُقيمُونَ الصَّلاةَ وَ يُؤْتُونَالزَّكاةَ وَ هُمْ راكِعُونَ»[5] (سرپرست و ولىّ شما، تنها خداست و پيامبر او و آنها كه ايمان آورده‏اند همانها كه نماز را برپا مى‏دارند،و در حال ركوع، زكات مى‏دهند).

در مورد عدل نیز می توان به این آیه اشاره کرد« إِنَّ اللَّهَ لا يَظْلِمُ مِثْقالَ ذَرَّةٍ وَ إِنْ تَكُ حَسَنَةًيُ ضاعِفْها وَ يُؤْتِ مِنْ لَدُنْهُ أَجْراً عَظيما»[6] (خداوند (حتّى)به اندازه سنگينى ذره‏اى ستم نمى‏كند و اگر كار نيكى باشد، آن را دو چندان مى‏سازدو از نزد خود، پاداش عظيمى (در برابر آن) مى‏دهد.)

و من الله التوفیق

دین بدون سنت معنا ندارد

مگر میشود بدون توجه به تفسیر اولیاء الهی که مفسر رسمی کلام الهی اند به تعیین امری در امور دینی دست زد ؟

با سلام.
اصل اساسی در تمام ادیان حتی ادیان خداناباور رسیدن به معنویتی است که در قرآن از آن به قرب الی الله تعبیر شده است.
دل کندن از عالم ماده و رسیدن به عالم معنا.
و من الله توفیق

اصولا حذف واسطه ها غیر ممکن است. مهمترین واسطه همین جهان ماده است. همین خودت و خودم هستی. اگر برداشته شود خودت برداشته خواهی شد.

قرآن مجید می فرماید«يَأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُواْ اتَّقُواْ اللَّهَ وَ ابْتَغُواْ إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ وَ جَاهِدُواْ فىِ سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُون»[2](اى كسانى كه ايمان آورده‏ ايد! از (مخالفت فرمان) خدا بپرهيزيد! و وسيله‏اى براى تقرب به او بجوئيد! و در راه او جهاد كنيد، باشد كه رستگار شويد).

اما آیا همه بندگان برای صحبت مستقیم با خداوند را دارند؟ آیا گناهان ما مانع ارتباط مطلوب با خدا نمی شود؟

اگر ما کاری کرده باشیم که شخص بزرگ و محترمی از ما ناراحت باشد، آیا معمولا برای معذرت خواهی و جبران اشتباه شخص مناسبی را واسطه قرار نمی دهیم؟

با سلام.
به این مسئله در جاهای دیگری هم اشاره کردم که ظاهرا با هم اختلاف نظر داشتیم.
مهمترین حجاب برای ارتباط با خدا همین مادیت ماست. انسان مادی و محدود نمی تواند نسبت به خدای بینهایت تصور درستی داشته باشد. تمام تصورات ما در چهارچوب ذهنیاتماست. تصورات ما هم محدود است. ارتباط ما هم با خدای خود بر اساس تصورات ماست. موسی یک جور با خدای خود ارتباط بر قرار می کرد و شبان یک جور. شبان می گفت خدا کجایی که من موهای تو را شانه کنم و ... . تصورات جسمانی از خدا داشت. تصوراتی در حد ظرفیت و معرفت خود داشت. هر کسی یک تصوری از خدا دارد. این تصورات را می توان با هم مقایسه کرد. ولی نمی توان گفت این تصور مطلقا همان تصور درست است. این ارتباط همانی است که باید باشد. چرا که اصل ارتباط با خدا لازمه اش فنا است. به قول مولانا :
هر چه اندیشی پذیرای فناست .............. و آنچه در اندیشه ناید آن خداست.
لذا چگونه انسان می تواند با خدایی که در اندیشه ها نمی آید ارتباط مستقیمی داشته باشد. ارتباط ما تماما با واسطه ذهنیات ماست. تعریفی از انسان هست که می گوید انسان حیوان متفکر است. حیوان ناطق است. چگونه این فکر ها و نطق می تواند خدا را تصویر کند. در حق خدا تنها می توان یک جمله گفت : لیس کمثله شی. همین . ولی آیا با همین یک جمله می توان با خدا ارتباط برقرار کرد. ما نیاز به تصوری از خدا در ذهنمان داریم تا بتوانیم با او ارتباط برقرار کنیم.
مسلمان گر بدانستی که بت چیست ....................... بدانستی که دین در بت پرستی است.
این یعنی اینکه اعراب زمان پیامبر برای ارتباط با خدا بت هایی درست کرده بودند و آن ها را واسطه بین خود و خدا می دانستند.
منتها باید گفت به تعداد انسان ها بت وجود دارد. فرقش فقط در وجود عینی و ذهنی است. بت هایی که ما می سازیم و بواسطه آن با خدا ارتباط برقرار می کنیم وجود ذهنی دارند. ما در ذهنمان تصوری از خدا داریم که مسلما با حقیقت وجود خدا قرابتی ندارد. حقیقت وجود خدا در ذهن و اندیشه نمی آید.

از این راه براحتی پلورالیزم اثبات می گردد‌: ذهنیتی که من از خدا داریم معادل عدد یک است. ذهنیتی که شما داری معادل عدد 100 است. دیگری معادل عدد 1000. حال به نظر شما کدام عدد به بینهایت نزدیک تر است؟ مسلما هیچ یک؟ رابطه بینهایت با تمام اعداد یکی است.

فرمایش شما صحیح است و مطلب بسیار مهمی را بیان میدارید.
اصلا بن مایه حرف رسول هنگامی که شروع به تبلیغ اسلام یا ارائه اسلام کرد همین بود. یعنی قریش بت پرست ، انواع بت ها را در کعبه نگهداری میکردند و مردم از اطراف اکناف جهت تقرب به الله (خدای نادیده) با واسطه بتها (بخصوص لات و عزی و مهمترین این بتها یا الهه ها که در اصل سوی عبادت و نیایش بت پرستان بودند نه خدایشان!) به مکه میامدند و لذا تولیت کعبه (مرکز این بتها) قدرت اقتصادی و سیاسی قریش بود.
مدعای محمد این بود که برای تقرب به الله نیاز به هیچ الهه و بتی نیست بدین جهت است که شعار اساسی و بنیادی اسلام میشود : لا اله الا الله.
یعنی فقط یک خدای نادیده وجود داره و بقیه را باید دور ریخت! طبیعی بود که با دور ریختن بقیه الهه ها و بتها تولیت کعبه (یعنی مرکز اقتصادی و سیاسی که تولیت یا همان پرده داری آن ! که دست قریش و اتفاقا خانواده خود محمد هم بود!) از بین میرفت. طبیعی بود که منافع سرشار اقتصادی این قضیه چیزی نبود که قریش کوتاه بیاد.
پر واضح است که دلیل اساسی مخالفت قریش و بزرگان مکه با محمد هم همین موضوع بود!
یعنی دعوای بزرگان قریش در اصل سر لحاف ملا بود!
با از بین رفتن بتخانه کعبه نه درآمد سرشار اقتصادی نصیب قریش میشد و نه مقام اجتماعی متولی این بتخانه و سایر طبقات اجتماعی مربوطه حفظ میشد.

هر ارتباطي اسباب خاص خودش را ميخواهد حتي به اندازه داشتن حضور ذهن

ا سلام.
بنده نگفتم تصورات ذهنی ما از خدا با همان بت مادی اعراب جاهلیت برابر است. مسلما تصورات انسان ها را می توان با هم مقایسه کرد. ولی این تصورات را نمی توان با تصور حقیقی و درست و بدون خطا از خدا مقایسه کرد. چرا که چنین تصوری وجود ندارد. چرا که : آن چه در اندیشه ناید آن خداست. مانند همان بینهایت.

بینهایت منهای 1 می شود : بینهایت
بینهایت منهای 1000 می شود : بینهایت
فاصله بینهایت با 1 و 1000 یکی است.
ولی : 1000 بزرگتر از یک است.

ابتدا بايد دانست بت جايگزين خدا شده است نه واسطه ارتباط . هر چند كه توان ذهني افراد مختلف بخواهد حقيقت خداي ناقص خود را

به صورت بت درآورد

از طرفي شما به چه دليل تصورات ذهن را خارج از ماديات مي دانيد لطفا بفرماييد ملاك مادي بودن چيست

به نظرم سوال موضوع تاپیک مقداری نیاز به توضیح دارد تا از پراکنده گویی جلوگیری شود. هرچند مخلص صرفا به بن مایه اسلام به طور خلاصه اشاره کردم. ولی آیا مقصود پرسشگر جدا کردن سایر منابع اسلام همچون سنت و روایات و نادیده گرفتن آن و تمسک تنها به قرآن است؟ در این صورت تکلیف شان نزول چه میشود ؟ اعتبار آن چیست؟

سلام وعرض ادب

اين ادعاي اعراب است نه حقيقت براي همين بت را جايگزين خداي پنداري خويش كرده وآن را مي پرستيدندواگر چنين چيزي باشد منكر خدايي وجود ندارد

انرزي جزوئ كدام دسته است ماده يا غير ماده

دلييلتان چيست به صرف اينكه ديده نميشود وفضا اشغال نكرده

اگر بت منتج تصورات ذهني غلط نيست پس چيست

پس به نظر شما اعراب حقيقت حقيقي خدا را ميدانستند ولي بت را واسطه كرده وآنرا مي پرستيدند

مگر حضرت ابراهيم براي اثبات خداي حقيقي از تصورات مردم استفاده نميكرد از جمله اينكه خورشيد را به خدايي برميگزيد بدليل اينكه از ماه بزرگتر است تا تصورات ذهني غلط مردم را اصلاح كند

سلام و عرض ادب.
دقیقا متوجه منظور شما خواهر بزرگوار از موضوع تاپیک نشدم.
اما به عنوان نمونه این میتواند یکی از قوانین و اصول باشد:

فَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْرًا يَرَهُ پس هر كه هم وزن ذره‏اى نيكى كند [نتيجه] آن را خواهد ديد

وَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ و هر كه هم وزن ذره‏اى بدى كند [نتيجه] آن را خواهد ديد

موفق باشید.

باعرض سلام وادب خدمت سركار حانم بي نظير

ابتدا توجه تان رامجددا به پست 32 جناب شريعت جلب مي كنم

سپس از شما درخواست مي كنم تعريفي از واسطه وجايگاه آن داشته باشيد

ضمنا نظر شخصي اينجانب اين است براي رسيدن به شناخت حقيقي خدا استفاده از تمام مسائل مادي چه ما آن را بشناسيم وچه نشناسيم

لازم است واين راحق خودولطف الهي ميدانم هچنين هيچكس بدون واسطه به حقيقت خداوند پي نخواهد برد حتي شما گرچه گير افتادن

در واسطه ها خطري است شيطاني

موفق باشيد

باعرض سلام وادب خدمت سركار حانم بي نظير

ابتدا توجه تان رامجددا به پست 32 جناب شريعت جلب مي كنم

سپس از شما درخواست مي كنم تعريفي از واسطه وجايگاه آن داشته باشيد

ضمنا نظر شخصي اينجانب اين است براي رسيدن به شناخت حقيقي خدا استفاده از تمام مسائل مادي چه ما آن را بشناسيم وچه نشناسيم

لازم است واين راحق خودولطف الهي ميدانم هچنين هيچكس بدون واسطه به حقيقت خداوند پي نخواهد برد حتي شما گرچه گير افتادن

در واسطه ها خطري است شيطاني

موفق باشيد

منتها به اعتقاد بنده اصل اساسی در دین اسلام و همه ادیان همان فلسفه دین است. در حقیقت پاسخ سوال تاپیک همان فلسفه دین است. مگر می شود ادیان به خاطر هدفی خاص شکل گرفته باشند ولی اصل اساسی در آنها چیز دیگری باشد.
در واقع اصول اساسی اصلا قانون و توصیه نیست بلکه هدفی است که قوانین و توصیه ها به آن سمت شکل گرفته اند. مثلا هدف از قوانین راهنمایی و رانندگی ایجاد نظم است. در نتیجه اصل اساسی می شود همان ایجاد نظم نه قوانین خاص راهنمایی و رانندگی.

همان طور که گفتید اصل اساسی در دین اسلام و در حقیقت در تمام ادیان ایجاد رابطه مستقیم با خداست.

بنده هم با این نظر شما کاملا موافقم. منتها باید این رابطه مستقیم دقیقا موشکافی شود. بگذارید یک مثالی بزنم :
وجود انسان را به منزله آبی بگیرید که در کوزه ای ریخته اند. درب آن کوزه را هم بسته و در دیا بیاندازید. این می شود ارتباط وجود آدمی با خدا مادامی که در عالم دنیا است. ارتباط آن آب درون کوزه با دریا صرفا از طریق کوزه امکان پذیر است و بس. ارتباط مستقیم آب درون کوزه با دریا محال است مگر به یک روش. از میان برداشتن کوزه. اگر کوزه از میان برداشته شود آب درون کوزه در دریا ریخته خواهد شد و ارتباط مستقیم شکل خواهد گرفت. منتها دیگر آبی جدای از دریا وجود نخواهد داشت. دیگر همه اش می شود دریا.
چون پرده برافتد نه تو مانی و نه من
در حقیقت چون کوزه برافتد دیگر آب درون کوزه موجودیت نخواهد داشت.
پیامبر در معراجش ارتباط مستقیم با خدا برقرار کرد. در حقیقت اکثر عارفان چنین ادعایی دارند که توانسته اند با آن دریای عظیم ارتباط برقرار کنند. هر چه از توجه نفس به دنیا کم شود ارتباط با دریا بیشتر می شود. به نظر شما چرا حلاج گفت : انا الحق و یا چرا بایزید گفت : لا اله الا اناها فاعبدون. چون که چنان اتصالی بین آنها و عالم بالا شکل گرفت و آنقدر در آن دریا حل شدند که خود را دریا می دیدند. ارتباط مستقیم دقیقا اینگونه شکل می گیرد و چنین نتایجی دارد.
مولانا وقتی به این نقاط می رسید خویشتن داری می کرد :
ای دریغا ره زنان بنشته اند ............... صد گره زیر زبانم بسته اند
بر کنار بامی ای مست مدام ............. پست بنشین یا فرود آ والسلام
لب ببند ار چه فصاحت دست داد .......... دم مزن والله اعلم بالرشاد
ارتباط مستقیم مستلزم از بین رفتن تمام صورت ها و رنگ هاست.
صورت از بی صورتی آمد برون .............. باز شد که : انا الیه راجعون

پیامبر با دستوراتی که برای مردم وضع کرد در صدد این بود که مردم را به حدی از ظرفیت برساند که امکان تجربه معنوی ای که خود به آن در معراج رسیده بود را برای مردم میسر کند. دستورات دین تماما در جهت مهار نفس سرکش انسان است تا هر چه بیشتر از توجه آن به دنیا کم کند. تا نفس انسان را قابلیت پرواز بدهد.
مهمترین پیام دین آزادی بود. آزادی از تمام تعلقات دنیوی. اصولا معرفی موجودی به نام خداوند با آن قدرت عظیم به مردم در حقیقت برای همین مسئله بود. برای مهار کردن نفس سرکش انسان. چراکه وقتی انسان در مقابل موجود عظیم و بزرگی چون خدا قرار می گیرد به حقارت خود هر چه بیشتر پی می برد و همین مسئله او را از سرکشی هایش باز می دارد. چرا پیامبر انسان ها را هر چه بیشتر توصیه کرده که به یاد موت بیافتید. دقیقا یاد مرگ کردن همین اثر را دارد و نفس سرکش انسان را مهار می کند. اگر به تمام تعالیم انبیا متفکرانه نظری بیافکنیم همین مهار نفس سرکش انسان را خواهیم دید. عبادت ها - روزه - قوانین آمیزش و کنترل های شدید شریعت روی آن و .... . همه در همین جهت است.
تا خود وجود آدمی سر جایش ننشیند و سرکوب نشود حتی عقل هم به کارش نمی آید. چرا که از عقلش هم برای فربه کردن آن خود سرکش استفاده خواهد کرد.
لذا اسلام در جهت حذف این واسطه های ارتباط با خدا قدم های بزرگی برداشت. اولین قدم برای برقراری ارتباط با خدا خالی کردن وجود خود از تمام بیگانگان است. از تمام خودخواهی ها و پستی هاست. مهار نفس سزکش انسان است. دین اسلام چون در دل زمانه ای تاریک ظهور کرد تمام توجه خود را به این مسئله معطوف گردانید. تا بتواند قشر متوسط جامعه را با این دستورات و قوانین به این سمت هدایت کند. منتها همانطور که گفتم از بین بردن تمام واسطه ها و برقراری ارتباط مستقیم با خدا و حل شدن در آن دریای عظیم سلوکی خاص را می طلبد که جز با راه بر راه بلد میسر نمی شود.
و من الله توفیق

بسم الله الرحمن الرحیم

قرآن مجید می فرماید:« قالَ سَوْفَ أَسْتَغْفِرُ لَكُمْ رَبِّي إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحيمُ»[1]( گفت: «بزودى براى شما از پروردگارم آمرزش مى‏طلبم، كه او آمرزنده و مهربان است!».

حضرت يعقوب(علیه السلام) هنگامى كه آنها نزد او اعتراف به گناه و اظهار ندامت كردند و تقاضاى استغفار نمودند، مى‏گويد:" بعدا براى شما استغفار خواهم كرد"[2].

در مورد تسفیر آیه« يَأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُواْ اتَّقُواْ اللَّهَ وَ ابْتَغُواْ إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ وَ جَاهِدُواْ فىِ سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُون» [3] بیان شد که بوسیله امام به سوی خداوند تقرب بجویید.[4]

با سلام خدمت شما سرکار بی نظیر.
الان شد! از همان اول می گفتید. با این اوصاف منطور شما قوانینی است که اسلام برای رسیدن به هدف اصلی خود آن ها را وضع کرده است. درست است؟

ولی دوست گرامی برقراری ارتباط مستقیم با خدا هدف دین است نه قانون اساسی آن.
قوانین و مقررات به گزاره هایی گفته می شود که کاربردی اند و برای عمل کردن ملتزمین به آن وضع می شوند. مثلا نمی توان گفت ایجاد نظم عمومی یک قانون است. بلکه می توان گفت هدفی است که قوانین راهنمایی و رانندگی برای آن وضع شده است. برای رسیدن به این هدف قوانینی کاربردی و اجرایی بسیاری وضع شده است.

به عنوان مثال می توان گفت توحید اصلی ترین اصل دین اسلام است

با این تعبیر دیگر قانون خاصی را نمی توان اشاره کرد. بلکه تمام قوانین و احکام شرعی اسلام قانون اساسی آن هستند که برای رسیدن به هدف ادیان وضع می شوند.

چیزی که مشخص هست اسلام بعد از مرگ حضرت رسول بیشتر تبدیل به یک مکتب سیاسی اجتماعی شده. و در طول تاریخ هم جنبه های سیاسی اجتماعی اون فراز و نشیب داشته.

دست کم اگر شما اصل بحث را به موارد تعارض میان متن قرآن و احادیث و روایات اشاره میکردید شاید بهتر میشد ادامه داد

و اما در مورد این اصل دوم به نظر نمیرسد که اسلام همچین ادعایی کرده باشد. مگر اینکه بگویید چنین اصلی فقط در بین مسلمین پذیرفته شده باشد

وگرنه کفار نجس که خونشان مباح میباشد کجا با ما یکی شدند که ما خبر نداریم!!!!

و یا برده داری و داشتن کنیز و ... که به هیچ وجه در اسلام نقض نشده و حتی هم اکنون هم فقه مربوط به عبد و غیرعبد و کنیز و آزاد ....محل بحث فقهاست چه جایی برای اصل برابری عمومی گذاشته؟؟

پس یواشکی روی این اصل خط بکشید بریم سر اصل بعدی

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِصَاصُ فِي الْقَتْلَى ۖ الْحُرُّ بِالْحُرِّ وَالْعَبْدُ بِالْعَبْدِ وَالْأُنْثَىٰ بِالْأُنْثَىٰ- بقره 178

آزاد با کشتن برده قصاص نمیشود.
با رجوع به روایات فقط باید بهای برده ای را که کشته به مالکش بپردازد. و اگر برده آزاد را کشت او را در اختیار خانواده مقتول میگذارند. سرنوشت بدی است مثل این که آزادی که آزادی را کشته به جای قصاص به دست خانواده مقتول بسپارند.