₪₪₪کوچه ای از جنس عرفات ₪ پیامک ₪₪₪
تب‌های اولیه
روز عرفه، روزي است كه حق تعالي بندگان خويش را به عبادت و اطاعت خود دعوت كرده و از آن سوي سفره جود خود را براي آنها گسترانيده است.
روز عرفه، روز معرفت، روز زدودن قلب از غبار عصیان
و روز خدا و خدایی شدن است.
روز عرفه، روز رویش گلستان رحمت، روز نگین انگشتری
ذی الحجه و روز دعا و استجابت دعا است.
روز عرفه، روز اشک و ناله، روز حسین و حسینی شدن
و روز شکستن بت های درون است.
روز عرفه، روز بریدن از خاک و پیوند با افلاک و روز توسل
به مقام ربوبیت حضرت حق است.
من به گرد كعبه میگردم به یاد روی تو
گرچه بر مُحرم بود بوئیدن گلها حرام
زندهام من ای گل زهرا ز فیض بوی تو
روز عرفه، روز رسیدن به غایت آمال عارفان و روز همجواری
با عرش الهی است.
عرفه روزي است كه خدا درهاي مغفرت و بخشش
و رحمتش را بر روي بندگان خود آنان مي گشايد.
و اطاعت خود دعوت كرده و از آن سوي سفره جود خود را
براي آنها گسترانيده است.
روز عرفه، روزي است كه درهاي آسمان را براي پذيرش
تضرع‌هاي عاشقانه بندگان ذات اقدس الهر مي‌گشايند .
دل در جوشش ناب عرفه، وضو می گیرد و در صحرای تفتیده عرفات،
جاری می شود.
آن جا که ایوان هزار نقش خداشناسی است.
و
از باران عرفه سیراب شوم.
روز عرفه، روز بی پیرایگی و آراستگی در عرفات خدا
و روز زمزمه رازمندی های حسین و روز برخورد اشک و لبخند است.
در زلال آفتاب نگاه خداوند، قنوت عشق را عاشقانه به زمزمه می نشینیم، در روز عرفه که سجاده ای به وسعت هستی گسترده است.
خدایا! آن‌گاه که جان ها و اندیشه ها از نسیم فرح‌بخش نام و یادت سرشار است، بگذار در برکه عرفه، خود را از زنگار غفلت
و معصیت شست‌وشو دهیم.
و پیوسته دعا می کنیم:
خدایا! غروب این روز را با غروب گناهانمان یکی گردان.
روز عرفه، بر عارفان حق، آنان که از خیمه وجود خویش بیرون می آیند و با آتش شوق و اشتیاق وصال، به دعا و نیایش متوسل می شوند،
خجسته باد.
را برای همیشه به آسمان بندگی پیوند می زنیم.
آیا در رؤیاهایتان، سبکبالی و لذت پرواز روح را احساس کرده اید؟
عرفه، رؤیایی است که به حقیقت می پیوندد.
عرفه، روزی است که ناامیدی از درگاه خدا رخت برمی بندد.
سلام بر عرفه که جانمان را به رایحه و خنکای نسیم
نوازش می دهد.
اي رحمت كننده و اي گشايش‌گر
خدايا! كمكم كن تو را به خاطر خودت دوست داشته باشم،
نه به خاطر خودم و نه به خاطر ترس از عذاب آخرت.
الهى راز دل را نهفتن دشوار است و گفتن دشوارتر.
الهى چگونه خاموش باشم كه دل در جوش و خروش است و چگونه سخن گويم كه خرد مدهوش و بيهوش است.
الهى ما همه بيچاره ايم و تنها تو چاره اى و ما همه هيچكاره ايم و تنها تو كاره اى.
الهى چون تو حاضرى چه جويم و چون تو ناظرى چه گويم.
عرفه
روز حسین علیه السلام است و حسینی شدن؛
دل بر حسین علیه السلام سپردن و هم نوا با حسین علیه السلام خواندن
باز هم عرفه، با همه راز و رمزهایش از راه رسید؛
روزى پر از شور و شیدایى و شناخت؛
روز خوشه چینى بندگان از پهن دشت معرفت الهى؛
روزى که نگاه قلب ها، بیش از همیشه به آسمان است؛
روز چشم هاى بارانى و نیازهاى آسمانى.
آرى، عرفه، روز بازگشت عارفانه است از کج راهه گمراهى و تاریکى، به شاه راه هدایت و نور...
دل در جوشش ناب عرفه، وضو مي گيرد و در صحراي تفتيده عرفات، جاري مي شود. آن جا كه ايوان هزار نقش خداشناسي است. لب ها ترنم با طراوت دعا به خود گرفته و چشم ها امان خود را از بارش توبه، از دست داده اند. دل، بيقرار روح عرفات، حضرت اباعبدالله الحسين (ع) شده است. پنجره باران خورده چشم ها از ضريح اجابت، تصوير مي دهد و اين صحراي عرفات است كه با كلمات روحبخش دعاي امام حسين (ع) و اشك عاشقان او بر دامن خود اجابت را نقش مي كند. اشك و زمزمه ما را نيز بپذير،
اي خداي عرفه.
خداوندا با ستايشت تو را تسبيح مي گويم سُبحانَكَ اللهُمَ وَ بِحمدِك
جز تو خدايي نيست لا الهَ الاّ اَنْتْ
كار بد كردم و بخود ظلم نمودم عَمِلْتُ سوء وَ ظَلَمْتُ نَفْسي
به گناه خود اعتراف مي كنم وَ اِعْتَرِفْتُ بِذَنبي اِغْفرلي
تو مرا ببخش كه تو بخشنده مهرباني اِنَّكَ اَنْتَ اَلغَفور الرّحيمْ
عرفه، روز بی پیرایگی و آراستگی در عرفات خدا و روز زمزمه رازمندی های حسین و روز برخورد اشک و لبخند است.
عـرفـه، راه فـراگـیـری تـعـلـیـم و تـربـیـت و درخـواسـت بـهـتـریـن هـای مـعـنـوی
را بـا دعـا و نـیـایـش بـر مـا ارزانـی داشـتـه اسـت.
بـیـا عـرفـه را بـا جـان و دل بـیـامـوزیـم . . .
دوست دارم که به درگاه خدا گریه کنم
دست بردارم وباحال دعا گریه کنم
در شب قدر نکردم عمل مقبولی
حال بنشینم وبرجرم وخطا گریه کنم
عرفه آمد و محزون وخجالت زده ام
دوست دارم که به مانند گدا گریه کنم . . .
[="Indigo"]روز عرفه برعارفان حق آنان که از خیمه وجود خیش بیرون می آیند وبا آتش شوق واشتیاق وصال به دعاونیایش متوسل میشوند خجسته باد.