مجید

سلام علیکم
من یه جوان متاهل 28 ساله هستم.حدود 4ماه پیش یه خوابی دیدم خیلی ترسیدم. از اون موقع ترس واضطراب واسترس منو فراگرفته است.همش فکر میکنم میخاد یه اتفاقی برای من یا اطرافیانم بیفته یا اینکه به مرگ ومردن فکر میکنم.توروخدا کمکم کنید تا از این افکار رهایی پیدا کنم.

هر روز وقتی برمی گشتیم بطری آب من خالی بود اما بطری مجید پازوکی پر بود. توی این حرارت آفتاب لب به آب نمی زد. همیشه به دنبال یک جای خاص بود. نزدیک ظهر روی یک تپه خاک با ارتفاع هفت-هشت متر نشسته بودیم و اطراف را نگاه می کردیم که مجید بلند شد. خیلی حالش عجیب بود. تا حالا او را این گونه ندیده بودم. مرتب می گفت:«پیدا کردم. این همون بلدوزره.»

یک خاکریز بود که جلوش سیم خاردار کشیده بودند. روی سیم خاردار دو شهید افتاده بودند که به سیم ها جوش خورده بودند و پشت سر آنها چهارده شهید دیگر. مجید بعضی از آنها را به اسم می شناخت. مخصوصا آنها که روی سیم خاردار خوابیده بودند. جمجمه شهدا با کمی فاصله روی زمین افتاده بود. مجید بطری آب را برداشت روی دندانهای جمجمه می ریخت و گریه می کرد و می گفت: «بچه ها! ببخشید اون شب بهتون آب ندادم. به خدا نداشتم. تازه آب براتون ضرر داشت!» ... مجید روضه خوان شده بود و ...

شادی روحشون صلوات!