باسمه تعالی
با سلام و آرزوی توفیق و سلامت برای همه کارشناسان محترم و دوستان گرامی
در کتاب دعائم الاسلام روایت شده است:
متن روایت: قال الباقر(ع): قام علي(ع) الليل کله حتي اذا انشق عمود الصبح صلي الفجر و خفق برأسه، فلما صلي رسول الله(ص) الغداة لم يره، فاتي فاطمة فقال: اي بنية ما بال ابن عمک لم يشهد معنا صلاة الغداة؟ فاخبرته الخبر فقال: ما فاته من صلاة الغداة في جماعة افضل من قيام ليله کله، فانتبه علي لکلام رسول الله(ص) فقال له: يا علي ان من صلي الغداةفي جماعة فکانما قام الليل کله راکعا و ساجدا. يا علي اما علمت ان الارض تعج الي الله من نوم العالم عليها قبل طلوع الشمس.
ترجمه روایت: امام باقر(ع) فرمود:شبی امیر مؤمنان علی علیه السلام از آغاز تا انجام بنماز ایستاد، هنگامی که سپیده سحر دمید، نماز صبح را خواند و پس از نماز خواب او را فرا گرفت. پیامبر صلی الله علیه و آله آن صبح حضرت علی علیه السلام را در مسجد ندید، بعد از نماز نزد فاطمه علیها السلام آمد و فرمود: چه اتفاقی افتاد که پسر عمویت علی (ع) همراه ما در نماز صبح حاضر نگشت؟ و فاطمه جریان را به عرض پیامبر صلی الله علیه و آله رساند. پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: آن پاداشی که به خاطر نماز جماعت صبح به او میدادند، و از او فوت شده بهتر است از تمام نمازهایی که در آن شب خوانده است، علی علیه السلام وقتی صدای رسول خدا را شنید، از خواب بیدار شد، پیامبر صلی الله علیه و آله به علی علیه السلام فرمود کسی که نماز صبح را با جماعت بخواند گویا همه شب را در حال رکوع و سجود به سر برده است.
درباره سند این روایت در تاپیکی دیگر صحبت شد (اینجا)
اما درباره محتوای آن دو سوال باقی ماند که موضوعی اعتقادی است:
آیا این روایت با مقام عصمت امیرالمومنین(ع) سازگار است یا خیر و آیا چنین مواردی در روایات معتبر، درباره امیرالمومنین(ع) نقل شده است یا نه؟
با سپاس