آن همه حج بر هوای نفس بود

سلام
ما به حج میرویم که خالص بشیم یا باید خالص بشیم که به حج بریم؟

سلام
ما به حج میرویم که خالص بشیم یا باید خالص بشیم که به حج بریم؟

با سلام خدمت Nejatam بزرگوار

سوال دقیق و زیبایی فرمودید و این سوال را می شود درباره تمام عبادات و غیره پرسید ولی جوابی بسیار ساده دارد:



به این معنا که چون اخلاص دارار مراتب و درجات گوناگون است و نمی توان بدون خود سازی درجات بالاتر را به دست آورد، لازم است عبادت را وسیله ای برای خود سازی قرار دهیم و در این راه بسیار ارزشمند و گران بها پیش برویم.
و اصلا فلسفه عبادت: خودسازی و کسب اخلاص است.
درجه پایین و اول اخلاص شرط انجام عبادت است ولی در اثر انجام عبادت اخلاص زلال تر و قیمیتی تر می گردد.
دقیقا مثل دانشگاه و حوزه که لازم است درجه ای از علم را برای ورود به آن داشته باشی و وقتی وارد دانشگاه می شوی از نظر علمی پیشرفت می کنی و عالم می شوی.

همانطور که استاد عرفان بزرگوار فرمودند بین انجام عبادات، اعم از نماز وروزه وزکات وحج و...با پاكسازى روح و صفاى دل و تهذيب نفوس ودر واقع اخلاص ارتباط تنگاتنگی وجود دارد.

هر قدر عبادت، آميخته با حضور قلب و آداب باشد،اخلاص آن بیشتر وبرعکس هر چه خلوص ما بیشتر باشد عبادتمان نیزپسندیده تر خواهد بود.

اين مسأله كاملًا محسوس است كه انسان وقتى عبادتى را خالصانه و مخلصانه و با حضور قلب انجام مى ‏دهد، بعد از آن نورانيّت و صفاى ديگرى در قلب خود احساس مى ‏كند، ميل او به خوبيها بيشتر مى ‏شود و تنّفر او از بديها نیز زیادتر خواهد شد و خود را به خدا نزديكتر مى‏ بيند .

البته نباید فراموش کنیم که، همه عبادات يك اثر مشترك دارند و هر كدام يك تأثير ويژه، اثر مشترك همه آنها پرورش روح خضوع و اخلاص و تسليم در مقابل حق، و بيدارى و هوشيارى و ترك غفلت است.

و اثر ويژه هر كدام متناسب آن عبادت است؛ نماز نهى از فحشاء و منكر مى ‏كند، و روزه اراده را قوى و هواى نفس را تحت كنترل نيروى عقل در مى ‏آورد؛ حج، انسان را از تمام رزق و برق‏هاى زندگى و تعلّقات حيات دور مى ‏سازد، و زكات، بخل و حرص و دنيا پرستى را كم مى ‏كند.

به اين ترتيب، كسى كه همه اين عبادات را به جا مى ‏آورد، هم از اثرات عامّ آن بهره مى ‏گيرد و هم از تأثيرات ويژه آنها استفاده مى ‏كند؛ و مى ‏تواند فضايل اخلاقى را در پرتو آنها در وجود خود پرورش دهد؛ بنابراين، عبادت و نيايش ما در برابر پروردگار، يكى از گامهاى مؤثّر خود سازى ماست.