جمع بندی انحراف در ارتباط عاطفی با امام زمان (عج)

کارشناس بحث: استاد بصیر

باسلام و احترام
فرقی بین پیامبر و امام در هدایتگری نیست. هر دو هم راه صحیح را نشان می دهند و هم دست انسان را میگریند و به خدا می رسانند. منتها چون بعد از پیغمبر خاتم، پیامبری دیگر نیست، و کار اصلی پیامبر(ص) پیامرسانی است و کار امام پیاده کردن پیام امام هست، این به ذهن می رسد که دیگر پیامبر، دستگیری نمی کند، در حالیکه فرقی بین امام و پیامبر نیست جز این که پیامبر، دین جدید می آورد (به همراه این که هدایتگری و دستگیری هم می کند) اما امام دین جدید نمی آورد بلکه همان راه پیامبر و دین او را ادامه می دهد و هدایتگری و دستگیری می کند.

اگر منظورتان از ارتباط قوی، محبت شدید به اهل بیت باشد، باید عرض کنم که محبت شدید، انسان را به سمت عمل به فرامین محبوب می کشاند.

خط قرمز معمولا جایی مطرح می شود که می خواهند بگویند مثلا تا کجا با طرف مقابل در ارتباط باشیم و از کجا دیگر ارتباط را ادامه ندهیم و ادامه دادن باعث آسیب می شود. که فکر می کنم لفظ خط قرمز، برای ارتباط با ائمه، تعبیر جالبی نباشد زیرا که ارتباط با اهل بیت و انس با آنها محدودیتی ندارد. هر چقدر با کلمات این بزرگواران یا خود آنها مانوس باشیم، بیشتر شبیه آنها خواهیم شدو کارهایی شبیه آنان انجام خواهیم داد.
اما اگر منظورتان از خطر قرمز این باشد که اهل بیت را تا چه حد باید قبول داشته باشیم باید عرض کنم، خودشان فرموده اند که ما را از مقام ربوبیت و خدایی پایین تر بدانید اما هر نسبت مقدسی که می خواهید به ما بدهید. یعنی ما را خدا ندانید، ولی جانشین خدا اگر بدانید به خطا نرفته اید.
تنها محدودیتی که هست این است که در انتساب صفات و کمالات به آنها مرتکب غلو نشویم و از حق خارج نگردیم ، همچنین مقام آنها را پایین تر از خلیفه الهی بودن،ندانیم.

سلام علیکم
واژگانی مثل نوازش و ... در اصطلاح عرفاء به معنی مرابت مختلفی از عنایت و توجه خداوند و اولیاء و استغراق در عشق حقیقی الهی است و هرگز معنی لعتنامه ای خود را ندارد بنابرین هر یک از زن و مرد می توانند از هریک از اولیاء خداوند چه زن باشند و چه مرد درخواست مدراح محتلف عنایت را با این الفاظ - چه در قالب نثر و چه در قالب یا شعر - داشته باشند!
ولی اگر بخواهیم خود را محدود به متون اسلامی در خصوص نحوه اظهار مودت به اولیاء خداوند بکنیم که در زیارتنامه های معتبر آمده است دیگر توصیه نمی شود از این واژگان استفاده کنیم زیرا این متون از این واژگان تهی است و اگر استفاده از این واژگان مورد توصیه بود می بایست این متون نیز از این واژگان بهره می بردند با توجه به این که در زمان ائمه بزرگوار ما نیز این واژگان در معنای عرفانی خود مورد استفاده دیگران بوده است ولی حضرت معصومین علیهم السلام از این واژگان استفاده نکردند!

سلام علیکم
راستش من خیلی متوجه منظور شما نشدم!
فکر کنم منظور شما درخواست محبت این بزرگان از یکدیگر باشد! خب حتما این درخواست بوده است و به بهترین نحو نیز پاسخ داده می شده است!
شاید مطالعه مجموعه عشق الهی بتواند برای شما مفید باشد. می توانید این مجموعه را از اینجا دانلود کنید!

هو المحبوب

با سلام

http://www.askdin.com/thread50573-120.html#post764456

صفحه:1198

با سلام

خب این شعر در واقع نظر بنده راجع به موضوع تاپیک بود.

در وقت دلتنگی ذکر و یاد حق آرامش بخش قلب است:"الا بذکر الله تطمئن القلوب"

مصداق اتم حق هم ذوات نورانی معصومین علیهم السلام است،بنابراین ذکر آن ذوات ذکر خداست،کمااینکه از معصوم روایت داریم:"نحن اسماء الله الحسنی"

درد دل با اهل بیت علیهم السلام،سخن گفتن با آن انوار الهی همان ذکر حق است و همان آثار را دارد چرا که بزرگترین مظاهر حق آنها هستند.

البته رعایت ادب محضر اهل بیت علیهم السلام که عِدل قران و ثقل اضغرند واجب است،همانطور که شما موظفید آداب حضور در محضر قران را رعایت بفرمائید

ادب حکم می کند که آداب مخاطبه و حضور در محضر شریف آن بزرگان را هم حتی در خیالتان رعایت کنید و هر چه این ادب بیشتر باشد توفیقات و فیوضات

الهی بیشتر و کامل تر نصیب و روزیتان خواهد شد:

از خدا خواهیم توفیق ادب// بی ادب محروم ماند از فیض ربّ

منتهی ادب هر کسی هم در پیشگاه خداوند به قدر معرفت اوست،لذا اگر به تعبیر مولانا:

هیچ آداب و ترتیبی مجو //هر چه می خواهد دل تنگت بگو

را بعضی بزرگان استفاده می کنند برای این است که همه ی مردم در یک سطح از معرفت نیستند.

در سوره حجرات می توانید آداب حضور در محضر پیامبر اکرم صلی الله علیه و اله را ببینید و مسلما همین آداب

در باره اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام هم جاری است.مثل "لا ترفعوا اصواتکم فوق صوت النبی"

صدایتان را در محضر پیامبر اکرم صلی الله علیه و اله بالا نبرید و یا:"لا تجهروا له بالقول کجهر بعضکم لبعض"

مانند دیگران با پیامبر(ص) سخن نگوئید(صدایتان را بالا نبرید) و سایر آداب.

البته خاندان نبوت(ع) آنقدر کریمند که جهالتهای گاه و بیگاه ما را ان شاالله می بخشند.

سلام علیکم
در همان مجموعه که به شما معرفی کردم عشق اولیاء خداوند به یکدیگر را توضیح دادم.
نکته دیگری که وجود دارد عمدی که پیامبر در رابطه با علنی شدن این رابطه است تا اتمام حجتی باشد برای مردم تا بعد نگویند ما نمی دانستیم علاقه پیامبر به دخترش چقدر است لذا از ایشان حمایت لازم را در مقابل ظالمین نکردیم!
می دانیم که ستم به حضرت زهرا سلام الله علیها سرآغاز همه ستمها به امامان علیهم السلام بود و ایشان رنج اولین ستم مکتب خلفاء را چشید و این چنین ستمهای بعد برای ستمگران آسان شد!
پیامبر بخاطر جلوگیری از این حادثه آنها محبتهای خویش را به دخترشان علنی کرده بودند.

خواهش می کنم آنچه عرض کردم قسمتی از محتوای سوره مبارکه حجرات بود.

در صورت دقت در مضامین این سوره به نکات دیگری در این مورد هم خواهیم رسید.

امّا برای تحصیل ادب محضر اهل بیت علیهم السلام بهترین راه کسب معرفت نسبت به مقام و منزلت آن

ذوات نورانی علیهم السلام است.

شما عالی ترین و دقیق ترین معارف را در این خصوص می توانید در زیارت جامعه کبیره بیابید،

اگر با توجه به معانی فرازهای زیارت و تدبر در آنها و دقت در مضامین آن مطالعه بفرمائید،درک عظمت محضر آنان خود بخود

این ادب را در انسان بوجود می آورد،انسان هنگامی که در نزد شخصیت عظیمی واقع می شود خودبخود

حریم می گیرد.شرح این زیارت به قلم علامه جوادی آملی حفظه الله تعالی تحت عنوان "ادب فنای مقربان"

بسیار زیبا و برای منظور شما مفید خواهد بود.

سلام علیکم
میشود گفت که علت اصلی اظهار محبتهای علنی پیامبر به همین خاطر بوده است هرچند می توان به عنوان علت فرعی «ترمیم جایگاه زن نزد اعراب» را نیز ذکر نمود!
البته بحث ما محدود به اظهار محبتهای علنی است و الا اظهار محبتهای مخفیانه دلیلش همان عشق الهی است و البته روابط پدر فرزندی هم نقش خود را داشته است!

[="Tahoma"][="Blue"][=times new roman]سوال: اینکه میگن پیامبر راه صحیح رو نشون میده و از ما می خواد به اون راه بریم ولی امام دست آدم و میگیره و به خدا میرسونه یعنی چی ؟

باسلام و احترام
فرقی بین پیامبر و امام در هدایتگری نیست. هر دو هم راه صحیح را نشان می دهند و هم دست انسان را میگریند و به خدا می رسانند. منتها چون بعد از پیغمبر خاتم، پیامبری دیگر نیست، و کار اصلی پیامبر(ص) پیامرسانی است و کار امام پیاده کردن پیام امام هست، این به ذهن می رسد که دیگر پیامبر، دستگیری نمی کند، در حالیکه فرقی بین امام و پیامبر نیست جز این که پیامبر، دین جدید می آورد (به همراه این که هدایتگری و دستگیری هم می کند) اما امام دین جدید نمی آورد بلکه همان راه پیامبر و دین او را ادامه می دهد و هدایتگری و دستگیری می کند
.
آیا صرفا ارتباط قوی داشتن با ائمه سازنده است ؟منظورم اینه که ( در طی ارتباط قلب رئوف میشه و ما رو به سمت خوبی ها هدایت میکنه ؟) خط قرمز های این ارتباط کجاست ؟ یک خانوم در حین صحبت کردن با امام زمان چه چیز هایی رو نباید بگه ؟؟؟؟

اگر منظورتان از ارتباط قوی، محبت شدید به اهل بیت باشد، باید عرض کنم که محبت شدید، انسان را به سمت عمل به فرامین محبوب می کشاند.
خط قرمز معمولا جایی مطرح می شود که می خواهند بگویند مثلا تا کجا با طرف مقابل در ارتباط باشیم و از کجا دیگر ارتباط را ادامه ندهیم و ادامه دادن باعث آسیب می شود. که فکر می کنم لفظ خط قرمز، برای ارتباط با ائمه، تعبیر جالبی نباشد زیرا که ارتباط با اهل بیت و انس با آنها محدودیتی ندارد. هر چقدر با کلمات این بزرگواران یا خود آنها مانوس باشیم، بیشتر شبیه آنها خواهیم شدو کارهایی شبیه آنان انجام خواهیم داد.
اما اگر منظورتان از خطر قرمز این باشد که اهل بیت را تا چه حد باید قبول داشته باشیم باید عرض کنم، خودشان فرموده اند که ما را از مقام ربوبیت و خدایی پایین تر بدانید اما هر نسبت مقدسی که می خواهید به ما بدهید. یعنی ما را خدا ندانید، ولی جانشین خدا اگر بدانید به خطا نرفته اید.
تنها محدودیتی که هست این است که در انتساب صفات و کمالات به آنها مرتکب غلو نشویم و از حق خارج نگردیم ، همچنین مقام آنها را پایین تر از خلیفه الهی بودن،ندانیم.