پاداش تحمل و صبر

سلام.
خیلی جاها خوندم و شنیدم که مثلا فلانی یه گناهی رو انجام نداد فلان خوابی رو دید یا مکاشفه ای شد یا مشکلات زندگی اش حل شد. خدا تو مسیری قرار داد که شد جعفر خیاط. شد حاجی دولابی و ... ولی برام عجیبه تا الان در برهه های زمانی مختلفی بوده در مقابل شیرینی گناه صبر کردم. صبر کردم و صبر کردم. از خیلی از کارهای مشکوک پرهیز کردم ولی دریغ از اینکه واکنشی ببینم. نه خوابی. نه رویایی. نه حس شیرینی. مکاشفه و اسرار نهان دیگر هم که بماند. حتی گاهی اوقات بعد از این پرهیزها اوضاع احوال زندگی بدتر هم میشه. شاید بگید مگه برای این کارها پرهیزکاری میکنی. میگم نه ولی انصافا به حق نیست که سلام کنی و جواب سلامتو ندن. اقلیت بودن تو یه کارایی سخته ولی به هر حال حداقل باید حس خوبیذپیدا کرد که انگیزه حداقل موندن در طریق درست به آدم داده بشه. والله خداوند میدونست ظرفیت روزه بشر بیشتر از یه ماه نیست. تعارف که نداریم. ما دنبال شکلاتیم.