جمع بندی قطع رابطه یا قهر؟

جمع بندی:   پرسش: اگر بنا به دلایلی با دوستان قطع ارتباط کنیم، حکم قهر را دارد؟ من بعد از انصراف از دانشگاه نمی خواستم با دوستانم ارتباط داشته باشم و شماره تلفنم را عوض کرده و راه ارتباط را قطع  کردم. آیا اینکار مثل قهر کردن، باعث عدم قبولی نماز می شود؟   پاسخ: در اسلام اصل بر دوستی و محبت بین افراد است و قهر و دشمنی مطلوب نیست. اما منظور این نیست که باید با همه ارتباط برقرار کرده و همنشینی داشته باشید. دوستی و همنشین گزینی در اسلام شرایطی دارد و از اینکه در احادیث از دوستی با بعضی افراد نهی شده می توان به این نکته رسید که دوستی با هر کسی هم مطلوب نیست. برای مثال امیرالمومنین (علیه السلام) فرمودند: «احذَرْ صَحابَةَ مَن يَفِيلُ رَأيُهُ و يُنكَرُ عَمَلُهُ ؛ فإنَّ الصاحِبَ مُعتَبَرٌ بِصاحِبِهِ»؛ از همنشينى با كسى كه انديشه اش سست و فاسد است و كردارش زشت و ناپسند، دورى كن؛ زيرا دوست، با دوست سنجيده مى شود. (۱) بنابراین ممکن است گاهی شما فردی را به دلیلی شایسته ی دوستی و معاشرت ندانید؛ در اینصورت می توانید همانطور که فرمودید، بدون ایجاد ناراحتی و دشمنی، صرفا ارتباطتان را کم یا به طور کلی قطع ارتباط کنید. قطع رابطه با افرادی غیر از ارحام، اشکالی ندارد و قهر یا گناه محسوب نمی شود. در عین حال از دست دادن دوستانِ خوب هم نوعی خسران و شکست محسوب می شود و اگر این افراد واقعا شایسته ی دوستی هستند، بهتر است بی دلیل رابطه تان را قطع نکنید. امیرالمومنین (علیه السلام) فرمودند: «أعجَزُ النّاسِ مَن عَجَزَ عنِ اكتسابِ الإخوانِ؛ و أعجَزُ مِنهُ مَن ضَيّعَ مَن ظَفِرَ بهِ مِنهُم»؛ ناتوانترين مردم كسى است كه از به دست آوردن دوستان و برادران ناتوان باشد؛ و ناتوان تر از او كسى است كه برادرانِ به دست آورده را از دست بدهد.  (۲)       پی نوشت: ۱. محمدی ری شهری، محمد؛ میزان الحکمه؛ مترجم شیخی، حمیدرضا؛ انتشارات دارالحدیث، قم ۱۳۸۹؛ ج ۶؛ ص ۱۹۸ ۲. همان؛ ج ۱؛ ص ۶۹