بنی اسرائیل

عذاب تا قیامت؟

سلام. طبق آیه 67 سورۀ اعراف، به نظر می رسد که خدا کسی(یا کسانی) را بر بنی اسرائیل گماشته است که تا روز قیامت عذابشان کند. آیا اینگونه است؟ و اگر اینطور است، آیا این عذاب عدلانه است؟

بنی اسرائیل در قرآن و عبرت های آن و تطبیق آیات قرآن با وضعیت حال این قوم

بسم الله الرحمن الرحیم

:Gol:سلام علیکم و رحمة الله و برکاته:Gol:

در این تاپیک قصد دارم بحث بر سر یهود و تاریخ یهود در قرآن از قبل از اسلام تا به حال و فی الحال رو شروع کنم.

ان شاءالله که برای همگیمون مفید باشه:Gol:

کارشناس بحث : مقداد


IMAGE(http://www.blogfa.com/photo/a/asraremavara.gif)

اللهم صلی علی محمد و ال محمد و عجل فرجهم ان شاءالله

خداوند در آیه 40 سوره بقره به چه پیمانی اشاره می کند؟

انجمن: 

با سلام
در این آیه:

Surah 2, Verse 40:
يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ اذْكُرُوا نِعْمَتِيَ الَّتِي أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ وَأَوْفُوا بِعَهْدِي أُوفِ بِعَهْدِكُمْ وَإِيَّايَ فَارْهَبُونِ

ای فرزندان اسرائیل! نعمتهایی را که به شما ارزانی داشتم به یاد آورید! و به پیمانی که با من بسته‌اید وفا کنید، تا من نیز به پیمان شما وفا کنم. (و در راه انجام وظیفه، و عمل به پیمانها) تنها از من بترسید!

به پیمانی اشاره شده است. منظور از این پیمان چه پیمانی است؟

کارشناس بحث : میقات

چرا خداوند در قرآن انقدر از بنی اسرائیل یاد میکنه

انجمن: 

سلام دوستان یه سوالی فکرم رو مشغول کرده :Gig:
چرا خداوند در قرآن انقدر از بنی اسرائیل یاد میکنه
و چرا با وجود این همه ناشکری و کفری و شرکی که داشتند باز خدا اینهمه به انها توجه داشته
و چرا مثل اقوام دیگه بلا برایشان نازل نکرده و اینهمه بر اونها صبر کرده
ممنون میشم پاسخ بدین

کارشناس بحث : میقات

بنی اسرائیل

انجمن: 

سلام :Gol:
چرا قوم بنی اسرائیل با این همه لجاجت و عنادی که داشتند و دارند در قران به عنوان قوم برتر معرفی شده اند؟ :Moteajeb!:

الواح و ده فرمان حضرت موسی چیست ؟

الواح و ده فرمان حضرت موسی چیست ؟
هنگامی که سه ماه از خروج بنی اسرائیل از مصر گذشته بود حضرت موسی علیه السلام ماموریت یافت برای گفتگو با خداوند به بالای طور(کوه) سینا برود . وی در آنجا دو لوح د ریافت کرد که فرمانهای خدا ب رآن نقش بسته بود . قرآن کریم از الواح به صیغه جمع نام می برد ( اعراف:145). از جمله آن فرمانها ده حکم بسیار مهم است که به ده فرمان مشهور است :
1. برای خود خدایی جز من نگیرید.
2. به بت سجده نکنید.
3. نام خدا را به باطل نبرید.
4. شنبه را گرامی بدارید.
5. پدر ومادر را احترام کنید .
6. کسی را به قتل نرسانید.
7. زنا نکنید.
8. دزدی نکنید.
9. بر همسایه شهادت دروغ ندهید.
10.به اموال و ناموس همسایه طمع نورزید.
تفصیلاتی درباره این احکام در باب بیست ویک به بعد سفر خروج آمده است.

حضرت الیاس و شیوه دعوت او

با سلام
یكی از پیامبران مرسل، حضرت الیاس است كه نام مباركش در قرآن در دو مورد آمده است،
در یك جا به عنوان انسانی شایسته در ردیف زكریا و عیسی و یحیی ـ علیهم السلام ـ ذكر شده (انعام ـ 85) و در جاهای دیگر به عنوان پیامبر مرسل یاد شده است (صافّات، 123).
گرچه طبق بعضی از اقوال الیاس ـ علیه السلام ـ همان ادریس، یا خضر یا ایلیا است، ولی از ظاهر آیات قرآن استفاده می‎شود كه او به طور مستقل، یكی از پیامبران است.
و در آیه 130 سوره صافات می‎خوانیم: «سَلامٌ عَلى إِلْ‏یاسِینَ؛ سلام بر اِلْیاسین»
سپس در آیه 132 می‎فرماید: «إِنَّهُ كانَ مِنْ عِبادِنَا الْمُؤْمِنِینَ؛ او از بندگان مؤمن ما است.»[1]

كلمه الیاسین همان الیاس است كه یا و نون بر آن افزوده شده است، و نیز احتمال دارد نظر به این كه پدرش یاسین نام داشت،‌ او را الیاسین خواندند.

الیاس از پیامبران بنی اسرائیل و از نواده‎های هارون ـ علیه السلام ـ[2] برادر موسی ـ علیه السلام ـ است، و از امام صادق ـ علیه السلام ـ نقل شده كه الیاس از پیامبران عابد بنی اسرائیل بود.[3]

شیوه دعوت الیاس ـ علیه السلام ـ
حضرت الیاس ـ علیه السلام ـ از طرف خدا مأمور هدایت بت پرستان شد، كه به قول بعضی، آنها در بَعْلُبك (كه اكنون در كشور لبنان قرار گرفته) بودند. الیاس ـ علیه السلام ـ آنها را به تقوا و پاكسازی دعوت كرد.

و از بت پرستی و پرستش بت بَعْلُ (كه بت بزرگ آنها بود) برحذر داشت، و قوم بت پرست را به خاطر پرستش بت، سخت نكوهش نمود و به آنها فرمود: خدای یكتا و بی‎همتا پروردگار شما و پدران پیشین شما است،
مربی و تربیت كننده شما او است، همه نعمتهایی كه دارید از او است، و حل هر مشكلی به دست با كفایت او می‎باشد،
چرا جز او را می‎پرستید؟ دست از تقلید كوركورانه بردارید، و روش نیاكان خود را دنبال نكنید،‌ خدای حقیقی را بپرستید.
ولی قوم خیره سر و خود خواه او، گوش به اندرزهای او ندادند، و به هدایتهای منطقی و دلسوزانه او اعتنا نكردند، و به تكذیب او پرداختند، خداوند به آنها هشدار داد كه روزی خواهد آمد كه آنها در دادگاه عدل الهی قرار خواهند گرفت و در عذاب دوزخ، احضار خواهند شد.[4]

ایمان گروه اندكی به دعوت الیاس ـ علیه السلام ـ
تبلیغات الیاس ـ علیه السلام ـ باعث شد كه عده‎ای از بندگان خالص خدا، به او ایمان آوردند، و برخلاف مسلك جامعه، سنّت شكنی نموده، و باطل را رها كرده و به حق پیوستند. با این كه چنین كاری در شرایط سخت آن عصر، ‌بسیار دشوار بود، ولی آنها سنت باطل تقلید كوركورانه و جمله بی‎اساس «خواهی نشوی رسوا همرنگ جماعت شو» را رها كرده، و دعوت به حق الیاس ـ علیه السلام ـ را باور كردند و جزء یاران او شدند.[5]

فرزندان حضرت اسماعیل و نقباء بنی اسرائیل چه کسانی ا ند

نقباء بنی اسرائیل و فرزندان حضرت اسماعیل را برایم با توضیحی بنویسید . خیلی ممنون.

یهودیان را بیشتر بشناسید

در قرآن كريم حدود هشت بار كلمه «اليهود»، ذكر شده است و هم‌چنين سه بار نيز از كلمه «هوداً» استفاده شده، امّا پرشمارترين كلمه، نام «بني اسرائيل» مي‌باشد كه حدوداً چهل و يك بار در قرآن آمده است. اين موارد غير از اشاره‌هايي است كه قرآن نسبت به حضرت موسي، يوشع، جالوت، داود، سليمان و ساير پيامبران بني اسرائيل دارد و هم چنين غير از مواردي است كه به كتابهاي مقدس يهود و احبار و بزرگان اين قوم اشاره مي‌كند.
از جمع بندي اشاره‌ها و تصريحات قرآن مي‌توان نتيجه گرفت كه خداوند به قوم بني اسرائيل دين و آييني فرستاده بود كه در آن احكام الهي بيان شده بود، ولي بني اسرائيل به همه آن عمل نكرده آن را تحريف كردند.
[4] اين آيين و دين تحريف شده در آيات متعددي مورد اشاره قرار گرفته و تحريفات آن بيان شده است. در لا به لاي اين تبيين‌ها برخي از ويژگي‌هاي بني اسرائيل و پيروان آيين يهود نيز بيان شده است كه در ذيل به چند مورد اشاره مي‌شود:
1. برتر دانستن آيين يهود: قرآن مي‌فرمايد: «يهوديان گفتند: مسيحيان هيچ موقعيتي (نزد خدا) ندارند و مسيحيان نيز گفتند: يهوديان هيچ موقعيتي ندارند ... خداوند روز قيامت دربارة آن‌چه در آن اختلاف داشتند داوري مي‌كند.»
[5]
اين آيه به وضوح نشان مي‌دهد كه يهوديان آيين خود را برترين آيين دانسته و اديان بعد از خود را قبول نمي‌كردند. البته اين امر در ميان مسيحيان نيز رواج داشت. چنان كه قرآن در جاي ديگر مي‌فرمايد: «آنها گفتند: هيچ كس جز يهود و نصاري هرگز داخل بهشت نخواهند شد، اين آرزوي آنها است. بگو: اگر راست مي‌گوييد دليل خود را بياوريد»
2. اعتقاد به تفويض: قرآن مي‌فرمايد كه يهوديان گمان مي‌كنند خداوند مجبور است و تمام كارها را به مخلوقات تفويض كرده است و اين پنداري غلط است، به همين دليل در سورة مائده مي‌فرمايد: «و يهود گفتند: دست خدا بسته است، دست‌هايشان بسته باد و به خاطر اين سخن از رحمت الهي دور شوند. بلكه دستان خدا گشاده است، هر گونه بخواهد مي‌بخشد ...»
[6]
3. فتنه انگيزي و فساد در زمين: قرآن يهوديان را فتنه‌انگيز معرفي كرده مي‌فرمايد: «... هر زمان آتش جنگي افروختند خداوند آن را خاموش ساخت و براي فساد در زمين تلاش مي‌‌كنند و خداوند مفسدان را دوست ندارد.»
[7]
4. دشمني با مسلمانان: از ديگر ويژگي‌هاي يهوديان دشمني آنان با مسلمانان است، قرآن كريم در اين مورد مي‌فرمايد: «به طور مسلم دشمن‌ترين مردم نسبت به مؤمنان را، يهود و مشركان خواهي يافت ...»
[8]
5. مخالفت با توحيد: يهوديان جزو اولين گروه‌هايي بودند كه توحيد را به شرك آلوده كردند و معتقد شدند «عُزير» پسر خداوند است. قرآن در توضيح اين باور آنان مي‌فرمايد: «يهود گفتند: عُزير پسر خدا است و نصاري گفتند: مسيح پسر خدا است اين سخني است كه با زبان خود مي‌گويند كه همانند كافران پيشين است. خدا آنان را بكشد چگونه از حق انحراف مي‌يابند.»
[9]
6. پيمان‌شكني و مخالفت با احكام الهي: از ديگر خصوصيات قوم يهود عمل نكردن به اوامر و احكام الهي است قرآن در اين مورد مي‌فرمايد: «و به ياد آوريد زماني را كه از بني اسرائيل پيمان گرفتيم كه جز خداوند يگانه را پرستش نكنيد و به پدر و مادر و نزديكان و يتيمان و بينوايان نيكي كنيد و به مردم نيك بگوئيد و نماز به پا داريد و زكات بدهيد، پس همه شما جز عده كمي سرپيچي كرديد و (از وفاي به پيمان خود) رويگردان شديد.»
[10] و در آيه ديگري نيز مي‌فرمايد: «... و رسولان ما دلايل روشني براي بني اسرائيل آوردند، امّا بسياري از آنها پس از آن در روي زمين تعدي و اسراف كردند.»[11]
البته اين ويژگي‌ها تنها گوشه‌اي از خصوصيات قوم يهود است و قرآن كريم به ويژگي‌هاي بسياري اشاره دارد كه تفاسير به آنها پرداخته‌اند، در اينجا مي‌توانيم چنين نتيجه‌گيري كنيم كه از ديدگاه قرآن، خداوند به قوم يهود نعمت‌هاي فراواني اعطاء كرده بود،
[12] لكن آنان به جاي سپاس‌گذاري طغيان كرده، پيمان‌شكني نموده و به فتنه‌انگيزي و فساد روي آوردند و با پيامبران الهي مخالفت كرده، دين اسلام را كه آخرين و كامل‌ترين دين بود قبول نكردند.



[4] . ر.ك: بقره/83.
[5] . بقره/113.
[6] . مائده/64.
[7] . مائده/64.
[8] . مائده/82.
[9] . توبه/30.
[10] . بقره/83.
[11] . مائده/32.
[12] . جاثيه/16 و 17.