چهل سال

چهل سال هجران؛ سپس وصال؟

به نام خدا
سلام و عرض ادب

آیت الله قاضی که از بزرگترین عارفان بوده اند و ایشان را کوه توحید می نامند در جایی میفرمایند: من چهل سال دم از پروردگار عالم زدم...در این مدت نه خوابی دیدم ونه مکاشفه ای،نه رفیقی و نه همدردی.چهل سال است که در را می کوبم و خبری نیست.

چرا ایشان پس از چهل سال تلاش عبادت تازه به مطلوب خودشون می رسند در حالی که در حدیث داریم که اگر بنده ای چهل شبانه روز اعمالش را برای خدا خالص کند چشمه های حکمت به زبانش جاری میشود و درهای حکمت خداوند به رویش باز می شود؟