جمع بندی غیبت مصلحت آمیز ؟!

پرسش
^{آیا در اسلام غیبت مصلحت امیز داریم؟ برای مثال فردی خبر میدهد که فلانی قصد دارد مثلا در خانوادت دعوا راه بندازد
یا مثلا فلان نقشه را کشیدند،یا مثلا من به فامیلمان بگویم که فلان اشخاص انسان های خوبی نیستند باآنها معاشرت نکنید
آیا این غیبت محسوب می شود؟
پاسخ}
برخی از مستثنیات غیبت را می توان تحت عنوان غیبت مصلحتی گنجاند. مانند
غيبت جهت هشدار
«هشدار دادن و آگاه ساختن از خطرى كه مسلمانى را تهديد مى ‏كند... از اسباب تجويز غيبت است، يعنى اگر انسان ببيند يكى از دوستانش با گروهى در ارتباط است كه به مصلحت او نيست بايد وى را آگاه سازد. به طور مثال، با كسانى معاشرت مى‏ كند كه اگر او را متوجه نكند، به تدريج در اثر رفت و آمد با آنان تحت تأثير رفتار بد آنها قرار مى‏ گيرد.
در اين صورت لازم است او را از عيوبشان آگاه سازد تا از روى بصيرت و آگاهى با آنها برخورد كند.»(1)
رسول گرامى اسلام (صلّى اللّه عليه و آله و سلّم) فرمود:
«أَ تَرْعَوُونَ عَنْ ذِكْرِ الْفَاجِرِ حَتَّى يَعْرِفَهُ النَّاسُ اذْكُرُوهُ بِمَا فِيهِ‏ يَحْذَرُهُ‏ النَّاس (2) آيا نگرانيد از معرفى فاجر، تا مردم او را بشناسند هر فسقى دارد بمردم بگوئيد تا از او حذر كنند.»
البته باید دانست که نظر حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) در این حدیث اخلاقی شریف، فاجر بودن افراد است . به صرف یک خطا و گناه کسی فاجر نمی شود. فاجر کسی است که برنامه او محصور در دنیای دنی و عصیان پروردگار بوده و عوارض گناه او فراتر از محدوده خویش و در راستای آلوده کردن و انحراف دیگران و اجتماع است.
پی نوشت:
1. مهدوى كنى، محمدرضا، نقطه هاى آغاز در اخلاق عملى‏،ص205، دفتر نشر فرهنگ اسلامى‏، تهران( ايران)[=Traditional Arabic]، 1384 ه. ش‏.
2. مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج72، 232، دار احیاء التراث العربی، 1403 ق.