سیره اخلاقی بزرگان دین

[=Lotus]2- عشق به كمال و علم:
[=Lotus]يكي ديگر از خصوصيات ايشان علاقه و عشق بي‏حد و حصر نسبت به كسب علم و

[=Lotus]دانش بود. يك وقتي ايشان نقل مي‏فرمودند: «زماني كه ما در نجف اشرف به تحصيل

[=Lotus]اشتغال داشتيم، گاهي مي‏شد كه ما تا 40 روز اصلا گوشت گيرمان نمي‏آمد كه

[=Lotus]بخوريم، خوب آقازاده هم بوديم و رويمان نمي‏شد برويم پيش اعلام و بزرگان آن وقت و

[=Lotus]دست دراز كنيم و گاهي آنقدر سرگرم درس بوديم كه تا 24 ساعت گرسنه مي‏مانديم

[=Lotus]ولي اصلا توجه به اين مسائل نداشتيم.» مي‏فرمودند: «زماني كه من در مدرسه قوام

[=Lotus]در نزديكيهاي صحن مطهر مولي امير المؤمنين در نجف اشرف به تحصيل اشتغال

[=Lotus]داشتم، با مرحوم آية الله حاج سيد ابو القاسم ارسنجاني شيرازي كه از علماء بزرگ

[=Lotus]شيراز بودند، هم حجره بودم. ما گاهي گرسنه مي‏شديم و هيچ چيز نداشتيم

[=Lotus]بخوريم. بعضي از اعيان و اشراف آن روز هم فرزندان خود را مي‏فرستادند به نجف

[=Lotus]اشرف كه درس بخوانند، ولي اينها معمولا مي‏آمدند و درس نمي‏خواندند و آش و

[=Lotus]پلويي راه مي‏انداختند و عده‏اي هم از اين افرادي كه دنبال دنيا بودند، دور اينها را

[=Lotus]مي‏گرفتند و ارتزاق مي‏كردند، گاهي اينها كاهوي زيادي مي‏خريدند و مي‏آمدند در

[=Lotus]كنار حوض و برگهاي زيادي را مي‏ريختند در حاشيه حوض و ساقه‏هاي وسطش را

[=Lotus]مي‏بردند و مي‏خوردند. و من و آن رفيق هم حجره‏ام با هم مي‏رفتيم اين برگهاي

[=Lotus]اضافي كاهوها را مخفيانه جمع مي‏كرديم و با آنها سد جوع(رفع گرسنگی ) مي‏كرديم و هيچگاه هم

[=Lotus]به خودمان اجازه نمي‏داديم كه براي كسي بازگو كنيم، ولي آني از تحصيل و تدريس

[=Lotus]غافل نبوديم.»