یک شب به مولایم حسین
گفتم چرا قلبم دگر
بر تار زلفت گیر نیست
سر بر زمین افکند و گفت
خود کرده را تدبیر نیست
گفتم که دیگر گوییا
افتاده ام از چشم تو
با غم نگاهم کرد و گفت
مولا ز نوکر سیر نیست....
یک شب به مولایم حسین
گفتم چرا قلبم دگر
بر تار زلفت گیر نیست
سر بر زمین افکند و گفت
خود کرده را تدبیر نیست
گفتم که دیگر گوییا
افتاده ام از چشم تو
با غم نگاهم کرد و گفت
مولا ز نوکر سیر نیست....
يكي مي گفت سوار تاكسي بين شهري شدم، مسيرم تهران بود. اصلاً با راننده درباره ي مقدار كرايه صحبتي نكردم، از بابت پول هم نگران نبودم، اما وسط راه كه بيابون بود، دست كردم تو جيب راست شلوارم ولي پول نبود... ! جيب چپ نبود ...! گفتم حتما تو كيفمه! اما خبري از پول نبود ... به راننده گفتم: اگر كسي رو سوار كردي و بعد از طي يك مسيري به شما گفت كه پول همراهم نيست، چيكار مي كردي؟!!
گفت: به قيافه اش نگاه مي كنم!
گفتم: الآن فرض كن من همون كسي باشم كه اين اتفاق براش افتاده...!!!
يك دفعه كمي از سرعتش كم كرد و نگاهي از آينه به من انداخت و گفت: به قيافه ات نمياد كه آدم بدي باشي، مي رسونمت...
يااباعبدالله...
من مسير زندگي ام رو با شما طي كردم، به خيال اينكه توشه اي دارم، اما ... الآن هرچه نگاه مي كنم، مي بينم هيچي ندارم، خاليه خالي ام ... فقط يك آه و افسوس كه خيلي راحت عمرم از دست رفت ...
حسين جان ما رو مي رسوني؟؟؟
يا همين جا وسط اين بيابان سردرگمي پيادمون مي كني؟؟
من دخيلم را به چشمان شما دوخته ام...
يا حسين ...
از بزرگی شنیدم هـر موقع میخواهید گـناه کنید
هر موقع زمینه ی گـناه آمــادس ، رویتـــــ رو به سمت
کربلا کن
دلتــــ رو ببـر کربــ♥ــــــلا
و سه مرتبه بگو:
السلام علیک یا اباعبدالله
السلام علیک یا اباعبدالله
السلام علیک یا اباعبدالله
اون وقت ببین دیگه روت میشه گناه کنی؟؟؟
اون موقع ببین از اربابــــــ خجالتــــــ نمیکشی؟؟
الوتر الموتور:
یکی از اوصافی که برای امام حسین(ع) در بعضی از زیارتنامهها مثلا زیارت نامه عاشورا ذکر شده «الوتر الموتور» است.
«وتر» به معنای فرد و طاق است؛ به معنای کنیه و خون هم ذکر شده، ولی بیشتر به معنای اوّل میآید(1). نماز وتر را وتر میگویند، چون فرد و طاق است و نماز یک رکعتی غیر از آن نداریم.
اگر به معنای خون باشد، باز به معنای فرد بر میگردد، زیرا اگر کسی در بین گروهی کشته شود، او را «فرد وتر» میگویند، یعنی بین ده یا صد نفر، یکی کشته شده و به ناحق خونش ریخته شده است.
«موتور» به چند معنا است:
1ـ طاق و فرد شده.
2ـ کسی از وابستگان او کشته شده باشد.
3ـ کسی که کشته شود و انتقام خون او گرفته نشود.(2)
بنابراین «وتر موتور» را میتوان به سه صورت معنا کرد:
1ـ وتر به معنای یگانه و فرد باشد و «موتور» تأکید آن باشد، مثل «حجر محجور».
2ـ وتر به معنای فرد و «موتور» به معنای کسی که افرادی از او کشته شده باشد، یعنی ای حسین یگانهای که یاران تو کشته شدهاند.
3ـ وتر به معنای خون ریخته باشد، یعنی ای کشتهای که اصحاب تو را کشتهاند.
شاید در بین این سه احتمال، معنای دوم مناسبتر باشد، زیرا حضرت در مقام شهادت، مانندی ندارد. از آغاز دنیا تا کنون مثل او، کسی مظلومانه چنین به قتل نرسیده و این همه مصیبت ندیده است.
همچنین همه افراد او در کربلا کشته شدند، حتى طفل شیرخواره او، پس همه اصحاب و یارانش در کربلا روز عاشورا کشته شدند،از این رو حضرت «موتور» است.(3)
ممکن است گفته شود «الوتر الموتور» به معنای فرد و تنهای بیهمتا و به زبان فارسی خودمانی «دُردانه» است و به ویژگی خاص سیدالشهدا(ع) اشاره دارد.(4)
پینوشتها:
1. لسان العرب، ج 5، ص 273؛ کتاب العین، ج 8، ص 132.
2. همان.
3. شرح زیارت عاشورا.
4. فروغ شهادت، ص 389.
آقا میخوام نذر کنم اگه مشکل خانواده ام برطرف بشه بیام پابوست
ان شالله همسرم هم راضی به این نذر هست .
فقط شما میتونید کمکم کنید . دست خالی برم نگردونید .
گناه قطع رحم گناه بزرگیه اما خودتون میدونید باعث بانیش من نیستم . پس این سدّ رو برطرف کنید . خودم نوکرتونم آقا جان
آقا جان دلم شکسته ؛گرفتارم ؛ حاجت دارم . مشکل خانوادگیمون حل کن . نفسم مریض شده آقا . به دستهای بریده اباالفضل مشکلم را برطرف کن
:geryeh::geryeh::geryeh:
از روایات استفاده میشود که هیچ دعایی بی اثر نیست . هر دعایی در دنیا و آخرت تأثیر مناسب خود را دارد.
امام سجاد(ع) میفرماید: «دعای مؤمن یکی از سه فایده را دارد: برای او در آخرت ذخیره میگردد ، یا در دنیا برآورده میشود ، یا بلایی را که میخواست به او برسد،از وی میگرداند».(1)
1. تحف العقول، ص 202.
خدایا میدونم کربلا رو دیدن لیاقت میخواد که من ندارم ولی میخوام بگم مگه نعمت های دیگه ای که به من دادی لیاقت داشتم همش از لطف و کرم خودت بود !!! اللهم الرزقنا زیاره الحسین مع المعرفه
[FONT=book antiqua]یک ماهی و یک یونس دریا را بس
یک لیلی و مجنون همه صحرا را بس
پاداش بهشت مفت چنگ خوبان
از این رمضان کرب و بلا ما را بس
السلام علی الحسین و علی علی ابن الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین
جــامـانـده های قافلـــه ی اربعیــنِ تــو آقـــا دوایِ دردِ دلِ خــــود کجـــا کننـــد؟ جا تنــگ بــوده است و یا ما اضـــافه ایم مردم به چشم طعنه نگاهی به ما کنند
باشــد حسیــن؛ کرب و بلا مال خوبـــها بـدها بگو: که عقده ی دل با چه وا کنند ما هم دل شکسته به دســت می رویم تا ما را غبـــارِ صحــن و سرای رضــا کنند
سلام ارباب
حواست بهم هست؟
بازم مثل اون سالها از همه ایمانم فقط تو واسم موندی
ولی ...
ولی این دفعه دیگه اون آدم بی دست و پایی نیستم
که واسه حاجتاش دور خودش می چرخید
همه مسیرای رسیدن رو از خودت یاد گرفتم
سه سال تموم دست به دامن خدا شدم و التماسش کردم
واسه دادن چیزی که ....
ولی نداد
یعنی هر دفعه قولشو داد ولی ...
دیگه التماس به خدا بسه
این دفعه دارم میرم سراغ خیمه بزرگه
میدونم چی بگم که پیشت وساطتمو بکنه
میدونه چی بگه که پیش خدا وساطتمو بکنی
من حاجتمو میخوام؛ بهترینشم میخوام
اگه دادی یه عمر خادم این خیمه میمونم و می مونه
اگه ندادی یا دادی و دلمو شکستی ....
برای همیشه میرم و به همه میگم ....
مطمئن باش میگم
یک خیابان...
دوطرفه...
یک سو ❤ ارباب ❤
یک سو ❤ علمدار ❤
ویکجفتچشمِحریص...
که نمیداند کدام را نگاه کند؟؟
این یعنی بزرگترین و زیباترین
↙ سردرگمی ↘
اللهم ارزقنا کربلا
«ثار» از ریشه «ثَأر» و «ثُؤرة» به معنای انتقام و خونخواهی و نیز به معنای خون است.(1)
برای «ثارالله» بودن امام حسین معانی مختلفی ذکر شده که هر یک تفسیر خود را میطلبد.
أ) گروهی ثارالله را به معنای کسی که انتقام خونش را خداوند میگیرد میدانند.(2) خداوند، ولی دم حضرت است
و خود او خونبهای آن بزرگوار را از دشمنانش طلب میکند؛ چرا که ریختن خون سیدالشهدا در کربلا، تجاوز به حریم و حرمت الهی و طرف شدن با خداوند بود. از آن جهت که اهل بیت(ع) «آلالله» هستند، شهادت امامان، ریخته شدن خونِ خداوند است.(3)
اگر چه این واژه در قرآن نیامده است، اما میتوان آن را با آیات این گونه توجیه نمود. خداوند میفرماید: «مَنْ قُتِل مظلوماً فقد جعلنا لولیه سلطاناً؛(4) آن کس که مظلوم کشته شد، برای ولیّاش سلطه (و حق قصاص) قرار دادیم».
هر کسی (صرف نظر از مسلک و مذهبش)، اگر مظلومانه کشته شود، اولیای دم او، حق خونخواهی دارند. از آن رو که اهل بیت به ویژه امام حسین(ع) مظلومانه و در راه ایمان و حق و خداوند کشته شدهاند، در واقع «ولیّ دم» و خونخواه آنان، خداوند است.
بنابراین «ثارالله» به این معنا است که خونبهای امام حسین(ع) از آنِ خدا است و اوست که خونبهای امام را خواهد گرفت. این واژه حاکی از شدت همبستگی و پیوند سیدالشهدا(ع) با خداوند است که شهادتش همچون ریخته شدن خونی از قبیله خدا میماند که جز با انتقامگیری و خونخواهی خدا، تقاص نخواهد شد.(5)
ب) بعضی لفظ اهل را در تقدیر گرفتهاند و گفتهاند ثارالله یعنی اهل ثارالله؛ اهل خونخواهی الهی که خداوند انتقام خونش را میگیرد.(6)
پ) برخی گفتهاند: ثارالله یعنی کسی که در دوران رجعت میآید و انتقام خونش را میگیرد.(7)
پ) گروهی ثارالله را به معنای خون خدا دانستهاند.(8)
اگر «ثار» به معنای خون باشد، مراد از «ثارالله» معنای حقیقی نیست؛ بلکه یک نوع تشبیه، کنایه و مجاز است. چون مسلّم است که خدا موجودی مادی نیست تا دارای جسم و خون باشد؛ پس این تعبیر از باب تشبیه معقول به محسوس است؛ یعنی همان گونه که خون در بدن آدمی نقش حیاتی دارد، وجود مقدس امام حسین(ع) نسبت به دین خدا چنین نقشی دارد و احیای اسلام با نهضت عاشورا بوده است.
شاید بتوان در این باره با نگاه عرفانی مستند به روایات به نتیجهای نورانی دست یافت. از امام علی(ع) به «اسدالله الغالب» و «یدالله» تعبیر شده، و در حدیث «قرب نوافل» از پیامبر(ص) روایت شده است که خداوند فرمود:
«ما تحبّب إلیّ عبدی بشیءٍ احبّ إلیّ ممّا افْترضتُه علیه وإنّه لَیتَحَبَّبَ إلیّ بالنافلة حتّی اُحِبُّه فإذا اَحْبَبْتُه کنتُ سمعه الذی یسمع به و بصره الذی یبصر به و لسانه الذی ینطق به و یده التی یبطش بها و رِجْله التی یمشی بها إذا دعانی اجبْتُه وإذا سألتنی اعطیته؛(9) بنده من به چیزی دوست داشتنیتر از واجبات، نزد من مقرّب و نزدیک نمیگردد او با نوافل به من اظهار دوستی میکند. آن گاه که او را دوست بدارم، گوش او میشوم که با آن میشنود و دیدة او میشوم که با آن میبیند و زبان او میشوم که با آن سخن میگوید و دست او میشوم که با آن ضربه میزند و پای او میشوم که با آن راه میرود. اگر به درگاه من دعا کند، او را دوست خواهم داشت و اگر از من درخواست کند، به او عطا میکنم».
از این روایت به خوبی آشکار میشود که اولیای خداوند، «خلیفة» او روی زمین و مظهر افعال الهیاند. خداوند جسم نیست، اما آن چه را که اراده میکند انجام بدهد، از طریق دست اولیای خود به ظهور میرساند و کمکی را که میخواهد به سوی بندهای بفرستد، توسط اولیای خود میرساند، یا خونی را که قرار است برای احیای دین ریخته شود، از طریق شهادت اولیای خودش ظاهر میسازد. از این رو همان طور که دست امام علی(ع) دست قدرت خدا و «یدالله» است؛ خون امام حسین(ع) نیز خون خدا و «ثارالله» است.
از این رو در زیارت عاشورا میخوانیم: «السلام علیک یا ثار الله و ابن ثاره والوتر الموتور؛ سلام بر تو ای خون خدا و فرزند خون او! سلام بر تو ای یگانه دوران!» نیز در زیارتی دیگر میخوانیم: «و انک ثار الله فی الأرض و الدم الذی لا یدرک ثاره أحد من أهل الأرض و لا یدرکه الا الله وحده».(10)
همان گونه که نقش خون در بدن آدمی حیاتی است و بود و نبودش، مرگ و زندگی را رقم میزند، وجود مقدّس امام علی و امام حسین(ع) نزد خدا و در دین او چنین نقشی دارند. اگر آن حضرت نبود، اسلام نبود و اگر حسین(ع) نبود، اسلام و تشیع نبود.
آری! تا یاد و نام سیدالشّهدا(ع) زنده و بر سر زبانها است، تا عشق حسین(ع) در دلها میتپد، تا آتش محبت و ولایت او در قلوب انسانها شعلهور است، تا فریاد «یا حسین» بر بلندای آسمانها و زمین طنین انداز است، نام و یاد خدا زنده و پایدار است؛ چون او همه هستی خود را در راه خدا انفاق و ایثار کرد، نیز سیمای ننگین ریاکاران و تحریفگران زمان را آشکار نمود و نقاب از چهره زشت آنان برداشت و اسلام ناب نبوی و علوی را بر مردم نمایاند. خون او شرافت «ثارالله» را گرفت.
صاحب کتاب مکیال گوید: اما رسیدن به فوز به وسیله خونخواهی مولای شهید(ع) وظیفه هر مؤمن است، چون پدر حقیقی مؤمنان است، چنان که آیة «ووَصَّینا الإنسان بوالدیه إحساناً» به امام حسن و امام حسین(ع) تفسیر شده است، از این رو صحیح است که هر مؤمنی، خود را از اولیای دم او بداند و خداوند خودش ولیّ دم حقیقی آن حضرت است. مولای ما قائم آل محمد(ص) را بر خونخواهی امام حسین(ع) امر کرده چنان که در روایات متعدد آمده است.(11)
ثارالله، یعنی ای کسی که خونبهای تو متعلق به خدا است و او خونبهای تو را میگیرد، یعنی تو متعلق به یک خانواده نیستی که خونبهایش را پدر خانواده بگیرد، نیز متعلق به یک قبیله نیستی که خونبهای تو را رئیس قبیله بگیرد؛ تو متعلق به جهان انسانیت و بشریت میباشی؛ تو متعلق به عالم هستی و ذات پاک خدایی، بنابر این خونبهای تو را خدا باید بگیرد. تو فرزند علی بن ابی طالب هستی که شهید راه خدا بود و خونبهای او را نیز خدا باید بگیرد.(12)
پینوشتها:
1. طریحی، مجمع البحرین، ج 1، ص 237؛ مفردات راغب، ص 81.
2. علی سعادتپرور، فروغ شهادت، ص 305.
3. جواد محدثی، درسهایی از زیارات عاشورا، ص 14؛ اصغر عزیزی تهرانی، شرح زیارت عاشورا، ص 35.
4. اسراء (17) آیه 33.
5. فرهنگ عاشورا، واژه «ثار».
6. بحار الانوار، ج 99، ص 151.
7. همان.
8. سید احمد میرخانی، شرح زیارت عاشورا، ص 308.
9. محاسن برقی، ج 1، ص 291.
10.ترجمه کامل الزیارات، ص 683، زیارت 16.
11. میکال المکارم، میرزا محمدتقی الاصفهانی، مؤسسه الاعلمی للمطبوعات، ج 1، ص 420.
12. تفسیر نمونه، ج 4، ص 229.
یک شب به مولایم حسین
گفتم چرا قلبم دگر
بر تار زلفت گیر نیست
سر بر زمین افکند و گفت
خود کرده را تدبیر نیست
گفتم که دیگر گوییا
افتاده ام از چشم تو
با غم نگاهم کرد و گفت
مولا ز نوکر سیر نیست....
یک شب به مولایم حسین
گفتم چرا قلبم دگر
بر تار زلفت گیر نیست
سر بر زمین افکند و گفت
خود کرده را تدبیر نیست
گفتم که دیگر گوییا
افتاده ام از چشم تو
با غم نگاهم کرد و گفت
مولا ز نوکر سیر نیست....
هر روز در آرزوی دیدنت می سوزم آه..............
يكي مي گفت سوار تاكسي بين شهري شدم، مسيرم تهران بود. اصلاً با راننده درباره ي مقدار كرايه صحبتي نكردم، از بابت پول هم نگران نبودم، اما وسط راه كه بيابون بود، دست كردم تو جيب راست شلوارم ولي پول نبود... ! جيب چپ نبود ...! گفتم حتما تو كيفمه! اما خبري از پول نبود ...
به راننده گفتم: اگر كسي رو سوار كردي و بعد از طي يك مسيري به شما گفت كه پول همراهم نيست، چيكار مي كردي؟!!
گفت: به قيافه اش نگاه مي كنم!
گفتم: الآن فرض كن من همون كسي باشم كه اين اتفاق براش افتاده...!!!
يك دفعه كمي از سرعتش كم كرد و نگاهي از آينه به من انداخت و گفت: به قيافه ات نمياد كه آدم بدي باشي، مي رسونمت...
يااباعبدالله...
من مسير زندگي ام رو با شما طي كردم، به خيال اينكه توشه اي دارم، اما ... الآن هرچه نگاه مي كنم، مي بينم هيچي ندارم، خاليه خالي ام ... فقط يك آه و افسوس كه خيلي راحت عمرم از دست رفت ...
حسين جان ما رو مي رسوني؟؟؟
يا همين جا وسط اين بيابان سردرگمي پيادمون مي كني؟؟
من دخيلم را به چشمان شما دوخته ام...
يا حسين ...
سلام
متنت بینظیربودباغ بهشت عزیز
اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا اَباعَبْدِالله
از بزرگی شنیدم هـر موقع میخواهید گـناه کنید
هر موقع زمینه ی گـناه آمــادس ، رویتـــــ رو به سمت
کربلا کن
دلتــــ رو ببـر کربــ♥ــــــلا
و سه مرتبه بگو:
السلام علیک یا اباعبدالله
السلام علیک یا اباعبدالله
السلام علیک یا اباعبدالله
اون وقت ببین دیگه روت میشه گناه کنی؟؟؟
اون موقع ببین از اربابــــــ خجالتــــــ نمیکشی؟؟
السلام علی الحسین...
یا امام حسین کمکم کن...
الوتر الموتور:
یکی از اوصافی که برای امام حسین(ع) در بعضی از زیارتنامهها مثلا زیارت نامه عاشورا ذکر شده «الوتر الموتور» است.
«وتر» به معنای فرد و طاق است؛ به معنای کنیه و خون هم ذکر شده، ولی بیشتر به معنای اوّل میآید(1). نماز وتر را وتر میگویند، چون فرد و طاق است و نماز یک رکعتی غیر از آن نداریم.
اگر به معنای خون باشد، باز به معنای فرد بر میگردد، زیرا اگر کسی در بین گروهی کشته شود، او را «فرد وتر» میگویند، یعنی بین ده یا صد نفر، یکی کشته شده و به ناحق خونش ریخته شده است.
«موتور» به چند معنا است:
1ـ طاق و فرد شده.
2ـ کسی از وابستگان او کشته شده باشد.
3ـ کسی که کشته شود و انتقام خون او گرفته نشود.(2)
بنابراین «وتر موتور» را میتوان به سه صورت معنا کرد:
1ـ وتر به معنای یگانه و فرد باشد و «موتور» تأکید آن باشد، مثل «حجر محجور».
2ـ وتر به معنای فرد و «موتور» به معنای کسی که افرادی از او کشته شده باشد، یعنی ای حسین یگانهای که یاران تو کشته شدهاند.
3ـ وتر به معنای خون ریخته باشد، یعنی ای کشتهای که اصحاب تو را کشتهاند.
شاید در بین این سه احتمال، معنای دوم مناسبتر باشد، زیرا حضرت در مقام شهادت، مانندی ندارد. از آغاز دنیا تا کنون مثل او، کسی مظلومانه چنین به قتل نرسیده و این همه مصیبت ندیده است.
همچنین همه افراد او در کربلا کشته شدند، حتى طفل شیرخواره او، پس همه اصحاب و یارانش در کربلا روز عاشورا کشته شدند،از این رو حضرت «موتور» است.(3)
ممکن است گفته شود «الوتر الموتور» به معنای فرد و تنهای بیهمتا و به زبان فارسی خودمانی «دُردانه» است و به ویژگی خاص سیدالشهدا(ع) اشاره دارد.(4)
پینوشتها:
1. لسان العرب، ج 5، ص 273؛ کتاب العین، ج 8، ص 132.
2. همان.
3. شرح زیارت عاشورا.
4. فروغ شهادت، ص 389.
بدون فنّ غزل، بى كنايه ميگويم/
دلم براى تو تنگ است ايهاالارباب
سلام بر حسین شهید....
بدون فنّ غزل، بى كنايه ميگويم/
دلم براى تو تنگ است ايهاالارباب
سلام بر حسین شهید....
حسین جان این دل تنگم هوای کربلا دارد
شبی گر زایرت باشم...
چقدر آن شب صفا دارد
حسین جان این دل تنگم هوای کربلا دارد
شبی گر زایرت باشم...
چقدر آن شب صفا دارد
السلام علیک یا اباعبدالله
آقا جان دلم شکسته ؛گرفتارم ؛ حاجت دارم . مشکل خانوادگیمون حل کن . نفسم مریض شده آقا . به دستهای بریده اباالفضل مشکلم را برطرف کن
:geryeh::geryeh::geryeh:
آقا میخوام نذر کنم اگه مشکل خانواده ام برطرف بشه بیام پابوست
ان شالله همسرم هم راضی به این نذر هست .
فقط شما میتونید کمکم کنید . دست خالی برم نگردونید .
گناه قطع رحم گناه بزرگیه اما خودتون میدونید باعث بانیش من نیستم . پس این سدّ رو برطرف کنید . خودم نوکرتونم آقا جان
[FONT=arial][FONT=arial black]دیگه خسته شدم از بس عکس شیش گوشه خریدم ...
از روایات استفاده میشود که هیچ دعایی بی اثر نیست . هر دعایی در دنیا و آخرت تأثیر مناسب خود را دارد.
امام سجاد(ع) میفرماید: «دعای مؤمن یکی از سه فایده را دارد: برای او در آخرت ذخیره میگردد ، یا در دنیا برآورده میشود ، یا بلایی را که میخواست به او برسد،از وی میگرداند».(1)
1. تحف العقول، ص 202.
کربلا......کاش من هم.....
یعنی آن روز رسد که در سجده بگویم
رسیدم کربلا ..... الحمدالله ..... ؟!
خدایا میدونم کربلا رو دیدن لیاقت میخواد که من ندارم ولی میخوام بگم مگه نعمت های دیگه ای که به من دادی لیاقت داشتم همش از لطف و کرم خودت بود !!! اللهم الرزقنا زیاره الحسین مع المعرفه
خط میزنی چرا حسین اسم منو از توی لیست ..... مگه گناه من چیه ؟ هی میگی نوبت تو نیست !!!
طبق معمول من بی سرو پا جا ماندم....!!!!!
بهم گفت :
دوست من، یعنی ما لیاقت داریم جزء 313 یار امام زمان (عج)باشیم؟؟
یه لبخند زدم و با شرمندگی گفتم :
بیا بشینیم گریه کنیم رفیق!
ما جزء ۲۵ میلیون زائر کربلا هم نیستیم..!!
چه برسه به 313
السلام علیک یااباعبدالله الحسین
جان مادر، به پریشانی دل خواهرت و بحق جوان رشیدت کمکم کن.
[FONT=book antiqua]یک ماهی و یک یونس دریا را بس
یک لیلی و مجنون همه صحرا را بس
پاداش بهشت مفت چنگ خوبان
از این رمضان کرب و بلا ما را بس
السلام علی الحسین و علی علی ابن الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین
[FONT=book antiqua]السلام علی الحسین و علی علی ابن الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین
يا ابا عبدالله حسين متوسل شدم به شما، نااميدم نكنيد.
اومدم بگم
یکی از اعمال لیالی قدر زیارت امام حسین در لیالی قدر است .
همین
[SPOILER]هر کسی به قدر ظرفش از این کلام برداشتی کند[/SPOILER]
جــامـانـده های قافلـــه ی اربعیــنِ تــو
آقـــا دوایِ دردِ دلِ خــــود کجـــا کننـــد؟
جا تنــگ بــوده است و یا ما اضـــافه ایم
مردم به چشم طعنه نگاهی به ما کنند
باشــد حسیــن؛ کرب و بلا مال خوبـــها
بـدها بگو: که عقده ی دل با چه وا کنند
ما هم دل شکسته به دســت می رویم
تا ما را غبـــارِ صحــن و سرای رضــا کنند
▩ شـــایـــد بـــراتِ کرب و بـلا را عطـــا کنند ▩
یا امام رضا (ع)[h=2][/h]
تا حالا کربلا نرفتم ....:khejalati:
معلوم نیست اصلا تا آخر عمر هم بطلبن یا نه !!!:Ghamgin:
:geryeh:
خدایا وقتی به قیامت فکر می کنم می بینم که هیچ ندارم هیچ
غیراز اینکه وقتی گفتند حسین .....از ته قلبم گفتم
وا ابتاه.....وای بابام
قــرآن بــه ســر بگیـــر تــا کـه حــس کـنی
نیـــزه چقـــدر گریـــه بـــرای “حـسـیـن” کــرد …
ساقی دل رو
بی قرارش کن...
به حسین ما رو یه سفارش کن...
یا لیتنا کنّا معکم فنفوز فوزا عظیما
قدسیا امشب دعابم کن کمی
تا به آسایم کنار او دمی
جرعه ای نوشم ز جام چشم او
از یم نازش بگیرم من نمی !
.... بالحسین بالحسین بالحسین
سلام ارباب
حواست بهم هست؟
بازم مثل اون سالها از همه ایمانم فقط تو واسم موندی
ولی ...
ولی این دفعه دیگه اون آدم بی دست و پایی نیستم
که واسه حاجتاش دور خودش می چرخید
همه مسیرای رسیدن رو از خودت یاد گرفتم
سه سال تموم دست به دامن خدا شدم و التماسش کردم
واسه دادن چیزی که ....
ولی نداد
یعنی هر دفعه قولشو داد ولی ...
دیگه التماس به خدا بسه
این دفعه دارم میرم سراغ خیمه بزرگه
میدونم چی بگم که پیشت وساطتمو بکنه
میدونه چی بگه که پیش خدا وساطتمو بکنی
من حاجتمو میخوام؛ بهترینشم میخوام
اگه دادی یه عمر خادم این خیمه میمونم و می مونه
اگه ندادی یا دادی و دلمو شکستی ....
برای همیشه میرم و به همه میگم ....
مطمئن باش میگم
فقط تا محرمت صبر میکنم
...
چقدر دوست داشتیم امشب که شب زیارتی امام حسینم هست کربلا باشیم ولی حیف...
از همین جا یه سلام میدیم به آقا...
[FONT=times new roman]اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ رَسُولِ اللَّهِ
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا خِیَرَهَ اللَّهِ و َابْنَ خِیَرَتِهِ
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ اَمیرِالْمُوْمِنینَ و َابْنَ سَیِّدِ الْوَصِیّینَ
بین بـازار غـلامـان نظـر انداخـته ای
جـنس مـرغـوبـ نبودم ، نخـریدی بـاشـد
دسـت عشـاق گرفـتی و حـرم بردی
طـبـق مـعمـول ز مـن دست کشیدی ، بـاشـد
چه کنم حـُـبِ حسـیـن است و حـلاوتــ دارد
دلِ تنگــم به خـُـدا میـلِ زیارتــ دارد
[h=1]اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَيْنِ وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَيْنِ وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَيْنِ[/h][FONT=Times New Roman][FONT=times new roman]
[FONT=arial]من از کودکی عاشقت بوده ام
دمی غیر یادت نیاسوده ام
مکرر بگویم من این جمله را
قبولم نما گرچه آلوده ام
اگر با تو ام غرق عزت شوم
وگر بی تو باشم مذمت شوم
شده آرزویم که در روضه ات
بمیرم،سپس غرق رحمت شوم
یاس133
یک خیابان...
دوطرفه...
یک سو ❤ ارباب ❤
یک سو ❤ علمدار ❤
ویکجفتچشمِحریص...
که نمیداند کدام را نگاه کند؟؟
این یعنی بزرگترین و زیباترین
↙ سردرگمی ↘
اللهم ارزقنا کربلا
✠ سردرگمم میانِ
شمس وقمرش....✠
اللهم ارزقنا کربلا.........
دلم یه لحظه هوای کربلا رو کرد.
منظور از کلمة «ثار الله» در زیارت عاشورا چیست؟
«ثار» از ریشه «ثَأر» و «ثُؤرة» به معنای انتقام و خونخواهی و نیز به معنای خون است.(1)
برای «ثارالله» بودن امام حسین معانی مختلفی ذکر شده که هر یک تفسیر خود را میطلبد.
أ) گروهی ثارالله را به معنای کسی که انتقام خونش را خداوند میگیرد میدانند.(2) خداوند، ولی دم حضرت است
و خود او خونبهای آن بزرگوار را از دشمنانش طلب میکند؛ چرا که ریختن خون سیدالشهدا در کربلا، تجاوز به حریم و حرمت الهی و طرف شدن با خداوند بود. از آن جهت که اهل بیت(ع) «آلالله» هستند، شهادت امامان، ریخته شدن خونِ خداوند است.(3)
اگر چه این واژه در قرآن نیامده است، اما میتوان آن را با آیات این گونه توجیه نمود. خداوند میفرماید: «مَنْ قُتِل مظلوماً فقد جعلنا لولیه سلطاناً؛(4) آن کس که مظلوم کشته شد، برای ولیّاش سلطه (و حق قصاص) قرار دادیم».
هر کسی (صرف نظر از مسلک و مذهبش)، اگر مظلومانه کشته شود، اولیای دم او، حق خونخواهی دارند. از آن رو که اهل بیت به ویژه امام حسین(ع) مظلومانه و در راه ایمان و حق و خداوند کشته شدهاند، در واقع «ولیّ دم» و خونخواه آنان، خداوند است.
بنابراین «ثارالله» به این معنا است که خونبهای امام حسین(ع) از آنِ خدا است و اوست که خونبهای امام را خواهد گرفت. این واژه حاکی از شدت همبستگی و پیوند سیدالشهدا(ع) با خداوند است که شهادتش همچون ریخته شدن خونی از قبیله خدا میماند که جز با انتقامگیری و خونخواهی خدا، تقاص نخواهد شد.(5)
ب) بعضی لفظ اهل را در تقدیر گرفتهاند و گفتهاند ثارالله یعنی اهل ثارالله؛ اهل خونخواهی الهی که خداوند انتقام خونش را میگیرد.(6)
پ) برخی گفتهاند: ثارالله یعنی کسی که در دوران رجعت میآید و انتقام خونش را میگیرد.(7)
پ) گروهی ثارالله را به معنای خون خدا دانستهاند.(8)
اگر «ثار» به معنای خون باشد، مراد از «ثارالله» معنای حقیقی نیست؛ بلکه یک نوع تشبیه، کنایه و مجاز است. چون مسلّم است که خدا موجودی مادی نیست تا دارای جسم و خون باشد؛ پس این تعبیر از باب تشبیه معقول به محسوس است؛ یعنی همان گونه که خون در بدن آدمی نقش حیاتی دارد، وجود مقدس امام حسین(ع) نسبت به دین خدا چنین نقشی دارد و احیای اسلام با نهضت عاشورا بوده است.
شاید بتوان در این باره با نگاه عرفانی مستند به روایات به نتیجهای نورانی دست یافت. از امام علی(ع) به «اسدالله الغالب» و «یدالله» تعبیر شده، و در حدیث «قرب نوافل» از پیامبر(ص) روایت شده است که خداوند فرمود:
«ما تحبّب إلیّ عبدی بشیءٍ احبّ إلیّ ممّا افْترضتُه علیه وإنّه لَیتَحَبَّبَ إلیّ بالنافلة حتّی اُحِبُّه فإذا اَحْبَبْتُه کنتُ سمعه الذی یسمع به و بصره الذی یبصر به و لسانه الذی ینطق به و یده التی یبطش بها و رِجْله التی یمشی بها إذا دعانی اجبْتُه وإذا سألتنی اعطیته؛(9) بنده من به چیزی دوست داشتنیتر از واجبات، نزد من مقرّب و نزدیک نمیگردد او با نوافل به من اظهار دوستی میکند. آن گاه که او را دوست بدارم، گوش او میشوم که با آن میشنود و دیدة او میشوم که با آن میبیند و زبان او میشوم که با آن سخن میگوید و دست او میشوم که با آن ضربه میزند و پای او میشوم که با آن راه میرود. اگر به درگاه من دعا کند، او را دوست خواهم داشت و اگر از من درخواست کند، به او عطا میکنم».
از این روایت به خوبی آشکار میشود که اولیای خداوند، «خلیفة» او روی زمین و مظهر افعال الهیاند. خداوند جسم نیست، اما آن چه را که اراده میکند انجام بدهد، از طریق دست اولیای خود به ظهور میرساند و کمکی را که میخواهد به سوی بندهای بفرستد، توسط اولیای خود میرساند، یا خونی را که قرار است برای احیای دین ریخته شود، از طریق شهادت اولیای خودش ظاهر میسازد. از این رو همان طور که دست امام علی(ع) دست قدرت خدا و «یدالله» است؛ خون امام حسین(ع) نیز خون خدا و «ثارالله» است.
از این رو در زیارت عاشورا میخوانیم: «السلام علیک یا ثار الله و ابن ثاره والوتر الموتور؛ سلام بر تو ای خون خدا و فرزند خون او! سلام بر تو ای یگانه دوران!» نیز در زیارتی دیگر میخوانیم: «و انک ثار الله فی الأرض و الدم الذی لا یدرک ثاره أحد من أهل الأرض و لا یدرکه الا الله وحده».(10)
همان گونه که نقش خون در بدن آدمی حیاتی است و بود و نبودش، مرگ و زندگی را رقم میزند، وجود مقدّس امام علی و امام حسین(ع) نزد خدا و در دین او چنین نقشی دارند. اگر آن حضرت نبود، اسلام نبود و اگر حسین(ع) نبود، اسلام و تشیع نبود.
آری! تا یاد و نام سیدالشّهدا(ع) زنده و بر سر زبانها است، تا عشق حسین(ع) در دلها میتپد، تا آتش محبت و ولایت او در قلوب انسانها شعلهور است، تا فریاد «یا حسین» بر بلندای آسمانها و زمین طنین انداز است، نام و یاد خدا زنده و پایدار است؛ چون او همه هستی خود را در راه خدا انفاق و ایثار کرد، نیز سیمای ننگین ریاکاران و تحریفگران زمان را آشکار نمود و نقاب از چهره زشت آنان برداشت و اسلام ناب نبوی و علوی را بر مردم نمایاند. خون او شرافت «ثارالله» را گرفت.
صاحب کتاب مکیال گوید: اما رسیدن به فوز به وسیله خونخواهی مولای شهید(ع) وظیفه هر مؤمن است، چون پدر حقیقی مؤمنان است، چنان که آیة «ووَصَّینا الإنسان بوالدیه إحساناً» به امام حسن و امام حسین(ع) تفسیر شده است، از این رو صحیح است که هر مؤمنی، خود را از اولیای دم او بداند و خداوند خودش ولیّ دم حقیقی آن حضرت است. مولای ما قائم آل محمد(ص) را بر خونخواهی امام حسین(ع) امر کرده چنان که در روایات متعدد آمده است.(11)
ثارالله، یعنی ای کسی که خونبهای تو متعلق به خدا است و او خونبهای تو را میگیرد، یعنی تو متعلق به یک خانواده نیستی که خونبهایش را پدر خانواده بگیرد، نیز متعلق به یک قبیله نیستی که خونبهای تو را رئیس قبیله بگیرد؛ تو متعلق به جهان انسانیت و بشریت میباشی؛ تو متعلق به عالم هستی و ذات پاک خدایی، بنابر این خونبهای تو را خدا باید بگیرد. تو فرزند علی بن ابی طالب هستی که شهید راه خدا بود و خونبهای او را نیز خدا باید بگیرد.(12)
پینوشتها:
1. طریحی، مجمع البحرین، ج 1، ص 237؛ مفردات راغب، ص 81.
2. علی سعادتپرور، فروغ شهادت، ص 305.
3. جواد محدثی، درسهایی از زیارات عاشورا، ص 14؛ اصغر عزیزی تهرانی، شرح زیارت عاشورا، ص 35.
4. اسراء (17) آیه 33.
5. فرهنگ عاشورا، واژه «ثار».
6. بحار الانوار، ج 99، ص 151.
7. همان.
8. سید احمد میرخانی، شرح زیارت عاشورا، ص 308.
9. محاسن برقی، ج 1، ص 291.
10.ترجمه کامل الزیارات، ص 683، زیارت 16.
11. میکال المکارم، میرزا محمدتقی الاصفهانی، مؤسسه الاعلمی للمطبوعات، ج 1، ص 420.
12. تفسیر نمونه، ج 4، ص 229.