جمع بندی آیا ما نسبت به دعاهایی که مستجاب می شود مسئولیم؟
تب‌های اولیه
با سلام
در خیلی از موارد اتفاق می افتد که مثلا برای شخصی دعا می کنیم و اون حاجت را از خدا می گیره
و ممکن است بعد که حاجتش را از خدا گرفت زندگی خوبی نداشته باشه یا در اصطلاح حاجتش به نفعش نباشه و...
یا مثلا اگر کسی از کسی جدا شده باشه بدوم این که قصدی داشته باشیم می گیم خدا لعنتش کنه
و یا مثلا برای شخصی دعا می کنیم که زندگی خوبی پیدا می کنه و ما از بعدش بی خبریم
یا مثلا برای یه نفر در مسجد طلب شفا یافتن می کنیم یا مثلا می گیم خدایا همه مریضا را شفا بده و....
ایا ما مسئولیم ؟؟؟
البته درباره نفرین کردن می گویند که اگر نفرین کنیم و نفرین درست نباشه به صاحب نفرین کننده بر می گرده البته این روایت از امام صادق است
می خواستم بدانم دعا هم اگر لایقش نباشه اثر سوئش به دعا کننده بر می گرده
مثلا یک روایت است درباره شخصی که اسبش را به یکی از بی دینان اجاره داده بود و امام فرمودند چون انتظار دارید سلامت برگرده در گناه ان شریک هستید کل روایت را یادم نیست توی همین مایه ها بود ....
ایا دعا همین مسئله را دارد و...
البته این سوال خیلی از ادم هایی بود که خیلی مومنند
و اگر ممکن است برای ادم های معمولی هم توضیح دهید
التماس دعا
یا حق
با سلام و عرض ادب و تشکر از بابت پرسشتان
دعا، توجه به سوي خدا و طلب رحمت از او به طور فقر و مسكنت و خضوع است؛ و بر سپاس و ستايش و تسبيح و تنزيه باري تعالي نيز اطلاق ميشود، زيرا سپاس و ستايش نيز نوعي درخواست و مسئلت عطا و موهبت است. (رياض السالكين (شرح الصحيفه)/530 الروضة الاولي)
دعا به هیچ وجه اثر سوئی ندارد، هر دعایی که انسان چه در حق خود و چه در حق دیگران می کند قبل از دعا مستجاب است، مفهوم اجابت همان توفیق دعا پیدا کردن است زیرا اگر خداوند کسی را فرا نخوانده باشد او نمی تواند لب به دعا بگشاید لذا هر گاه کسی لب به دعا بگشاید دعای او پذیرفته است.
در ذیل آیه شریفه «وَ یُؤْثِرُونَ عَلى أَنْفُسِهِمْ وَ لَوْ کانَ بِهِمْ خَصاصَة»(حشر آیه 9) روایتی از امام صادق (علیه السلام) داریم که حضرت فرمود: «هُمُ الْبَرَرَةُ بِالْإِخْوَانِ فِی حَالِ الْعُسْرِ وَ الْیُسْرِ الْمُؤْثِرُونَ عَلَى أَنْفُسِهِم». آنها کسانی هستند که چه در حال عُسر و چه در حال یُسر به برادرهایشان نیکی میکنند. بالاترین نیکی هم دعا کردن در حقّ غیر است.( بحار الأنوار ، ج64، ص: 351)
بنابراین دعا چیزی جز خیر و نیکی نیست و یقینا اثر مطلوبی (هم بر دعا کننده و هم بر دعا شونده) ایجاد می کند.
مطلب دیگر اینکه:
طبق آیات و روایات هر اتفاقی در عالم هستی رخ می دهد باذن الله بوده و در حقیقت خواست خداست، اگر خداوند اراده نمی کرد کسی توفیق دعا کردن پیدا نمی کرد اگر خداوند اراده نکند هیچ مریضی شفا نمی یابد و ... . دعا کردن در حقیقت اجابت به آیه قران کریم است که فرمود: « ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ »(غافر آیه 60) از طرفی دعا برای دیگران هم خواسته ائمه علیهم السلام است، بنابراین فردی که برای غیر دعا می کند در حقیقت به آیه قرآن و همچنین به فرمایشات ائمه علیهم السلام عمل می کند.
لذا وقتی شما در مورد فرد دیگری دعا می کنید و از قضا آن فرد به خواسته خود می رسد، از دو جهت قابل بررسی است:
الف: اینکه معلوم نیست آیا دعای شما باعث شده آن فرد به خواسته اش برسد یا نه! ممکن است تقدیر الهی بر این بوده و دعای شما تأثیری در آن نداشته باشد .
ب: بر فرض که دعای شما باعث شده تا فرد به خواسته اش برسد، اما از کجا معلوم حادثه بدی که برایش پیش آمده کرده دلیلش دعای شما باشد؟! شما در حق آن فرد دعای خیر کردید اگر بعد از استجابت دعای شما اتفاق ناخرسندی افتاد مسئولیتی بر عهده ندارید چون شما در حق آن فرد نیکی کردید و نیکی کردن جزو بهترین اعمال بوده تاثیر سوئی ندارد.
[="#006400"][="#006400"]هوالعالم[/]
[="#000080"]به نظرم, من بهتر متوجه منظور شما شدم
کلا ادم نباید خوبی خودش رو ابزار دست پلیدیها کنه ...
عدالت خداوند نباید فراموش بشه
مثلا خلیفه خدایی که به مقام نفس حق میرسه برای حفظ این مقام
باید عدالت خداوند رو در نظر داشته باشه مثلا برای بزرگ شدنه یک جانی دعای قلبی نکنه و انتظار رسیدگی به این دعا رو نداشته باشه
دعا در حق دیگران مثل ارزش و اعتبار بخشیدن به دیگران بوده و ممکنه با اون یک خوب بد یا بدی خوب بشه و اصلا بدی بدتر بشه ...
خوبه که دعا بطور متمرکز و حساب شده باشه و مثل پول خرجه مواد یک معتاد نشه !!
[="#DAA520"]میشه همه رو دعا کرد ولی اثر و کیفیتش کم میشه و برای کسب نتیجه بهتر خوبه که حساب شده و دقیق تر دعا کنیم .
اگر کمکی به یک جانی میشه بهتر که اول به منظور درمانش باشه . بعد از درمان به فکر بزرگ کردن و اعتبار بخشیدن به اون باشیم[/][/] ... [/]
فرمایشات شما کاملا صحیح
ولی داستان ان فرد که مقروض بود بعد یکی از اصحاب یا پیامبر 2 درهم به ان داد و برایش ارزوی افزونی مال کرد و ان فرد هم بعداز ان روز به روز ثروتمند تر شد تا اینکه حتی وقتی پیامبر به فرد مذکور تذکر می دادند وقت نماز است و... کار و ثروت را بهانه می کرد و به دنبال دین نمی رفت تا اینکه دل پیامبر از ان فرد گرفت و خدا به پیامبر گفت کدام حالت این فرد را دوستداری و پیامبر فرمود ان حالتی که به خدا نزدیک تر بود و خدا به پیامبر گفت 2 درهم را از او پس بگیر تا به حالت اول برگردد. بعد هم پیامبر به اوگفت که بدهی خود را بدهد یعنی همان 2 درهم .وان فردهم 2 درهم را داد و به حالت اول برگشت.و مومن از دنیا رفت.
من منظورم چنین دعا هایی است.یا مثلا نفرین ناخواسته مثلا برخی اوقات که دلگیر هستیم نفرین می کنیم که البته من سعی می کنم کم تر نفرین کنم .چون روایت داریم اگر به مومن نفرین کنیم اولین کسی که از نفرین ضرر می کند خودنفرین کننده است. یا مثلا روایت دیگه که داریم اگر نفرین نا حق باشد به صاحبش بر می گر دد.
و اگر فقط ان شا الله اول هر دعا بگیم از مسئولیت ما ساقط می شود دیگه .
من منظورم چنین دعا هایی است
با سلام و عرض ادب خدمت شما برادر گرامی
دعا در اصل، خواستن حوائج معنوی از خداست؛ تمام ادعیه و مناجات هایی که از ائمه اطهار علیهم السلام بدست ما رسیده است چنین حالتی دارند همه ائمه از خداوند قرب و تعالی روحی و معنوی را از خداوند خواستاراند؛ بهتر است ما هم به تبعیت از ائمه بزرگوار چنین حالتی را در خود تقویت کرده و از خداوند فقط خودش را بطلبیم . البته این سخن منافاتی ندارد با اینکه درخواست های دنیایی نداشته باشیم!
بزرگان و اولیای الهی توصیه می کنند اگر درخواست مادی هم از خداوند داشتید اصرار نکنید، بهتر است درخواستتان بدین گونه باشد: خدایا اگر فلان نعمت مادی مخلّ به دین و آخرتم نیست بر من و یا بر دیگران عطا بفرما. خداوند صلاح این امور را خود بهتر از همه می داند اگر صلاح بداند می دهد و اگر نداند نمی دهد.
در جریانی که از رسول خدا نقل کردید مقصر رسول خدا صل الله علیه و آله نبود، مقصر خود فرد است که با اندک مال و منالی خدا و پیامبرش را فراموش کرد، بهترین دعایی که ما می توانیم در حق دیگران بکنیم اولا رسیدن به حوائج معنوی ان ها باشد ثانیا اگر دعایی در جهت براورده شدن حوائج مادی می کنیم مثلا شفا پیدا کردن مریض و رسیدن به مال و منال و ... با قید مصلحت الهی باشد ما موظف به دعا و درخواست هستیم خدواند اگر خودش صلاح دانست عطا می کند.
ان شاء الله دعا کننده مسئولیتی در قبال دعایش ندارد چون دعا کننده فقط طلب نیکی برای برادرش کرده است...
جمع بندی
موضوع: آیا ما نسبت به دعاهایی که مستجاب می شود مسئولیم؟
پرسش:
در خیلی از موارد اتفاق می افتد که مثلا برای شخصی دعا می کنیم و آن شخص حاجت را از خدا می گیرد و ممکن است بعد که حاجتش را از خدا گرفت زندگی خوبی نداشته باشه یا در اصطلاح حاجتش به نفعش نباشه و ... آیا در قبال این دعا مسئول هستیم؟
پاسخ:
دعا، توجه به سوي خدا و طلب رحمت از او به طور فقر و مسكنت و خضوع است؛ و بر سپاس و ستايش و تسبيح و تنزيه باري تعالي نيز اطلاق ميشود، زيرا سپاس و ستايش نيز نوعي درخواست و مسئلت عطا و موهبت است. (1)
در ذیل آیه شریفه «وَ یُؤْثِرُونَ عَلى أَنْفُسِهِمْ وَ لَوْ کانَ بِهِمْ خَصاصَة»(حشر آیه 9) روایتی از امام صادق (علیه السلام) داریم که حضرت فرمود: «هُمُ الْبَرَرَةُ بِالْإِخْوَانِ فِی حَالِ الْعُسْرِ وَ الْیُسْرِ الْمُؤْثِرُونَ عَلَى أَنْفُسِهِم». آنها کسانی هستند که چه در حال عُسر و چه در حال یُسر به برادرهایشان نیکی میکنند. بالاترین نیکی هم دعا کردن در حقّ غیر است.(2)
بنابراین دعا چیزی جز خیر و نیکی نیست و یقینا اثر مطلوبی (هم بر دعا کننده و هم بر دعا شونده) ایجاد می کند. اما گاهی ممکن است به دلیل کم توجهی و غفلت فردی که دعا در حقش مستجاب شده از این موقعیت سوء استفاده کرده و بر علیه منافع معنوی خودش بکار می بندد.
بهترین دعایی که ما می توانیم در حق دیگران بکنیم اولا رسیدن به حوائج معنوی آن است؛ ثانیا اگر دعایی در جهت برآورده شدن حوائج مادی می کنیم مثلا شفا پیدا کردن مریض و رسیدن به مال و منال و ... با قید مصلحت الهی باشد ما موظف به دعا و درخواست هستیم خدواند اگر خودش صلاح دانست عطا می کند و اگر با دعای ما عطا کرد ان شاء الله مسئولیتی نسبت به عواقب آن نخواهیم داشت چون درخواست ما با قید مصلحت بود.
.....................................................................
1. رياض السالكين (شرح الصحيفه) 530 الروضة الاولي
2. بحار الأنوار ، ج64، ص: 351