آیا شکستن دل دوست دختر حق الناس است

با نام و یاد دوست   سلام  یکی از کاربران سایت سوالی داشتند که مایل نبودند با آیدی خودشون مطرح شود لذا سوال ایشان ضمن حفظ امانت، جهت پاسخگویی توسط کارشناس محترم، با نام کاربری "مدیر ارجاع سؤالات" درج می شود:  

  سلام خسته نباشید  بنده پسری 13 ساله هستم که در فضای مجازی عاشق دختری همسن خودم شدم ، من در گروه درسی عاشق دختره شدم ، دختره اومد پی وی گفت خواب دیدم می خوای خودتو بکشی و من قضیه عاشقیم رو براش تعریف کردم و اینکه فکر خودکشی به سرم زده بود. بعد چند بار من به دختره گفتم که بدون تو خودمو می کشم که قصدم تهدید نبود که گفت من از کسانی که به فکر خودکشی هستن بدم میاد. اما چند بار هم از من خودکشی می کنم به عنوان تهدید استفاده کردم، اولین بار که دختره چون فکر می کرد آبروش تو گروه درسی رفته ، از گروه لفت داد ، و منم بهش گفتم اگه برنگردی خودمو میکشم ، دومین دفعه من داشتم با دختره درد و دل می کردم که حرفمو بد فهمید و به کل می خواست بره ، منم که نمی خواستم بره و اینکه واسه ازدواج می خواستمش گفتم بدون تو خودمو می کشم تا نره. سومین مورد این بود که من شب قبلش با دختره بهم زدم ، و صبحش نتونستم تحمل کنم ( قصدم لذت جویی نبود) و گفتم که جواب منو بده و اینها که داد.   می دونستم این دختره روی مرگ دیگران و خودکشی من حساسه ولی قصد من به هیچ وجه بازی با احساستش نبوده و من واقعا اونو برای ازدواج می خواستم. بعد مادرم موضوع متوجه شد، در واقع خودم بهش گفتم و رفت با دختره صحبت کرد و دختره گفت به خاطر اینکه من از خودکشیش می ترسیدم به رابطه باهاش ادامه دادم. بعد یک نفر را واسطه کردم و بهش گفتم از طرف من از اون دختر عذر خواهی کنه و بگه که بابت خودکشی و تهدید ها عذرخواهی کنه و اون دختر گفت دیگه همه چی تموم شده. اما من عذاب وجدان دارم و مطمئن نیستم که دختره منو ببخشیده یا نه؟ آیا با این اوصاف حق الناس به گردن من هست؟

  با تشکر  در پناه قرآن و عترت پیروز و موفق باشید   

با سلام

با توجه به موضوعات دوستی با جنس مخالف در دوران قبل ازدواج، که منجر به ازدواج نمیشه ، که اخیرا در این انجمن مطالعه کردم ، چند سوال خواستم مطرح کنم :

فرضا دختر و پسری از دو شهر مختلف ، از طریق اینترنت و چت و فضای مجازی ، با همدیگه اشنا میشن ، و کم کم دلبستگی ها و وابستگی ها شروع میشه و دل دادن و قلوه گرفتن ها و..... این دو نفر هنوز چهره همدیگه رو ندیدن و فقط از همدیگه یک چهره خیالی ساختن و حتی اخلاقی که از همدیگه متصور هستند ، هم ، یک اخلاق غیر واقعی و ساخته ذهن همدیگه هست ، چون قطعا از روی نوشته ها و در فضای مجازی ، امکان شناخت اخلاق و رفتار و حجب و حیای طرفین امکان پذیر نیست و غالب اوقات با خطای ذهنی همراه هست....

خلاصه این دختر و پسر داستان ما ، بعد از یکسال که شبانه روز از طریق فضای مجازی با هم در ارتباط بودند و کلی بهم وابسته شده اند ، تصمیم میگیرند از نزدیک همدیگه رو ملاقات کنن تا کم کم همه چیز رو رسمی کنن و به خانواده ها اطلاع بدن.....

اما روز ملاقات ، یک روز فاجعه بار برای یکی از طرفین هست .. مثلا دختر خانم یا اقا پسر ، میبینه اصلا این چهره طرفش اون چیزی نیست که فکرش رو میکرده و اصلا نمیتونه با این چهره کنار بیاد، یا مثلا بعد از دیدار ، یکی از طرفین به فکر فرو میره و با خودش میگه ایا این طرف من ، ارزش این رو داره که بخاطرش ازدواج راه دور و سختی هاش رو تحمل کنم و مواردی از این دست..... و به این شکل یکی از طرفین کلا از این اشنایی ناخرسند هست و حالا که کم کم داغی بدنش ، از بین میره ، میفهمه عجب اشتباهی کرده که این مسیر مه الود رو برای ازدواج انتخاب کرده.... حال فرد نادم دو راه در پیش داره....

یا بخاطر رودربایستی و عذاب وجدان و مسائلی از این دست ، به این ازدواج تن بده ، که خدا اخر و عاقبت این ازدواج رو ختم به خیر کنه!
یا هم اینکه به صورت مستقیم یا غیر مستقیم ، رابطه رو بهم بزنه و همه چیز رو تموم کنه ....

ما فرض کنیم فرد نادم ، گزینه دوم رو انتخاب کنه و رابطه رو بهم بزنه و نزاره به ازدواج ختم بشه...

حال سوالاتی که پیش میاد :

سوال اول : آیا این فرد با اینکه صلاح طرفین در ازدواج نکردن بوده ، بخاطر شکستن دل طرف مقابلش ، خطا کار هست؟ ایا حق الناس به گردنش هست؟ چطور میتونه این حق الناس رو جبران کنه و در همین دنیا همه چیز رو ختم به خیر کنه؟

سوال دوم اینکه : این فرد نادم ، اگر در اینده با فرد دیگری ازدواج کرد ، با توجه به اینکه رابطه اولش ، یک رابطه مجازی بوده و خیلی از خصوصیات اخلاقی و رفتاری طرف اول ، که از او جدا شده ، واقعیت نداشته ، بلکه عموما ، ایده ال هایی بوده که ساخته و پرداخته ذهن خودش بوده ، اما این فرد چه کند که در ازدواجش با نفر دوم ، دچار قیاس همسرش با نفر اول و خصوصیات خیالی نفر اول نشود؟

سوال سوم اینکه : اگر مثلا دلشکسته ی این ماجرا ، دختر خانم بوده باشه ، که بخاطر چهره اش ، از طرف پسر رد شده باشد ، ایا این دختر اگر در اینده ازدواج کرد ، و هنوز به فکر دوست پسرش بود ، و ناخوداگاه همسرش رو همیشه با دوست پسرش قیاس میکرد ، ایا بر گردن پسر که این رابطه رو بهم زده ، گناهی هست؟ اگر هست چه باید کرد؟

کلا صورت مساله اینه که اگر یکی از طرفین ، در وسط کار دوستی، فهمیدند راهی که رفته اند ، خطا بوده ، چه کنند ، که هم این راه به ازدواج ختم نشه که حالت یک ازدواج از روی جبر و اجبار و رودربایستی بوده باشه و هم چگونه رابطه رو تمام کنند که بعد از بهم زدن رابطه ، دچار گناهان از جنس حق الناس که در بالا توضیح داده شد نشوند؟ معمولا در این روابط چون احساسات طرفین به شدت درگیر میشه ، تمام کردن رابطه به خوبی و خوشی معمولا امکان پذیر نیست .