سوالی راجع به جواز یا عدم جواز عزاداری قبل از وقوع مصیبت

[="Tahoma"][="Black"]

با عرض سلام و احترام و تشکر از سؤال شما

آنچه درباره مذمت جزع و سیلی زدن و گریبان چاک کردن درباره مصیبت آمده، طبعا بعد از رسیدن مصیبت است و گرنه قبل از مصیبت اگر چنین کارهایی ضرر مهمی برای بدن نداشته باشد، به خودی خود مانعی ندارد.

در پناه حضرت حق باشید

پی نوشت:
استفتاء از دفتر آیت الله وحید خراسانی در قم[/]

با سلام

جزع نيز حيث حكم به سه قسم حرام، مكروه و مستحب تقسيم مي شود. از حيث موضوع نيز به سه نوع قابل تقسيم است:
الف. جزعي كه از روي نارضايتي به قضا و قدر الهي صورت گيرد.
چنين جزعي به قضاي الهي استثنا بردار نيست و به هر شكلي و از هر كسي رخ دهد حرام است و از اعمال جاهليت به شمار مي رود. فقها نيز بر آن اتفاق نظر دارند. بلكه هيچ مسلماني يافت نمي شود كه چنين عملي را حلال بداند.
ب. جزعي كه در مصيبت هاي عادي و براي فرونشاندن غم و غصه شخصي صورت مي گيرد.
در اين نوع از جزع، هر چند نارضايتي از قضاي الهي در كار نيست، اما هدف و جهت الهي هم ندارد. چنين جزعي نيز به طور مطلق حرام نيست، بلكه به اتفاق فقها مكروه است، مگر برخي مصاديق جزع كه بر حرمت آنها به جهت وجود دليل خاص ادعاي اجماع شده است. مواردي از قبيل كندن مو، لطمه و خراش وارد كردن بر سر و صورت و گريبان چاك كردن مگر در مواردي هم چون مرگ برادر. هر چند برخي مانند آيت الله خويي ادله حرمت مصاديق ياد شده را ضعيف و امام خميني نيز احتياط را در ترك اين امور دانسته است.
در جنين مواردي توصيه شريعيت اين است كه انسان نفس خود را مهار و با تسليم به قضا و قدر خداوند متعال بر ان مصيبت صبر كند و از اين شكيبايي اجر برد؛ زيرا تنها اين گونه مي توان از مصيبت پيش آمده براي قرب پروردگار بهره جست. بنابراين تمام رواياتي كه به نكوهش جزع در مصيبت ها پرداخته و حتي كفاره نيز بر آنها قرار داده اند، بر اقسام ياد شده حمل مي شوند.
ج. جزعي كه در مصيبت اولياي خدا، براي اظهار خشم و غضب بر دشمنان و برائت جستن از كردار و رفتار آنان و بروز محبت به اولياي الهي صورت مي گيرد.
چنين جزعي كه جزع بر سيدالشهدا نيز از بارزترين مصاديق آن است مستحب و از عبادت هاي بزرگ شمرده مي شود چون اولا مصيبت وجهه الهي دارد و ثانيا نيت جزع كننده فرونشاندن غم و غصه خود نيست بلكه بي تابي كردن در مصيبت ولي خدا و به قصد اظهار نفرت از ظلم و ظالمان و اعلان آن به جهانيان و زنده نگه داشتن بزرگي و عظمت صاحب مصيبت و ظلم انجام شده است. بنابراين لطمه زدن به سر و صورت سينه زني زنجير زني فرياد كشيدن و ناليدن و مانند آن حتي اگر با درد شديد همراه شود و به كبود شدن يا آمدن خون منجرگردد نه تنها حرام يا مكروه نيست بلكه مصداق تولي و تبري بوده و از بهترين عبادت ها و داراي برترين پاداش هاست.