عدم توانایی

یکی از اساسی ترین مشکلات بنده در حال حاضر، عدم توانایی نهی از منکر است.
البته خب یک سری ها که وضعشون مشخصه . مثلا مشخص است که به بعضی از جوان ها نمیشود نهی از منکر کرد
بدتر درگیری ایجاد میشود . و همچنین نمیشود به دخترانی که مانتوی تنگ پوشیدند نهی از منکر کرد . به قول حاج اقا مجتهدی وایمیسن به خودت دَری وَری میگن ....

من توانایی انجام نهی از منکر را ندارم را ندارم. برای مثال دو نمونه رو عرض میکنم :
1- در جمع بزرگترهای خانواده مثلا پدربزرگ یا دایی یا حتی برادربزرگتر هستیم و یک حرامی را انجام میدهند . بنده میترسم از نهی از منکر . نمیدونم به خاطر چی . فکر میکنم رووم نمیشه چون خجالتی هم هستم :Nishkhand: یا شاید به اونا بی احترامی شه . نمیدونم به هر حال ترس دارم
2- اگر در جمع دوستان مدرسه باشیم و بعد از تمسخر بازیکنان فوتبال یا غیبت کردن معلمان هی بخوایم نهی از منکر کنیم و بگیم تو از کجا میدونی فلانه ؟ مسخره نکن ... خیلی زیاد میشه و میترسیم مسخره بشیم مثلا بگن ای بابا چقدر .... :Nishkhand: پس بگو لال شیم دیگه و ... مثلا چند وقت پیش یکی از دوستان به همین مضامین اینطور مطالبی را عرض کرد

البته اینها فقط نمونه هاش بود و مسائل دیگه ای هم ممکنه پیش بیاد
من با دوستان که صحبت میکردم مثلا مورد اول رو براشون مطرح کردم که اگه توی این موقعیت باشن چه میکنن
این خجالت و ترسی که بنده دارم رو نداشتند .
به نظرم سرچشمه ی مشکل بنده برای نهی از منکر یک ترس مذمومی هست که همان روو نداشتنــه ...
فقط خواهشا دوستان ننویسند خجالت و ترس عذر شرعی نیست . این رو میدونم
چطور بر این ترســـه غلبه کنم ؟
باید چه کنم ؟
نباید گناه کنم ...