احاديث در مورد شهوت و خواسته هاي نفساني
تب‌های اولیه
حدیث (1) امام علی(ع) فرمودند:
کَم مِن شَهوَةِ ساعَةٍ اَورَثَت حُزناً طَویلاً؛
چه بسیار خواهش های نفسانی لحظه ای، که اندوه طولانی و درازی را در پی دارد.
حدیث(2) امام صادق عليهالسلام :
اِیّاکُم وَ النَّظرَة فَانَّها تَزرَع فی القَلبِ الشَهوَة وَ کَفى بِها لِصاحِبِها فِتنَة؛
از نگاه [ناپاک] بپرهیزید که چنین نگاهى تخم شهوت را در دل مى‌کارد و همین براى فتنه‌ى صاحب آن دل بس است.
حدیث(3) امام باقر عليهالسلام :
جَاهِد هَوَاکَ کَمَا تُجَاهِدُ عَدُوَّک؛
با هوای نفسانی خود مبارزه کن همانگونه که با دشمنت مبارزه می کنی.
پیامبرخدا صلی الله علیه وآله:خدای سبحان فرموده اگربفهمم که اشتغال به من بیشتر اوقات بنده ام را قرا گرفته شهوتش را هم بسوی دعا ومناجاتم برمیگردانم وچون بنده ا م چنین شود آنگاه که بخواهد خطای ناخود آگاه ازاو سر زند( سهو ) خودم میان او وآن سهو حائل مبشوم و مانع خطای او میگردم.( المیزان جلد یکم ص 513 )
حضرت أمیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند:من غلب هواه علی عقله ظهرت علیه الفضایح یعنی:کسی که تمایلات نفسانی برعقلش غالب شود رسوائیهایش آشکار خواهد شد
(غررالحکم صفحه671)