جمع بندی نفرین مظلوم علیه ظالم

آیـــنـــور said in نفرین مظلوم علیه ظالم

سلام آیا نفرین یک مظلوم علیه ظالم روا است؟ و آیا نفرین کردن حق مسلم مظلوم است؟ خدا هنگامی که مظلومی نفرین میکند ناراحت میشود؟ و سوال آخرم اینه که آیا این مطلبی که خوانده ام حقیقت دارد که نفرین زیاد کردن باعث میشود در قیامت جای ظالم و و مظلوم عوض شود؟

باسمه تعالی با عرض سلام و خسته نباشید نفرین مظلوم بر ظالم  روا و جایز می باشد الف: «لا يُحِبُّ اللَّهُ الْجَهْرَ بِالسُّوءِ مِنَ الْقَوْلِ إِلاَّ مَنْ ظُلِمَ‏ وَ كانَ اللَّهُ سَميعاً عَليماً (1) خدا بلند كردن صدا را به بدگويى دوست ندارد، مگر از آن كس كه به او ستمى شده باشد، و خدا شنوا و داناست‏.» مرحوم علامه طباطبایی در تفسیر شریف المیزان، یکی از مصادیق ««سوء مِنَ الْقَوْلِ» را نفرین کردن، بیان نموده،(2)که با توجه به استثناء مطرح شده (إِلاَّ مَنْ ظُلِمَ‏)،انسان مظلوم، این حق را دارد که نفرین کند. ب: امیرالمومنین (علیه السلام) به عنوان اولین مظلوم عالم، در سحرگاه نوزده رمضان آخرین سال عمر شریفشان می فرماید: «مَلَكَتْنِي عَيْنِي وَ أَنَا جَالِسٌ فَسَنَحَ لِي رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه وآله)، فَقُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ مَاذَا لَقِيتُ مِنْ أُمَّتِكَ مِنَ الْأَوَدِ وَ اللَّدَدِ! فَقَالَ ادْعُ عَلَيْهِمْ. فَقُلْتُ أَبْدَلَنِي اللَّهُ بِهِمْ خَيْراً مِنْهُمْ وَ أَبْدَلَهُمْ بِي شَرّاً لَهُمْ مِنِّي‏ (3) در حالی که نشسته بودم خواب چشمان مرا فرا گرفت. ناگهان رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) بر من ظاهر شد. گفتم ای رسول خدا چه عداوت ها که از امت تو دیدم. فرمود آنها را نفرین کن. من هم نفرین کردم که خداوند بهتر از آنان را به من دهد و به جای من شخص بدی را بر آنها مسلط کند.»  

نکته: اگر چه برای انسان مظلوم  این حق وجود دارد که نفرین کند و در صورتی که این نفرین بر حق باشد، خدا از آن ناراحت نخواهد شد. منتها در نفرین کردن باید نگاه حداقلی داشت، به این معنا که تا انسان از ظلم ظالم مضطر نشده باشد و واقعا به تنگنا نیامده باشد، به نفرین روی نیاورد، بلکه تا جایی که می تواند از خطاهاى دیگران چشم پوشی کند تا خود مورد مغفرت و عفو الاهى قرار گیرد. از همین نگاه است که خداوند متعال مى‏فرماید: «وَ لْیَعْفُوا وَ لْیَصْفَحُوا أَ لا تُحِبُّونَ أَنْ یَغْفِرَ اللَّهُ لَکُمْ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحیمٌ (4) آنها باید عفو کنند و چشم بپوشند، آیا دوست نمى‏دارید خداوند شما را ببخشد؟! و خداوند آمرزنده و مهربان است!» اما نسبت به آخرین سوال مطرح شده، به این روایت از امام صادق (علیه السلام) که ناظر به زیاد نفرین کردن است، توجه بفرمایید: «إِنَّ الْعَبْدَ لَيَكُونُ مَظْلُوماً فَمَا يَزَالُ يَدْعُو حَتَّى يَكُونَ ظَالِما (5) یک فرد گاهی مورد ستم قرار می گیرد، اما در نفرین بر ظالم تا حدی زیاده روی می کند که پروردگار خود او را نیز از ستمکاران به شمار می آورد» موفق باشید. پی نوشت: 1.نساء/148. 2.طباطبايى، محمدحسين‏، الميزان في تفسير القرآن‏، مؤسسة الأعلمي للمطبوعات‏، لبنان- بيروت‏،ج5،ص123 (بر اساس نرم افزار نور) 3.شريف الرضي، محمد بن حسين، نهج البلاغة (للصبحي صالح)، هجرت‏،قم، 1414ق،ص99. 4.نور/22. 5.كلينى، محمد بن يعقوب‏، الكافي (ط- الإسلامية)،دار الكتب الإسلامية،تهران،1407،ج2،ص334.    

آیـــنـــور said in آیا ممکن است  کسی که ظلم

آیا ممکن است  کسی که ظلم بزرگی در حق ما کرده را اگر تا آخر عمر هر گاه به یاد بیاریم نفرین کنیم در قیامت او مظلوم و ما ظالم بشویم یعنی جایمان عوض شود؟

باسمه تعالی پاسخ منفی است. چون همان طور که عرض شد، نفرین حقی است که برای انسان مظلوم وجود دارد. منتها نکته مطرح شده در پاسخ مبنی بر عفو را فراموش نفرمایید. اگر قرار باشد شما تا آخر عمر مدام نفرین کنید و ...، در درجه اول، از خودتان سلب آرامش می شود، به جهت این که مدام فکرتان درگیر است. خاصیت عفو و بخشش همین است که در وهله اول، خودتان به آرامش خواهید رسید. سعی کنید فکر خود را نسبت به ظلم صورت گرفته، مدیریت کنید. هر موقع افکار  رفتار ظالمانه، به سراغ شما می آید به جای دامن زدن و توجه کردن به آن، سریعا انصراف ذهنی بدهید. یعنی با تغییر مکان دادن، و خود را به کاری مشغول کردن، با کسی صحبت کردن، سوره ناس و صلوات را داشتن، آن افکار را از ذهن خارج کنید. مکانیزم ذهن انسان به نحوی است که نمی‌‌ تواند همزمان به دو نقطه تمرکز کند و وقتی شما توجه جدی خود را به خاطره‌ای خوش، یا حل مسئله‌ای جلب کنید لاجرم توجه ذهن از موضوع قبلی برگردانده شده و ذهن‌تان به تدریج می‌آموزد که مدیریت افکار را خود به عهده گرفته و به افکار مزاحم اجازه حضور ندهد. در این روش هر وقت افکار ظلم صورت گرفته به ذهن شما منجربه سلب آرامش‌تان شد؛ با مشغول کردن ذهن خود به موضوعی دیگر سعی کنید فشار افکار مربوطه را کم کنید، تا کم کم فکر جدید به طور کامل، جایگزین آن افکار شود. البته قطعا خداوند جای حق نشسته است و در مکافات و مجازات اعمال، اقدام عادلانه خواهد نمود.                            

آیـــنـــور said in من خیلی ممنونم ازتون که با

من خیلی ممنونم ازتون که با حوصله و دلسوزانه به من راهکار نشون میدید. میدونید چیه راستش من نگران مادرم هستم. مادرم از عمه هام ظلم بسیاری دیده و هرگاه پیش میاید با سوز و دل نفرینشان میکنه. شما حدیثی از امام صادق(ع) گفتید که فرموده اند فردی که خودش مورد ستم واقع شده ممکن است بواسطه ی زیاد نفرین کردن خودش از ستم کاران واقع شود. و قبلا هم خواندم در جایی که به خاطر نفرین کردن های زیاد در قیامت جای ظالم و مظلوم عوض میشود!  من غصه میخورم که مادرم که بسیار مومن است و آزارش به مورچه هم نمیرسه، به  خاطر دل شکسته ای که از عمه هام داره فردای قیامت بشه ظالم و عمه های بی دین و ایمان و ظالمم بشن مظلوم و برنده ی ماجرا! خب اگه خدا حق نفرین کردن را به مظلوم داده چرا این احادیث آمده اند و انسان را از نفرین زیاد نهی میکنند؟

باسمه تعالی با عرض سلام و خسته نباشید همان طور که عرض شد اولویت و اصل اولی عفو و بخشش است، مگر این که انسان از شدت ظلم، مضطر گردد و به نفرین روی بیاورد، منتها حال که می خواهد نفرین کند، با توجه به روایت مطرح شده از امام صادق (علیه السلام) «إِنَّ الْعَبْدَ لَيَكُونُ مَظْلُوماً فَمَا يَزَالُ يَدْعُو حَتَّى يَكُونَ ظَالِما (1) یک فرد گاهی مورد ستم قرار می گیرد، اما در نفرین بر ظالم تا حدی زیاده روی می کند که پروردگار خود او را نیز از ستمکاران به شمار می آورد»، باید مراقب باشد، افراط در نفرین نداشته باشد. مرحوم علامه مجلسی منظور از افراط در روایت را این گونه شرح می دهند: «أنه يفرط في الدعاء على الظالم حتى يصير ظالما بسبب هذا الدعاء كان ظلمه بظلم يسير كشتم أو أخذ دراهم يسيرة فيدعو عليه بالموت و القتل و الفناء أو العمى أو الزمن و أمثال ذلك‏ (2) در نفرين بر ظالم افراط كند و از حد بگذارند تا به آنجا كه خود ظالم گردد، مانند اينكه ظالم ستم اندكى به او كرده چون دشنام يا بردن چند درهم معدود، و مظلوم در مـقـابـل به او نـفـريـن بـه مـرگ و نـابـودى و كـورى و زمـيـنـگـيـرى و امـثـال آنها كند.» بنابراین نفرین کردن و افراط در نفرین (به معنای عدم تناسب ظلم و نفرین) با یکدیگر متفاوت می باشد. شما با مادر صحبت نمایید و نکات مطرح شده در این تاپیک، را به ایشان گوشزد نمایید. موفق باشید. پی نوشت: 1.كلينى، محمد بن يعقوب‏، الكافي (ط- الإسلامية)،دار الكتب الإسلامية،تهران،1407،ج2،ص334. 2.مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى‏، بحار الأنوار(ط- بيروت)، دار إحياء التراث العربي‏، بيروت‏،1403ق، ج72،ص333.

جمع بندی پرسش: آیا نفرین یک مظلوم علیه ظالم روا است؟ و آیا نفرین کردن حق مسلم مظلوم است؟ خدا هنگامی که مظلومی نفرین می کند ناراحت می شود؟  آیا این مطلبی که خوانده ام حقیقت دارد که نفرین زیاد کردن، باعث می شود در قیامت جای ظالم و مظلوم عوض شود؟ پاسخ: نفرین مظلوم بر ظالم  روا و جایز می باشد. الف: «لا يُحِبُّ اللَّهُ الْجَهْرَ بِالسُّوءِ مِنَ الْقَوْلِ إِلاَّ مَنْ ظُلِمَ‏ وَ كانَ اللَّهُ سَميعاً عَليماً (1) خدا بلند كردن صدا را به بدگويى دوست ندارد، مگر از آن كس كه به او ستمى شده باشد، و خدا شنوا و داناست‏.» مرحوم «علامه طباطبایی» در تفسیر شریف «المیزان»، یکی از مصادیق ««سوء مِنَ الْقَوْلِ» را نفرین کردن، بیان نموده،(2)که با توجه به استثناء مطرح شده (إِلاَّ مَنْ ظُلِمَ‏)،انسان مظلوم، این حق را دارد که نفرین کند. ب: امیرالمومنین (علیه السلام) به عنوان اولین مظلوم عالم، در سحرگاه نوزده رمضان آخرین سال عمر شریفشان می فرماید: «مَلَكَتْنِي عَيْنِي وَ أَنَا جَالِسٌ فَسَنَحَ لِي رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه وآله)، فَقُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ مَاذَا لَقِيتُ مِنْ أُمَّتِكَ مِنَ الْأَوَدِ وَ اللَّدَدِ! فَقَالَ ادْعُ عَلَيْهِمْ. فَقُلْتُ أَبْدَلَنِي اللَّهُ بِهِمْ خَيْراً مِنْهُمْ وَ أَبْدَلَهُمْ بِي شَرّاً لَهُمْ مِنِّي‏ (3) در حالی که نشسته بودم خواب چشمان مرا فرا گرفت. ناگهان رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) بر من ظاهر شد. گفتم ای رسول خدا چه عداوت ها که از امت تو دیدم. فرمود آنها را نفرین کن. من هم نفرین کردم که خداوند بهتر از آنان را به من دهد و به جای من شخص بدی را بر آنها مسلط کند.» نکته: اگر چه برای انسان مظلوم  این حق وجود دارد که نفرین کند و در صورتی که این نفرین بر حق باشد، خدا از آن ناراحت نخواهد شد. منتها در نفرین کردن باید نگاه حداقلی داشت، به این معنا که تا انسان از ظلم ظالم مضطر نشده باشد و واقعا به تنگنا نیامده باشد، به نفرین روی نیاورد، بلکه تا جایی که می تواند از خطاهاى دیگران چشم پوشی کند تا خود مورد مغفرت و عفو الهى قرار گیرد. از همین نگاه است که خداوند متعال مى‏ فرماید: «وَ لْیَعْفُوا وَ لْیَصْفَحُوا أَ لا تُحِبُّونَ أَنْ یَغْفِرَ اللَّهُ لَکُمْ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحیمٌ (4) آنها باید عفو کنند و چشم بپوشند، آیا دوست نمى‏ دارید خداوند شما را ببخشد؟! و خداوند آمرزنده و مهربان است!» اما نسبت به آخرین سوال مطرح شده، به این روایت از امام صادق (علیه السلام) که ناظر به زیاد نفرین کردن است، توجه بفرمایید: «إِنَّ الْعَبْدَ لَيَكُونُ مَظْلُوماً فَمَا يَزَالُ يَدْعُو حَتَّى يَكُونَ ظَالِما (5) یک فرد گاهی مورد ستم قرار می گیرد، اما در نفرین بر ظالم تا حدی زیاده روی می کند که پروردگار خود او را نیز از ستمکاران به شمار می آورد.». مرحوم «علامه مجلسی»، منظور از افراط در روایت را این گونه شرح می دهند: «أنه يفرط في الدعاء على الظالم حتى يصير ظالما بسبب هذا الدعاء كان ظلمه بظلم يسير كشتم أو أخذ دراهم يسيرة فيدعو عليه بالموت و القتل و الفناء أو العمى أو الزمن و أمثال ذلك‏ (6) در نفرين بر ظالم افراط كند و از حد بگذارند تا به آنجا كه خود ظالم گردد، مانند اينكه ظالم ستم اندكى به او كرده چون دشنام يا بردن چند درهم معدود، و مظلوم در مـقـابـل به او نـفـريـن بـه مـرگ و نـابـودى و كـورى و زمـيـنـگـيـرى و امـثـال آنها كند.» پی نوشت: 1.نساء/148. 2.طباطبايى، محمدحسين‏، الميزان في تفسير القرآن‏، مؤسسة الأعلمي للمطبوعات‏، لبنان- بيروت‏،ج5،ص123 3.شريف الرضي، محمد بن حسين، نهج البلاغة (للصبحي صالح)، هجرت‏،قم، 1414ق،ص99. 4.نور/22. 5.كلينى، محمد بن يعقوب‏، الكافي (ط- الإسلامية)،دار الكتب الإسلامية،تهران،1407،ج2،ص334. 6.مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى‏، بحار الأنوار(ط- بيروت)، دار إحياء التراث العربي‏، بيروت‏،1403ق، ج72،ص333.