جمع بندی قانون در مورد اقلیت های مذهبی

با سلام خدمت شما دوست گرامی
آنان حق دارند بر طبق شریعت خود رفتار کنند; گرچه آن عمل ازدیدگاه اسلام حرام باشد و احدی از مسلمانان حق اعتراض ندارد،مگر این که به آن عمل حرام تجاهر کنند که در این صورت به مقتضای شریعت اسلام با آنان رفتار می شود.(شهید اول، غایه المراد (قم، مرکز الابحاث، 1414ه.) ج 1، ص 499.)
طبق اصل 13 قانون اساسي در مورد پيروان اين سه دين رسمي، در خصوص احوال شخصيه يعني ازدواج، طلاق، ارث و وصيت مقررات مربوط به مذاهب خودشان عمل مي شود و حتي اگر دعوا و مسئله اي در دادگاههاي ايران مطرح باشد، قاضي دادگاه طبق قواعد مسلم مذهبي آنها موضوع را فيصله مي دهد. علاوه بر اصل 13 قانون اساسي، ماده واحده قانون رعايت احوال شخصيه ايرانيان غير شيعه مصوب سال 1312 كه مفاد آن در رأي وحدت رويه شماره 37 مورخ 19/9/1363 هيأت عمومي ديوان عالي كشور مورد حكم قرار گرفته و در مصوبه سوم تيرماه 1372 مجمع تشخيص مصلحت نظام نيز تحت عنوان قانوني رسيدگي به دعاوي مطروحه راجع به احوال شخصيه و تعليمات ديني ايرانيان زرتشتي، كليمي و مسيحي مجدداً تصويب شده نيز اين منظور را تأمين مي كند. علاوه بر آن، در مواردي اگر امري وفق مذاهب مزبور جرم نباشد، مقررات جزايي قانون مجازات در مورد آنها اجرا نمي شود. مثلاً با اينكه طبق مواد 165 و 174 قانون مجازات اسلامي خوردن شراب جرم و مستوجب هشتاد تازيانه است، طبق تبصره ماده174 غير مسلمان فقط در صورت تظاهر مجازات مي شود و گرنه مجازاتي ندارد. مجازات شراب خواری را هشتاد تازیانه اعلام کرده، ولی تبصره آن، مجازات شراب خوار غیرمسلمان را مشروط به این کرده است که وی به شرابخواری تظاهر کرده باشد
پس اگر یک فرد مسیحی شراب بنوشد چون در قانون آنها شراب تعزیر ندارد مجازات نمی شود اما اگر همین فرد علاوه بر نوشیدن تظاهر به این عمل بکند و علنی شراب بنوشد از آنجا که با قانون اجتماعی جمهوری اسلامی مخالفت کرده مجازات می شود.

باز هم این مطالب جای تامل بیشتری دارد.

مالک بن عطیه از امام صادق(ع) روایت کرده است:

امیر مؤمنان(ع) در میان گروهی از اصحاب بود که مردی خدمت حضرت رسید و عرض کرد: ای امیر مؤمنان، من به نوجوانی دخول کرده ام، مرا تطهیر کن، امام(ع) فرمود: اذهب الی منزلک لعل مرارا هاج بک، به خانه ات برو، شاید صفرا بر تو غلبه کرده است(درحالت طبیعی نیستی که این گونه اقرار می کنی.) فردا دو باره خدمت حضرت رسید و عرض کرد: ای امیر مؤمنان به نوجوانی دخول کرده ام، مرا تطهیر کن. امام فرمود: اذهب الی منزلک لعل مرارا هاج بک.

آن مرد سه بار پس از مرتبه اول، این اقرار خود را تکرار کرد و در مرتبه چهارم حضرت به او فرمود: یا هذا ان رسول الله(ص) حکم فی مثلک بثلاثة احکام فاختر ایهن شئت، ای مرد، رسول خدا در مورد مثل تو، سه حکم قرار داده، هر کدام را که می خواهی برگزین.

عرض کرد: یا امیر مؤمنان آن سه چیست؟ فرمود:

ضربة بالسیف فی عنقک بالغة ما بلغت، او اهداب من جبل مشدود الیدین و الرجلین، او احراق بالنار، وارد کردن ضربه شمشیر به گردنت تا هر کجا برسد، پرت کردن از کوه با دست و پای بسته، سوزاندن با آتش.

در حدیثى که کلینى و دیگران از امام باقر (ع) روایت کرده اند، آن حضرت فرمود: «قوم لوط از برترین اقوامى بودند که خداى تعالى آفریده و به همین جهت که قومى برتر بودند شیطان سخت آن قوم را هدف وساوس خود قرار داد. یکى از برتریها و امتیازات قوم نامبرده این بود که وقتى به سر کار مى رفتند دسته جمعى مى رفتند و زنان در پشت سرشان باقى مى ماندند و ابلیس هم آنان را به این روش معتاد کرد، و وقتى هنگام کشت و زرع و یا هر کار دیگرى که داشتند تمام مى شد و مردم به شهر بر مى گشتند ابلیس می رفت و کشت آنان را خراب مى کرد. مردم به یکدیگر گفتند: باید کمین کنیم ببینیم این کیست که متاع ما را خراب مى کند یک بار در کمین نشستند دیدند پسرى است بسیار زیبا که پسرى به آن زیبایى ندیده بودند پرسیدند که نه یک بار و نه دو بار که متاع و مایه زندگى ما را خراب مى کنى آنگاه با یکدیگر در خصوص مجازاتش مشورت کردند، بر این رأى دادند که او را بکشند پس آن پسر را به دست کسى سپردند تا شب از او محافظت کند و فردا اعدامش کنند، چون شب فرا رسید پسرک فریادى برآورد، آن شخص پرسید تو را چه مى شود؟ گفت: پدر من نیمه شب مرا در روى سینه و شکم خود مى خوابانید، و من به این کار عادت کرده ام و امشب چون پدرم نیست خوابم نمى برد. آن شخص ‍ گفت: بیا و روى شکم من بخواب.»
امام فرمود: «پسرک بدن آن شخص را آنقدر مالش داد تا تحریک شد و به او یاد داد که مى توانى با من جماع کنى، پس اولین کسى که این عمل زشت را در بشر باب کرد ابلیس بود و دومین کس همان شخصى بود که با آن پسرک لواط کرد و بعد از تحقق یافتن این عمل زشت پسرک از دست آن مردم گریخت، صبح آن شخص به مردم خبر داد که (اگر پسرک گریخت مفت نگریخت) من فلان کار را با او کردم مردم خوششان آمد با اینکه تا آن روز هیچ آشنائى با این عمل نداشتند ولى از آن روز دست به کار آن شدند و کار به جایى رسید که دست از زنان برداشته مردان به یکدیگر اکتفا کردند و به مردان خود بسنده ننموده افرادى را بر سر راه مى گماشتند تا اگر مسافرانى از آنجا عبور کردند اطلاع دهند تا با آنان نیز این عمل زشت را مرتکب شوند، کار به جایى رسید که مردم شهرهاى دور و نزدیک از این قوم متنفر شدند. ابلیس وقتى دید نقشه اش در مردان کاملا جا افتاد به سر وقت زنان آمد و خود را به شکل زنى مجسم ساخته به آنان گفت آیا مردان شما به یکدیگر قناعت مى کنند؟ گفتند: آرى خود ما به چشم خود این عمل آنان را دیده ایم و جناب لوط هم از همه ماجرا آگاه شد، آنان را موعظه مى کند و توصیه مى نماید، مؤثر نمى افتد، ابلیس زنان را نیز گمراه کرد تا جایى که زنها هم به یکدیگر اکتفاء نمودند.»

سوال:
در دین مسیحیت شراب خوردن آزاد است. در قوانین ایران خوردن شراب جرم محسوب می شود. چون شراب در اسلام حرام است.
سوال من اینجاست که اگر یک مسیحی در ایران شراب بنوشد آیا حکومت ایران می تواند او را مجازات کند؟ اگر مجازات می کند چرا و به چه دلیل؟ چه استدلالی پشت آن است؟

جواب:
اهل کتاب که با حکومت اسلامی پیمان بسته اس حق دارند بر طبق شریعت خود رفتار کنند; گرچه آن عمل ازدیدگاه اسلام حرام باشد و احدی از مسلمانان حق اعتراض ندارد،مگر این که به آن عمل حرام تجاهر کنند که در این صورت به مقتضای شریعت اسلام با آنان رفتار می شود.(1)
در اندیشه امام خمینی(ره) اقلیتها در نظام جمهوری اسلامی همانند سایر افراد از حقوق برابر و احترام کامل برخوردارند: «آنها با سایر افراد در همه چیز مشترک و حقوقشان به حسب قوانین داده میشود و در حکومت اسلامی آنها در رفاه و آسایش هستند.» (2). ایشان در جایی دیگر میفرمایند:« ما مطمئناً نسبت به عقاید دیگران بیشترین احترام را قائل هستیم. پس از سرنگونی دیکتاتوری و استقرار یک رژیم آزاد ، شرایط حیات برای اکثریت مسلمانان و اقلیت های مذهبی بسیار خوب خواهد شد.» (3)

«اسلام بیش از هر دینی و بیش از هر مسلکی به اقلیت های مذهب آزادی داده است، آنان نیز باید از حقوق طبیعی خودشان که خداوند برای همه انسانها قرار داده است، بهره مند شوند. ما به بهترین وجه از آنها نگهداری میکنیم. در جمهوری اسلامی کمونیستها نیز در بیان عقاید خود آزادند.» (4)


طبق اصل 13 قانون اساسي در مورد پيروان سه دين رسمي(یهود و مسیهیت ، زرتشتی)، در خصوص احوال شخصيه يعني ازدواج، طلاق، ارث و وصيت مقررات مربوط به مذاهب خودشان عمل مي شود و حتي اگر دعوا و مسئله اي در دادگاه هاي ايران مطرح باشد، قاضي دادگاه طبق قواعد مسلم مذهبي آنها موضوع را فيصله مي دهد.
علاوه بر اصل 13 قانون اساسي، ماده واحده قانون رعايت احوال شخصيه ايرانيان غير شيعه مصوب سال 1312 كه مفاد آن در رأي وحدت رويه شماره 37 مورخ 19/9/1363 هيأت عمومي ديوان عالي كشور مورد حكم قرار گرفته و در مصوبه سوم تيرماه 1372 مجمع تشخيص مصلحت نظام نيز تحت عنوان قانوني رسيدگي به دعاوي مطروحه راجع به احوال شخصيه و تعليمات ديني ايرانيان زرتشتي، كليمي و مسيحي مجدداً تصويب شده نيز اين منظور را تأمين مي كند.

علاوه بر آن، در مواردي اگر امري وفق مذاهب مزبور جرم نباشد، مقررات جزايي قانون مجازات در مورد آنها اجرا نمي شود. مثلاً با اينكه طبق مواد 165 و 174 قانون مجازات اسلامي خوردن شراب جرم و مستوجب هشتاد تازيانه است، طبق تبصره ماده174 غير مسلمان فقط در صورت تظاهر مجازات مي شود و گرنه مجازاتي ندارد. مجازات شراب خواری را هشتاد تازیانه اعلام کرده، ولی تبصره آن، مجازات شراب خوار غیرمسلمان را مشروط به این کرده است که وی به شرابخواری تظاهر کرده باشد.(5)
پس اگر یک فرد مسیحی شراب بنوشد چون در قانون آنها شراب تعزیر ندارد مجازات نمی شود اما اگر همین فرد علاوه بر نوشیدن تظاهر به این عمل بکند و علنی شراب بنوشد از آنجا که با قانون اجتماعی جمهوری اسلامی مخالفت کرده مجازات می شود.

پاورقی:
1- شهید اول، غایه المراد (قم، مرکز الابحاث، 1414ه.) ج 1، ص 499.
2- صحیفه امام، ج11، ص290
3- صحیفه امام، ج 4، ص 3
4- صحیفه امام، ج 4، ص 336 و 337
5- قانوني رسيدگي به دعاوي مطروحه راجع به احوال شخصيه و تعليمات ديني ايرانيان زرتشتي، كليمي و مسيحي، مواد 165 و 174.