مهارت حل اختلافات در زندگی!
تبهای اولیه
قانون یک گفتگوی سالم برای حل اختلافات در زندگی
معمولا طبیعی است که گاهی بر سر مسائل مختلف اختلاف و مشکلات خاصی بین انسانها بوجود می آید، خصوصا در اختلافی که بین زن و شوهرها ایجاد می شود، بهترین تدبیر در این شرایط ترتیب یک گفتگوی سالم و سازنده است که اگر قانون چنین گفتگوی رعایت شود، ریشه اختلافات از بین خواهد رفت و در زندگی آرمش خاصی حاکم و کینه و کدورتها از بین خواهد رفت.
1. طرف مقابل خود را درک کنید، برای رسیدن به این هدف:
الف: خود را به جای شخص مورد نظر قرار دهید تا بهتر به خواسته هایش پی ببرید.
ب: نظریات او را نسبت به موضوع مورد اختلاف ارزیابی کنید.
ج: در صدد ایجاد رابطه ی منطقی و اصولی او باشید.
د: مکررا یاد آور شوید که در پی حل مسائل فیما بین هستید و دنبال بدست آوردن امتیازات خاص نیستید.
ه: ضمن مذاکره دائما از خود بپرسید که با چه شیوه ای موضوع مورد بحث را حل و فصل خواهد شد.
در صورتی که زن و مرد و یا هر قشری به این مسئله توجه داشته باشند، ریشه اختلاف از بین خواهد رفت، در این صورت روابط سالم و بدون تنش بوجود خواهد آمد.
2. ترک عصبانیت در حین مذاکره
عصبانیت به هنگام مذاکره نه تنها شما را شخص بی منطقو غیر منصف جلوه می دهد، بلکه مانعی بر سر خواسته هایتان فراهم می سازد، هم چنین اگر احساس کردید که طرف صحبت شما خشمگین استف به او فرصت دهید این انرزی مخرب را تخیله کند، همه حرف هایش را بزند و به آرامش برسد، پس از ایجاد فضایی آرام، مذاکره روند واقعی خود را پیدا می کند.
اگر در حین ناراحتی خشم کنترل نشود، طرفین مرتکب خطاهایی می شوند که عواقب خوبی را نخواهد داشت، در موقع خشم افراد توانایی و فرصت فکر سالم را نخواهخند داشت، در نتیجه اختلاف دامن گیر شده، و مشکل بزودی حل نخواهد شد.
زن و شوهر و هر قشر باید موقع ناراحتی و عصبانیت، گفتگو را ادامه ندهند بلکه در کمال آرامش مشکل را بررسی و مورد گفتگو قرار دهند در این صورت امکان رفع و حل مشکل بیشتر خواهد بود.
3. ترک خود بینی
برای اینکه طرف مقابل شما را فردی خود بین تلقی نکند، ضمن صحبت همواره این نکته را متذکر شوید که شاید من هم اشتباه کرده باشم، بیان این مطلب به شخص مقابل ت اندازه ای آرامش بخش خواهد بود.
خود بین بودن و خود خواه نگریستن مشکلات را زیاد و باعث می شود که مصالحه و حل مشکلات غیر ممکن شود، پس بهتر است حق بین بوده تا مشکلات حل شود.
4....
4.پرهیز از سرزنش
از ملامت و هتک حرمت طرف مذاکره جدا بپرهیزید، هرگز شخصیتش را در هم نشکنید و او را زیر سوال نبرید و اگر چنین کردید، باید بدانید که دیگر هیچ امیدی به ادامه مذاکره و نهایتا سازش و مصالحه نخواهد بود.
5. گوش کردن فعال
هنگاهی که طرف مذاکره در مورد مطلبی توضیح می دهند، همه حواس خود را متوجه او سازید و با این رفتار خود ثابت کنید که او نیز دارای حق و حقوقی است، رعایت این امر مهم علاوه بر آن که شما را به همکاری بیشتر ترغیب و تشویق می کنند، موجب واکنش مشابهی نیز از جانب شخص مقابل می شود. عدم گوش کردن و بی توجهی تنش را زیاد و موجب کج فهمی و وسیع شدن مشکل خواهد شد.
6. در پیرامون خواسته خویش صحبت کنید، جای ثابت کردن اشتباهات و خطا کاری ها، بیشتر پیرامون خواسته خویش گفتگو کنید. در این صورت امکان اینکه مذاکره به مسیری مطلوب هدایت شود، بیشتر است در نتیجه صلح و آرامش برقرار خواهد شد.
7. مدارا کردن
هرگز با افراد یکدنده مقابله مثل نکنید، زیرا باعث تقویت سرسختی و لجاجت بیشتر آنها می شوید، در برخورد با این قبیل اشخاص سعی کنید راه حلی مناسب ارائه دهید.
8. انتخاب میانجی
در صورتی که تمام شیوه های فوق را به کار بستید و به نتایج دلخواه نرسیدید به آخرین راه حل متوسل شوید و آن انتخاب میانجی متعهد و شایسته ای است که بتواند از روی دلسوزی و بدون جهت گیری خاص در این مسئله داوری کند تا مشکلات حل شود.
منبع: خانواده خوشبخت فرزند موفق، خسرو امیر حسینی، تهران، 1384، ناشر عارف کامل، 1391، صص153-155
[="Times New Roman"][="Black"][/]
[=arial]9. پرهیز از قضاوت های زود و عجولانه
برداشت در زندگی خیلی مهم است، گاهی برداشت غلط نتیجه بد و رفتار اشتباه را ایجاد می کند، باید حواسمون جمع باشد و خودمون را کنترل کنیم، دیده شده که ما بعد از صحبت و گفتگو و دقت بیشتر، متوجه می شویم که برداشتمان اشتباه بود، معمولا تامل و صبوری اختلاف را بدون زحمت حل می کند.
نیاز است در این رابطه تمرین کنیم![=arial]
گاهی با یک دقت بیشتر یا یک صحبت بدون تنش و دلسوزانه و یا یک مشورت صحیح با فردی دلسوز می تواند کمک کند که ما بتوانیم ریشه اصلی مشکل را کشف کرده و راهکار متناسب را در رفتارها رعایت کنیم، طبیعی است که در چنین حالاتی ما میزان تنش ها و اختلافات را به حداقل خواهیم رساند.
10. تامل کنید و ریشه های اصلی مشکل را در اختلافات کشف کنید.
گاهی با یک دقت بیشتر یا یک صحبت بدون تنش و دلسوزانه و یا یک مشورت صحیح با فردی دلسوز می تواند کمک کند که ما بتوانیم ریشه اصلی مشکل را کشف کرده و راهکار متناسب را در رفتارها رعایت کنیم، طبیعی است که در چنین حالاتی ما میزان تنش ها و اختلافات را به حداقل خواهیم رساند.
سلام استاد
وقتی میلی به گفتگو نباشه چه باید کرد؟ چطور باید آدما رو راضی کنیم که بیاید درباره مشکلاتمون صحبت کنیم؟ اصلا گفتگو کردن وقتی تغییری در پس اون نباشه حسنی هم داره؟
[="Arial"][="YellowGreen"]سلام استاد
وقتی میلی به گفتگو نباشه چه باید کرد؟ چطور باید آدما رو راضی کنیم که بیاید درباره مشکلاتمون صحبت کنیم؟ اصلا گفتگو کردن وقتی تغییری در پس اون نباشه حسنی هم داره؟
سلام
بزرگوار معمولا در ابتدای مشکلات شناخت خود مشکل خیلی سخت نیست، گاهی با اندکی تامل می توان مشکل را کشف کرد.
صحبت کردن برای حل مشکل یک فرآیند دیگری است. ما اول بهتر است ریشه مشکل را کشف کنیم بعد آن شاید روش های دیگری برای حل مشکل پیدا کنیم.
[/]
با توجه به اینکه تیپ شخصیتی افراد متفاوت و گوناگون بوده و افراد در مسائل و اختلافات بوجود آمده، شاید نتوانند توجیه کنند که مقصر هستند و یا موارد دیگر. بعبارتی رسیدن به نکته ای که کشف عامل و منشا اختلاف چه کسی بوده و چه قدر سهیم هست و ... سخت و مشکل می باشد، به همین منظور اگر مبنای ما این باشد که با مدارا و سازش به مسائل پیش آمده نگاه کنیم، در این صورت می توان به راحتی از مرز اختلافات عبور کرده و زندگی آرامی را رقم زد، سعی نکنیم در مشکلات و اختلافات در صدد اثبات حق فردی خود باشیم، بلکه به جای آن می توان از آن گذر کرده و با سازش و گذشت و رفتار مدارا را پیش گرفت. همین کوتاه آمدن است که قوام زندگی را محکم نگه می دارد، گاهی برای اینکه طرف مقابل متوجه اشتباه خود شود زمان لازم است و باید با روحیه سازش و مدارا گونه این فرصت را بدهیم و از طرف دیگر زندگی خود را بیمه کنیم. بنابراین داشتن روحیه سازش و سازگاری سکوی پرش از مشکلات و اختلافات در زندگی خواهد بود.