سزای حیوانات

سلام. (خواستار دلایل تماما عقلی، با کمی نقل هستم.)
طبق حدیث ((ما من طائر یصاد الا بترکه التسبیح)) و آیه قرآنی ((الوحوش حشرت ...)) اینطور برداشت میشه که هیچ پرنده ای صید نمیشه مگر به خاطر اینکه تسبیح رو رها کرده ، یا احادیثی ازین قبیل داریم که اگر حیوانی به حیوان دیگری ظلم کند سزای آن را خواهد دید و .... در هر صورت سوالی برای من پیشومده، حیواناتی که در صدر زنجیره غذایی قرار دارند، هیچ شکارچی ای ندارند، پس میتوان نتیجه گرفت آنها مومنان به خدا در شبانه روز هستند و هیچ گاه تسبیح رو ترک نمیکنند!!! و در عین حال برعکسشم صادقه حشره ای موسوم به حشره یک روزه، حشره ای است که تمام عمرش یک روز است و تمامی زاد و بلدی که انجام میشود طی یک روز انجام شده و حیوان خوراک حیوانات دیگر میشود. بنابرین این حیوان کافر بوده و تسبیح الله را نمیگوید! این چجور منطقی است؟! حیوانات خوش خوراک ملحدند و حیوانات حرام گوشت و شکارچی همه تسبیح گوی؟!

امیرالمومنین علیه السلام درمورد ابتلای کودکان به بیماری میفرمایند ---> انه لکفاره لوالده
اولا: گنه كرد در بلخ آهنگری به شوشتر زدند گردن مسگری!
قبول دارم که مریض شدن طفل دو ولد میتونه برای والدین آزار دهنده باشه ولی کسی که رنج واقعی رو میکشه خود طفله، حالا چرا خدا میاد این طفل معصوم رو برای معصیت پدر مادرش عذاب میکنه؟ که برفرض چیو نشون بده؟ اگر بگید طفل با این عذابی که میکشه، برای اینه که گناهانی که قراره در آینده بهشون مبتلا بشه بخشیده بشه، اولا این عینه جبره، ثانیا برای گناه ناکرده کسی رو قصاص نمیکنن مگه اینکه خداوند نعوذ بالله ظالم باشه.