مسیر اشتباه در تحصیل
ارسال شده توسط مهدی اکبری حیاتی در چهارشنبه, ۱۳۹۹/۰۶/۱۹ - ۱۲:۵۲سلام خدمت اساتید محترم ،شرمنده که وقتتان را میگرم.
من پسری درسخوان بودم که همیشه معلمان و مدیران از من تعریف میکردند و من هم از درس خواندن لذت میبردم و در کنار ان وظایف دینی ام را نیز انجام میدادم ،و همواره در این دو زمینه مورد تحسین قرار می گفتم،،،تا اینکه زمان انتخاب رشته ام فرا رسید و بر خلاف میل خودم و به اصرار شدید پدرم به رشته ای رفتم که ذره ای به آن علاقه نداشتم ،و بخاطر همین من مجبور شدم سختی های زیادی بدون میل خودم تحمل کنم(مثلا من باید توی یه شهر دیگه و توی یه خونه کوچیک و تک و تنها زندگی میکردم و...) و چون علاقه نداشتم نمی تونستم درس بخونم (اصلا نمی تونستم تند خوانی کنم ،و باید کلمه کلمه میخوندم ،چونکه همیشه بغض داشتم) و همین عزت نفس منو پایین می آوُرد .اما من الان هم احساس بی ارزشی میکنم و همش احساس میکنم که من از نعمت هوشی که خدا بهم داده درست استفاده نکردم و احساس میکنم خدا از من ناخشنود هست و من باید مثل نه سال قبل درس میخوندم و تو ذهنم یکی بهم میگه که تو می تونستی به بهترین شرایط دنیایی برسی (مثلا اینکه تو می تونستی بهترین ماشین و بهترین خونه رو بهترین همسری که دلت میخواست رو داشته باشی و میگه که اینا حق تو بوده)،من هنوز خداوند رو عبادت میکنم اما این ها آنچنان تاثیری بر من میزارن و منو نا امید میکنند که گاهی احساس میکنم خدا هم از من به شدت متنفّره ، و خیلی هم افسرده میشم ،من همش احساس میکنم از خودم درست استفاده نکردم .
من از شما درخواست میکنم که راهنماییم کنید ،که به شدت نیازمند کمکم.