جمع بندی آیه 123سوره توبه و دستور به کشتن مشرکان و کافران

خداوند اگر دین و ايمان تحميلي را مي خواست، مي توانست کاري کند که همه از ترس ايمان بياورند:إِن نَّشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِم مِّن السَّمَاء آيَةً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِينَ(1)اگر بخواهيم معجزه‏ اى از آسمان بر آنان فرود مى‏ آوريم تا در برابر آن گردنهايشان خاضع گردد ولي نه خودش انسان ها را به اجبار و از سر ترس به اسلام وادار کرده ، نه به بندگانش چنين اجازه اي داده است. فقط ایمان اختیاری از انسانها پذیرفته می شود و حتی در خود شریعت اسلام هم تقلید در اصول دین جایز نیست زیرا چنین اصول دین تقلیدی از او پذیرفته نخواهد شد چه رسد به اینکه اصل اسلام آوردنش اجباری باشد.پيامبران و پيروان پيامبران موظف به بيان و تبليغ دين خدا هستند . اگر مستکبران مانع تبليغ شدند يا خواستند دينداران و جامعه اسلامي را از بين ببرند يا از پايبندي به دين و مناسک آن مانع شدند،دينداران موظفند براي رفع موانع و ظلم و هجوم، دست به شمشير برده و از کيان خود و آزادي دينداران دفاع کنند.
آياتي که در مورد قتال وارد شده، همه همين محدوده را مشخص کرده ، به قتال با متجاوزان ستم پيشه و دفاع از کيان دين و جامعه ديني و دينداران تصريح دارد.

اين آيه به صراحت اعلام مي کند مشرکان هستند که وضع جنگ يا صلح را معين مي کنند. اگر آنان از دشمني و قتال دست بکشند و اعلام صلح نمايند و بر اعلام خود پايبند باشند، مؤمنان حق قتال با آنان را ندارند . اگر بر قتال و جنگ با مؤمنان اصرار داشته باشند، خداوند به مؤمنان اجازه دفاع و جنگ و کشتار آنان را داده تا ريشه فتنه عليه جامعه اسلامي کنده شود . اين آيه شبيه آيه ديگري است :
«و ان جنحوا للسلم فاجنح لها و توکل علي الله؛ (3) اگر به صلح متمايل شدند، تو هم با توکل بر خدا تمايل نشان بده و پيشنهاد صلح را بپذير».