بودن من

من خودم وقتی میبینم یه چیز خوبی میشه درست کرد یا یه حرف جالبی را زد اون حرف یا اون کار انجام میدم شاید دلیل افرینش هم همین بود؟

انسان مختار در انتخاب است
ولی فرشتگان مثل ادم چنین اختیاری را ندارند
همین اختیاری بودن به اعمال انسان ارزش میده
از طرفی هدف هر چیزی متناسب با استعدادهایی که چیز مفروض دارد تعیین میشه
انسان دارای اختیار و عقل و استعدادهای بالقوه است و هدفی که از خلقت ادمیزاد میشه انتظار داشت متناسب با این ویژگی هاست
هم چنین چون به دنیا امدیم یعنی به دنیا امدن متناسب با هدفی است که از خلقت داشتیم
من میدونم بهشتی که ادم و حوا در ان بودند بهشت برزخی بود و بنظرم خوردن از میوه ممنوعه حالت نمادی داشته تا خدا به وسیله ان چیزهایی به ما بفهماند

خدا کمالاتی که به فرشتگان داده کمالات بالفعل هست یعنی انها برای بدست اوردن این کمالها تلاشی نکردند ولی انسان برای هر کمالی که بخواد کسب کنه باید حرکتی انجام بده منظورم اینه که کمالهایی که انسان بدست میاره کمالهای بالقوه ای بوده که به بالفعل تبدیل شده
از طرفی در قران میکخوانیم که هدف از خلقت انسان و جن چیزی جز عبادت نیست
ولی بنظرم عبادت جنبه وسیله ای داره برای رسیدن به هدفی دیگر
gl

من به دنیا امدم تا به انتخاب خود در راه خدا قدم بردارم و لازمه این شناخت خداست پس تنها کاری که من باید در دنیا انجام بدم عبادت و شناخت و معرفت نسبت به خداست
خداوند به من و شما لطف کرده و ما را افریده و وجودی است فیاض و چون ما مختاریم به دنیا امدیم تا به انتخاب خود راه سعادت را طی کنیم
واقعا خدا هر چیز زیبایی را که امکان بودنش بوده را افریده از ته اقیانوس ها یا قطب شمال یا قطب جنوب یا سایر فضاها هر چیز نیکویی که میتوانسته باشد را افرید و اگر نمی افرید این سوال پیش می امد که چرا با انکه این موجودات زیبا میتوانستند باشند ولی انها را نیافریدی و لطفت را از انها دریغ کردی؟
بنظرم تنها دلیل خلقت عشق و لطف خدا بوده تا زیبایی ها را خلق کنه
طاها جان شما نظری نداری؟
gl