سلام خدمت Askdinـی های عزیز ؛
سوالم رو نمیدونستم از کجا و چه کسی باید بپرسم...گفتم شاید شما جوابش رو بدونین... .
.
.
.
راستش توی سخنرانی های مختلف مذهبی و امثالهم ، شنیده میشه که خطیب ها (برای مثال) میفرمایند : خودتونو
به امام زمان(عج) بــِسپُرین! ؛ یا اینکه میگن => : شما که الان تو این مجلس نشستی ، از خواست و دعای امام زمانه و ... .
سوال من اینه که ، آیا این شرک در عبودیت نیست که ما خودمونو به امام زمان بسپریم(نه اینکه به خدا توکل کنیم و خودمونو به اون بسپریم )؟
یا اینکه مثلا اگه به یه اتفاق خوبی دچار شدیم، اونو از ناحیه ی امام بدونیم (نه خواست خدا ! )
همیشه توی تفکراتم میمونم که چگونه در این موارد ، خداوند کریم رو از امام زمانم مستثنی بدونم و بتونم بینشون تمایز قائل بشم؟
با تشکر فراوان
(امیدوارم مشکلم رو درست بیان کرده باشم و شما متوجه سوالم شده باشین:khejalat:!!!)