جمع بندی قرائت قرآن توسط سر مبارک امام حسین (ع)پس از قطع شدن

تب‌های اولیه

7 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
قرائت قرآن توسط سر مبارک امام حسین (ع)پس از قطع شدن

باسلام خدمت شما:Gol:

چند وقت پیش در چندین کتاب معتبر با موضوعی روبه رو شدم که باعث ایجاد سوال در ذهنم شد...

در این کتاب ها نوشته شده بود که شمر(لعین)پس از قطع کردن سرمبارک :Sham:امام حسین(ع):Sham:بر لب های خشکیده :Sham:امام حسین(ع):Sham:لگد میزد...
این درحالی بود که
:Sham:امام حسین(ع):Sham: سوره کهف را می خواندند....
این درست است که وقتی فردی سرخود را از دست میدهد تا 8 ثانیه بعد زنده است پس این ممکن است درست باشد اما؛

در جایی دیگر نقل شده بود:وقتی سر مبارک ایشان را بر نیزه کردند و به همراه اهل بیت ایشان از کوچه های شام در جلوی دید مردم قرار دادند،مردم شروع به پرت کردن سنگ به سمت
:Sham:امام حسین(ع):Sham:وخاندان ایشان شدند. روایت است که در اینجا هم امام(ع) شروع به خواندن سوره کهف کردند...این درحالی بود که چند روز از شهادت ایشان میگذشت.بنده ارادت خاصی به ایشان دارم اما این داستان کمی دوراز باور برای من است.

سوال بنده از شما بزرگواران این است که چطور چنین چیزی ممکن است؟
:Rose:
آیا این هم از معجزات الهی بوده؟
:Gol:
با تشکر از زحمات شما:Gol::Gol:

با نام و یاد دوست




کارشناس بحث: استاد مشکور

مجنون الحسین(ع);773679 نوشت:
باسلام خدمت شما

چند وقت پیش در چندین کتاب معتبر با موضوعی روبه رو شدم که باعث ایجاد سوال در ذهنم شد...

در این کتاب ها نوشته شده بود که شمر(لعین)پس از قطع کردن سرمبارک امام حسین(ع)بر لب های خشکیده امام حسین(ع)لگد میزد...
این درحالی بود که امام حسین(ع) سوره کهف را می خواندند....


با سلام و ادب

بهتر بود منابع معتبری که به آنها اشاره کردید را با ذکر آدرس دقیق معرفی می کردید در این خصوص که سر مبارک امام حسین (ع) بلافاصله پس از قطع شدن توسط شمر بن ذی الجوشن قرآن خوانده باشد مدرکی یافت نشد.

مجنون الحسین(ع);773679 نوشت:
این درست است که وقتی فردی سرخود را از دست میدهد تا 8 ثانیه بعد زنده است پس این ممکن است درست باشد اما؛

امکان این مسأله منتفی نیست زیرا با قطع شدن سر از بدن تا چند لحظه فعالیت قلب ادامه داشته و بدلیل جریان خون در بدن، ظاهراً حیات بدن بطور کامل منقطع نمی شود لکن با قطع شدن سر، سر انسان دیگر حیاتی ندارد.

مجنون الحسین(ع);773679 نوشت:
در جایی دیگر نقل شده بود:وقتی سر مبارک ایشان را بر نیزه کردند و به همراه اهل بیت ایشان از کوچه های شام در جلوی دید مردم قرار دادند،مردم شروع به پرت کردن سنگ به سمت امام حسین(ع)وخاندان ایشان شدند. روایت است که در اینجا هم امام(ع) شروع به خواندن سوره کهف کردند...این درحالی بود که چند روز از شهادت ایشان میگذشت.بنده ارادت خاصی به ایشان دارم اما این داستان کمی دوراز باور برای من است.

سوال بنده از شما بزرگواران این است که چطور چنین چیزی ممکن است؟
آیا این هم از معجزات الهی بوده؟
با تشکر از زحمات شما


اما آنچه مسلم است؛ بر اساس نقل مورخان و محدثان‌، سر مبارک امام حسین‌ آیاتی از سوره کهف و بعض آیات دیگر را به مناسبت بعد از شهادت و بر بالای نیزه و در جاهای دیگر تلاوت کرده اند.
در روایتی از زید بن ارقم آمده است‌: سر مبارک حضرت امام حسین‌ را بر نیزه در کوفه در حال خواندن آیات قرآن دیدم: «اَم حَسِبت‌َ اَن‌َّ اَصحـَب‌َ الکَهف‌ِ والرَّقیم‌ِ کانوا مِن ءایـَتِنا عَجَبـا ؛ (1) آیا گمان کردی اصحاب کهف و رقیم از آیات عجیب ما بودند؟ ». موی بر تنم راست شد و گفتم‌. این ماجرا عجیب‌تر از جریان اصحاب کهف است‌. (2)

در نقل دیگری آمده: وقتی راس و سر مبارک را در جایگاهی که در صیارفه برایش معین کرده بودند، نهادند، چون آن جا در اثر ازدحام جمعیت و عبور و مرور شلوغ بود، سر مبارک برای متوجه ساختن مردم ابتدا به صدای بلند گلو صاف کرد به گونه ای که همه به تعجب به نظاره سر نشستند و سر مبارک به تلاوت آیات سوره کهف پرداخت و تا : "انهم فتیه آمنوا بربهم فزدناهم هدی و لا نزد الظالمین الا ضلالا" تلاوت کرد. (3)

سر مبارک را بر چوبی نصب کرده و مردم به نوری که از سر به آسمان ساطع بود، نگاه می کردند که این آیه را تلاوت فرمود: "و سیعلم الذین ظلموا ای منقلب ینقلبون" (4) (5) همچنین سلمه بن کهیل از سر مبارک شنید که بر نیزه می خواند: "فسیکفیکهم الله و هو السمیع العلیم" (6) (7)

ابن وکیده گوید : از سر مبارک شنیدم که سوره کهف را می خواند. شک کردم که صدا از سر هست یا از جای دیگر که ناگاه سر مبارک تلاوت را ترک کرد و متوجه من شد و فرمود: ای فرزند وکیده ! مگر نمی دانی که ما امامان زنده و نزد پروردگارمان روزی خوریم. با شنیدن این کلام او تصمیم می گیرد سر را دزدیده و دفن کند که سر مبارک به او می فرماید: ای فرزند وکیده ! تو را به این تصمیم راهی نیست و اقدام آنان در ریختن خون من نزد خدا عظیم تر از بردن سرم بر نیزه در شهرها می باشد . پس آن ها را واگذار "اذ الاغلال في أعناقهم و السلاسل يسحبون ؛ (8) در آن هنگام كه غل و زنجيرها بر گردن آنان قرار گرفته و آن ها را مى‏كشند" . (9)

منهال ابن عمرو گوید : سر مبارک را در دمشق بر نیزه دیدم که آیات سوره کهف تا : "ام حسبت ان اصحاب الکهف و الرقیم کانوا من آیاتنا عجبا" تلاوت می کرد و در این جا به آشکاری تمام فرمود: عجیب تر از اصحاب کهف قتل من و بر نیزه کردن سرم می باشد. (10) و وقتی یزید در پی اعتراض سفیر روم به ظلم رفته بر اباعبدالله، دستور به کشتن او داد، سر مبارک با صدای بلند فرمود: "لا حول و لا قوه الا بالله" . (11) غالب این روایات معتبرند و نقل آن ها بلامانع است.

تلاوت قرآن هم توسط سر بریده امام حسین (ع)، عجیب و محال و دور از باور نیست؛ زیرا امام حجت الهی و بنده خاص خدا بود که مظلومانه به شهادت رسید و خدا برای نشان دادن آیت بودن او و ظالم بودن دشمنانش این کرامت را به او عطا فرمود.(12) چنانکه دیگر آیات و معجزات و نشانه های الهی نظیر حیات مجدد اصحاب کهف پس از 309 سال، زنده کردن مردگان توسط حضرت عیسی (ع) و زنده شدن عزیر نبی پس از صد سال و نظائر آن عجیب و محال و دور از باور نیست.

موفق باشید ...:Gol:

پی نوشت ها_______________________________________________
1. کهف (18) ، آیه 9.
2. الارشاد، شیخ مفید، ج 2، ص 116، کنگره شیخ مفید.
3. مقتل الحسین ، مقرم، ص 332.
4. شعراء (26) ، آیه 227.
5. مناقب، ابن ‏شهراشوب ، ج 2 ، ص 188.
6. بقره(2) ، آیه 137.
7. اسرار الشهادة ، ص 488.
8. غافر (40) ، آیه 71.
9. شرح قصيدة ابي‏فراس ،ص 148.
10. خصائص سيوطي ، ج 2 ، ص 127.
11. مقتل العوالم ، ص 151.
12. اقتباس از پایگاه پاسخگو، مرکز ملی پاسخگویی به سؤالات دینی.

با سلام

زماني كه سر امام حسين ـ عليه السّلام ـ بالاي نيزه حمل مي‌شد، شيخ مفيد به نقل از زيد بن أرقم آورده است، روز دوّم كه عبيدالله دستور داد تا سرهاي شهدا را در كوفه بگردانند «من سر امام حسين را ديدم كه آيه‎اي از سوره كهف را كه ـ ام حسبت ان اصحاب الكهف و الرقيم كانوا من آياتنا عجبا ـ را تلاوت مي‎كرد.
آنچه مورّخين و علماء و بزرگان علوم اسلامي پيرامون مسأله شهادت امام حسين ـ عليه السّلام ـ و حمل سر مبارك ايشان به مجلس ابن زياد در كوفه و از آنجا به شام نقل كرده‎اند عبارت از اين است: كه در آخرين لحظات كه سپاه دشمن بر امام حسين ـ عليه السّلام ـ يورش بردند، توسط سنان بن أنس سر امام از تن ايشان جدا شد و سر حضرت توسط خولي به نزد ابن زياد در كوفه برده شد. بعد از چند روزي كه سرهاي شهداء كربلاء به همراه كاروان اسراء در كوفه بود عبيد الله دستور داد كه اسراء و سرهاي شهدا را به همراهي 500 نفر نيرو به شام به نزد يزيد بن معاويه بفرستند و در حاليكه سرهاي شهدا بر روي نيزه‎ها حمل مي‎شد وارد شام شدند و از آنجا به نزد يزيد برده شد.
شيخ مفيد مي‎فرمايند: بامداد روز بعد كه عبيد الله بن زياد سر از بالش ستم برداشت دستور داد سر مبارك حضرت امام حسين را با ديگر سرها در ميان تمام كوچه‎ها و قبيله‎هاي كوفه بگردانند.
زيد بن أرقم روايت كرده است كه من در آن روزي كه سرهاي شهداء كربلا را در ميان كوچه‎هاي كوفه بر روي نيزه‎ها حمل مي‎كردند، در ميان يك غرفه‎اي نشسته بودم كه سر بريدة امام حسين ـ عليه السّلام ـ را كه بر فراز يك نيزه جا داشت از برابرم گذشت و در آن هنگام شنيدم كه سر امام حسين آيه‎اي از سورة كهف را تلاوت مي‎فرمود: «آيا خيال مي كني كه پيش آمد ياران كهف و رقيم از اين همه آيات بزرگ ما شگفت آورتر است» و زمانيكه من اين آيه را شنيدم گفتم: «به خدا سوگند سر بريدة شما اي فرزند رسول خدا شگفت آورتر از پيش‎آمد اصحاب كهف است
علامة مجلسي هم در بحار به ذكر اين مطلب اشاره كرده است و مي‎گويد: از زيد بن ارقم روايت شده است كه مي‎گويد من شنيدم كه سر امام حسين اين آيه را تلاوت مي‎كرد «أَمْ حَسِبْتَ أَنَّ أَصْحابَ الْكَهْفِ وَ الرَّقِيمِ كانُوا مِنْ آياتِنا عَجَباً»
امّا روضة الشهداء ملا حسين كاشفي به اين مطلب اشاره مي‎كند و مي‎نويسد: وقتي كاروان اسراء به همراه سرها در حاليكه بر روي نيزه‎ها حمل مي‎شدند و به طرف شام برده مي‎شدند، در بين راه يك مردي يهودي بنام يحيي حرّاني به استقبال اين كاروان آمد، ناگاه چشمش به سري افتاد كه لبهاي وي به هم مي‎خورد. مي‎گويد راوي كه اين يهودي گفت من نزديكتر رفتم و گوش فرا داشتم كه اين كلمات را شنيدم «وَ سَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ»
يحيي از مشاهدة اين جريان متعجّب شد و پرسيد اين سر كيست؟ گفتند: آن سر حسين بن علي كه مادرش فاطمه دختر پيامبر محمد مصطفي مي‎باشد و در اين زمان كه يحيي اين جريان را ديد مسلمان شد.
بنابر آنچه كه نقل شده اختلاف در منابع مي‎باشد امّا روايت صحيح‎تر همان روايتي است كه شيخ مفيد در ارشاد آورده است. و روايتي را كه در روضة الشهداء آورده شده صحّت و سقم آن خيلي روشن نيست زيرا نه نام راوي آن مشخّص است و نه شخص يهودي كه اين واقعه را ديده خيلي ثقه و مطمئن نيت و خود مؤلّف روضة الشهداء! هم چندان توجّهي به صحّت روايات نداشته و هر آنچه را كه شنيده در كتابش جمع‎آوري كرده است. و به فرض صحت آن، امام هر دو آيه را در دو جاي مختلف خوانده است.

معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:
1. الارشاد، شيخ مفيد، ترجمه محمدباقر خوانساري.

2. لهوفل، سيدبن طاووس.

3. نفس المهموم، شيخ عباس قمي.
-------------------------------------------------
[1] . مفيد، ارشاد، قم، نشر مؤسسه آل البيت ـ عليه السّلام ـ ، چاپ اوّل،1413، ج2، ص117.
[2] . مجلسي، بحار الانوار، نشر بيروت، چاپ سوّم،1403 هجري، ج 45، ص 121.

[3] . كهف/9.

[4] . شعراء/227.

[5] . كاشفي سبزواري، حسين، روضه الشهداء، قم، نشر نويد آلام، چاپ اوّل، 1379، ص 458.

مجنون الحسین(ع);773679 نوشت:
باسلام خدمت شما:Gol:

چند وقت پیش در چندین کتاب معتبر با موضوعی روبه رو شدم که باعث ایجاد سوال در ذهنم شد...

در این کتاب ها نوشته شده بود که شمر(لعین)پس از قطع کردن سرمبارک

:Sham:امام حسین(ع):Sham:بر لب های خشکیده :Sham:امام حسین(ع):Sham:لگد میزد...
این درحالی بود که
:Sham:امام حسین(ع):Sham: سوره کهف را می خواندند....
این درست است که وقتی فردی سرخود را از دست میدهد تا 8 ثانیه بعد زنده است پس این ممکن است درست باشد اما؛

در جایی دیگر نقل شده بود:وقتی سر مبارک ایشان را بر نیزه کردند و به همراه اهل بیت ایشان از کوچه های شام در جلوی دید مردم قرار دادند،مردم شروع به پرت کردن سنگ به سمت
:Sham:امام حسین(ع):Sham:وخاندان ایشان شدند. روایت است که در اینجا هم امام(ع) شروع به خواندن سوره کهف کردند...این درحالی بود که چند روز از شهادت ایشان میگذشت.بنده ارادت خاصی به ایشان دارم اما این داستان کمی دوراز باور برای من است.

سوال بنده از شما بزرگواران این است که چطور چنین چیزی ممکن است؟
:Rose:
آیا این هم از معجزات الهی بوده؟
:Gol:
با تشکر از زحمات شما:Gol::Gol:

با سلام
قبلا بطور تخصصی در این مورد در سایت سخن گفته شده

مدیر سایت;168973 نوشت:
سلام
لطفا به این لینک مراجعه کنید و از ایجاد موضوعات تکراری خود داری فرمایید

http://www.askdin.com/showthread.php?t=1617

با تشکر


http://www.askdin.com/thread1617.html

این تاپیکها هم موازی با سخن شماست

http://www.askdin.com/thread7542.html

http://www.askdin.com/thread51369.html

http://www.askdin.com/thread51788.html

http://www.askdin.com/thread9371.html

رضا;774636 نوشت:
با سلام
قبلا بطور تخصصی در این مورد در سایت سخن گفته شده



http://www.askdin.com/thread1617.html

این تاپیکها هم موازی با سخن شماست

http://www.askdin.com/thread7542.html

http://www.askdin.com/thread51369.html

http://www.askdin.com/thread51788.html

http://www.askdin.com/thread9371.html

yalda solimani;774563 نوشت:
با سلام

زماني كه سر امام حسين ـ عليه السّلام ـ بالاي نيزه حمل مي‌شد، شيخ مفيد به نقل از زيد بن أرقم آورده است، روز دوّم كه عبيدالله دستور داد تا سرهاي شهدا را در كوفه بگردانند «من سر امام حسين را ديدم كه آيه‎اي از سوره كهف را كه ـ ام حسبت ان اصحاب الكهف و الرقيم كانوا من آياتنا عجبا ـ را تلاوت مي‎كرد.

آنچه مورّخين و علماء و بزرگان علوم اسلامي پيرامون مسأله شهادت امام حسين ـ عليه السّلام ـ و حمل سر مبارك ايشان به مجلس ابن زياد در كوفه و از آنجا به شام نقل كرده‎اند عبارت از اين است: كه در آخرين لحظات كه سپاه دشمن بر امام حسين ـ عليه السّلام ـ يورش بردند، توسط سنان بن أنس سر امام از تن ايشان جدا شد و سر حضرت توسط خولي به نزد ابن زياد در كوفه برده شد. بعد از چند روزي كه سرهاي شهداء كربلاء به همراه كاروان اسراء در كوفه بود عبيد الله دستور داد كه اسراء و سرهاي شهدا را به همراهي 500 نفر نيرو به شام به نزد يزيد بن معاويه بفرستند و در حاليكه سرهاي شهدا بر روي نيزه‎ها حمل مي‎شد وارد شام شدند و از آنجا به نزد يزيد برده شد.
شيخ مفيد مي‎فرمايند: بامداد روز بعد كه عبيد الله بن زياد سر از بالش ستم برداشت دستور داد سر مبارك حضرت امام حسين را با ديگر سرها در ميان تمام كوچه‎ها و قبيله‎هاي كوفه بگردانند.
زيد بن أرقم روايت كرده است كه من در آن روزي كه سرهاي شهداء كربلا را در ميان كوچه‎هاي كوفه بر روي نيزه‎ها حمل مي‎كردند، در ميان يك غرفه‎اي نشسته بودم كه سر بريدة امام حسين ـ عليه السّلام ـ را كه بر فراز يك نيزه جا داشت از برابرم گذشت و در آن هنگام شنيدم كه سر امام حسين آيه‎اي از سورة كهف را تلاوت مي‎فرمود: «آيا خيال مي كني كه پيش آمد ياران كهف و رقيم از اين همه آيات بزرگ ما شگفت آورتر است» و زمانيكه من اين آيه را شنيدم گفتم: «به خدا سوگند سر بريدة شما اي فرزند رسول خدا شگفت آورتر از پيش‎آمد اصحاب كهف است
علامة مجلسي هم در بحار به ذكر اين مطلب اشاره كرده است و مي‎گويد: از زيد بن ارقم روايت شده است كه مي‎گويد من شنيدم كه سر امام حسين اين آيه را تلاوت مي‎كرد «أَمْ حَسِبْتَ أَنَّ أَصْحابَ الْكَهْفِ وَ الرَّقِيمِ كانُوا مِنْ آياتِنا عَجَباً»
امّا روضة الشهداء ملا حسين كاشفي به اين مطلب اشاره مي‎كند و مي‎نويسد: وقتي كاروان اسراء به همراه سرها در حاليكه بر روي نيزه‎ها حمل مي‎شدند و به طرف شام برده مي‎شدند، در بين راه يك مردي يهودي بنام يحيي حرّاني به استقبال اين كاروان آمد، ناگاه چشمش به سري افتاد كه لبهاي وي به هم مي‎خورد. مي‎گويد راوي كه اين يهودي گفت من نزديكتر رفتم و گوش فرا داشتم كه اين كلمات را شنيدم «وَ سَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ»
يحيي از مشاهدة اين جريان متعجّب شد و پرسيد اين سر كيست؟ گفتند: آن سر حسين بن علي كه مادرش فاطمه دختر پيامبر محمد مصطفي مي‎باشد و در اين زمان كه يحيي اين جريان را ديد مسلمان شد.
بنابر آنچه كه نقل شده اختلاف در منابع مي‎باشد امّا روايت صحيح‎تر همان روايتي است كه شيخ مفيد در ارشاد آورده است. و روايتي را كه در روضة الشهداء آورده شده صحّت و سقم آن خيلي روشن نيست زيرا نه نام راوي آن مشخّص است و نه شخص يهودي كه اين واقعه را ديده خيلي ثقه و مطمئن نيت و خود مؤلّف روضة الشهداء! هم چندان توجّهي به صحّت روايات نداشته و هر آنچه را كه شنيده در كتابش جمع‎آوري كرده است. و به فرض صحت آن، امام هر دو آيه را در دو جاي مختلف خوانده است.

معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:


1. الارشاد، شيخ مفيد، ترجمه محمدباقر خوانساري.

2. لهوفل، سيدبن طاووس.

3. نفس المهموم، شيخ عباس قمي.
-------------------------------------------------
[1] . مفيد، ارشاد، قم، نشر مؤسسه آل البيت ـ عليه السّلام ـ ، چاپ اوّل،1413، ج2، ص117.
[2] . مجلسي، بحار الانوار، نشر بيروت، چاپ سوّم،1403 هجري، ج 45، ص 121.

[3] . كهف/9.

[4] . شعراء/227.

[5] . كاشفي سبزواري، حسين، روضه الشهداء، قم، نشر نويد آلام، چاپ اوّل، 1379، ص 458.

مشکور;774474 نوشت:

با سلام و ادب

بهتر بود منابع معتبری که به آنها اشاره کردید را با ذکر آدرس دقیق معرفی می کردید در این خصوص که سر مبارک امام حسین (ع) بلافاصله پس از قطع شدن توسط شمر بن ذی الجوشن قرآن خوانده باشد مدرکی یافت نشد.

امکان این مسأله منتفی نیست زیرا با قطع شدن سر از بدن تا چند لحظه فعالیت قلب ادامه داشته و بدلیل جریان خون در بدن، ظاهراً حیات بدن بطور کامل منقطع نمی شود لکن با قطع شدن سر، سر انسان دیگر حیاتی ندارد.

اما آنچه مسلم است؛ بر اساس نقل مورخان و محدثان‌، سر مبارک امام حسین‌ آیاتی از سوره کهف و بعض آیات دیگر را به مناسبت بعد از شهادت و بر بالای نیزه و در جاهای دیگر تلاوت کرده اند.
در روایتی از زید بن ارقم آمده است‌: سر مبارک حضرت امام حسین‌ را بر نیزه در کوفه در حال خواندن آیات قرآن دیدم: «اَم حَسِبت‌َ اَن‌َّ اَصحـَب‌َ الکَهف‌ِ والرَّقیم‌ِ کانوا مِن ءایـَتِنا عَجَبـا ؛ (1) آیا گمان کردی اصحاب کهف و رقیم از آیات عجیب ما بودند؟ ». موی بر تنم راست شد و گفتم‌. این ماجرا عجیب‌تر از جریان اصحاب کهف است‌. (2)

در نقل دیگری آمده: وقتی راس و سر مبارک را در جایگاهی که در صیارفه برایش معین کرده بودند، نهادند، چون آن جا در اثر ازدحام جمعیت و عبور و مرور شلوغ بود، سر مبارک برای متوجه ساختن مردم ابتدا به صدای بلند گلو صاف کرد به گونه ای که همه به تعجب به نظاره سر نشستند و سر مبارک به تلاوت آیات سوره کهف پرداخت و تا : "انهم فتیه آمنوا بربهم فزدناهم هدی و لا نزد الظالمین الا ضلالا" تلاوت کرد. (3)

سر مبارک را بر چوبی نصب کرده و مردم به نوری که از سر به آسمان ساطع بود، نگاه می کردند که این آیه را تلاوت فرمود: "و سیعلم الذین ظلموا ای منقلب ینقلبون" (4) (5) همچنین سلمه بن کهیل از سر مبارک شنید که بر نیزه می خواند: "فسیکفیکهم الله و هو السمیع العلیم" (6) (7)

ابن وکیده گوید : از سر مبارک شنیدم که سوره کهف را می خواند. شک کردم که صدا از سر هست یا از جای دیگر که ناگاه سر مبارک تلاوت را ترک کرد و متوجه من شد و فرمود: ای فرزند وکیده ! مگر نمی دانی که ما امامان زنده و نزد پروردگارمان روزی خوریم. با شنیدن این کلام او تصمیم می گیرد سر را دزدیده و دفن کند که سر مبارک به او می فرماید: ای فرزند وکیده ! تو را به این تصمیم راهی نیست و اقدام آنان در ریختن خون من نزد خدا عظیم تر از بردن سرم بر نیزه در شهرها می باشد . پس آن ها را واگذار "اذ الاغلال في أعناقهم و السلاسل يسحبون ؛ (8) در آن هنگام كه غل و زنجيرها بر گردن آنان قرار گرفته و آن ها را مى‏كشند" . (9)

منهال ابن عمرو گوید : سر مبارک را در دمشق بر نیزه دیدم که آیات سوره کهف تا : "ام حسبت ان اصحاب الکهف و الرقیم کانوا من آیاتنا عجبا" تلاوت می کرد و در این جا به آشکاری تمام فرمود: عجیب تر از اصحاب کهف قتل من و بر نیزه کردن سرم می باشد. (10) و وقتی یزید در پی اعتراض سفیر روم به ظلم رفته بر اباعبدالله، دستور به کشتن او داد، سر مبارک با صدای بلند فرمود: "لا حول و لا قوه الا بالله" . (11) غالب این روایات معتبرند و نقل آن ها بلامانع است.

تلاوت قرآن هم توسط سر بریده امام حسین (ع)، عجیب و محال و دور از باور نیست؛ زیرا امام حجت الهی و بنده خاص خدا بود که مظلومانه به شهادت رسید و خدا برای نشان دادن آیت بودن او و ظالم بودن دشمنانش این کرامت را به او عطا فرمود.(12) چنانکه دیگر آیات و معجزات و نشانه های الهی نظیر حیات مجدد اصحاب کهف پس از 309 سال، زنده کردن مردگان توسط حضرت عیسی (ع) و زنده شدن عزیر نبی پس از صد سال و نظائر آن عجیب و محال و دور از باور نیست.

موفق باشید ...:Gol:

پی نوشت ها_______________________________________________
1. کهف (18) ، آیه 9.
2. الارشاد، شیخ مفید، ج 2، ص 116، کنگره شیخ مفید.
3. مقتل الحسین ، مقرم، ص 332.
4. شعراء (26) ، آیه 227.
5. مناقب، ابن ‏شهراشوب ، ج 2 ، ص 188.
6. بقره(2) ، آیه 137.
7. اسرار الشهادة ، ص 488.
8. غافر (40) ، آیه 71.
9. شرح قصيدة ابي‏فراس ،ص 148.
10. خصائص سيوطي ، ج 2 ، ص 127.
11. مقتل العوالم ، ص 151.
12. اقتباس از پایگاه پاسخگو، مرکز ملی پاسخگویی به سؤالات دینی.

باتشکر از تمامی زحمات شما:Gol:
اجر شما نزد ابا عبدالله ان شاءالله:Gol:
التماس دعا

بنام خدا

سلام و ادب

سؤال:
آیا سر مبارک امام حسین (ع) پس از قطع شدن به تلاوت قرآن پرداخته است؟

پاسخ و جمعبندی:

بر اساس نقل مورخان و محدثان‌، سر مبارک امام حسین‌ آیاتی از سوره کهف و بعض آیات دیگر را به مناسبت بعد از شهادت و بر بالای نیزه و در جاهای دیگر تلاوت کرده اند.
در روایتی از زید بن ارقم آمده است‌: سر مبارک حضرت امام حسین‌ را بر نیزه در کوفه در حال خواندن آیات قرآن دیدم: [=century gothic]«اَم حَسِبت‌َ اَن‌َّ اَصحـَب‌َ الکَهف‌ِ والرَّقیم‌ِ کانوا مِن ءایـَتِنا عَجَبـا ؛ (1) آیا گمان کردی اصحاب کهف و رقیم از آیات عجیب ما بودند؟ ». موی بر تنم راست شد و گفتم‌. این ماجرا عجیب‌تر از جریان اصحاب کهف است‌. (2) در نقل دیگری آمده: وقتی راس و سر مبارک را در جایگاهی که در صیارفه برایش معین کرده بودند، نهادند، چون آن جا در اثر ازدحام جمعیت و عبور و مرور شلوغ بود، سر مبارک برای متوجه ساختن مردم ابتدا به صدای بلند گلو صاف کرد به گونه ای که همه به تعجب به نظاره سر نشستند و سر مبارک به تلاوت آیات سوره کهف پرداخت و تا : [=century gothic]"انهم فتیه آمنوا بربهم فزدناهم هدی و لا نزد الظالمین الا ضلالا" تلاوت کرد. (3) سر مبارک را بر چوبی نصب کرده و مردم به نوری که از سر به آسمان ساطع بود، نگاه می کردند که این آیه را تلاوت فرمود: [=century gothic]"و سیعلم الذین ظلموا ای منقلب ینقلبون" (4) (5) همچنین سلمه بن کهیل از سر مبارک شنید که بر نیزه می خواند: "فسیکفیکهم الله و هو السمیع العلیم" (6) (7)

ابن وکیده گوید : از سر مبارک شنیدم که سوره کهف را می خواند. شک کردم که صدا از سر هست یا از جای دیگر که ناگاه سر مبارک تلاوت را ترک کرد و متوجه من شد و فرمود: ای فرزند وکیده ! مگر نمی دانی که ما امامان زنده و نزد پروردگارمان روزی خوریم. با شنیدن این کلام او تصمیم می گیرد سر را دزدیده و دفن کند که سر مبارک به او می فرماید: ای فرزند وکیده ! تو را به این تصمیم راهی نیست و اقدام آنان در ریختن خون من نزد خدا عظیم تر از بردن سرم بر نیزه در شهرها می باشد . پس آن ها را واگذار [=century gothic]"اذ الاغلال في أعناقهم و السلاسل يسحبون ؛ (8) در آن هنگام كه غل و زنجيرها بر گردن آنان قرار گرفته و آن ها را مى‏ كشند" . (9) منهال ابن عمرو گوید : سر مبارک را در دمشق بر نیزه دیدم که آیات سوره کهف تا : [=century gothic]"ام حسبت ان اصحاب الکهف و الرقیم کانوا من آیاتنا عجبا" تلاوت می کرد و در این جا به آشکاری تمام فرمود: عجیب تر از اصحاب کهف قتل من و بر نیزه کردن سرم می باشد. (10) و وقتی یزید در پی اعتراض سفیر روم به ظلم رفته بر اباعبدالله، دستور به کشتن او داد، سر مبارک با صدای بلند فرمود: [=century gothic]"لا حول و لا قوه الا بالله" . (11) غالب این روایات معتبرند و نقل آن ها بلامانع است.

تلاوت قرآن هم توسط سر بریده امام حسین (ع)، عجیب و محال و دور از باور نیست؛ زیرا امام حجت الهی و بنده خاص خدا بود که مظلومانه به شهادت رسید و خدا برای نشان دادن آیت بودن او و ظالم بودن دشمنانش این کرامت را به او عطا فرمود.(12) چنانکه دیگر آیات و معجزات و نشانه های الهی نظیر حیات مجدد اصحاب کهف پس از 309 سال، زنده کردن مردگان توسط حضرت عیسی (ع) و زنده شدن عزیر نبی پس از صد سال و نظائر آن عجیب و محال و دور از باور نیست.

در تکمیل بحث گفتنی است: با قطع سر از بدن تا چند لحظه فعالیت قلب ادامه داشته و بدلیل جریان خون در بدن، ظاهراً حیات بدن بطور کامل منقطع نمی شود لکن، سر انسان دیگر حیاتی ندارد.

موفق باشید ...:Gol:

پی نوشت ها______________________________________________ _
1. کهف (18) ، آیه 9.
2. الارشاد، شیخ مفید، ج 2، ص 116، کنگره شیخ مفید.
3. مقتل الحسین ، مقرم، ص 332.
4. شعراء (26) ، آیه 227.
5. مناقب، ابن ‏شهراشوب ، ج 2 ، ص 188.
6. بقره(2) ، آیه 137.
7. اسرار الشهادة ، ص 488.
8. غافر (40) ، آیه 71.
9. شرح قصيدة ابي‏فراس ،ص 148.
10. خصائص سيوطي ، ج 2 ، ص 127.
11. مقتل العوالم ، ص 151.
12. اقتباس از پایگاه پاسخگو، مرکز ملی پاسخگویی به سؤالات دینی.

موضوع قفل شده است