کاربر مهمان خوش آمدید
سلام
بارها شنیدیم که در اعمال ما، نیت برتر از عمله! حالا سوالی که برام پیش اومده اینه که نیت میتونه نتیجه رو توجیه کنه!؟
بعضی اوقات با نیت خوب کاری انجام میشه که نتیجه ش به خیلیا ضرر میرسونه! گاهی هم برعکس، با نیت بد، کاری صورت میگیره که تا مدتهای زیاد باعث سود بقیه میشه!
سوال اصلیم اینه که آیا نیت خوب و نتیجه زیانبار[ برای دیگران] بهتره، یا نیت بد و نتیجه سودآور[ برای دیگران]!!؟؟
با سلام
در دین ما ، بر روی نیت عمل بسیار تاکید شده است و فعل یک عمل ، به نسبت نیت عمل ، جایگاه پایینتری دارد " إنّما الاعمالُ بالنِّیّاتِ و لِکلِّ امرئٍ ما نَوی "
کما اینکه ممکن است افراد زیادی در جامعه باشند ، که مدرسه ها میسازند ، بیمارستانها میسازند ، هیات مذهبی و روضه ها برگزار میکنند و زندگیشان پر است از کارهای نیک ، اما شاید این عمل ها در نزد پروردگار ارزشی نداشته باشد ، چرا که مثلا بخاطر ریا و تظاهر این اعمال انجام شود ، نه رضای خداوند و از انسو ، مثلا فرد فقیری ، با یک اه کشیدن و ارزوی این داشتن که کاش من هم انقدر ثروتمند بودم ، که میتوانستم هر سال برای اهل بیت مجالس روضه خوانی برگزار کنم و همین نیت این قرد ، او را به ثواب این عمل نکرده ، برساند.....
اما نیت ، میتواند یک طیف گسترده داشته باشد ، که بالاترین و ارزشمند ترین نیت ، قرب الهی و جلب رضای خداوند میباشد و یکی از پست ترین نیتهای یک فعل خوب ، جلب توجه نظر مردم و ریا میتواند باشد .... شاید در این میان این طیف نیتهایی باشند که نه به والایی نیت قرب الهی باشند و نه به پستی نیت "ریا" ... مثلا نیت کمک به همنوع... فردی به یک فقیر کمک میکند، از او میپرسی چرا به او کمک کردی ، میگوید به خاطر اینکه دلم سوخت و او هم انسان است..... این نیت هم ارزشمند است ولی قطعا به جایگاه این نیت که کمک به فقیر کنیم با نیت قرب الهی ، نرسد.....
حال سوالی که مطرح هست اینکه ، اگر ما فعلی خواستیم انجام دهیم که خلوص نیت در اون فعل نبود ، ایا ان فعل را انجام دهیم یا خیر؟
مثلا ما هر روز عادت به رفتن به مسجد داریم ، در یک روز که مهمان به خانه ما امده ، به محض شنیدن صدای اذان ، در جلوی مهمان حاضر میشویم که به مسجد برویم که در همان لحظه ، در دل ما حال خوبی ایجاد میشود ... گرچه ما بخاطر ریا در اون روز به مسجد نمیریم ، ولی لذت میبریم از اینکه مهمانها شاهد مسجد رفتن ما هستند (این فقط از باب مثال هست ) حال در اینجا چه باید کنیم؟ باید قید مسجد رفتن را زد؟
کلا ایا اگر عملی بخاطر غیر خدا انجام شود ، ممکن است ثوابش به عقاب تبدیل شود؟
اگر پشت یک عمل که قصد انجام ان را داریم، اگر چه نوع، نیت ناصواب غیر قابل اصلاحی داشتیم ، از انجام ان عمل صرفنظر کنیم؟
باتشکر
با سلام
....
اخلاص عمل
و
اخلاص عمل در آیات قران
در مورد اخلاص عمل صحبت شد.
بسیار پیش میاید که در طول روز یا طول عمر اعمالی را انجام میدهیم که عمل توصیه شده توسط خدا و انبیا و ایمه است
اما این عمل را ان فرد درون خود با نیتی غیر الهی انجام میدهد.
.........
بالفرض
شخص به فقرا کمک میکند اما برای مشهور شدن در شهر است
یا نماز میخواند برای اینکه در جمع محله یا محل کار مومن محسوب شود.
اینچنین موردی را فکر کنم به اتفاق ارا عمل با ریا محسوب میکنیم.
سوال این است
فاصله ریا با عمل مخلصانه در چیست؟؟؟