جمع بندی چگونه تشخیص دهیم در مسیر صحیح زندگی هستیم؟

بسم الله الرحمن الرحیم

عرض سلام و احترام خدمت شما همراه گرامی

سوال بسیار خوب و مهمی را مطرح کردید. حقیقت اینست که برای رسیدن به هدف، تلاش برای ماندن در مسیرِ صحیح، مهمترین مسئله است؛ چرا که کوچکترین زاویه ای، در دراز مدت به یک انحراف بزرگ و دور شدن از هدف منجر خواهد شد و ای بسا خیلی اوقات فرصتی هم برای جبران نباشد.

وقتی هدف از زندگی عاقبت به خیری و رسیدن به سعادت الهی ست، پس باید مسیر هم الهی و مطابق با دستورات پروردگار باشد. یعنی تشخیص اینکه در مسیر صحیح هستیم یا خیر، با تطبیق اعمال بر فرامین الهی روشن می شود.

رضایت الهی در رسیدن انسان به هدف نهایی خلقت، یعنی کمال حقیقی و مقام خلیفه اللهی ست، و راه رسیدن به این مقام را هم خودش مشخص فرموده و دستورالعمل کاملی را تحت عنوان شریعت برای انسان فروفرستاده است.

با این مقدمات، هر کسی می تواند کاملا روش زندگی و مسیرش را محک زده و متوجه شود که در مسیر صحیح هست یا خیر. آیا انتهای این مسیر او را به کمال و سعادتی که خداوند برایش در نظر گرفته می رساند؟ آیا در تصمیم های زندگی رضای خدا را در نظر می گیرد یا رضای نفسش را؟ آیا نظر خدا برایش مهمتر است یا نظر مردم؟
و در مجموع آیا خوب و بد بودن اعمالش را با ملاک های خدایی مطابقت می دهد یا با معیار های نفسانی و دنیوی؟!

بَلِ الْإِنْسَانُ عَلَى نَفْسِهِ بَصِيرَةٌ، وَلَوْ أَلْقَى مَعَاذِيرَهُ 1
بلكه انسان خودش از وضع خود آگاه است، هر چند در ظاهر براى خود عذرهايى بتراشد.

1. سوره مبارکه قیامه، آیات 14 و 15

پرسش:
با توجه به منابع دینی، چگونه می توان تشخیص داد که فرد در مسیر صحیح زندگی است؟

پاسخ:
حقیقت این است که برای رسیدن به هدف، تلاش برای ماندن در مسیرِ صحیح، مهمترین مسئله است؛ چرا که کوچکترین زاویه ای، در دراز مدت به یک انحراف بزرگ و دور شدن از هدف منجر خواهد شد و ای بسا خیلی اوقات فرصتی هم برای جبران نباشد.
وقتی هدف از زندگی عاقبت به خیری و رسیدن به سعادت الهی است، پس باید مسیر هم الهی و مطابق با دستورات پروردگار باشد. یعنی تشخیص اینکه در مسیر صحیح هستیم یا خیر، با تطبیق اعمال بر فرامین الهی روشن می شود. رضایت الهی در رسیدن انسان به هدف نهایی خلقت، یعنی کمال حقیقی و مقام خلیفه اللهی ست، و راه رسیدن به این مقام را هم خودش مشخص فرموده و دستورالعمل کاملی را تحت عنوان شریعت برای انسان فروفرستاده است.

با این مقدمات، هر کسی می تواند کاملا روش زندگی و مسیرش را محک زده و متوجه شود که در مسیر صحیح هست یا خیر. آیا انتهای این مسیر او را به کمال و سعادتی که خداوند برایش در نظر گرفته می رساند؟ آیا در تصمیم های زندگی رضای خدا را در نظر می گیرد یا رضای نفسش را؟ آیا نظر خدا برایش مهمتر است یا نظر مردم؟
و در مجموع آیا خوب و بد بودن اعمالش را با ملاک های خدایی مطابقت می دهد یا با معیار های نفسانی و دنیوی؟!
قرآن می فرماید: "بَلِ الْإِنْسَانُ عَلَى نَفْسِهِ بَصِيرَةٌ، وَلَوْ أَلْقَى مَعَاذِيرَهُ 1
بلكه انسان خودش از وضع خود آگاه است، هر چند در ظاهر براى خود عذرهايى بتراشد."

1. سوره مبارکه قیامه، آیات 14 و 15