ناسزا

با سلام و احترام
ببخشید دو مورد هست که بنده باهاش مشکل دارم در مورد تهذیب نفس
اول صفت دروغگویی هست.بنده فکر میکنم در توانم هست که دروغگویی رو کم کم حذف کنم. اما در گذشته دو سه مورد دروغ گفتم که چندین ساله همراه من هست نتایجش و نمیدونم چطور درستش کنم. یعنی ممکن شرایطی پیش بیاد که لازم باشه در مورد بعضی اتفاقات گذشته صحبت کنم و اگر بخوام حرفی بزنم ناچارم دروغ بگم. میخواستم بپرسم در این موارد تکلیف بنده چی هست و چطور برخورد کنم. البته دروغ هایی که گفتم به کسی ضرری نزده و حقی رو پایمال نکرده از کسی صرفا برای خودم مفید بوده ظاهرا. گفتن حقیقت هم بسیار به من بخصوص از نظر روحی آسیب میزنه.
دومین مسئله اینه که من در چند ما گذشته تلاش کردم برخی صفات نادرستم رو حذف کنم تا حدی موفق بودم شکر خدا منتهی یک مسئله ای هست که خیلی آزار میده من رو. وقتی دیگران بهم توهین می کنن این خیلی منو ناراحت میکنه از طرفی چون حدود صد روزی هست سعی میکنم خودم رو کنترل کنم و فحاشی نکنم بسیار برام آزار دهنده هست که نمیتونم جواب طرف مقابلم رو بدم. سوالم این هست که چطور در این مواقع عصبانیم رو کنترل کنم از اون مهم تر این ناراحتیم کم بشه چون احساس میکنم دستم بسته هست و نمیتونم جواب طرف مقابلم رو بدم خیلی غمگین میشم. لطف راهنمایی بفرمایید.
با احترام

بسم الله الرحمن الرحیم

با سلام

در یک وبسایت عرفانی هم دیده بودم که یک جوان دیگر هم همین مشکل را داشت.

ولی فرد پاسخگو بجای اینکه دلیلش را ریشه یابی کند، به او گفته بود فلان ذکر را بگو!

می خواستم بپرسم که چرا من فحش های زشت در ذهنم می آید؟ حتی در میان نماز!

بصورتیکه انگار خودم بصورت عمدی در ذهنم آنها را وارد کردم، ولی در واقع غیر عمدی است! و دست خودم نیست! یعنی خود به خود وارد ذهنم می شوند!

مگر نمی گویند که شیطان در نماز حضور ندارد! آن زمانی که کافر بودم و اصلا نماز نمی خواندم، این چیزها اصلا در ذهن من نمی آمد، ولی از زمانی که وارد دایره الهی شدم اینطور شده!

نمی دانم چکار کنم که جلوی آنها را بگیرم. یعنی عین فحشِ مذکور و شرایطی که در آن، این فحش در ذهن من می آید اینقدر زشت و حساس است که حتی اینجا هم نمی توانم بگویم!

من از صبح تا شب، تقریبا هیچ گناهی نمی کنم. تقریبا صفر... حتی شبکه قرآن را هم نگاه نمی کنم... دیگه تا آخرش بگیرید و برید... نه تنها گناهان شرعی... بلکه وارد دایره اخلاق هم شده ام.

حتی زمانیکه کلا کافر بودم. همچین فهش هایی به کسی نمی دادم.

نمی دانم آخر این فهش های زشت دیگر چیست! آیا فرد دیگری هم اینطوری هست؟

مطمئنا شما پاسخگوی محترم به یک عارفی چیزی دسترسی دارید، که از او بپرسید

با تشکر

با سلام خدمت همه دوستان و استادان گرامی،

من در این سوال دیدم که کارشناس محترم سایت صحت حدیثی رو تایید کردند که در اون فحش و ناسزا و غیبت درباره فردی که شبهه وارد میکند مجاز و حتی توصیه شده است. متن حدیث به این شرح هست (کپی-پیست از سوال موجود در سایت):

از طرف دیگه من احادیث و روایات زیادی مبنی بر ناپسند بودن (و در بعضی از احادیث حرام بودن) ناسزا به هر کسی (در بعضی موارد با تاکید بر اینکه حتی به کافران و فاسقان و ...) دیده ام که بعضی از اونها رو اینجا کپی-پیست میکنم:

آیا این احادیث با هم متناقض نیستند؟ و آیا اصولا از لحاظ عقلی چطور ممکنه اسلام، مسلمونها رو به ناسزا گفتن و غیبت کردن و تهمت زدن به مخالفینشون تشویق کنه؟ آیا این مخالف اخلاق نیست؟

چه جوری بد دهانی رو ریشه کن کنیم...

سلام علیکم
موضوعی که منو درگیر خودش کرده دو روزه این هست که :
1. فحش دی اسلام به چی تلقی میشه؟
2. ناسزا مشکل داره یا حتی اگر چیزی سزاوار طرف باشه هم مشکل داره!؟
این دو تا سوالی هستش که بشدت من رو درگیر خودش کرده و موضوع جالب اینجاس تو خیلی از آیات روایات دشنام دادن منع شده ، ولی بعضی جاها می بینیم که خود اهل بیت در مواجه با دشمنان اسلام یا اهل بیت الفاظ تندی و سزاواری به کار بردن.
اما این که فحش دادن کار بدی هست اصولا ، مثل قتل که فی نفسه کار صحیحی نیست غیر قابل کتمان هستش که من هم میدونم.

این یک حدیث جالب هست:

تو این خودش نسبت زنازادگی هست ، لبته با ترجمه ای که من پیدا کردم ، نمیدونم عربیم خوب نیست.
اما آیا جایی جایز میشه یا حتی واجب این عمل؟
جایی که مثل جهاد که قتال واجب میشه برای حفظ جامعه اسلامی ایا فحش دادن جایز میشه اگر میشه تا چه حدی؟
نکته ای که من بهش رسیدیم بعضی چیز ها واقعا فحش نیست از نظر من نمیگم نظرم درست مثلا بی شعوری به نظر من یه صفت هست فحش نیست یا بی شرفی ، به عنوان مثال اون بازیگری که با نام یک دختر شیعه میره امریکا فیلم مستهجن بازی می کنه که نام نمی برم همه می دونن کی هست ، شرافت و حیا نداره این مشخص هست ! آیا گفت این مسائله فحش هست!

این موضوعاتی هستش که منو رو به شدت درگیر کرده.

پ.ن: من اسنادی رو که اهل بیت (ع) به دشمنان نسبت های رو دادن رو ذکر می کنم شاید احساس کردم کسی بخواد کتمان کنه البته چیز هایی که من پیدا کردم اگر این اسناد موجب این میشه که نظم تالار به هم بخوره یا بحث شیعه و سنی شه من خواهش می کنم مدیران اون مورد دار هاش رو پاک کنن.

پیشاپیش ممنونم از توجه و پاسخ های شما.

کارشناس بحث : بصیر