آداب نهی از منکر

سلام  من مدتیست تصمیم به ترک غیبت گرفته ام و حدود سه ماه است که دارم تمرین میکنم تا غیبت را کلا کنار بگذارم. اوایل که این تصمیم را گرفته بودم سخت بود اما رفته رفته با تمرین و ممارست از اول ماه رجب که ماه استغفار بود تصمیم گرفتم که غیبت را از زندگی خودم حذف کنم و حالا بعد از گذشت حدود سه ماه تازه دارم شیرینی و آرامش حاصل از دوری غیبت را تجربه میکنم در حالی که تصمیم داشتم تا پایان ماه رمضان این کار را انجام دهم و بعد ببینم چه میشود ولی حالا دیگر دلم هم نمیخواهد به حالت قبل بازگردم و به امید خدا میخواهم تلاش کنم و در روابط اجتماعیم مرتکب این عمل مذموم نشوم.  اینها را گفتم تا اگر کسی قصد داره غیبت رو ترک کنه و فکر میکنه اینکار سخت است به خودش زمان بدهد و با تمرین ترک غیبت تا به مرور زمان تمایلش به غیبت کاهش یابد و به حداقل برسد. اما سوالم چیزهای دیگری هست در رابطه با نهی از منکر که اگر بشود   یک به یک آنها را بپرسم البته این رو خدمت شما عرض کنم که در خود سایت سوالاتم رو جستجو کردم  اما به جوابم نرسیدم لذا دوست دارم که شخصا اونها رو مطرح کنم تا ابهاماتم در این زمینه برطرف شوند. سوال اول : وقتی که در خانه هستم صدای گفت و گوی میان اعضای خانواده را میشنوم که گاها غیبت میکنند من در اتاقم مشغول به کار خودم یا درس خواندن و یا هر کار دیگری هستم که حرفهای آنان را میشنوم.. من میتوانم که با صدای بلند به آنها تذکر بدهم که لطفا غیبت نکنید یا از غیبت شونده دفاع نمایم یا حرفی بزنم که حواس آنها پرت شود و موضوع غیبت را فراموش کنند حتی میتوانم از اتاقم بیرون بیایم و این ها را بگویم؛ اما از آنجایی که افراد خانواده را میشناسم و میدانم این غیبت ها تکرار میشود و ارزش ندارد تمرکز و آرامشم را بهم بزنم که صدای خود را به آنها برسانم تا غیبت کردنشان را متوقف نمایم مثلا ممکن است من در اتاق خودم در حال درس خواندن باشم... در حال نقاشی کشیدن باشم..و یا هر کار دیگری و نخواهم هی صدایم را بلند کنم و به آنها توصیه کنم که غیبت نکنند! آیا این امتناع من از نهی از منکر صحیح است چون من روش دیگری برای امر به معروف و نهی از منکر انتخاب کرده ام که اگر جوابم را بدهید بعدا در مورد آن با شما مشورت خواهم کرد با تشکر ؛ مرجع تقلید: رهبر  

سلام و عرض ادب در دنیای امروزه نیمی از وقت ما در دنیای مجازی میگذره و گاهی انقدر پررنگ میشه که حتی واقعی تر از دنیای اطراف ما میشه... زیست مجازی قطعا نیاز به تقوا داره و به مراتب سختتر از دنیای واقعی یه چون شناختی از افراد وجود نداره... سوال من اینه که اگر بنابر پست/توییت های شخصی، بخوایم به نحوی تذکر بدیم و ایشون قضاوت قلمداد کنه و بگه من نمیبخشم و حلال نمیکنم حقی به گردن ما افتاده یا اون شخص باید مراقب رفتارش می بود؟ برای مثال من تناقض در پست یه نفر دیدم و گفتم چرا داری از چادر سوءاستفاده میکنی و ایشون گفت قضاوته و حلال نمیکنم (بااینکه شواهد چیز دیگه ای میگفت) و یا شخص دیگری که توی ایام اربعین داشت از دختر پسرایی میگفت که باهم دوستن و میرن و اینجور داستانا من گفتم الان موقعش نیس و باید عظمت این واقعه رو بگید نه دوتا نخاله ای که شاید اون وسط رفتن! و بقیه م طرف منو گرفتن و حالا بعضیام این وسط به اون خانم ناسزا گفتن! بعد اون خانم اومدگفت واگذارت کردم به امام رضا حلالت نمیکنم ازت نمیگذرم و کلی ناله و نفرین... ایا حقی بر گردن منه اینجور مواقع؟ باید حلالیت بطلبم؟ اگه امکانش نبود چیکار کنم ؟

سلام علیکم یه سوال داشتم.درمورد کسانی ک فیلم یا سریال خارجی ک باسانسور یا بی سانسور می بینن مثل فیلم های کره ای تر کیه و....گناهه میشه کمکم کنین در مورد این سوالم ،گفتم برام مهمه چون یکی از بهترین دوستام داره فیلم های کره ای مبینه هر چقدر بهش میگم تو ی ک یه دختر محجبه ای چرا داری از این فیلما می بینی ،بهشم میگم گناهه حرف گوش نمیده ،میشه کمکم کنین لطفا نمی دونم دیگ چیکار کنم هم من دختر مذهبی م و هم اون هر دومون نماز ،قران و... همه ی اینکارا رو انجام میدیم ،این فیلم دیدنش اذیتم میکنه حتی کربلا هم رفته

افراد داخل فامیل رو چه جوری میتونیم در مورد حجاب امر به معروف کنیم؟ مخصوصا کسایی که سنشون بیشتره و جای مامان ما هستن... بعد کلا حجاب و اینها رو اصلا قبول ندارن و اگه بهشون بگیم ممکنه کلی از ما بدشون بیاد و چون تو فامیل هست، یکم بد بشه اینجور آدم ها رو در مورد حجاب شون چه جوری میشه نهی از منکر کرد؟

سلام
موسیقی حرام، یه موضوع انکارناپذیر تو زندگی منه. تقریبا همه جا با این موضوع سرو کار دارم؛ داخل تاکسی، تو خیابون، پیش اقوام و آشنایان، در منزل و... .
وقتی تذکر میدم که این آهنگو بردارین، اینطوری جواب می شنوم:
-چرا مخالف شادی کردنی؟ به خاطر امثال توئه که مردم ازدین گریزان شدن
-من افسرده ام دست از سرم بردار
-تو میگی من چی گوش بدم حوصله ام سر نره؟!
-تموم مشکلات مملکت حل شده، فقط همین یکی مونده؟!!
-اسلام دین سخت گیری نیست
و...
معمولا هم مخاطب، حوصله ی فلسلفه بافی نداره، که آقا شادی حقیقی یه چیز دیگه ست، این ها لذت های سطحی اند و... مخصوصا اگه یه آدم بدقلق، عقده ای یا کهنسال باشه.
مشکل اصلی اینه که این ترانه ها، به عنوان مظهر نشاط و سرکیف بودن معرفی شدن. در نتیجه وقتی که میگیم این ترانه رو خاموش کنید، یه جو سنگین، خشک و بی روح ایجاد میشه و حال همه بهم میریزه.
خواهشمندم راهکار مفیدی ارائه بفرمایید، چون من همیشه با این موضوع درگیر هستم.