راه بهشت ღღღ روایاتی کوتاه و خواندنی از زندگانی امام رضا علیه السلام

امامان ما بعد از رحلت نیز حجتند و الا خریدار حرف دل زایرینشون نبودن.
اول واست دعوت نامه می فرستن.اگه ناز نیاریم و بریم محضرشون جواب سلامت رو هم خصوصی میدن.در محضرشون هم هنوز حرف نزدی حاجتتو میدن،حتی بهتر از اون چیزی که فکرشو بکنی.
جدا که شیعه بزرگترین سرمایه ها رو داره که با هیچ چیز قابل قیاس نیست.

یونس رفیق امام:doa(6): بود. داشتند توی خانه با هم حرف میزدند که جمعی از اهالی بصره رسیدند. امام :doa(6): به یونس گفت توی یکی از اتاق ها مخفی شود تا اهالی بصره بیایند و بروند.
میهمان ها نشستند و تا دلشان خواست از یونس بد گفتند. یونس می شنید اما اجازه نداشت بیرون بیاید.
بعد از رفتنشان یونس غمگین و ناراحت پیش امام:doa(6): آمد و گفت : «نمی دانستم پشت سرم این طور حرف میزنند!»
امام:doa(6): گفت : «حرف مردم چه اهمیتی دارد وقتی واقعیت همان است که بود؟ اگر یک در گرانبها توی دستت داشته باشی و مردم بگویند سنگ است ، یا اگر یک کلوخ در دستت گرفته باشی و مردم بگویند یک در قیمتی در دستش است ، فرقی به حال تو نخواهد داشت.»
و گفت :«همین کافی ست که امام از تو راضی باشد.»

بحار الانوار ، ج2 ،ص65

تازه نماز تمام شده بود. یک گروه سیاه حبشی آمده بودند و با امام[FONT=Times New Roman][FONT=Times New Roman] کار داشتند. یکی شان شروع کرد به حرف زدن با امام[FONT=Times New Roman][FONT=Times New Roman] . مهلت نمیداد بگوییم امام[FONT=Times New Roman][FONT=Times New Roman] زبان حبشی نمی داند!
همه حرف هایش که تمام شد امام[FONT=Times New Roman][FONT=Times New Roman] به زبان حبشی و با لهجه خودشان پاسخش را داد.
حسابی گیج شده بودیم.
امام[FONT=Times New Roman][FONT=Times New Roman] گفت : «علم ما یک دریای بی نهایت است و این ، فقط قطره آبی بود که پرنده ای به منقار از آن دریا گرفته باشد»

بحارالانوار ، ج26 ، ص191