جمع بندی خیر و شر در قرآن
تب‌های اولیه
سلام خدمت اساتید گرامی
یک موضوعی چند وقت هست ذهنم رو مشغول کرده. میخواستم بپرسم آیا در قرآن خیر و شر در هم آمیخته است؟
سلام خدمت اساتید گرامی
یک موضوعی چند وقت هست ذهنم رو مشغول کرده. میخواستم بپرسم آیا در قرآن خیر و شر در هم آمیخته است؟
با سلام و عرض ادب
قرآن کریم کتاب هدایت است و در آمیختگی خیر و شر ، به هدایت منتهی نمی شود .
وانگهی در قرآن آیاتی وجود دارد که درآمیختن حق به باطل را مورد تقبیح قرار داده و عمل کنندگان به این مساله را مورد مذمت قرار میدهد :
وَلَا تَلْبِسُوا الْحَقَّ بِالْبَاطِلِ وَتَكْتُمُوا الْحَقَّ وَأَنْتُمْ تَعْلَمُونَ (بقره/42)
و حق را به باطل درنياميزيد و حقيقت را با آنكه خود میدانید كتمان نكنيد
همچنین بر اساس آیات دیگر ،هیچ باطلی در قرآن راه ندارد :
لَا يَأْتِيهِ الْبَاطِلُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَلَا مِنْ خَلْفِهِ...(فصلت/42)
از پيش روى آن و از پشت سرش باطل به سويش نمى آيد
لذا شر که خود نوعی باطل است در قرآن کریم راه نداشته ،ندارد و نخواهد داشت.
[="Tahoma"][="Navy"]سلام خدمت اساتید گرامی
یک موضوعی چند وقت هست ذهنم رو مشغول کرده. میخواستم بپرسم آیا در قرآن خیر و شر در هم آمیخته است؟
سلام
اگر منظورتان از درهم آمیختن در کنار همدیگر بودن است این چیزی است که ما به عینه می بینیم و جای پرسش ندارد . اما چه نتیجه ای از آن می خواهید بگیرید.
یا علیم[/]
سلام
بله منظور من از سوال درمورد درهم آمیختن همون در کنار هم بودن خیر و شر در قرآن هست. نتیجه ای که من خودم بعد از یک سال گرفتم اینه البته شاید درست نباشه و نیاز به تحقیق بیشتر داشته باشم: خیر و شر در قرآن درهم آمیخته هست. یعنی قرآن کتابی نیست که صرفا با خوندن اون و حتی تفکر عمیق در آیاتش انسان به سعادت برسه چون عقل انسان قادر به تفکیک بین خیر و شر نیست (منظور از خیر و شر در اینجا خوبی و بدی نیست). خیر و شر محدود به زمان نیستن و چون انسان محدود در زمان هست نمیتونه خیر رو از شر تفکیک کنه. عقل انسان به تنهایی راهی به کوچکترین درجات قرآن نداره. فقط کسی میتونه خیر رو از شر جدا کنه که از طرف خدا انتخاب و این توانایی بهش داده شده باشه. بقیه افراد اگر خودشون به تنهایی و با تکیه به عقل و اندیشه خودشون بخوان توی این مسیر قدم بگذارن به سمت شر هدایت میشن.
از کارشناس محترم هم بابت توضیحات خوبشون و وقتی که گذاشتن تشکر میکنم.
سلام
بله منظور من از سوال درمورد درهم آمیختن همون در کنار هم بودن خیر و شر در قرآن هست. نتیجه ای که من خودم بعد از یک سال گرفتم اینه البته شاید درست نباشه و نیاز به تحقیق بیشتر داشته باشم: خیر و شر در قرآن درهم آمیخته هست. یعنی قرآن کتابی نیست که صرفا با خوندن اون و حتی تفکر عمیق در آیاتش انسان به سعادت برسه چون عقل انسان قادر به تفکیک بین خیر و شر نیست (منظور از خیر و شر در اینجا خوبی و بدی نیست). خیر و شر محدود به زمان نیستن و چون انسان محدود در زمان هست نمیتونه خیر رو از شر تفکیک کنه. عقل انسان به تنهایی راهی به کوچکترین درجات قرآن نداره. فقط کسی میتونه خیر رو از شر جدا کنه که از طرف خدا انتخاب و این توانایی بهش داده شده باشه. بقیه افراد اگر خودشون به تنهایی و با تکیه به عقل و اندیشه خودشون بخوان توی این مسیر قدم بگذارن به سمت شر هدایت میشن.
از کارشناس محترم هم بابت توضیحات خوبشون و وقتی که گذاشتن تشکر میکنم.
سلام
اگر منظورتان از درهم آمیختن در کنار همدیگر بودن است این چیزی است که ما به عینه می بینیم و جای پرسش ندارد . اما چه نتیجه ای از آن می خواهید بگیرید.
یا علیم
سلام
بله منظور من از سوال درمورد درهم آمیختن همون در کنار هم بودن خیر و شر در قرآن هست. نتیجه ای که من خودم بعد از یک سال گرفتم اینه البته شاید درست نباشه و نیاز به تحقیق بیشتر داشته باشم: خیر و شر در قرآن درهم آمیخته هست. یعنی قرآن کتابی نیست که صرفا با خوندن اون و حتی تفکر عمیق در آیاتش انسان به سعادت برسه چون عقل انسان قادر به تفکیک بین خیر و شر نیست (منظور از خیر و شر در اینجا خوبی و بدی نیست). خیر و شر محدود به زمان نیستن و چون انسان محدود در زمان هست نمیتونه خیر رو از شر تفکیک کنه. عقل انسان به تنهایی راهی به کوچکترین درجات قرآن نداره. فقط کسی میتونه خیر رو از شر جدا کنه که از طرف خدا انتخاب و این توانایی بهش داده شده باشه. بقیه افراد اگر خودشون به تنهایی و با تکیه به عقل و اندیشه خودشون بخوان توی این مسیر قدم بگذارن به سمت شر هدایت میشن.
از کارشناس محترم هم بابت توضیحات خوبشون و وقتی که گذاشتن تشکر میکنم.
با سلام و عرض ادب
فکر میکنم منظور شما از طرح این پرسش این هست که قرآن کریم نیاز به مفسر و مبین الهی دارد و بدون آن، انسان نمی تواند مسیر هدایت و رستگاری را با صرف خواندن و قرائت و حتی تفکر در آیات ،بیابد و احتمال گمراهی او در این مسیر زیاد است .بنده برداشتم از سوال شما این بود امیدوارم منظور شما را درست فهمیده باشم .
بله همینطور هست .در قرآن کریم بیان شده که نبی اکرم (صلی الله علیه و آله) مبین قرآن هستند و ایشانند که وظیفه تبیین آیات الهی را برای مردم بر عهده دارند :
...وَأَنْزَلْنَا إِلَيْكَ الذِّكْرَ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَيْهِمْ...(نحل/44)
...و اين قرآن را به سوى تو فرود آورديم تا براى مردم آنچه را به سوى ايشان نازل شده است توضيح دهى...
اگر قراربود مردم خودشان قرآن را بفهمند و نیازی هم به تبیین برایشان نباشد ، اعراب عصر نزول، که زبانشان عربی بود کافی بود رسول اکرم(صلی الله علیه و آله) صرفا آیات را برایشان قرائت کنند پس اینکه قرآن کریم در آیه شریفه فوق می فرماید "لتبین للناس ما نزل الیهم" تا آنچه برای مردم نازل شده را برایشان تبیین کنی به همین دلیل است که قرآن دارای بطون و وجوه و اعماقی است که دسترسی به آنها برای انسانهای معمولی میسر نیست لذا وظیفه تبیین آیات و تفسیر آنها بر عهده ی معصوم (علیه السلام) است .
یا از نبی مکرم(صلی الله علیه وآله) نقل شده که فرمودند:
«من فسر القرآن برأيه فقد افتري علي الله الكذب» كسي كه قرآن را به رأي خود تفسير كند بر خدا دروغ بسته است»(1)
یعنی وظیفه تبیین و تفسیر قران کریم بر عهده معصوم (علیه السلام است) و در غیر اینصورت گمراهی در کمین انسان خواهد بود و حتی با خواندن و تفسیر و تحقیق و تعمق در قرآن، گمراه خواهد شد.
(1)- تفسير برهان، جلد 1، صفحه 81.
سلام
بله منظور من از سوال درمورد درهم آمیختن همون در کنار هم بودن خیر و شر در قرآن هست. نتیجه ای که من خودم بعد از یک سال گرفتم اینه البته شاید درست نباشه و نیاز به تحقیق بیشتر داشته باشم: خیر و شر در قرآن درهم آمیخته هست. یعنی قرآن کتابی نیست که صرفا با خوندن اون و حتی تفکر عمیق در آیاتش انسان به سعادت برسه چون عقل انسان قادر به تفکیک بین خیر و شر نیست (منظور از خیر و شر در اینجا خوبی و بدی نیست). خیر و شر محدود به زمان نیستن و چون انسان محدود در زمان هست نمیتونه خیر رو از شر تفکیک کنه. عقل انسان به تنهایی راهی به کوچکترین درجات قرآن نداره. فقط کسی میتونه خیر رو از شر جدا کنه که از طرف خدا انتخاب و این توانایی بهش داده شده باشه. بقیه افراد اگر خودشون به تنهایی و با تکیه به عقل و اندیشه خودشون بخوان توی این مسیر قدم بگذارن به سمت شر هدایت میشن.
از کارشناس محترم هم بابت توضیحات خوبشون و وقتی که گذاشتن تشکر میکنم.
اولا خیر و شر در هم امیخته است به گونه ای که بعضا دشمن با دشمنی و شری که به ما میرسونه باعث رسیدن خیر به ما میشه مثلا اگه در برابر مصائب و توهین و تهمت ها صبر پیشه کنیم مراتب بالاتری از ایمان دست خواهیم یافت. از این جهت که مطالب قران هم سبب هدایت و هم سبب گمراهی است و برای اینکه گمراه نشویم نیاز به مفسر داریم(معصومین علیهم السلام) و چون به معصوم علیه السلام دسترسی نداریم یا باید به حدیث رجوع کنیم که به علت احادیث جعلی موجود و عدم اگاهی از علم شناخت حدیث(درایه و رجال) باید به تفاسیر موجود مراجعه کنیم. در مورد اینکه فرمودین فقط کسی میتونه خیر رو از شر جدا کنه که از طرف خدا انتخاب شده باشه و این توانایی بهش داده شده باشه و بقیه افراد اگه خودشون به تنهایی و با تکیه به عقل و اندیشه خودشون بخوان توی این مسیر قدم بگذارن به سمت شر هدایت میشن باید بگم ما نخواستیم که از وجود چنین فردی (حضرت بقیة الله الاعظم روحی و جسمی له الفدا) بهره ببریم و خدا هم ما رو به پست ترین درجه یعنی تفسیر یک انسان عادی هدایت کرد.
میخواستم بپرسم آیا در قرآن خیر و شر در هم آمیخته است؟ منظورم این هست که قرآن کتابی نیست که صرفا با خواندن آن و حتی تفکر عمیق در آیاتش انسان به سعادت برسد چون عقل انسان قادر به تفکیک بین خیر و شر نیست. عقل انسان به تنهایی راهی به کوچکترین درجات قرآن ندارد. فقط کسی میتواند خیر را از شر جدا کند که از طرف خدا انتخاب و این توانایی به او داده شده باشد. والا با تکیه بر عقل و اندیشه صرف، به سمت شر هدایت میشوند. این برداشت صحیح است؟
پاسخ:
قرآن کریم نیاز به مفسر و مبین الهی دارد و بدون آن، انسان نمی تواند مسیر هدایت و رستگاری را با صرف خواندن و قرائت و حتی تفکر در آیات، بیابد و احتمال گمراهی او در این مسیر زیاد است.
در قرآن کریم بیان شده که نبی اکرم (صلی الله علیه و آله) مبین قرآن هستند و ایشانند که وظیفه تبیین آیات الهی را برای مردم بر عهده دارند:
«...وَأَنْزَلْنَا إِلَيْكَ الذِّكْرَ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَيْهِمْ...»؛...و اين قرآن را به سوى تو فرود آورديم تا براى مردم آنچه را به سوى ايشان نازل شده است توضيح دهى...(1)
اگر قراربود مردم خودشان قرآن را بفهمند و نیازی هم به تبیین برایشان نباشد، اعراب عصر نزول، که زبانشان عربی بود، کافی بود رسول اکرم(صلی الله علیه و آله) صرفا آیات را برایشان قرائت کنند، پس اینکه قرآن کریم در آیه شریفه فوق می فرماید: «لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَيْهِمْ» تا آنچه برای مردم نازل شده را برایشان تبیین کنی، به همین دلیل است که قرآن دارای بطون و وجوه و اعماقی است که دسترسی به آنها برای انسانهای معمولی میسر نیست؛ لذا وظیفه تبیین آیات و تفسیر آنها بر عهده ی معصوم (علیه السلام) است.
یا از نبی مکرم(صلی الله علیه وآله) نقل شده که فرمودند:
«مَنْ فَسَّرَ الْقُرْآنَ بِرَأْيِهِ فَقَدِ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ الْكَذِب»؛كسي كه قرآن را به رأي خود تفسير كند بر خدا دروغ بسته است»(2)
یعنی وظیفه تبیین و تفسیر قران کریم بر عهده معصوم (علیه السلام است) و در غیر اینصورت گمراهی در کمین انسان خواهد بود و حتی با خواندن و تفسیر و تحقیق و تعمق در قرآن، گمراه خواهد شد.
پی نوشت ها:
1. نحل/44.
2. سید هاشم بحرانی، البرهان فی تفسیر القرآن، به تصحیح قسم الدراسات الإسلامية مؤسسة البعثة، نشر موسسه بعثه، قم، 1374، چاپ اول، ج1، ص 39.
کلید واژه ها: هدایت و گمراهی در قرآن ، مفسر ، مبین،تفسیر و تبیین آیات