جمع بندی چرا صفت صادقیت در وجود امام صادق ع بروز پیدا کرده است؟
تبهای اولیه
با توجه به این که همه ائمه علیهم السلام صادق (راستگو) هستند چرا صفت صادقیت در وجود نازنین امام ششم صلوات الله علیه ظهور و بروز پیدا کرده است؟
کارشناس بحث: شعیب
با عرض سلام و ادب
صادق یعنی راستگو و به امام ششم لقب صادق داده اند چرا که در امامت خود راست می گفت در مقابل جعفر کذّاب است که ادّعای امامت می کرد ولی امام واقعی نبود: امام دروغین!
جعفر کذّاب برادر امام حسن عسکری (علیه السلام) است که پس از رحلت آن حضرت ادّعای امامت کرد و او را کذّاب گفتند. امام علی نقی علیه السلام درباره او فرمود: حذر کنید از پسر من جعفر که به منزله پسر نوح است! إنّه لیس من اهلک، انّه عمل غیرصالح؛ همانا او از اهل تو نیست و همانا او کار ناشایستی انجام داد.» (1)
ابو خالد کابلی از حضرت امام زین العابدین اسامی ائمه را می پرسید به نام حضرت صادق (علیه السلام) که رسید عرض کرد: همه شما صادقید (راستگو هستید) چرا او را " صادق" می گویند؟ امام فرمودند: «چون پنجمی از اولاد او نیز جعفر نام دارد ولی دروغ می گوید و ادّعای امامت دارد! (2)
پی نوشتها:
۱- هزار و یک نکته، ص ۷۴۶.
۲- فضایل و سیره چهارده معصوم (علیهم السلام) در آثار استاد علامه حسن زاده آملی، ص ۳۵۴.
با توجه به این که همه ائمه علیهم السلام صادق (راستگو) هستند چرا صفت صادقیت در وجود نازنین امام ششم صلوات الله علیه ظهور و بروز پیدا کرده است؟
سلام
شهرت به صدق برای کسی که کلامش آفاق را در می نوردد و غذای فکری دیگران را تامین می کند حکیمانه و تا حدی ضروری است
والله الموفق
سؤال:
با توجه به این که همه ائمه (علیهم السلام) صادق (راستگو) هستند، چرا صفت صادقیت در وجود نازنین امام ششم (علیه السلام) ظهور و بروز پیدا کرده است؟
پاسخ:
امام سجاد عليه السلام روايت مىكند كه رسول اكرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: «هنگامى كه پسرم جعفر بن محمد ... متولد شد، نام او را «صادق» بگذاريد؛ چرا كه به زودى، از نوههاى او شخصى به نام جعفر، ظهور مىكند و به دروغ ادعاى امامت مىكند، از اين رو نام او جعفر كذاب است. (منظور از جعفر كذاب، يكى از فرزندان امام هادى (عليه السلام) است كه به دروغ ادعاى امامت كرد، و با طاغوتيان همكارى مىنمود.)
ابو خالد كابلى مىگويد: به امام سجاد (عليه السلام) عرض كردم: امام بعد از شما كيست؟ فرمود: پسرم، محمد است كه علم را مىشكافد و بعد از او جعفر است كه نامش در آسمان، «صادق» است.
پی نوشت:
1. مجلسی، محمد باقر، جلاء العیون، ج 3، ص 693.