جمع بندی آیا پیامبران و معصومین در شکم مادر خود علم غیب داشتند؟

کارشناس بحث: استاد صادق

باسلام وتشکر .
در ابتدا باید اشاره شود که در این مسله نمی توانم با استناد به آیات یاد شده در صدد نفی مسله بر آمد چون اولا آیه اول ناظر به علم عمومی بشر است
وعلوم انسان کامل جزء استثاهای این گونه امور است یعنی انبیا واولیا غیر از ابزار شناخت که در اختیار عموم بشر است راه های دیگر برای علم ومعرفت دارند که از طریق آنها به علم ومعرفت های فرا بشری ( علم غیب ) دست می یابند .
ثانیا _ آیه اول در صدد نفی علم کسبی ومعرفت حصولی بشر است ونه معرفت حضوری آن مثلا بی تردید انسان در شکم مادر علم حضوری نسبت بذات خود دارد در حالی که علم حصولی ندارد چون ظرف علم حصولی جهان خارج از شکم مادر است واو هنوز بدنیا نیامده تا آن علوم را داشته باشد . تعبیر آیه را دقت کنید فرمود :
وَاللّهُ أَخْرَجَكُم مِّن بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ لاَ تَعْلَمُونَ شَيْئًا وَجَعَلَ لَكُمُ الْسَّمْعَ وَالأَبْصَارَ وَالأَفْئِدَةَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ
و خدا شما را از شكم مادرانتان در حالى كه چيزى نمى‏دانستيد بيرون آورد و براى شما گوش و چشمها و دلها قرار داد باشد كه سپاسگزارى كنيد .
اما در باره آیه دوم باید اشاره گردد که این آیه ناظر به جریان هنگام زایمان جناب مریم است ونه زمان حضور عیسی در شکم او .
نکته دیگر اینکه در این باب نفیا واثباتا استدالا به قران آسان نیست ولی در روایات در این باه نکته های شنیدنی آمد ه از جمله جریان گفتگوی حضرت زهرا با جناب حدیجه مادرش است
روایات دراین باره بسیار است به برخی اشاره می کنیم.
1- حضرت امام صادق علیه‏السلام فرمودند:
چون حضرت خدیجه سلام‏اللَّه‏علیه با پیامبر صلى اللَّه علیه و آله ازدواج کرد، زنان قریش مکه، از حضرت خدیجه سلام‏اللَّه‏علیه دورى گرفتند و دیگر به منزل او رفت و آمد نمى‏کردند و مانع رفتن زنان دیگر هم مى‏شدند، حضرت خدیجه سلام‏اللَّه‏علیه در وحشت و تنهایى بسر مى‏بردند و دلخوشى ایشان فقط به رسول خدا صلى اللَّه علیه و آله بود، تا به حضرت فاطمه سلام‏اللَّه‏علیه حامله شدند، حضرت فاطمه سلام‏اللَّه‏علیه با مادر در وحشت و تنهائى حدیث مى‏کرد، و در شکم تکلم مى‏نمود و مادر را امر به صبر و بردبارى و تحمل در تنهائى مى‏نمود به طورى که یک روز رسول خدا صلى اللَّه علیه و آله وارد خانه شدند، دیدند حضرت خدیجه سلام‏اللَّه‏علیه با کسى سخن مى‏گوید فرمودند: خدیجه جان: با چه کسى تکلم مى‏کنى عرض کرد: با این فرزند که در شکم من است و انیس تنهایى و مونس دوره‏ى وحشت و شبهاى تاریک من است.
پیامبر صلى اللَّه علیه و آله فرمودند: اى خدیجه اکنون جبرئیل به من خبر داد که این فرزند دختر است و نسل طاهره‏ى میمونه‏ى سادات از رحم اوست. و او مادر ذریه من خواهد بود و ائمه دوازده‏گانه مسلمین که خلفاء و جانشینان حق در زمین هستند از نسل او خواهند بود و این ائمه پس از انقضاى وحى حجت خدا بر خلق مى‏باشند.(1)
2- هنگامى که کفّار از رسول خدا صلى الله علیه وآله خواستند که شکافته شدن ماه را به آنان نشان دهد چند روزى بیشتر به تولّد حضرت فاطمه علیها السلام نمانده بود، حضرت خدیجه مى‏گفت: اى واى چه بسیار زیان کار است آن کسى که محمّدصلى الله علیه وآله را تکذیب مى‏کند. او بهترین فرستاده خدا و پیامبر است! در این هنگام فاطمه‏علیها السلام از درون رَحِم او را صدا زده و گفت: مادرم! غمگین و محزون مباش و نترس، همانا خداوند با پدرم مى‏باشد.(2)
3 - شیخ عزّالدین عبدالسّلام شافعى مى‏گوید: هنگامى که خدیجه‏ علیها السلام به فاطمه‏ علیها السلام حامله شد، در شکم وى با او صحبت مى‏کرد، او این جریان را از پیامبر خداصلى الله علیه وآله پنهان مى‏داشت، روزى حضرت بر او وارد شد و دید بدون اینکه در خانه کسى باشد، خدیجه‏ علیها السلام صحبت مى‏کند، پرسید: با چه کسى صحبت مى‏کردى؟ پاسخ داد: با کودکى که در رحم دارم، او با من صحبت مى‏کند. حضرت فرمود: اى خدیجه! تو را بشارت مى‏دهم، این دخترى است که خداوند او را مادر یازده جانشین من قرار داده است که بعد از من و بعد از پدرشان مى‏آیند.(3)
4 - روزى حضرت خدیجه مشغول نماز بود، خواست در رکعت سوّم سلام دهد، حضرت فاطمه زهرا از رحم، مادر را خطاب کرد: »قُومى یا اُمَّاهُ! فَاِنَّکِ فِى الرَّکْعَةِ الثَّالِثَةِ« مادر جان برخیز تو در رکعت سوم نماز هستى!(4)
توجه داشته باشید که بررسی روایت از نظر سند بیشتر در صورتی است که فقیه بخواهد براساس آن فتوا بدهد ولی در رابطه با موضوعات تاریخی اگر روایت در کتاب های معتبر آمده باشد کافی است .
پی نوشتها:
1. بحار الأنوار : 80 / 16 - فاطمه‏ى زهرا شادمانى دل پیامبر : 166.
2. الروض الفائق: 314 فاطمه‏ى زهرا شادمانى دل پیامبر : 165.
3. احقاق الحق آیة اللَّه مرعشى: 12 / 10 - فاطمه‏ى زهرا شادمانى دل پیامبر : 166.
4. فاطمه‏ى زهرا شادمانى دل پیامبر: 472.

بسم الله الرحمن الرحیم

با سلام.

آیا امامان (ع) در شکم مادر خود علم غیب داشتند؟

لطفا توجه داشته باشید که منظور بنده هنگامی که در داخل شکم هستند میباشد. نه هنگامی که از به دنیا می آیند.

خداوند در سوره نحل آیه 27 میفرماید:

وَاللّهُ أَخْرَجَكُم مِّن بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ لاَ تَعْلَمُونَ شَيْئًا وَجَعَلَ لَكُمُ الْسَّمْعَ وَالأَبْصَارَ وَالأَفْئِدَةَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ
و خدا شما را از شكم مادرانتان در حالى كه چيزى نمى‏دانستيد بيرون آورد و براى شما گوش و چشمها و دلها قرار داد باشد كه سپاسگزارى كنيد
سلام
علم غیب علم به غیب است در حالیکه موارد ذکر شده علم به غیب محسوب نمیشود چه اینکه موضوع علوم گفته شده از عالم غائب نبوده است چون حضرات در شکم مادر با او همراه بوده اند بلکه باید گفت ایشان در شکم مادر بطور بالفعل عالم و آگاه بوده و قادر به ایجاد ارتباط با مادر خویش بوده اند
همه اینها نشانه ویژگی خلقت معصومین علیهم السلام است
یا علیم

معذرت کجای آیه آیه شریفه اومده که مختص عوام هست و خواس از آن بی بهره هستند؟وَاللّهُ أَخْرَجَكُم مِّن بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ لاَ تَعْلَمُونَ شَيْئًا وَجَعَلَ لَكُمُ الْسَّمْعَ وَالأَبْصَارَ وَالأَفْئِدَةَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ
و خدا شما را از شكم مادرانتان در حالى كه چيزى نمى‏دانستيد بيرون آورد و براى شما گوش و چشمها و دلها قرار داد باشد كه سپاسگزارى كنيد

ميتونم بپرسم دونستن جواب اين سوال چه اهميتي داره؟؟و داشتن علم غيب يا نداشتم علم غيب در شكم مادر چه فرقي ميكنه؟؟

سوال :

آیا پیامبران و معصومین در شکم مادر خود علم غیب داشتند؟

پاسخ :
در ابتدا باید اشاره شود که در این مسله نمی توانم با استناد به آیات یاد شده در صدد نفی مسله بر آمد چون اولا آیه اول ناظر به علم عمومی بشر است
وعلوم انسان کامل جزء استثاهای این گونه امور است یعنی انبیا واولیا غیر از ابزار شناخت که در اختیار عموم بشر است راه های دیگر برای علم ومعرفت دارند که از طریق آنها به علم ومعرفت های فرا بشری ( علم غیب ) دست می یابند .
ثانیا _ آیه اول در صدد نفی علم کسبی ومعرفت حصولی بشر است ونه معرفت حضوری آن مثلا بی تردید انسان در شکم مادر علم حضوری نسبت بذات خود دارد در حالی که علم حصولی ندارد چون ظرف علم حصولی جهان خارج از شکم مادر است واو هنوز بدنیا نیامده تا آن علوم را داشته باشد . تعبیر آیه را دقت کنید فرمود :
وَاللّهُ أَخْرَجَكُم مِّن بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ لاَ تَعْلَمُونَ شَيْئًا وَجَعَلَ لَكُمُ الْسَّمْعَ وَالأَبْصَارَ وَالأَفْئِدَةَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ
و خدا شما را از شكم مادرانتان در حالى كه چيزى نمى‏دانستيد بيرون آورد و براى شما گوش و چشمها و دلها قرار داد باشد كه سپاسگزارى كنيد .
اما در باره آیه دوم باید اشاره گردد که این آیه ناظر به جریان هنگام زایمان جناب مریم است ونه زمان حضور عیسی در شکم او .
نکته دیگر اینکه در این باب نفیا واثباتا استدالا به قران آسان نیست ولی در روایات در این باه نکته های شنیدنی آمد ه از جمله جریان گفتگوی حضرت زهرا با جناب حدیجه مادرش است
روایات دراین باره بسیار است به برخی اشاره می کنیم.
1- حضرت امام صادق علیه‏السلام فرمودند:
چون حضرت خدیجه سلام‏اللَّه‏علیه با پیامبر صلى اللَّه علیه و آله ازدواج کرد، زنان قریش مکه، از حضرت خدیجه سلام‏اللَّه‏علیه دورى گرفتند و دیگر به منزل او رفت و آمد نمى‏کردند و مانع رفتن زنان دیگر هم مى‏شدند، حضرت خدیجه سلام‏اللَّه‏علیه در وحشت و تنهایى بسر مى‏بردند و دلخوشى ایشان فقط به رسول خدا صلى اللَّه علیه و آله بود، تا به حضرت فاطمه سلام‏اللَّه‏علیه حامله شدند، حضرت فاطمه سلام‏اللَّه‏علیه با مادر در وحشت و تنهائى حدیث مى‏کرد، و در شکم تکلم مى‏نمود و مادر را امر به صبر و بردبارى و تحمل در تنهائى مى‏نمود به طورى که یک روز رسول خدا صلى اللَّه علیه و آله وارد خانه شدند، دیدند حضرت خدیجه سلام‏اللَّه‏علیه با کسى سخن مى‏گوید فرمودند: خدیجه جان: با چه کسى تکلم مى‏کنى عرض کرد: با این فرزند که در شکم من است و انیس تنهایى و مونس دوره‏ى وحشت و شبهاى تاریک من است.
پیامبر صلى اللَّه علیه و آله فرمودند: اى خدیجه اکنون جبرئیل به من خبر داد که این فرزند دختر است و نسل طاهره‏ى میمونه‏ى سادات از رحم اوست. و او مادر ذریه من خواهد بود و ائمه دوازده‏گانه مسلمین که خلفاء و جانشینان حق در زمین هستند از نسل او خواهند بود و این ائمه پس از انقضاى وحى حجت خدا بر خلق مى‏باشند.(1)
2- هنگامى که کفّار از رسول خدا صلى الله علیه وآله خواستند که شکافته شدن ماه را به آنان نشان دهد چند روزى بیشتر به تولّد حضرت فاطمه علیها السلام نمانده بود، حضرت خدیجه مى‏گفت: اى واى چه بسیار زیان کار است آن کسى که محمّدصلى الله علیه وآله را تکذیب مى‏کند. او بهترین فرستاده خدا و پیامبر است! در این هنگام فاطمه‏علیها السلام از درون رَحِم او را صدا زده و گفت: مادرم! غمگین و محزون مباش و نترس، همانا خداوند با پدرم مى‏باشد.(2)
3 - شیخ عزّالدین عبدالسّلام شافعى مى‏گوید: هنگامى که خدیجه‏ علیها السلام به فاطمه‏ علیها السلام حامله شد، در شکم وى با او صحبت مى‏کرد، او این جریان را از پیامبر خداصلى الله علیه وآله پنهان مى‏داشت، روزى حضرت بر او وارد شد و دید بدون اینکه در خانه کسى باشد، خدیجه‏ علیها السلام صحبت مى‏کند، پرسید: با چه کسى صحبت مى‏کردى؟ پاسخ داد: با کودکى که در رحم دارم، او با من صحبت مى‏کند. حضرت فرمود: اى خدیجه! تو را بشارت مى‏دهم، این دخترى است که خداوند او را مادر یازده جانشین من قرار داده است که بعد از من و بعد از پدرشان مى‏آیند.(3)
4 - روزى حضرت خدیجه مشغول نماز بود، خواست در رکعت سوّم سلام دهد، حضرت فاطمه زهرا از رحم، مادر را خطاب کرد: »قُومى یا اُمَّاهُ! فَاِنَّکِ فِى الرَّکْعَةِ الثَّالِثَةِ« مادر جان برخیز تو در رکعت سوم نماز هستى!(4)
توجه داشته باشید که بررسی روایت از نظر سند بیشتر در صورتی است که فقیه بخواهد براساس آن فتوا بدهد ولی در رابطه با موضوعات تاریخی اگر روایت در کتاب های معتبر آمده باشد کافی است .
پی نوشتها:
1. بحار الأنوار : 80 / 16 - فاطمه‏ى زهرا شادمانى دل پیامبر : 166.
2. الروض الفائق: 314 فاطمه‏ى زهرا شادمانى دل پیامبر : 165.
3. احقاق الحق آیة اللَّه مرعشى: 12 / 10 - فاطمه‏ى زهرا شادمانى دل پیامبر : 166.
4. فاطمه‏ى زهرا شادمانى دل پیامبر: 472.