جمع بندی ملاک در مساوی و هم کفو بودن در ازدواج چیست؟
تبهای اولیه
سلام
کفو بودن در ازدواج از دیدگاه شرع چیست؟ آیا کفو شرعی با عرفی فرق دارد؟
چه چیزهایی در کفو بودن شرط است؟
آیا کفوی که الان در عرف مطرح است مثل هم طبقه اجتماعی بودن، هم فرهنگ بودن، کفو مالی، کفو تحصیلی و ...اصلا مهم نیستند؟
بدون لحاظ این ها اختلاف پیش نمی آید؟
در برخی از ازدواج های ائمه (ع) و بزرگان می بینیم که به اصل و نسب اهمیت نداده اند در حالی که در انتخاب همسر نسبت به توجه به اصل و نسب همسر ( کریمة النسب) تاکید شده است.
width: 700 | align: center |
---|---|
[TD="align: center"]با نام و یاد دوست | |
[/TD] | |
[TD="align: center"][/TD] | |
کارشناس بحث: استاد صابر | |
با عرض سلام و احترام خدمت شما کاربر محترم @};-و همه ی اسک دینی های عزیز و تبریک به مناسب ایام دهه کرامت@};-
پرسشگر محترم!
بهتر است بدانيد، مهمترين شرط همسر گزيني كفويت است، به هر ميزان كه زن و شوهر كفو هم باشند؛ يعني در ويژگي هاي مختلف شخصيتي و خانوادگي و امكانات زندگي هماهنگ باشند ، امكان سازش بيشتري خواهند داشت.لذا بايد زوجين كفو هم باشند و اگر اختلاف داشته باشند زندگي براي انها مشكل مي شود و زوجين قبل از ازدواج بايد اين شرايط را دارا باشند نه انكه بعد از ازدواج فراهم نمايند البته برخي شرايط را مي توان بعد از ازدواج تدارك نمود.
در مورد تفاوت کفویت شرعی و عرفی باید بگوییم همواره در امر ازدواج تفاوت هایی در انتخابات عرفی و شرعی بوده است مثلا به لحاظ شرعی دین اسلام بر کفویت اعتقادی و دینی تأکید فراوانی دارد ولی در بسیاری از ازدواج های عرفی میبینیم بر این مسئله تأکیدی نمی شود و نهایتا به ظاهر افراد اکتفاء می شود و این خود مایه ی دردسر طرفین در آینده می شود.
اما تعدادی معیار وجود دارد که هم مورد تأیید عقل و هم مورد تأیید عرف و همچنین روانشناسان است و رعایت آنها ضامن خوشبختی طرفین خواهد بود.
اين معيارها را ميتوان به دو بخش عمده تقسيم كرد:
الف) معيارهاي اساسي: ملاكهايي كه حتماً آنها را بايد در نظر داشته باشيم تا زندگيمان توأم با سعادت باشد. در نظر نگرفتن اين معيارها موجب بروز مشكلاتي در زندگي ما خواهد شد. مانند: دين داري، اخلاق نيكو، شرافت خانوادگي (نجابت و پاكي)، عقل.
ب) معيارهايي كه موجب كاملتر شدن زندگي ما ميشود. اين معيارها اگر رعايت شوند زندگي ما بهتر و كاملتر خواهد شد. البته اين معيارها به سليقه و موقعيت افراد بستگي دارد و در افراد مختلف، متفاوت ميباشد. از جمله اين ملاكها ميتوان سلامت جسم و روح، زيبايي، علم و سواد و كفو همديگر بودن (به لحاظ اقتصادی، اخلاقی، خانوادگی، فرهنگی و ...)را نام برد؛ در نتیجه معیارهای دینی اسلام فقط ایمان و اخلاق نیست و موارد دیگر را نیز شامل میشود.
مراجعه به لینک زیر نیز می تواند راهگشا باشد:
http://www.askdin.com/showthread.php?t=1251
در برخی از ازدواج های ائمه (ع) و بزرگان می بینیم که به اصل و نسب اهمیت نداده اند در حالی که در انتخاب همسر نسبت به توجه به اصل و نسب همسر ( کریمة النسب) تاکید شده است.
همان گونه که برخی ازدواجهای رسول خدا(ص) رنگ سیاسی داشت، پارهای ازدواجهای امام حسن(ع) هم سیاسی بود، با توجه به نفوذ بسیار زیاد اشعث بن قیس در کوفه به نحوی که در جنگ صفین در به حکمیت کشاندن جنگ تلاش فراوانی داشت و مؤثر هم واقع شد، حضرت با دختر او جعده ازدواج کرد، این ازدواج صورت گرفت و البته بدون فرزند پایان یافت، جعده که نفاق را از پدر به ارث برده بود با توطئه معاویه به دشمن حضرت تبدیل شد و در یک اقدام ننگین امام حسن(ع) را زهر داد.
به هر حال هر کدام از این ازدواج ها دارای دلیل خاصی بوده و طبیعتاً اهل بیت (علیهم السلام) نیز به این مسئله توجه کافی داشته اند.
امیدواریم در سایه ی اهل بیت (علیهم السلام) ازدواجی موفق را تجربه نمایید.
خوشبخت باشید.
سلام
کفو بودن در ازدواج از دیدگاه شرع چیست؟ آیا کفو شرعی با عرفی فرق دارد؟
چه چیزهایی در کفو بودن شرط است؟آیا کفوی که الان در عرف مطرح است مثل هم طبقه اجتماعی بودن، هم فرهنگ بودن، کفو مالی، کفو تحصیلی و ...اصلا مهم نیستند؟
بدون لحاظ این ها اختلاف پیش نمی آید؟
در برخی از ازدواج های ائمه (ع) و بزرگان می بینیم که به اصل و نسب اهمیت نداده اند در حالی که در انتخاب همسر نسبت به توجه به اصل و نسب همسر ( کریمة النسب) تاکید شده است.
سلام و عرض ادب
مهمترین مساله باور ها و اعتقادات دو طرف است
شخصی تنها ایمان و پاکدامن بودن طرف مقابل برایش مهم است
و خود نیز به شناختی از خود رسیده که می داند بالاتر بودن از لحاظ اقتصادی و اجتماعی از طرف مقابلش را به او دیکته نخواهد کرد .
در این حالت هم کفو بودن در ایمان و اخلاق کفایت می کند .
اما بیشتر افراد جامعه چنین اخلاقی ندارند حتی اگر وانمود کنند .
در چنین حالتی هم کفو نبودن در کوچکترین مشکلات خود را نشان می دهد و به راحتی سبب جدایی می گردد.
سؤال:
کفو بودن در ازدواج از دیدگاه شرع چیست؟ آیا کفو شرعی با عرفی فرق دارد؟چه چیزهایی در کفو بودن شرط است؟
بدون لحاظ این ها اختلاف پیش نمی آید؟
در برخی از ازدواج های ائمه (ع) و بزرگان می بینیم که به اصل و نسب اهمیت نداده اند در حالی که در انتخاب همسر نسبت به توجه به اصل و نسب همسر ( کریمة النسب) تاکید شده است.
پاسخ:
بهتر است بدانيد، مهمترين شرط همسر گزيني كفويت است، به هر ميزان كه زن و شوهر كفو هم باشند؛ يعني در ويژگي هاي مختلف شخصيتي و خانوادگي و امكانات زندگي هماهنگ باشند ، امكان سازش بيشتري خواهند داشت.لذا بايد زوجين كفو هم باشند و اگر اختلاف داشته باشند زندگي براي انها مشكل مي شود و زوجين قبل از ازدواج بايد اين شرايط را دارا باشند نه انكه بعد از ازدواج فراهم نمايند البته برخي شرايط را مي توان بعد از ازدواج تدارك نمود.
در مورد تفاوت کفویت شرعی و عرفی باید بگوییم همواره در امر ازدواج تفاوت هایی در انتخابات عرفی و شرعی بوده است مثلا به لحاظ شرعی دین اسلام بر کفویت اعتقادی و دینی تأکید فراوانی دارد ولی در بسیاری از ازدواج های عرفی میبینیم بر این مسئله تأکیدی نمی شود و نهایتا به ظاهر افراد اکتفاء می شود و این خود مایه ی دردسر طرفین در آینده می شود.
اما تعدادی معیار وجود دارد که هم مورد تأیید عقل و هم مورد تأیید عرف و همچنین روانشناسان است و رعایت آنها ضامن خوشبختی طرفین خواهد بود.
اين معيارها را ميتوان به دو بخش عمده تقسيم كرد:
الف) معيارهاي اساسي: ملاكهايي كه حتماً آنها را بايد در نظر داشته باشيم تا زندگيمان توأم با سعادت باشد. در نظر نگرفتن اين معيارها موجب بروز مشكلاتي در زندگي ما خواهد شد. مانند: دين داري، اخلاق نيكو، شرافت خانوادگي (نجابت و پاكي)، عقل.
ب) معيارهايي كه موجب كاملتر شدن زندگي ما ميشود. اين معيارها اگر رعايت شوند زندگي ما بهتر و كاملتر خواهد شد. البته اين معيارها به سليقه و موقعيت افراد بستگي دارد و در افراد مختلف، متفاوت ميباشد. از جمله اين ملاكها ميتوان سلامت جسم و روح، زيبايي، علم و سواد و كفو همديگر بودن (به لحاظ اقتصادی، اخلاقی، خانوادگی، فرهنگی و ...)را نام برد؛ در نتیجه معیارهای دینی اسلام فقط ایمان و اخلاق نیست و موارد دیگر را نیز شامل میشود.
همان گونه که برخی ازدواجهای رسول خدا(ص) رنگ سیاسی داشت، پارهای ازدواجهای امام حسن(ع) هم سیاسی بود، با توجه به نفوذ بسیار زیاد اشعث بن قیس در کوفه به نحوی که در جنگ صفین در به حکمیت کشاندن جنگ تلاش فراوانی داشت و مؤثر هم واقع شد، حضرت با دختر او جعده ازدواج کرد، این ازدواج صورت گرفت و البته بدون فرزند پایان یافت، جعده که نفاق را از پدر به ارث برده بود با توطئه معاویه به دشمن حضرت تبدیل شد و در یک اقدام ننگین امام حسن(ع) را زهر داد.
به هر حال هر کدام از این ازدواج ها دارای دلیل خاصی بوده و طبیعتاً اهل بیت (علیهم السلام) نیز به این مسئله توجه کافی داشته اند.
مراجعه به لینک زیر نیز می تواند راهگشا باشد:
مساوی و هم کفو بودن در ازدواج