جمع بندی نام امام علی (علیه السلام) در کتاب زبور

سلام علیکم

در این که نام حضرت علی (علیه السلام) در کتب آسمانی و منسوب به پیامبران پیشین آمده است روایاتی در منابع خود ما نیز وجود دارد.
در روايتي آمده است که فردي يهودي از امام علي ـ عيله السَلام ـ سؤال ميکند که اسم محمَد پسر عموي شما و اسم شما و فرزندانتان در تورات چيست؟ حضرت جواب مي دهد: «در تورات اسم محمد (ص) «طاب طاب» و اسم من «ايليا» و اسم فرزندانم «شبّر و شبير» مي باشد،» يهودي با شنيدن اين پاسخ، بلا فاصله مسلمان شده و شهادتين را بر زبان جاري مي کند و پس از شهادت به وحدانيت خدا و رسالت پيامبر (ص) شهادت به وصايت و ولايت امام علي (علیه السلام) مي دهد.(1)

از اين روايت استفاده مي شود که امام علي (علیه السلام)به عنوان خليفه و جانشين پيامبر (ص) بطور واضح و روشن در تورات مطرح بوده است. و اگر غير اين بود نبايد بلافاصله يهودي فرمايش امام علي ـ عليه السَلام ـ را قبول مي کرد.

و نيز نقل شده که اسامي مبارک تمام ائمه اهل بيت ـ عليه السَلام ـ در تورات نقل شده و به زبان عبراني چنين بوده است: ميذميذ (مصطفي) ايليا (علي مرتضي) قيذور (حسن مجتبي) ايرييل (حسين شهيد) مشفور (زين العابدين(علیه السلام)) مسهور (امام باقر(علیه السلام)) مشموط (جعفر صادق(علیه السلام)) ذومرا (موسي کاظم(علیه السلام)) هذاد (علي بن موسي الرضا(علیه السلام)) تيمورا (محمد تقي(علیه السلام)) نسطور (علي النقي(علیه السلام)) نوقش (حسن عسکري(علیه السلام)) قديمونيا (محمد بن حسن(علیه السلام)) صاحب الزمان (عج الله تعالی فرجه الشریف)(2)

اما جمله مربوطه که زبور نسبت داده شده سندی معتبری بر آن بیان نشده است، بنابراین نه می توان به راحتی تایید کرد و نه رد تا اینکه گویندگان سندی بر آن ارائه دهند.

منابع:
1. .طوسي، حمزه، الثاقب في مناقب، قم، انصاريان، دوم، ۱۴۱۲ ق، ص ۲۷۱.
2. .صدوق، عيون اخبار الرضا، بيروت، مؤسسة علمي مطبوعاتي، اول، ۱۴۰۴ ق، ج۲، ص۱۴۷.

درود

چرا باید این ادعا را باور کنیم ؟؟ بر چه مبنای خرد پذیری باور کنیم ؟؟

نام امام علی واضح و روشن ! در 1000 پیش از از تولدش در تورات بیاید که عملن هم سودی به حال مردم آن زمان نداشته ( چونکه علی در آن زمان نبوده است که اطاعت کنند از او )

ولی نامش در زمان و مکان اصلی ( عربستان 1400 سال پیش ) که خودش حی و حاضر بوده و برای رفع اختلاف هم لازم بوده در قرآن واضح و روشن نیاید

چه لزومی به آن بوده که در تورات در زمان آن بنی اسرایلیان زبان نفهم کج خلق بیاید که عملن سودی هم نداشته برای مردم آن زمان موسی

ولی در زمان و مکانی که باید نامش در قرآن بیاید نیامده ؟/

خب هتمن توپ را سریع به زمین حکمت خدا می اندازید و خلاص از تفکر !!

خب این حکمت خدا چه نتیجه ای برای مسلمانان جز فرقه فرقه شدن و اختلاف و کشتار داشته در طول این 1400 سال ؟

چرا باید این ادعا های خرد ناپذیر بی پایه را باور کنیم ؟؟؟

که چی ؟

منظورم پست اولیه همین تاپیک و سایتهای مختلف است که عینا بدون سند این مطلب را بیان کرده اند.

عذر بدتر از گناه استاد گرامی

ینی خدا نمی توانست از علی ( آن گوهر گرانبهایی که نام او را 1000 سال پیش از تولدش در تورات آورده ) در برابر مردم نگهداری کند
اگر علی آنقدر برای خدا ارزشمند و بر گزیده ی ویژه ی او بوده ینی نمی تواند شر مردم را ازو دفع کند ینی آیه ی [=Roboto]اللَّهُ [=Roboto]يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ دیگه هیچ !!!؟؟

چه می فرمایید استاد ؟
نعوذ بالله
ینی خدا هم از پس اراده ی مخالفان بر نمی آمد ینی قافیه رو می باخت ؟؟

ینی کسی که آنقدر براش ارزش مند بوده که نامش را هزار سال پیش برا مردم بیان کرده الان که اون فرد را افریده تنها گذاشته و دو دستی تقدیم مخالفان می کند ؟؟؟

ینی اگر اسمش در قرآن می آمد و مخالفان اقدام در نابودی امام علی می کردند خدا ی قاهر و قهار و قاصم الجبارین از پس اونا بر نمی آمد ؟؟؟

همان خدایی که لشگریان مخالفان موسی را در چند لحظه در آب نیل خفه کرد ؟

همان خدایی که تار عنکبوت به آن سستی را مدافع جان اسوه ی بشریت کرد ؟

از علی دفاع نمی کرد ؟؟؟؟

پس خدا گفته ان الله یدافع عن الذین آمنوا ینی هیچ !!!!

خود کمی با وجدان خود خلوت و فکر کنید حقیقتن این ادعا های شما وجدان پذیره ؟؟ خرد پذیره ؟؟؟

معذرت پوزش و ببخشید آیا این سخنان شما توهین به مقام خدا نیست انچه که شما در ذهن دارید آیا خدایی ناتوان

نیست که قادر و قهار نبوده و توانایی ندارد عزیز ترین مخلوقات خود را از شر مخالفان ضعیف و مردنی نگه دارد ؟/

چگونه خدا نظم طبیعی منظومه ی شمسی به این بزرگی را بهم زده برای علی رد الشمس می کنه ولی نمی تواند او را در برابر مخالفان خرده ی ریزه مردنی نگهداری کند ؟؟؟

اگر خداوند بخواهد با قدرت خودش از جان برگزیدگانش حفاظت کند، مستلزم سلب اختیار مردم است
یا مستلزم مسدود کردن مسیری و برهم زدن نظم طبیعی است که آنها با فکر و اختیار خود بهش رسیده بودند که از آن روشاستفاده کنند و امام را از بین ببرند. (مثل سوزندگی آتش یا اینکه ضربت شمشیر میتواند گوشت را پاره کند و ...)

در این حالت دیگه بحث امتحان و آزمایش الهی هم برچیده میشد. در حالیکه هدف خداوند از ایجاد زندگی دنیا، آزمایش و امتحان مردم است.

[SPOILER](این را برای سایرین گفتم. میدانم در شما اثری ندارد)[/SPOILER]

دفع شر به این نیست که خدا شمشیری برداشته و به زمین آمده و از حضرت علی علیه السلام دفاع کند
دفع شر گاهی با نیامدن اسم، گاهی با آمدن اسم، گاهی با هجرت و گاهی ... اتفاق می افتد
برادر: یعنی خدا نمی توانست از حضرت محمد صلی الله وآله در مکه دفاع کند که حضرت مجبور به هجرت شد.
فرمایش شما بنده را یاد جریانی انداخت
یکی از اساتید ما تعریف می کرد که کنار مرقد مطهر رسول الله صلی الله علیه وآله گفتم السلام علیک یا رسول الله، یک وهابی گفت پیامبر مرده، سلام ترا متوجه نمی شود، گفتم چنین نیست، خودکارش را بر زمین انداخت و گفت به پیامبر بگو خودکار مرا بدهد، بنده خودکار را برداشته و به زمین انداختم و گفتم به خدا بگو خودکار مرا بدهد.
برداشت سطحی یعنی اینکه پیامبر خم شود و خود کار او را بدهد، یا خدا شمشیری به دست گرفته و به حمایت از حضرت علی علیه السلام بر خیزد.

عرض کردیم که دفاع خدا گاهی به اسباب و مسببات است
چرا خداوند از پیامبر صلی الله علیه واله دفاع نکرد تا ایشان مجبور به هجرت به مدینه شود و ده سال از زادگاه خود دور باشد.
چرا خداوند پیامبر صلی الله علیه و آله ومسلمانان را در احد دفاع نکرد و تعداد زیادی از آنها به شهادت رسیدند و حتی از پیامبر صلی الله دفاع نکرد و خود ایشان زخمی شدند.
چرا خداوند از پیامبر صلی الله علیه واله در مقابل ابوجهل دفاع نکرد آنگاه که در مکه به اذیت و ازار ایشان پرداخت
پاسخ همه این سوال ها این است
دفاع خدا این نیست که شمشیری برداشته و از عرش به فرش آمده و با دشمنان بجنگد
گاهی دفاع خدا در طول زمان مشخص می شود
گاهی دفاع خدا در مخفی کرد و آشکار کردن مشخص می شود
اگر برداشت های سطحی را کنار بگذاریم پاسخ واضح است

خدای قادر قهار می توانست به یک کن فیکون، وقتی پیامبر صلی الله علیه واله را مبعوث کرد چنان به دفاع از ایشان برخیزد که در همان مکه هر کس ایشان را تکذیب کرد، سنگ شود، هر کس ایشان را مسخره کرد بوزینه شود، هر کس ایشان را آزار رساند پودر شود، هرکس باعث هجرت یاران ایشان به حبشه شد، در دریا غرق شود، هر کس باعث هجرت خود ایشان شد در زمین فرو رود، هر کس باعث جنگهای متعدد علیه ایشان شد ابابیل بر سرش نازل شوند و ....
اما برداشت شما از خدای قادر و قهار درست نیست،
خدای قادر و قهار توانست با آنهمه فشارهای که از زمان سقیفه به بعد علیه شیعیان شد، در زمانه معاویه شدت پیدا کرد، در زمان حجاج بن یوسف و منصور دوانقی به اوج خود رسید، امروز شیعه را به عنوان یک مذهب قوی به جهانیان معرفی کند.
این است معنای قادر وقهار بودن خدا نه اینکه شمشیر به دست بگیرد و به حمایت از پیامبر و جانشینش بپردازد.

پرسش:
آیا نام امام علی (ع) در کتاب زبور حضرت داود آمده است؟ برخی متن زیر را از زبور دانسته و واژه«ایلی» در آن را به حضرت علی (ع) مرتبط می دانند« مطعنی شل قثو تینمر قث پاهینوا فی وز "ایلی" متازه امطع ملغ شلو شمائت پزانان همنیقته خلذ وقث فل "حدار" كمرتوه شیهو پلت انی قاة بوتاة خزیماه رث جین "كعاباه" بنه اشود كلیامه كاذو قثوتی قتمر عند و بریما برینم فل خلذ ملغ خایوشنی پم مغلینم عت جنحاریون »
ترجمه : «اطاعت آن بزرگواری كه "ایلی" نام دارد، واجب است و فرمانبرداری از او تمام كارهای دین و دنیا را اصلاح می كند. آن شخصیت والامقام را "حدار" (حیدر) نیز می‌گویند، او دستگیر و مددكار بی كسان و شیر شیران باشد. نیرو و قدرتش بسیار و تولدش در "كعابا" (كعبه) خواهد بود. بر همه واجب است كه دامن آن بزرگوار را بگیرند و همانند غلام حلقه به گوش اطاعتش كنند. بشنود هر كه گوش شنوا دارد، بفهمد هر كه عقل و هوش دارد، بیندیشد هر كه دل و مغز دارد، كه چون وقت بگذرد، دوباره باز نمی گردد»

پاسخ:
در این که نام حضرت علی (علیه السلام) در کتب آسمانی و مربوط به پیامبران پیشین آمده است روایاتی در منابع خود ما نیز وجود دارد.
در روايتي آمده است که فردي يهودي از امام علي (عيله السَلام) سؤال ميکند که اسم محمَد پسر عموي شما و اسم شما و فرزندانتان در تورات چيست؟ حضرت جواب مي دهد: «در تورات اسم محمد (ص) «طاب طاب» و اسم من «ايليا» و اسم فرزندانم «شبّر و شبير» مي باشد،» يهودي با شنيدن اين پاسخ، بلا فاصله مسلمان شده و شهادتين را بر زبان جاري مي کند و پس از شهادت به وحدانيت خدا و رسالت پيامبر (ص) شهادت به وصايت و ولايت امام علي (علیه السلام) مي دهد.(1)

از اين روايت استفاده مي شود که امام علي (علیه السلام)به عنوان خليفه و جانشين پيامبر (صلی الله علیه واله) بطور واضح و روشن در تورات مطرح بوده است. و اگر غير اين بود نبايد بلافاصله يهودي فرمايش امام علي (عليه السَلام) را قبول مي کرد.

و نيز نقل شده که اسامي مبارک تمام ائمه اهل بيت(عليه السَلام) در تورات نقل شده و به زبان عبراني چنين بوده است: ميذميذ (مصطفي) ايليا (علي مرتضي) قيذور (حسن مجتبي) ايرييل (حسين شهيد) مشفور (زين العابدين(علیه السلام)) مسهور (امام باقر(علیه السلام)) مشموط (جعفر صادق(علیه السلام)) ذومرا (موسي کاظم(علیه السلام)) هذاد (علي بن موسي الرضا(علیه السلام)) تيمورا (محمد تقي(علیه السلام)) نسطور (علي النقي(علیه السلام)) نوقش (حسن عسکري(علیه السلام)) قديمونيا (محمد بن حسن(علیه السلام)) صاحب الزمان (عج الله تعالی فرجه الشریف)(2)

اما تا آنجا که منابع اسلامی ما را یاری می کنند زبور حضرت داود (علیه السلام) از بین رفته و به دست ما نرسیده است. روایت فوق نیز در فضای مجازی به زبور نسبت داده شده اما سند معتبری بر آن ذکر نکرده اند، بنابراین نه می توان به راحتی تایید کرد و نه رد تا اینکه گویندگان سندی بر آن ارائه دهند.

منابع:
1. .طوسي، حمزه، الثاقب في مناقب، قم، انصاريان، دوم، ۱۴۱۲ ق، ص ۲۷۱.
2. .صدوق، عيون اخبار الرضا(علیه السلام)، بيروت، مؤسسة علمي مطبوعاتي، اول، ۱۴۰۴ ق، ج۲، ص۱۴۷.