جمع بندی چرا خداوند در قرآن فرموده کافران را به دوستی نگیرید؟
تب‌های اولیه
بسم الله الرحمن الرحیم...سلام...خداوند در قران فرموده کافران را بدوستی نگیرید....این دلیل شخصی منه که بصورت مثالی اوردم....دلایلی کلی از شما خواستارم...ممنون مثل کافران همچون مثل گربه ای است که تنها چون گربه ضعیف و کوچک است کاری به شما ندارد..اگر قدرت یک شیر را داشت اندازه یک شیر را داشت حتما بدون ذره ای رحم شما را تکه تکه می درید..همچون گربه ای است که تا زمانی که به او رایگان غذا بدهی با تو دوست است تو را سلام می کند و احترام می گذارد ووقتی از او کاری می خواهی ولو مربوط و واجب به او باشد از زیر کار در می رود و رهایت می کند و پشت سرت مدام بد می گوید هرچند میلیون ها بار به او خوبی کنی بدی میبینی یا دست کم خوبی نخواهی دید....یا اندک خوبی از روی حیله گری و برای رسیدن به منفعت از سوی شما به اوست...به خاطر پول و منافع خود هرکاری می کنند...قطعا اگر شما ریز بودی در برابر این گربه و یا او بقدر یک شیر بزرگ بود این گربه با مزه ای که تا کنون به او غذا می دادی اکنون به عنوان غذا شما را می بلعد......پس چه زیبا خدا در قران فرموده ای کسانی که ایمان اوردید کافران را دوستان خود نگیرید و دشمن بگیرید.....بله کسی که به خدا کفر می ورزد و به خالق خودش اهمیتی نمی دهد قطعا به مخلوقی چون شما هم هیچ اهمیتی نمی دهد....
سؤال:
چرا خداوند در قرآن فرمود که کافران را بدوستی نگیرید؟
پاسخ:
آیه مورد نظر شما چنین است:
«يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا الْكافِرينَ أَوْلِياءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنينَ أَ تُريدُونَ أَنْ تَجْعَلُوا لِلَّهِ عَلَيْكُمْ سُلْطاناً مُبيناً» (1)
«اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! غير از مؤمنان، كافران را ولّى و تكيهگاه خود قرار ندهيد! آيا مىخواهيد (با اين عمل،) دليل آشكارى علیه خود در پيشگاه خدا قرار دهيد؟».
در اين آيه به مومنان هشدار داده شده كه كافران را به جاى مومنان، تكيه گاه و ولى خود انتخاب نكنند؛ پذيرش ولايت كفار با ايمان سازگار نيست. اگر برخی گمان می‌کنند که با دوستی با دول کفر، می‌توانند به عزت و بزرگی برسند، سخت در اشتباه هستند زیرا عزت حقیقی نزد خدای متعال است و اوست که قومی را عزیز یا ذلیل می‌کند:
«الَّذينَ يَتَّخِذُونَ الْكافِرينَ أَوْلِياءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنينَ أَ يَبْتَغُونَ عِنْدَهُمُ الْعِزَّةَ فَإِنَّ الْعِزَّةَ لِلَّهِ جَميعاً» (2)
«همان‌ها كه كافران را به جاى مؤمنان، دوست خود انتخاب مىكنند؛ آيا عزّت و آبرو نزد آنان مى‌جويند؟ با اينكه همه عزّت‌ها از آن خداست».
اگر دولت‌های به اصطلاح اسلامی، به همین یک آیه عمل می‌کردند، بسیاری از مشکلات عالم اسلام به طور قطع و یقین حل می‌شد! شما عمل کشورهای مدعی پیروی از قرآن (مثل عربستان و قطر) که بدبختانه علم توحید را بر شانه گرفته‌اند و کلیددار خانه خدا هم هستند و بیشترین چاپ قرآن در جهان اسلام را هم دارند، با دستور این آیه کریمه مقایسه کنید، تا ببینید تفاوت ره از کجا تا به کجاست! آن وقت می‌توانیم به راحتی درک کنیم که بدبختی‌های جهان اسلام که گرفتار نسل کشی و جنگ و خونریزی و غارتگری و شکنجه و هزار مصیبت دیگر است، از کجا ناشی میشود و برای چه رخ می‌دهد!
منابع:
1. نساء: 4/ 144.
2. همان، 139.
[="Tahoma"][="Navy"]بسم الله الرحمن الرحیم...سلام...خداوند در قران فرموده کافران را بدوستی نگیرید....این دلیل شخصی منه که بصورت مثالی اوردم....دلایلی کلی از شما خواستارم...ممنون مثل کافران همچون مثل گربه ای است که تنها چون گربه ضعیف و کوچک است کاری به شما ندارد..اگر قدرت یک شیر را داشت اندازه یک شیر را داشت حتما بدون ذره ای رحم شما را تکه تکه می درید..همچون گربه ای است که تا زمانی که به او رایگان غذا بدهی با تو دوست است تو را سلام می کند و احترام می گذارد ووقتی از او کاری می خواهی ولو مربوط و واجب به او باشد از زیر کار در می رود و رهایت می کند و پشت سرت مدام بد می گوید هرچند میلیون ها بار به او خوبی کنی بدی میبینی یا دست کم خوبی نخواهی دید....یا اندک خوبی از روی حیله گری و برای رسیدن به منفعت از سوی شما به اوست...به خاطر پول و منافع خود هرکاری می کنند...قطعا اگر شما ریز بودی در برابر این گربه و یا او بقدر یک شیر بزرگ بود این گربه با مزه ای که تا کنون به او غذا می دادی اکنون به عنوان غذا شما را می بلعد......پس چه زیبا خدا در قران فرموده ای کسانی که ایمان اوردید کافران را دوستان خود نگیرید و دشمن بگیرید.....بله کسی که به خدا کفر می ورزد و به خالق خودش اهمیتی نمی دهد قطعا به مخلوقی چون شما هم هیچ اهمیتی نمی دهد....
سلام
در روایت است که هر کس را دوست بداری با او محشور می شوی ولو یک تکه سنگ باشد . هرچند از کلمه حشر در ابتدا مفهوم روز قیامت به ذهن متبادر میشود که البته درست هم هست اما محشور بودن به معنای مشغول بودن و حشر و نشر داشتن هم هست . لذا می تواند معنای روایت این باشد که اگر چیزی را دوست بداری تاثیر روحی و روانی بر تو خواهد داشت و بر اساس اصل قویم اتحاد عاقل و معقول دوست داشتن کافر به مفهوم نوعی اتحاد روحی با اوست لذا همه آثار این ارتباط و اتصال روحی کم کم در زندگی فرد ظاهر می شود و از جمله این آثار تضعیف ایمان و نگاه الهی به هستی است . خلاصه پایه همه آثار نامطلوبی که بر این دوستی مترتب است از نوعی اتصال و اتحاد درونی است است که در آن حاصل می شود . نمی بینید جوانانی که خود را به شکل و رنگ غربیها در می آورند اول به آنها علاقه مند میشوند و کم کم خود را به شکل ایشان در می آورند ؟
و البته خدای متعال عقوبت سختی بر این دوستی مترتب ساخته و آن این است که کافر را به نوعی بر مومن غالب می سازد که می تواند جنبه فرهنگی سیاسی یا حتی نظامی باشد
یا علیم[/]