تفسیر ایه ی 1 سوره ی الانعام
تب‌های اولیه
سلام علیکم
الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَجَعَلَ الظُّلُمَاتِ وَالنُّورَ ثُمَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ بِرَبِّهِم يَعْدِلُونَ
سوره الانعام آیه ی 1
در این آیه اشاره شده که خداوند تاریکی ها را پدید آورد.
سوالات:
1- همانطور که میدانیم تاریکی از نبود نور است، پس چطور آن را به عنوان پدید آمدن بشناسیم مگر برای فهماندن؟
2- آفرینش ابتدایی از عدم بود؟ در این صورت چطور می شود به صورت عقلی دریافت که:
0+0=x
اما
x>0
لطفاً در این مورد هم توضیح دهید.
بسم الله تعالی
مثلا ما مىخواهيم در لحظه معينى اطاق را براى ظاهر كردن عكسى تاريك كنيم ناچاريم جلوى نور را بگيريم تا ظلمت در اين لحظه معين بوجود آيد، چنين ظلمتى مخلوق است (مخلوق بالتبع
) سلام علیکم
1- "عدم خاص" به کدام مبحث منطق دلالت دارد؟
2- چرا در این آیه ظلمت به صورت جمع و نور به صورت مفرد بیان شده است؟
3- با توجه به این که "ظلمت" ظلمت مطلق نیست، پس نمی شود آن را استقراء تام دانست،
الف: پس آیا استقراء ناقص است؟
ب: با توجه به این که استقراء ناقص الزاماً صحیح و منطقی نیست اما قرآن صحیح و منطقی است، چگونه روشن می شود؟
به طور خلاصه منظور از خلق ظلمت، خلق وجه سازنده و خیر آن است یا منظور از خلق ظلمت بسیار کم بودن نور است؟
چون اگر بنابر این باشد که نور بسیار کم را ظلمت بدانیم نور های زیادی که وجود دارند را نیز می توان ظلمت نامید چون از تجمع چندین نور ضعیف است.