تسلیت

باخبر شدیم که یکی از همکاران مرکز ملی پاسخگویی(در بخش تلفنی و پیامک مرکز و همین طور بخش تلفنی دفتر مقام معظم رهبری) در اثر تصادف به کما رفتند و همسر محترمشان فوت کرده و بچه ها در بیمارستان هستند.

دعاهای شما عزیزان به طور حتم تأثیر گذار هست ؛ از شما دوستان و بزرگواران خواهشمند هستم که در این ایام عزیز و در عزاداری هاتون ، ایشون رو دعا بفرمایید تا سلامتی کاملشونو به دست بیارن .

همچنین برای همسر ایشون فاتحه ای قرائت بفرمایید.

در پناه حضرت حق باشید

............................................................................................................................................

......................................................................................................................................................

ایشان امروز در روستای محل تولدشان ، شیخ شبان از توابع شهرستان بِن استان چهار محال و بختیاری، دفن می شوند.

دوستان و بزرگوارانی که مایل هستند امشب برایشان نماز لیله الدفن بخوانند:

نماز لیلة الدفن (شب بعد از دفن میّت) دو رکعت است که در رکعت اوّل «حمد» و «آیة الکرسى» خوانده مى شود و در رکعت دوم یک مرتبه «حمد» و ده بار سوره «انّا انزلناه»; وقتى که نماز به پایان رسید، مى گویى:


اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد، وَ ابْعَثْ ثَوابَهُا اِلى قَبْرِ سید علی اکبر کاظمی بن سید اسماعیل.
خدایا درود بفرست بر محمّد و آل محمّد و بفرست ثواب آن نماز را به قبر سید علی اکبر کاظمی فرزند سید اسماعیل .

ضمنا مراسم هفت شان هم، فردا در مسجد جامع روستای شیخ شبان برگزار می گردد که در تصویر زیر اعلان شده است:

پیامک های تسلیت به مناسبت شهادت جانسوز امام محمد تقی علیه السلام :

1. ای شیعه بزن ناله و فریاد امشب
از غربت آن غریب کن یاد امشب
مسموم شد از زهر، جواد بن رضا
در حجره ی در بسته ی بغداد امشب

مجموعه

مجموعه 27 بنر تربيتي
به مناسبت شهادت ها و ولادت هاي 14 معصوم عليهم السلام
فایل نمونه:

منبع آنلاین

[="blue"]سالهاى ۵۸ و ۵۹ شاگرد او بودم. برايمان تفسير و شرح حديث مى‏گفت. اصلا يك آدم ويژه بود. صداى خوش، سيماى جذاب، قد رشيد و بلند، در كنار هنرمندى در خطاطى و نقاشى از او فرد ممتازى ساخته بود. به ورزش علاقه داشت و در كنار آن فعاليت‏هاى فرهنگى را به صورت مستقيم ادامه مى‏داد و به عنوان معلم قرآن و حديث در مساجد جنوب شهر تهران با شيوه‏اى نو فعاليت مى‏كرد.

اوايل تابستان سال ۶۲ در گردان تخريب سيدالشهدا(ع) با شهيد محمد بهرامى در كنار هم بوديم. فضاى معنوى حاكم بر گردان و حضور فرماندهى خوب مثل عبدالله نوريان شرايط خاصى را فراهم كرده بود. حضور همزمان بنده با شهيد بهرامى در عمليات والفجر چهار اين امكان را فراهم كرد كه با روحيات او بيشتر آشنا شوم.

شهيد بهرامى ازخانواده‏اى مرفه بود. براى ازدواجش مهمانى مفصلى گرفته شد و حدود هشتصد نفر از بچه‏هاى گردان تخريب و بچه‏هاى رزمنده و بسيجى در جشن ازدواجش شركت كردند اما درست چند روز بعد از مراسم عروسى به منطقه آمد و كارش را مجددا در گردان تخريب آغاز نمود.

يادم هست قبل از عمليات خيبر به همراه يكى از دوستان به منزل شهيد بهرامى رفتيم. چيزى كه اسباب تعجب ما را فراهم كرد اين بود كه اولا [="red"]او به دست خودش پلاكارد تبريك و تسليت به خانواده را نوشته بود [/]و ثانيا شمايل زيبايى از خودش را به عنوان شهيد نقاشى كرده بود!

وقتى از او سوال كردم كه اينها براى چيست، در پاسخ گفت: وقت رفتن است و براى اينكه بارى از روى دوش خانواده بعد از شهادت بردارم اين بوم و پلاكارد را آماده كردم.

بعد از اين ماجرا به منطقه برگشتيم. در پادگان دوكوهه مستقر بوديم. بعد از مدتى به دستور فرمانده گردان بنده و شهيد بهرامى به همراه عده‏اى از دوستان به منطقه جفير اعزام شديم. طبق عادت، غروب‏ها در يكى از پاسگاههاى نزديك، نماز جماعت مغرب و عشاء را برگزار مى‏كرديم.

يكى از شبها كه براى اداى نماز جماعت به پاسگاه رفته و براى نماز مهيا شده بوديم متوجه شهيد بهرامى شدم كه به سرعت از پاسگاه بيرون آمد. مدتى طول كشيد و برنگشت و من هم به دنبال او بيرون آمدم. ديدم كه لعن مى‏فرستد و پايش را به زمين مى‏زند.

پرسيدم چرا اين كار را مى‏كنى؟ گفت: وقت ذكر خدا به ياد همسرم افتادم و احساس كردم كه شيطان سراغم آمده است و به دنبال غفلت من با ياد همسرم است. احساس كردم كه ياد همسرم در اين شرايط مانع از ياد و ذكر خدا مى‏شود براى همين شيطان را لعنت كردم.

برايم خيلى جالب بود. او با اينكه تازه ازدواج كرده بود و به همسرش هم علاقه زيادى داشت حاضر نبود ياد همسرش هم موجب غفلت از ياد خدا شود. بعد از مدتى محمود از من جدا شد و با يكى از گردانهاى تيپ سيدالشهدا(ع) اعزام شد. من هم براى حضور در گردان حضرت على اصغر(س) آماده شدم. آخرين ديدار من و ايشان فرداى اعزام بود كه با موتور به مقر گردان برگشت.

او را ديدم، دست دورگردن من انداخت كه باهم وداع كنيم. كنار گوش من گفت: «اين آخرين ديدار ماست. ديدار ما به قيامت! من شهيد مى‏شوم و ديگر برنمى‏گردم. شما زحمت بكش سلام مرا به مادرم برسان و از مادرم حلاليت بطلب چون ايشان خيلى براى من زحمت كشيد و من نتوانستم زحمات او را جبران كنم.»

همان طور كه او گفته بود، اين آخرين ديدار ما بود. او رفت و با سه هزار شهيدى برگشت كه از آنها تنها پلاك و مشتى استخوان به يادگار مانده بود.

[="darkgreen"]به نقل از انصارحزب الله[/][/]