جمع بندی لطفا به این شبهه جواب دهید: آیا 22 بهمن یوم الله است؟
تب‌های اولیه
آیا 22بهمن یوم الله است؟امام باقرعليه السلام فرموده است:«اَيَّامُ اللّهِ ثَلاثَةٌ يَوْمُ يَقُومُ القائِمُ وَيَوْمُ الکَرَّةِ وَيَوْمُ الْقِيامَةِ» ؛ «ايّام اللّه سه روز است؛ روزي که حضرت قائمعليه السلام و عجل الله فرجه قيام خواهد کرد و روز رجعت و روز قیامت».
آیا 22بهمن یوم الله است؟امام باقرعليه السلام فرموده است:«اَيَّامُ اللّهِ ثَلاثَةٌ يَوْمُ يَقُومُ القائِمُ وَيَوْمُ الکَرَّةِ وَيَوْمُ الْقِيامَةِ» ؛ «ايّام اللّه سه روز است؛ روزي که حضرت قائمعليه السلام و عجل الله فرجه قيام خواهد کرد و روز رجعت و روز قیامت»
سلام و ادب:Gol:
در پاسخ به سؤال شما گفتنی است: امام امت قدس سره از 22 بهمن همچون 15 خرداد، 17 شهریور، 12 فروردین و ... به عنوان «ایام الله » یاد کردند. و درباره چنین ایامی فرمودند: «بر ملت شریف ماست که این ایام الله را - که هدیه هایی از عالم غیب ربوبی است - با جان و دل حفظ و با چنگ و دندان نگهداری کنند» .(1)
علامه طباطبایی در تفسیر گران قدر المیزان می نویسند: «با این که تمام روزها و تمام چیزها از آن خدای متعال است، ولی اختصاص دادن روزهایی به نام «ایام الله » یا یوم الله به خاطر آن است که فرمان و امر خدا در آن روزها چنان آشکار است که برای فرمان جز خدا، هیچ گونه ظهوری باقی نمی ماند، ایام الله زمان ها و شرایطی است که فرمان خدا و آیات و نشانه های وحدانیت و سلطه الهی آشکار شده، یا می شود; مثل روز مرگ که قدرت و سلطه «آخرت » در آن روز آشکار می شود و اسباب دنیوی از تاثیر می افتد، یا روز «قیامت » که هیچ کس برای دیگری مالک هیچ چیز نیست، و در آن روز فرمان از آن خداست. یا مثل ایامی که خداوند در آن ها قوم «نوح » ، «عاد» و «ثمود» را به هلاکت رسانده، که در امثال این گونه روزها، قهر و غلبه الهی آشکار شده و معلوم می گردد که تمامی عزت متعلق به خدا است. ممکن است که منظور از ایام الله ایامی باشد که نعمت های خدای متعال آشکار است; مثل روز خروج نوح و اصحابش از کشتی با سلام و سلامتی و برکت های الهی یا روز نجات دادن ابراهیم از آتش یا غیر این ها ... از حوادث و ایامی که جز به خدا نمی توان به دیگری نسبت داد، این ها روزهای خاص خدائی (ایام الله) است ...» .(2)
پس ایام الله روزهای بزرگ و تاریخی و سرنوشت سازی است که در تاریخ یک ملت یا در سرنوشت یک نسل یا کلا در سرگذشت «انسان » پیش می آید. گاهی به صورت نعمتی بزرگ و گاهی به صورت عذابی عظیم و دردناک که حتی منجر به زوال یک ملت گشته و نام «عذاب استیصال » به خود می گیرد. علامه طباطبایی رحمه الله در جای دیگر می فرماید: «ایام الله ایامی است که هیچ حکومت و سلطه ای نیست، مگر برای خدا، مثل روز مرگ، برزخ، روز قیامت و روز عذاب استیصال ...».(3)
با توجه به نکات یاد شده، 22 بهمن نیز یکی از روزهایی است که خداوند متعال نعمت بزرگ پیروزی را به ملت به پاخاسته ایران اسلامی عطا فرمود و به فرموده امام امت از ایام الله گردید. ملتی که سال های سال، زیر چکمه های حکام جور و دژخیمان خودفروخته، آخرین نفس های حیات خود را می کشید، خداوند متعال با برانگیختن رهبری فرزانه و بی نظیر روح تازه ای در آن ها دمید و با حرکتی یک پارچه و پرخروش، با سلاح ایمان و رهبریت روح خدا در مقابل طاغوتیان تا دندان مسلح ایستادند و لطف بزرگ الهی و نعمت پیروزی را نصیب خود گردانیدند. از اینرو این روز که مصادف است با روز تحقق عینی فتح و پیروزی حق بر باطل و روز شکست ظلم و ستم شاهنشاهی و ایجاد انقلاب پرشکوه اسلامی در ایران اسلامی، را می توان بعنوان یکی از مصادیق "یوم الله" که خداوند نعمت پیروزی و فتح و "استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی" را به مردم ایران اعطا فرموده برشمرد. و این نامگذاری هیچ منافاتی با روایت امام باقر (ع) ندارد، زیرا هر کدام از منظر و زاویه ای به مسأله یوم الله نگریسته اند که بیان آن گذشت.
موفق باشید ...:Gol:
پاورقی_____________________________________________
1. پیام امام خمینی رحمه الله به مناسبت سالگرد 15 خرداد سال 1360.
2. تفسیر المیزان، ج 12، ص 18.
3. همان، ج 18، ص 164، ذیل آیه 14 از سوره جاثیه.
با سلام
مصطلح دیگری که جهل نسبت به آن گریبانگیر مدعیان اسلامشناسی شده یوم است. یوم الله را به روز خدا، یوم القیامه را به روز قیامت، و یوم الدین را به روز حساب برگرداندهاند. بی خبر از این که عرب، یوم را برای واقعه، و حادثه مهم تاریخی مانند جنگ بکار میبرد و پروردگار متعال - مثل موارد مشابه - از این کاربرد معمول عرب بس فراتر رفته در معانی والایی که عقل بشر از درکش عاجز بوده بکار برده است.بزرگترین لغت شناس عرب، از قول ابن السکیت نقل میکند که عرب ایام را به معنی وقایع بکار میبرد، و میگوید: فلانکس عالم ایام العرب یعنی وقایع تاریخی و جنگهای عرب است. و از لغت شناس دیگری نقل میکند که ایام به معنی وقایع و نعمت ها میآید.
یوم الله، ولیلة الله
ایام الله روزهای خاصی نیست. وقایع بسیار مهم و فوق العاده و عبرت انگیزی است که در روزهای معینی اتفاق افتاده است حتی در شبهای خاصی که آن وقایع با خداوند نسبتی آشکارتر دارد در قیاس با نسبتی که سایر وقایع دارند. به دیگر بیان، ما انسانهای ناآگاه و غافل در آنها دست خدا را بروشنی میبینیم و درک میکنیم، هجرت شبانه ششصد هزار مرد پیاده همراه کودکان و زنانشان از مصر به سوی صحرای سینا برای رهایی از سلطه سیاسی فرعون مستکبر و دار و دسته تبهکارش و نیل به آزادی - عزت سیاسی و به استقلال که آزادی در محیط بین المللی باشد واقعهای تاریخی است - این واقعه فوق العاده که به فرمان خدا به موسی باید شبانه صورت میگرفت در تاریخ پیروان موسی کلیم به عنوان لیلة الله ثبت شده است. چنانکه از درس پروردگار متعال به پیامبر خاتم استفاده میشود پس از این مهاجرت سیاسی، خداوند با فرو ستادن وحی و درسهای جدید به موسی دستور میدهد آن درسها را برای پیروانش بخواند تا از ظلمات به نور تحمل پذیرند و وقایعی را که دست خدا در آنها آشکارتر است یعنی ایام الله را برای آنان تدریس کند، چون در آن البته نشانههایی برای هر انسان مقاوم شکیبای شکوری هست. موسی نیز به این تدریس و تعلیم همت میگمارد و شرح میدهد که چگونه خدا به آنان نعمتی بزرگ که استقلال و آزادی - عزت سیاسی باشد عطا فرموده آنان را از یوغ دار و دسته فرعون نجات و رهایی داد: کتاب انزلناه الیک لتخرج الناس من الظلمات الی النور باذن ربهم الی صراط العزیز الحمید... و لقد ارسلنا موسی بایاتنا ان اخرج قومک من الظلمات الی النور و ذکرهم بایام الله ان فی ذلک لایات لکل صبار شکور... و اذ قال موسی لقومة اذکروا نعمة الله علیکم اذ انجاکم من آل فرعون..
یوم الله، بر واقعه تاریخی فوق العادهای اطلاق میگردد که برای یک ملت روی میدهد نه برای یک شخص، مانند آن هجرت سیاسی که نام بردیم و مانند قیام با شکوه و پیروزمند 22 بهمن 57 ایران. هرگاه واقعهای که با خدا نسبت دارد، در مورد یک نفر روی دهد مانند مردن و انتقال به زندگی برزخی از آن با یوم تعبیر نمیشود بلکه به صورت امر الله رویدادی که از جانب خداست بیان میگردد. و غر تکم الامانی حتی جاء امر الله این پیشامد از رویدادهایی است که به خدا بر میگردد به این معنی که تکوینی و نه ارادی و ناشی از آدمیان است: لیقضی الله امرا کان مفعولا و الی الله ترجع الامور.