جمع بندی گناه ترک نهی از منکر
تبهای اولیه
سلام. اکثرا امر به معروف و نهی از منکر رو کنار هم میارن و میگن کسی که امر به معروف کنه تو ثوابش شریکه و کسی که امر به گناه کنه تو عذابش شریک میشه. حالا سوال من اینه کسی که از گناهی جلوگیری نمیکنه... ایا تو گناهش شریکه ؟ جدای از گناه ترک نهی از منکرهستش منظورم. مثلا جایی از زنا میتونستیم جلوگیری کنیم ونکردیم. حالا گناه زنا رو برا ما هم مینیویسن؟
آخه یه حدیثی شنیدم نمیدونم درسته یا نه.. دقیق یادم نیس..مضمون کلیش این بود که تو قیامت کارنامه عمل کسی رو بهش میدن توش زنا نوشته شده بوده میگه من که زنا نکردم میگن میتونستی از زنا جلوگیری کنی نکردی..
این درسته ؟ مرجع هم اقای بهجت.
در قرآن اشاره به این مسعله شده؟
امکان داره چون نهی از منکر کنار امر به معروف میاد و امر کننده به کاری تو گناه و ثوابشم شریک میشه.. نهی نکننده از کاری هم تو گناهش شریک بشه؟ این حدیثی که گفتم درسته؟
سؤال:
آیا ترککننده نهی از منکر، در گناه انجامدهنده گناه، شریک است؟
پاسخ:
در ابتدا باید اشاره شود که اگر همه شرایط نهی از منکر برای شخصی فراهم باشد و از روی عمد، از عمل به وظیفه خودداری کند ممکن است آن پیامدها را برای او داشته باشد؛ چون یکی از آسيبهای ترک امر به معروف و نهی از منكر، شريک شدن انسان در معاصی اهل گناه است؛ چرا كه سكوت در مقابل گناهكار به منزله تأييد موافقت با عمل او شمرده میشود. پيامبر اسلام میفرمايد: «من امر بمعروف أو نهی عن منكر أو دلّ علي خير أو أشار به فهو شريك و من أمر بسوء أو دلّ عليه أو أشار به فهو شريك»؛ كسي كه به معروفی امر كند يا از منكری نهی كند يا بر كار خوبی راهنمايی كند يا به آن اشاره كند، شريک در آن نيكی است و كسی كه بدی امر كند يا به آن راهنمايی كند يا به آن اشاره كند، در آن بدی شريک است.
كسانی كه به هر دليلی به اين واجب الهی عمل نمیكنند نه تنها در گناه ديگران شريک هستند؛ بلكه غضب الهی را برای خود خريدارند. پيامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) میفرمايد: «بدرستي كه خداوند متعال دشمن میدارد مؤمن ضعيفی كه دين ندارد، پرسيدند: مؤمن ضعيفی كه دين ندارد كيست؟ فرمود: كسي كه نهی از منكر نمیكند
بنابراين هر کسی وظيفه دارد برای رهايی از شركت در گناه و دوری از غضب الهي، در صورت مشاهده خلاف، اگر چه قدرت جلوگيری از منكر را نداشته باشد، حداقل با زبان نهی از منكر كند و مخالفت و ناراحتی خود را ابراز كند.
شاید شخصی به هر دلیلی به جز رضایت بر گناه از گناه جلوگیری نکرده باشه. طبق حدیثی که میگه اگر کسی به گناهی راضی نباشه از حیطه ی آن دوره و کسی که راضی باشه هر چند گناهی رو انجام نداده باشه شریک در گناهه میشه گفت نهی نکننده از گناه ( که اصلا راضی به گناه هم نیست) در گناه طرف شریک نیست؟؟ (جدای از گناه ترک واجب نهی از منکر)
؛ كسي كه به معروفي امر كند يا از منكري نهي كند يا بر كار خوبي راهنمايي كند يا به آن اشاره كند ، شريك در آن نيكي است و كسي كه بدي امر كند يا به آن راهنمايي كند يا به آن اشاره كند ، در آن بدي شريك است
منظور از اشاره تو این حدیث چیه؟
سؤال:
آیا ترککننده نهی از منکر، در گناه انجامدهنده گناه، شریک است؟
پاسخ:
در ابتدا باید اشاره شود که اگر همه شرایط نهی از منکر برای شخصی فراهم باشد و از روی عمد، از عمل به وظیفه خودداری کند ممکن است آن پیامدها را برای او داشته باشد؛ چون یکی از آسيبهای ترک امر به معروف و نهی از منكر، شريک شدن انسان در معاصی اهل گناه است؛ چرا كه سكوت در مقابل گناهكار به منزله تأييد موافقت با عمل او شمرده میشود. پيامبر اسلام میفرمايد: «من امر بمعروف أو نهی عن منكر أو دلّ علي خير أو أشار به فهو شريك و من أمر بسوء أو دلّ عليه أو أشار به فهو شريك» 1؛ كسي كه به معروفی امر كند يا از منكری نهی كند يا بر كار خوبی راهنمايی كند يا به آن اشاره كند، شريک در آن نيكی است و كسی كه بدی امر كند يا به آن راهنمايی كند يا به آن اشاره كند، در آن بدی شريک است.
كسانی كه به هر دليلی به اين واجب الهی عمل نمیكنند نه تنها در گناه ديگران شريک هستند؛ بلكه غضب الهی را برای خود خريدارند. پيامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) میفرمايد: «بدرستي كه خداوند متعال دشمن میدارد مؤمن ضعيفی كه دين ندارد، پرسيدند: مؤمن ضعيفی كه دين ندارد كيست؟ فرمود: كسي كه نهی از منكر نمیكند 2
بنابراين هر کسی وظيفه دارد برای رهايی از شركت در گناه و دوری از غضب الهي، در صورت مشاهده خلاف، اگر چه قدرت جلوگيری از منكر را نداشته باشد، حداقل با زبان نهی از منكر كند و مخالفت و ناراحتی خود را ابراز كند.
1پی نوشت ها:
1.وسائل الشیعه , ج 11 ص 398.
2- همانان