مومن به خدا صبر کن «و صبرا فی شدّة» ''در هنگامه بلایا و مشکلات، پایدارى و ایستادگى و صبر پیشه می کند و بیتابى و فزع از خود نشان نمى دهد''. قرآن کریم این گونه انسان را ملامت می کند که " اذا مسّه الشّر جزوعا " بلکه انسانى را تصویر و تأیید می کند که تربیت الهى شده باشد بطورى که در برابر مصائب و مشکلات، با صبر و متانت، ایستادگى می کند: «وَ بَشِّرِ الصَّابِرِینَ الَّذِینَ إِذا أَصابَتْهُمْ مُصِیبَةٌ قالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ» ''آنها که هر گاه مصیبتى به ایشان مى رسد، مى گویند: «ما از آنِ خدائیم و به سوى او باز مى گردیم''!» (بقره،156)
یا علی
آقای من مولای من از آن جائی به غربت و مظلومیت شما پی میبرم که مثل منِ گناهکاری،مبلغ سخنان گرانبهایت است که بدیش به این گنجها سرایت میکنه و کسی سراغشو نمگیره.:geryeh: آقا جان شرمنده ام،شرمنده!:Ghamgin:
و درود خدا بر علي(ع) فرمود: زهد بين دو كلمه از قرآن است، كه خداي سبحان فرمود:«تا بر آنچه از دست شما رفته حسرت نخوريد، و به آنچه به شما رسيده شادمان مباشيد.» كسي كه بر گذشته افسوس نخورد، و به آينده شادمان نباشد، همة جوانب زهد را رعايت كرده است. (حكمت 439) :Gol:
[=Calibri]
و درود خدا بر او، فرمود: بردباري پرده است پوشاننده، و عقل شمشيري است بران،پس كمبودهاي اخلاقي خود را با بردباري بپوشان، و هواي نفس خود را با شمشير عقل بكش. (حكمت 424) :Gol:
(اميرالمؤمنين به فرزندش امام مجتبي خطاب كرد:) چيزي از دنياي حرام براي پس از مرگت باقي مگذار، زيرا آنچه از تو مي ماند نصيب يكي از دو تن خواهد شد، يا شخصي است كه آن را در طاعت خدا به كار گيرد، پس سعادتمند مي شود به چيزي كه تو را به هلاكت افكنده است. ياشخصي كه آن را در نافرماني خدا به كار گيرد، پس هلاك مي شود به آنچه كه تو جمع آوري كردي، پس تو در گناه او را ياري كرده اي، كه هيچ يك از اين دو نفر سزاوار آن نيستند تا بر خود مقدم داري. (اين حكمت بگونة ديگري نيز نقل شده؛) پس از ستايش پروردگار [=Symbol][=Symbol]! آنچه از دنيا هم اكنون در دست تو است، پيش از تو در دست ديگران بود، و پس از تو نيز به دست ديگران خواهد رسيد، و همانا تو براي دو نفر مال خواهي اندوخت، يا شخصي كه اموال جمع شدة تو را در طاعت خدا به كار گيرد، پس به آنچه كه تو را به هلاكت افكند سعادتمند مي شود، يا كسياست كه آن را در گناه به كار اندازد، پس با اموال جمع شدة تو هلاك خواهد شد، كه هيچ يك از اين دو نفر سزاوار نيستند تا بر خود مقدمشان بداري، و بار آنان را بر دوش كشي، پس برايگذشتگان رحمت الهي، و براي بازماندگان روزي خدا را اميدوار باش.
پر نشاط و شور
«و نشاطا فی هدى» ''انسان متّقى در هدایت نشاط دارد''. (چه آنکه کسى او را هدایت کند و چه آنکه خود منشأ هدایت دیگران واقع شود) بخلاف منافقین که از مشخصاتشان آنست که «لا یَأْتُونَ الصَّلاةَ إِلَّا وَ هُمْ کُسالى» ترجمه:''و نماز بجا نمى آورند جز با کسالت، و انفاق نمى کنند مگر با کراهت!'' (توبه،54).
منافق اگر هم نمازى بخواند در حال کسالت مى خواند زیرا در طریق هدایت، نشاطى ندارد. انسان پرهیزگار، نه تنها عبادات را بارى بر دوش خویش نمى داند، بلکه به تعبیر روایات، انسان متّقى در مساجد مانند ماهى در دریاست. پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: «أفضل النّاس من عشق العبادة» ''برترین مردم آن است که عاشق عبادت باشد.'' امام حسین علیه السلام در واقعه کربلا یک شب را مهلت خواستند که جنگ به عقب بیافتد. و فرمودند: که من نماز را دوست مى دارم (إنّى أحبّ الصلاة) یعنى امام حسین (علیه السلام ) نه فقط نماز را بخاطر وجوبش ادا می کند، بلکه عاشق عبادت است. و این مصداق «نشاطا فى هدى» است. «و تحرّجا عن الطّمع» انسان با تقوى، طمع ندارد. طمع کارى، از معایب کلید است که منشأ بسیارى از معایب و انحرافات است. انسان طمع کار خود را به ذلّت مى افکند. و چنانچه بوسیله ذلیل کردن خود نیز نتوانست منافع مادّى خویش را تأمین کند، کینه افراد را به دل مى گیرد. و چون دلش مملو از کینه هاى گوناگون نسبت به افراد شد، دست به خیانت و ستمکارى مى زند.
...دنباله به همین جهت در روایت است که «حبّ الدّنیا رأس کلّ خطیئة». «یعمل الأعمال الصّالحة و هو على و جل» ''انسان متّقى اعمال شایسته را انجام مى دهد، اما هم چنان دلهره دارد''. دلهره نسبت به آنکه اعمالش مورد قبول درگاه حق واقع مى شود یا نه. امامان ما همه نسبت به خداوند چنین بودهاند. امام حسن مجتبى (علیه السلام ) هنگام نماز از خوف خدا مى لرزید. و امام سجاد (علیه السلام) در هنگام تلبیه، غش کرد. از حضرتش پرسیدند چرا چنین حالتى به شما دست داد فرمود: ترسیدم که بگویم لبّیک، و پاسخ منفى بشنوم. اینان با آنکه در اوج «تعالى الى اللّه» در سیرند، با این شرایط خائف نیز هستند.
«یمسی و همّه الشّکر، و یصبح و همّه الذّکر» ''روز را به شب مى رساند در حالى که شکرگزار نعمات الهى است.'' و شب را به صبح مى رساند در حالى که به ذکر و یاد خدا مشغول است. و چه ذکرى برتر از آنکه انسان در لحظه مواجهه با معاصى و کششهاى نفسانى، یاد خدا را سپر خویش قرار دهد (چنانچه در اصول کافى روایتى در این معنا نقل شده است) همچون یوسف صدیق (علیه السلام) که چون در آن لحظه بحرانى و خطرناک در برابر گناه قرار گرفت گفت: «وَ راوَدَتْهُ الَّتِی هُوَ فِی بَیْتِها» ترجمه:''و آن زن که یوسف در خانه او بود''(یوسف ،23) این گونه ذکر خدا، بسیار ارزشمند است.
آشپزی با حلم و کمی علم
«یمزج الحلم بالعلم و القول بالعمل» ''انسان متّقى حلم را با علم بهم آمیخته است و قولش با عملش موافق و همراه است''. قرآن کریم از کسانى که میان قول و فعلشان دوگانگى باشد سخت نکوهش کرده: «کَبُرَ مَقْتاً عِنْدَ اللَّهِ أَنْ تَقُولُوا ما لا تَفْعَلُونَ» ترجمه:''نزد خدا بسیار موجب خشم است که سخنى بگویید که عمل نمى کنید!'' (صف،3). «تراه قریبا امله، قلیلا زلله، خاشعا قلبه، قانعة نفسه» ''انسان پرهیزکار از آرزوهاى دراز اجتناب می کند، در سیاق زندگى آن چنان عاقلانه حرکت میکند که لغزشهایش اندک مى گردد، قلب او در پیشگاه خداوند خاشع و در برابر فرمان حق مطیع است، نفس سرکش را مهار نموده او را به قناعت عادت داده است''. «منزورا أکله، سهلا امره، حریزا دینه» ''انسان پرهیزکار از پرخورى و شکم پرستى پرهیز می کند و غذایش اندک است''. امر دنیا را سخت نمى گیرد، و مقیّد به تجمّلات و تشریفات و تکلّفات زایده نیست. امّا در نگهدارى از دینش بسیار دقیق است بطورى که دینش در حصن و حصارى محفوظ بماند.
حرف آخر «میتة شهوته، مکظوما غیظه» ''دیو سرکش شهوت در جان زنده و بیدار متّقین، به بند کشیده شده است''. و غریزه خطرناک و حسّاس غضب، بواسطه قدرت عاقله ایشان، کاملا منقاد و اسیر است. و خلاصه، انسان متّقى، چنان زندگى می کند که اگر هر لحظه به او خبر مرگش را بدهند، غافلگیر نمى شود. گوئى در تمام عمر مشغول آماده سازى سفر آخرت بوده است. «الخیر منه مأمول و الشّر منه مأمون» ''انسان متّقى بگونه اى در میان مردم زندگى می کند که در هنگام نیاز مردم به همکارى در امور خیر، به سراغ او مى روند. و آن گاه که فتنه اى ظاهر مى شود، مردم از شرّ او در اماناند''. «یعفوا عمّن ظلمه» از نشانه هاى بسیار بارز متّقین آنست که چون مورد ستمى واقع می شوند، کینه هاى دیگران را هم چون کوهى عظیم در دل خویش نگه نمى دارند، بلکه در هنگامى که قدرت انتقام گیرى دارند، با عفو و بخشش به طرف مقابل درس اخلاق مى دهند. پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: «اگر دو مسلمان بیش از سه روز، با هم قهر باشند چنانچه در روز چهارم با یکدیگر آشتى نکنند، مسلم نیستند». «یعطی من حرمه و یصل من قطعه» ''انسان پرهیزگار عمل زشت را با زشتى پاسخ نمى دهد. به آن کس که او را از چیزى محروم کرده است، مى بخشد. و با آن کس که از او قطع رابطه کرده است، بار دیگر پیوند برقرار می کند''. اسلام نسبت به آشتى میان دو نفر مسلمان، عنایت بسیارى دارد.
از فرمایشات گهربار امام علی (ع) :Gol: روزه ی بدن؛ خودداری از غذاهاست؛ از روی اراده و اختیار که از کیفر خدا بترسد و به اجر و پاداش رغبت داشته باشد. روزه ی جان ؛ خودداری حوَاس پنجگانه است از همه ی گناهان ( که با دست و زبان و چشم و گوش و بینی انجام گیرد) و پاکی دل از کلیَه ی اسباب زشتی است. روزه ی دل ؛ بهتر از روزه ی زبان و روزه ی زبان بهتر از روزه ی شکم است. حکمت های 5825 , 5826 , 5827 :Gol::Gol::Gol:
تقوی امیر المومنین علیه السلام در بخشی از خطبه ی ١۵۶ نهج البلاغه در مورد سفارش به پرهیزکاری و ضرورت تقوی و خود سازی چنین می فرمایند : ای بندگان خدا ! بدانید که تقوا، دژی محکم و شکستناپذیر است، اما هرزگی و گناه، خانهای در حال فرو ریختن و خوارکننده است که از ساکنان خود دفاع نخواهد کرد، و کسی که بدان پناه برد در امان نیست، آگاه باشید با پرهیزکاری، ریشه های گناهان را می توان برید، و با یقین میتوان به برترین جایگاه معنوی، دسترسی پیدا کرد. ای بندگان خدا را، خدا را، در حق نفس خویش که از همه چیز نزد شما گرامی تر و دوست داشتنی تر است، پروا کنید، همانا خدا، راه حق را برای شما آشکار کرده و جاده های آن را روشن نگاه داشت، پس یا شقاوت دامن گیر یا رستگاری جاویدان در انتظار شماست. پس در این دنیای نابود شدنی برای زندگی جاویدان آخرت، توشه برگیرید، که شما را به زاد و توشه راهنمایی کردند، و به کوچ کردن از دنیا فرمان دادند، و شما را برای پیمودن راه قیامت برانگیختند، همانا شما چونان کاروانی هستید که در جایی به انتظار مانده و نمی دانند در چه زمانی آنان را فرمان حرکت می دهند.:Gol:
دنیا شناسى (امام و ترك دنیاى حرام) (اخلاقى)وَ مِنْ خَبَرِ ضِرَارِ بْنِ حَمْزَةَ الضَّبَائِیِّ عِنْدَ دُخُولِهِ عَلَى مُعَاوِیَةَ وَ مَسْأَلَتِهِ لَهُ عَنْ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ ع وَ قَالَ فَأَشْهَدُ لَقَدْ رَأَیْتُهُ فِى بَعْضِ مَوَاقِفِهِ وَ قَدْ أَرْخَى اللَّیْلُ سُدُولَهُ وَ هُوَ قَائِمٌ فِى مِحْرَابِهِ قَابِضٌ عَلَى لِحْیَتِهِ یَتَمَلْمَلُ تَمَلْمُلَ السَّلِیمِ وَ یَبْكِى بُكَاءَ الْحَزِینِ وَ یَقُولُ یَا دُنْیَا یَا دُنْیَا إِلَیْكِ عَنِّى أَ بِى تَعَرَّضْتِ أَمْ إِلَیَّ تَشَوَّقْتِ لَا حَانَ حِینُكِ هَیْهَاتَ غُرِّى غَیْرِى لَا حَاجَةَ لِى فِیكِ قَدْ طَلَّقْتُكِ َلَاثاً لَا رَجْعَةَ فِیهَا فَعَیْشُكِ قَصِیرٌ وَ خَطَرُكِ یَسِیرٌ وَ أَمَلُكِ حَقِیرٌ آهِ مِنْ قِلَّةِ الزَّادِ وَ طُولِ الطَّرِیقِ وَ بُعْدِ السَّفَرِ وَ عَظِیمِ الْمَوْرِدِ . و درود خدا بر او ، فرمود : (ضرار بن ضمرة (15) ضبایى از یاران امام به شام رفت بر معاویه وارد شد . معاویه از او خواست از حالات امام بگوید ، گفت على [علیه السلام] را در حالى دیدم كه شب ، پرده هاى خود را افكنده بود ، و او در محراب ایستاده ، محاسن را به دست گرفته ، چون مار گزیده ، به خود مى پیچید ، و محزون مى گریست و مى گفت اى دنیا !!! اى دنیاى حرام ! از من دور شو ، آیا براى من خود نمایى مى كنى ؟ یا شیفتة من شده اى تا روزى در دل من جاى گیرى ؟ هرگز مباد! غیر مرا بفریب ، كه مرا در تو هیچ نیازى نیست ، تو را سه طلاقه كرده ام ، تا بازگشتى نباشد ، دوران زندگانى تو كوتاه ، ارزش تو اندك و آرزوى تو پُست است . آه از توشة اندك ، و درازى راه ، و دورى منزل ، و عظمت روز قیامت !
وظیفه قرآنی ما
الله الله فی القرآن فلا یسبقنّکم إلی العمل به غیرکم... الله الله في الصلاة فإنّها خیر العمل إنّها عماد دینکم... الله الله في الفقراء و المساکین فشارکوهم في معائشکم الله الله من ذرية نبیکم لا تظلمنّ بین أظهرکم و أننتم تقدرون علی المنع عنهم. خدا را خدا را در قرآن، پس در عمل کردن به آن دیگران از شما سبقت نگیرند. خدا را خدا را در نماز، پس به درستی که آن بهترین عمل هاست و آن ستون دین شماست. خدا را خدا را در فقیران و تهی دستان، پس مشارکت دهید آنها را در درآمد خود. خدا را خدا را در اهل بیت پیامبر اکرم، کسی در مقابل شما به آنان ظلم نکند در حالی که می توانید از آن جلوگیری کنید.
پسرم ! چهار چیز از من یادگیر (در خوبى ها ) ، و چهار چیز به خاطر بسپار (هشدارها)، که تا به آن ها عمل مى کنى زیان نبینی:
الف ـ خوبى ها :Gol: 1 ـ همانا ارزشمند ترین بى نیازى، عقل است . 2 ـ و بزرگ ترین فقر، بى خردى است . 3 ـ و ترسناک ترین تنهایى، خود پسندى است . 4 ـ و گرامى ترین ارزش خانوادگى ، اخلاق نیکوست.
ب ـ هشدار ها :Gol:
1 ـ پسرم ! از دوستى با احمق بپرهیز ، چرا که مى خواهد به تو نفعى رساند؛ اما دچار زیانت مى کند. 2 ـ از دوستى با بخیل بپرهیز ، زیرا آنچه را که سخت به آن نیاز دارى از تو دریغ مى دارد. 3 ـ و از دوستى با بدکار بپرهیز، که با اندک بهایى تو را مى فروشد. 4 ـ و از دوستى با دروغگو بپرهیز که به سراب ماند: دور را به تو نزدیک ، و نزدیک را دور مى نمایاند.
وَ قَالَ [علیه السلام] لَوْ ضَرَبْتُ خَیْشُومَ الْمُؤْمِنِ بِسَیْفِى هَذَا عَلَى أَنْ یُبْغِضَنِى مَا أَبْغَضَنِى وَ لَوْ صَبَبْتُ الدُّنْیَا بِجَمَّاتِهَا عَلَى الْمُنَافِقِ عَلَى أَنْ یُحِبَّنِى مَا أَحَبَّنِى وَ ذَلِكَ أَنَّهُ قُضِیَ فَانْقَضَى عَلَى لِسَانِ النَّبِیِّ الْأُمِّیِّ ص أَنَّهُ قَالَ یَا عَلِیُّ لَا یُبْغِضُكَ مُؤْمِنٌ وَ لَا یُحِبُّكَ مُنَافِقٌ . و درود خدا بر او ، فرمود : اگر با شمشیرم بر بینى مؤمن بزنم كه دشمن من شود ، با من دشمنى نخواهد كرد ، و اگر تمام دنیا را به منافق ببخشم تا مرا دوست بدارد ، دوست من نخواهد شد و این بدان جهت است كه قضاى الهى جارى شد ، و بر زبان پیامبر اُمى (ص) گذشت كه فرمود :
" اى على ! مؤمن تو را دشمن نگیرد ، و منافق تو را دوست نخواهد داشت ."
حضرت فرمود: عدالت، هر چيزي را در جاي خود مي نهد، در حالي كه بخشش آن را از جاي خود خارج مي سازد. عدالت تدبير عمومي مردم است، در حالي كه بخشش گروه خاصي را شامل است. پس عدالت شريف تر و برتر است.
علیه السلام : التوحيد ان لا تتوهمه و العدل ان لا تتهمه؛ توحيد آنست كه خدا را در وهم و انديشه نياورى (خداوند منزه از تجسم در وهم و خيال است) و عدل آنست كه او را متهم نسازى) از اعمال ناشايست او را مبرا بدانى) .
قالَ عليه السلام : اَلْعِلْمُ وِراثَةٌ كَريمَةٌ، وَ الاْ دَبُ حُلَلٌ حِسانٌ، وَ الْفِكْرَةُ مِرآةٌ صافِيَةٌ، وَ الاْ عْتِذارُ مُنْذِرٌ ناصِحٌ، وَ كَفى بِكَ اءَدَباً تَرْكُكَ ما كَرِهْتَهُ مِنْ غَيْرِكَ
فرمود: علم ؛ ارثيه اى با ارزش ، و ادب ؛ زيورى نيكو، و انديشه ؛ آئينه اى صاف ، و پوزش خواستن ؛ هشدار دهنده اى دلسوز خواهد بود.
و براى با اءدب بودنت همين بس كه آنچه براى خود دوست ندارى ، در حقّ ديگران روا نداشته باشى .
اگر تندرستی خود و پوشیده ماندن زشتی های خود را دوست داشتی؛ گفتار را کم و سکوت خود را بسیار کن. که اندیشه ات بسیار و دلت روشن گردد و مردم از دست تو در امان باشند.
نشانه ايمان آن است كه راست بگويي، آنگاه كه تو را زيان رساند. ودروغ نگويي كه تو را سود رساند. و آن كه بيش از مقدار عمل سخن نگويي، و چون از ديگرانسخن گويي از خدا بترسي.
یادم میآد اوائل طلبگی بود این حدیث زیبا و اثر گذار را در کتاب غرر الحکم از امیر المومنین علیه السلام خوندم هنوز یادم نرفته: - اذا قام احدکم للصلاة فلیصل صلاة المودّع؛ هر وقت یکی از شما برای نماز خواندن آماده شد باید طوری بخواند که گوئی آخرین نماز است. راستی اگر این نماز پیش رو آخریش باشه؟؟؟
مولا علي (ع) :کسي که از سخن ناحقي که مردم درباره اش بگويند ناراحت گردد و از جاي کنده شود عاقل نيست و آن کسي که از ستايش مردم درباره ي او خرسند و شاد گردد حکيم نيست.اصول کافي جلد 1 صفحه 64
امام علي (ع) :آگاه باشيد اين پوست نازک تن طاقت آتش دوزخ را ندارد ، پس به خودتان رحم کنيد ، شما مصيبت هاي دنيا را آزموده ايد. آيا ناراحتي يکي از نزديکان خود را بر اثر خاري که در بدنش فرو رفته ، يا زمين خورده و پايش مجروح گشته ، يا ريگ هاي داغ بيابان او را رنج داده، ديده ايد که تحمل آن چه مشکل است ؟ پس چگونه مي شود تحمل کرد که در ميان دو طبقه آتش در کنار سنگ هاي گداخته همنشين شيطان باشيد ؟ آيا مي دانيد وقتي مالک دوزخ بر آتش غضب کند شعله ها بر روي هم مي غلتند و يکديگر را مي کوبند و در ميان درهاي جهنم به هر طرف زبانه مي کشد.نهج البلاغه خطبه 183
خودت را بزرگ می شماری؟
. علامت اینکه ما برای خودمان ازرش قائلیم چه میتواند باشد؟
قال امیر المومنین علیه السلام: مَن کَرُمَت علیه نفسه هانَت علیهِ شَهَواتُه؛کسی که خودش را گرامی میدارد(و به این واسته بزرگ می شمارد)خواهش های نفسانی او برایش بی ارزش است.:Gol:
امام علي (ع) :به راستي که اهل خير و شر را نمي توان تشخيص داد مگر به مردم. اگر مي خواهي اهل خير را بشناسي کار خيري را شروع کن؛ کساني که آن کار را تاييد مي کنند و دنباله روي از آن مي کنند اهل خيرند و اگر مي خواهي شر و اهلش را بفهمي کار بدي را شروع کن همان کساني که از آن پيروي مي کنند اهل شرّند. تحف العقول صفحه215
کلید قال امیر المومنین علیه السلام: ******الغنی الأکبر الیاس عمّا في أیدي الناس؛برترین بی نیازی و دارائی ...................نومیدی است از آنچه در دست مردم است.
سنگین ترین عمل برای شیطان حضرت علی (ع): سجده را طولانی كنید كه هیچ عملی برای ابلیس سنگین تر از این نیست كه انسان را در حال سجده ببیند.چون كه خداوند او را امر به سجده كرد و او سر باز زد و بنی آدم نیز امر به سجده شد و اطاعت او از خدا باعث نجاتش شد. ( بحار ، ج82 ، ص161 )
کاربر مهمان خوش آمدید
«و صبرا فی شدّة» ''در هنگامه بلایا و مشکلات، پایدارى و ایستادگى و صبر پیشه می کند و بیتابى و فزع از خود نشان نمى دهد''. قرآن کریم این گونه انسان را ملامت می کند که " اذا مسّه الشّر جزوعا " بلکه انسانى را تصویر و تأیید می کند که تربیت الهى شده باشد بطورى که در برابر مصائب و مشکلات، با صبر و متانت، ایستادگى می کند: «وَ بَشِّرِ الصَّابِرِینَ الَّذِینَ إِذا أَصابَتْهُمْ مُصِیبَةٌ قالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ» ''آنها که هر گاه مصیبتى به ایشان مى رسد، مى گویند: «ما از آنِ خدائیم و به سوى او باز مى گردیم''!» (بقره،156)
یا علی
آقای من مولای من از آن جائی به غربت و مظلومیت شما پی میبرم که مثل منِ گناهکاری،مبلغ سخنان گرانبهایت است که بدیش به این گنجها سرایت میکنه و کسی سراغشو نمگیره.:geryeh:
آقا جان شرمنده ام،شرمنده!:Ghamgin:
توصيف زهد و پارسايي
و درود خدا بر علي(ع) فرمود: زهد بين دو كلمه از قرآن است، كه خداي سبحان فرمود:«تا بر آنچه از دست شما رفته حسرت نخوريد، و به آنچه به شما رسيده شادمان مباشيد.» كسي كه بر گذشته افسوس نخورد، و به آينده شادمان نباشد، همة جوانب زهد را رعايت كرده است.
(حكمت 439) :Gol:
[=Calibri]
[=Times New Roman]غيبت، نشانه ناتواني
[=Times New Roman]
و درود خدا بر او، فرمود: غيبت كردن، تلاش ناتوان است.
(حكمت 461) :Gol:
مسئوليت آگاهان
و درود خدا بر او، فرمود: خدا از مردم نادان عهد نگرفت كه بياموزند، تا آنكه از دانايان عهد گرفت كه آموزش دهند.
(حكمت 478) :Gol:
ارزش عقل و بردباري
و درود خدا بر او، فرمود: بردباري پرده است پوشاننده، و عقل شمشيري است بران،پس كمبودهاي اخلاقي خود را با بردباري بپوشان، و هواي نفس خود را با شمشير عقل بكش.
(حكمت 424) :Gol:
روش برخورد با دنيا
(اميرالمؤمنين به فرزندش امام مجتبي خطاب كرد:)
چيزي از دنياي حرام براي پس از مرگت باقي مگذار، زيرا آنچه از تو مي ماند نصيب يكي از دو تن خواهد شد، يا شخصي است كه آن را در طاعت خدا به كار گيرد، پس سعادتمند مي شود به چيزي كه تو را به هلاكت افكنده است. يا شخصي كه آن را در نافرماني خدا به كار گيرد، پس هلاك مي شود به آنچه كه تو جمع آوري كردي، پس تو در گناه او را ياري كرده اي، كه هيچ يك از اين دو نفر سزاوار آن نيستند تا بر خود مقدم داري. (اين حكمت بگونة ديگري نيز نقل شده؛) پس از ستايش پروردگار [=Symbol][=Symbol]! آنچه از دنيا هم اكنون در دست تو است، پيش از تو در دست ديگران بود، و پس از تو نيز به دست ديگران خواهد رسيد، و همانا تو براي دو نفر مال خواهي اندوخت، يا شخصي كه اموال جمع شدة تو را در طاعت خدا به كار گيرد، پس به آنچه كه تو را به هلاكت افكند سعادتمند مي شود، يا كسي است كه آن را در گناه به كار اندازد، پس با اموال جمع شدة تو هلاك خواهد شد، كه هيچ يك از اين دو نفر سزاوار نيستند تا بر خود مقدمشان بداري، و بار آنان را بر دوش كشي، پس براي گذشتگان رحمت الهي، و براي بازماندگان روزي خدا را اميدوار باش.
(حكمت 416) :Gol:
منافق اگر هم نمازى بخواند در حال کسالت مى خواند زیرا در طریق هدایت، نشاطى ندارد. انسان پرهیزگار، نه تنها عبادات را بارى بر دوش خویش نمى داند، بلکه به تعبیر روایات، انسان متّقى در مساجد مانند ماهى در دریاست. پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: «أفضل النّاس من عشق العبادة» ''برترین مردم آن است که عاشق عبادت باشد.''
امام حسین علیه السلام در واقعه کربلا یک شب را مهلت خواستند که جنگ به عقب بیافتد. و فرمودند: که من نماز را دوست مى دارم (إنّى أحبّ الصلاة) یعنى امام حسین (علیه السلام ) نه فقط نماز را بخاطر وجوبش ادا می کند، بلکه عاشق عبادت است. و این مصداق «نشاطا فى هدى» است. «و تحرّجا عن الطّمع» انسان با تقوى، طمع ندارد. طمع کارى، از معایب کلید است که منشأ بسیارى از معایب و انحرافات است. انسان طمع کار خود را به ذلّت مى افکند. و چنانچه بوسیله ذلیل کردن خود نیز نتوانست منافع مادّى خویش را تأمین کند، کینه افراد را به دل مى گیرد. و چون دلش مملو از کینه هاى گوناگون نسبت به افراد شد، دست به خیانت و ستمکارى مى زند.
...دنباله
به همین جهت در روایت است که «حبّ الدّنیا رأس کلّ خطیئة». «یعمل الأعمال الصّالحة و هو على و جل» ''انسان متّقى اعمال شایسته را انجام مى دهد، اما هم چنان دلهره دارد''. دلهره نسبت به آنکه اعمالش مورد قبول درگاه حق واقع مى شود یا نه. امامان ما همه نسبت به خداوند چنین بودهاند. امام حسن مجتبى (علیه السلام ) هنگام نماز از خوف خدا مى لرزید. و امام سجاد (علیه السلام) در هنگام تلبیه، غش کرد. از حضرتش پرسیدند چرا چنین حالتى به شما دست داد فرمود: ترسیدم که بگویم لبّیک، و پاسخ منفى بشنوم. اینان با آنکه در اوج «تعالى الى اللّه» در سیرند، با این شرایط خائف نیز هستند.
«یمسی و همّه الشّکر، و یصبح و همّه الذّکر» ''روز را به شب مى رساند در حالى که شکرگزار نعمات الهى است.'' و شب را به صبح مى رساند در حالى که به ذکر و یاد خدا مشغول است. و چه ذکرى برتر از آنکه انسان در لحظه مواجهه با معاصى و کششهاى نفسانى، یاد خدا را سپر خویش قرار دهد (چنانچه در اصول کافى روایتى در این معنا نقل شده است) همچون یوسف صدیق (علیه السلام) که چون در آن لحظه بحرانى و خطرناک در برابر گناه قرار گرفت گفت: «وَ راوَدَتْهُ الَّتِی هُوَ فِی بَیْتِها» ترجمه:''و آن زن که یوسف در خانه او بود''(یوسف ،23) این گونه ذکر خدا، بسیار ارزشمند است.
«تراه قریبا امله، قلیلا زلله، خاشعا قلبه، قانعة نفسه» ''انسان پرهیزکار از آرزوهاى دراز اجتناب می کند، در سیاق زندگى آن چنان عاقلانه حرکت میکند که لغزشهایش اندک مى گردد، قلب او در پیشگاه خداوند خاشع و در برابر فرمان حق مطیع است، نفس سرکش را مهار نموده او را به قناعت عادت داده است''.
«منزورا أکله، سهلا امره، حریزا دینه» ''انسان پرهیزکار از پرخورى و شکم پرستى پرهیز می کند و غذایش اندک است''. امر دنیا را سخت نمى گیرد، و مقیّد به تجمّلات و تشریفات و تکلّفات زایده نیست. امّا در نگهدارى از دینش بسیار دقیق است بطورى که دینش در حصن و حصارى محفوظ بماند.
«میتة شهوته، مکظوما غیظه» ''دیو سرکش شهوت در جان زنده و بیدار متّقین، به بند کشیده شده است''. و غریزه خطرناک و حسّاس غضب، بواسطه قدرت عاقله ایشان، کاملا منقاد و اسیر است. و خلاصه، انسان متّقى، چنان زندگى می کند که اگر هر لحظه به او خبر مرگش را بدهند، غافلگیر نمى شود. گوئى در تمام عمر مشغول آماده سازى سفر آخرت بوده است. «الخیر منه مأمول و الشّر منه مأمون» ''انسان متّقى بگونه اى در میان مردم زندگى می کند که در هنگام نیاز مردم به همکارى در امور خیر، به سراغ او مى روند. و آن گاه که فتنه اى ظاهر مى شود، مردم از شرّ او در اماناند''.
«یعفوا عمّن ظلمه» از نشانه هاى بسیار بارز متّقین آنست که چون مورد ستمى واقع می شوند، کینه هاى دیگران را هم چون کوهى عظیم در دل خویش نگه نمى دارند، بلکه در هنگامى که قدرت انتقام گیرى دارند، با عفو و بخشش به طرف مقابل درس اخلاق مى دهند. پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: «اگر دو مسلمان بیش از سه روز، با هم قهر باشند چنانچه در روز چهارم با یکدیگر آشتى نکنند، مسلم نیستند».
«یعطی من حرمه و یصل من قطعه» ''انسان پرهیزگار عمل زشت را با زشتى پاسخ نمى دهد. به آن کس که او را از چیزى محروم کرده است، مى بخشد. و با آن کس که از او قطع رابطه کرده است، بار دیگر پیوند برقرار می کند''. اسلام نسبت به آشتى میان دو نفر مسلمان، عنایت بسیارى دارد.
از فرمایشات گهربار امام علی (ع)
گم شده ی نادان پیدا شدنی نیست.
حکمت 5835 :Gol::Gol:
از فرمایشات گهربار امام علی (ع) :Gol:
روزه ی بدن؛ خودداری از غذاهاست؛ از روی اراده و اختیار
که از کیفر خدا بترسد و به اجر و پاداش رغبت داشته باشد.
روزه ی جان ؛ خودداری حوَاس پنجگانه است
از همه ی گناهان
( که با دست و زبان و چشم و گوش و بینی انجام گیرد)
و پاکی دل از کلیَه ی اسباب زشتی است.
روزه ی دل ؛ بهتر از روزه ی زبان
و روزه ی زبان بهتر از روزه ی شکم است.
حکمت های 5825 , 5826 , 5827 :Gol::Gol::Gol:
امیر المومنین علیه السلام در بخشی از خطبه ی ١۵۶ نهج البلاغه در مورد سفارش به پرهیزکاری و ضرورت تقوی و خود سازی چنین می فرمایند :
ای بندگان خدا ! بدانید که تقوا، دژی محکم و شکستناپذیر است، اما هرزگی و گناه، خانهای در حال فرو ریختن و خوارکننده است که از ساکنان خود دفاع نخواهد کرد، و کسی که بدان پناه برد در امان نیست، آگاه باشید با پرهیزکاری، ریشه های گناهان را می توان برید، و با یقین میتوان به برترین جایگاه معنوی، دسترسی پیدا کرد. ای بندگان خدا را، خدا را، در حق نفس خویش که از همه چیز نزد شما گرامی تر و دوست داشتنی تر است، پروا کنید، همانا خدا، راه حق را برای شما آشکار کرده و جاده های آن را روشن نگاه داشت، پس یا شقاوت دامن گیر یا رستگاری جاویدان در انتظار شماست. پس در این دنیای نابود شدنی برای زندگی جاویدان آخرت، توشه برگیرید، که شما را به زاد و توشه راهنمایی کردند، و به کوچ کردن از دنیا فرمان دادند، و شما را برای پیمودن راه قیامت برانگیختند، همانا شما چونان کاروانی هستید که در جایی به انتظار مانده و نمی دانند در چه زمانی آنان را فرمان حرکت می دهند.:Gol:
از فرمایشات گهربار امام علی (ع):Gol:
پناهندگی به خداوند را در تمام کارهای خود دریاب؛
که از هر چیزی نگهبان است.
حکمت 6055:Gol::Gol:
از فرمایشات گهربار امام علی (ع):Gol:
دریاب یارجویی از پروردگارت؛ و در توفیق روی به سوی او آور.
و دریاب ترک هر صفت زشت که تو را ( در دینت) به شبهه افکند و یا به گمراهیت بسپارد.
حکمت 6050:Gol::Gol:
دنیا شناسى (امام و ترك دنیاى حرام) (اخلاقى) وَ مِنْ خَبَرِ ضِرَارِ بْنِ حَمْزَةَ الضَّبَائِیِّ عِنْدَ دُخُولِهِ عَلَى مُعَاوِیَةَ وَ مَسْأَلَتِهِ لَهُ عَنْ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ ع وَ قَالَ فَأَشْهَدُ لَقَدْ رَأَیْتُهُ فِى بَعْضِ مَوَاقِفِهِ وَ قَدْ أَرْخَى اللَّیْلُ سُدُولَهُ وَ هُوَ قَائِمٌ فِى مِحْرَابِهِ قَابِضٌ عَلَى لِحْیَتِهِ یَتَمَلْمَلُ تَمَلْمُلَ السَّلِیمِ وَ یَبْكِى بُكَاءَ الْحَزِینِ وَ یَقُولُ یَا دُنْیَا یَا دُنْیَا إِلَیْكِ عَنِّى أَ بِى تَعَرَّضْتِ أَمْ إِلَیَّ تَشَوَّقْتِ لَا حَانَ حِینُكِ هَیْهَاتَ غُرِّى غَیْرِى لَا حَاجَةَ لِى فِیكِ قَدْ طَلَّقْتُكِ َلَاثاً لَا رَجْعَةَ فِیهَا فَعَیْشُكِ قَصِیرٌ وَ خَطَرُكِ یَسِیرٌ وَ أَمَلُكِ حَقِیرٌ آهِ مِنْ قِلَّةِ الزَّادِ وَ طُولِ الطَّرِیقِ وَ بُعْدِ السَّفَرِ وَ عَظِیمِ الْمَوْرِدِ .
اى دنیا !!! اى دنیاى حرام ! از من دور شو ، آیا براى من خود نمایى مى كنى ؟ یا شیفتة من شده اى تا روزى در دل من جاى گیرى ؟ هرگز مباد! غیر مرا بفریب ، كه مرا در تو هیچ نیازى نیست ، تو را سه طلاقه كرده ام ، تا بازگشتى نباشد ، دوران زندگانى تو كوتاه ، ارزش تو اندك و آرزوى تو پُست است . آه از توشة اندك ، و درازى راه ، و دورى منزل ، و عظمت روز قیامت !
و درود خدا بر او ، فرمود : (ضرار بن ضمرة (15) ضبایى از یاران امام به شام رفت بر معاویه وارد شد . معاویه از او خواست از حالات امام بگوید ، گفت على [علیه السلام] را در حالى دیدم كه شب ، پرده هاى خود را افكنده بود ، و او در محراب ایستاده ، محاسن را به دست گرفته ، چون مار گزیده ، به خود مى پیچید ، و محزون مى گریست و مى گفت
خدا را خدا را در قرآن، پس در عمل کردن به آن دیگران از شما سبقت نگیرند. خدا را خدا را در نماز، پس به درستی که آن بهترین عمل هاست و آن ستون دین شماست. خدا را خدا را در فقیران و تهی دستان، پس مشارکت دهید آنها را در درآمد خود. خدا را خدا را در اهل بیت پیامبر اکرم، کسی در مقابل شما به آنان ظلم نکند در حالی که می توانید از آن جلوگیری کنید.
از فرمایشات گهربار امام علی (ع)
روش زندگی با مردم
با مردم آنگونه معاشرت كنید، كه اگر مردید بر شما اشك ریزند.
و اگر زنده ماندید، با اشتیاق سوی شما آیند.
حكمت 10 :Gol::Gol::Gol:
1 ـ همانا ارزشمند ترین بى نیازى، عقل است .
2 ـ و بزرگ ترین فقر، بى خردى است .
3 ـ و ترسناک ترین تنهایى، خود پسندى است .
4 ـ و گرامى ترین ارزش خانوادگى ، اخلاق نیکوست.
2 ـ از دوستى با بخیل بپرهیز ، زیرا آنچه را که سخت به آن نیاز دارى از تو دریغ مى دارد.
3 ـ و از دوستى با بدکار بپرهیز، که با اندک بهایى تو را مى فروشد.
4 ـ و از دوستى با دروغگو بپرهیز که به سراب ماند: دور را به تو نزدیک ، و نزدیک را دور مى نمایاند.
وَ قَالَ [علیه السلام] لَوْ ضَرَبْتُ خَیْشُومَ الْمُؤْمِنِ بِسَیْفِى هَذَا عَلَى أَنْ یُبْغِضَنِى مَا أَبْغَضَنِى وَ لَوْ صَبَبْتُ الدُّنْیَا بِجَمَّاتِهَا عَلَى الْمُنَافِقِ عَلَى أَنْ یُحِبَّنِى مَا أَحَبَّنِى وَ ذَلِكَ أَنَّهُ قُضِیَ فَانْقَضَى عَلَى لِسَانِ النَّبِیِّ الْأُمِّیِّ ص أَنَّهُ قَالَ یَا عَلِیُّ لَا یُبْغِضُكَ مُؤْمِنٌ وَ لَا یُحِبُّكَ مُنَافِقٌ .
و درود خدا بر او ، فرمود : اگر با شمشیرم بر بینى مؤمن بزنم كه دشمن من شود ، با من دشمنى نخواهد كرد ، و اگر تمام دنیا را به منافق ببخشم تا مرا دوست بدارد ، دوست من نخواهد شد و این بدان جهت است كه قضاى الهى جارى شد ، و بر زبان پیامبر اُمى (ص) گذشت كه فرمود :
" اى على ! مؤمن تو را دشمن نگیرد ، و منافق تو را دوست نخواهد داشت ."
البخلُ عارٌ، و الجبنُ منقصةٌ
: بخيل بودن ننگ است و ترسو بودن کاستي مي باشدسزاوار نيست كه بنده خدا به دو خصلت اعتماد كند:
تندرستي و توانگري؛
زيرا در تندرستي ناگاه او را بيمار بيني، و در توانگري ناگاه او را تهيدست.
از فرمایشات گهربار امام علی (ع)
شناخت عدل و بخشش
از امام پرسيدند: عدل يا بخشش، كدام يك برتر است؟
حضرت فرمود: عدالت، هر چيزي را در جاي خود مي نهد،
در حالي كه بخشش آن را از جاي خود خارج مي سازد.
عدالت تدبير عمومي مردم است،
در حالي كه بخشش گروه خاصي را شامل است.
پس عدالت شريف تر و برتر است.
حكمت 437:Gol::Gol:
قال علی
علیه السلام : التوحيد ان لا تتوهمه و العدل ان لا تتهمه؛توحيد آنست كه خدا را در وهم و انديشه نياورى (خداوند منزه از تجسم در وهم و خيال است) و عدل آنست كه او را متهم نسازى) از اعمال ناشايست او را مبرا بدانى) .
از فرمایشات گهربار امام علی (ع)
آرزومند چیزی که فانی شدنی است مباش؛
و از فناپذیر برای سرای ماندنی توشه بردار.
حکمت 7408 :Gol::Gol:
از فرمایشات گهربار امام علی (ع)
روش برخورد با دشمن
اگر بر دشمنت دست یافتی، بخشیدن او را شکرانه پیروزی قرار ده.
(حکمت 11) :Gol::Gol:
از فرمایشات گهربار امام علی (ع)
ارزش های اخلاقی
هیچ ثروتی چون عقل، و هیچ فقری چون نادانی نیست.
هیچ ارثی چون ادب، و هیچ پشتیبانی چون مشورت نیست.
(حکمت 54):Gol::Gol:
اَلْعِلْمُ وِراثَةٌ كَريمَةٌ، وَ الاْ دَبُ حُلَلٌ حِسانٌ، وَ الْفِكْرَةُ مِرآةٌ صافِيَةٌ، وَ الاْ عْتِذارُ مُنْذِرٌ ناصِحٌ، وَ كَفى بِكَ اءَدَباً تَرْكُكَ ما كَرِهْتَهُ مِنْ غَيْرِكَ
فرمود:
علم ؛ ارثيه اى با ارزش ، و ادب ؛ زيورى نيكو، و انديشه ؛ آئينه اى صاف ، و پوزش خواستن ؛ هشدار دهنده اى دلسوز خواهد بود.
و براى با اءدب بودنت همين بس كه آنچه براى خود دوست ندارى ، در حقّ ديگران روا نداشته باشى .
از فرمایشات گهربار امام علی (ع)
اگر دوست داری که نیک بخت ترین مردم باشی؛
پس به آن چه (از دین) می دانی عمل کن.
(حکمت 3716):Gol::Gol:
از فرمایشات گهربار امام علی (ع)
اگر تندرستی خود و پوشیده ماندن زشتی های خود را دوست داشتی؛
گفتار را کم و سکوت خود را بسیار کن.
که اندیشه ات بسیار
و دلت روشن گردد و مردم از دست تو در امان باشند.
(حکمت 3722):Gol::Gol:
از فرمایشات گهربار امام علی (ع)
نشانه هاي ايمان
نشانه ايمان آن است كه راست بگويي، آنگاه كه تو را زيان رساند.
و دروغ نگويي كه تو را سود رساند.
و آن كه بيش از مقدار عمل سخن نگويي، و چون از ديگران سخن گويي از خدا بترسي.
(حكمت 458) :Gol::Gol:
از فرمایشات گهربار امام علی (ع)
بزرگ ترين گناه
سخت ترين گناهان، گناهي است كه گناهكار آن را سبك شمارد.
(حكمت 477) :Gol::Gol:
از فرمایشات گهربار امام علی (ع)
علم و مال
دو گرسنه هرگز سير نشوند: جوينده علم و جوينده مال.
(حكمت 457) :Gol::Gol:
یادم میآد اوائل طلبگی بود این حدیث زیبا و اثر گذار را در کتاب غرر الحکم از امیر المومنین علیه السلام خوندم هنوز یادم نرفته:
- اذا قام احدکم للصلاة فلیصل صلاة المودّع؛ هر وقت یکی از شما برای نماز خواندن آماده شد باید طوری بخواند که گوئی آخرین نماز است.
راستی اگر این نماز پیش رو آخریش باشه؟؟؟
العلم ثلاثة: الفقه للأدیان و الطب للأبدان و النحو للّسان.
علم سه دسته است: تفقه در دین، طبابت بدن، لغات زبان.
آدرس:http://www.beytoote.com/religious/ahadis-asal/commander.html
مولا علي (ع) : کسي که از سخن ناحقي که مردم درباره اش بگويند ناراحت گردد و از جاي کنده شود عاقل نيست و آن کسي که از ستايش مردم درباره ي او خرسند و شاد گردد حکيم نيست. اصول کافي جلد 1 صفحه 64
امام علي (ع) : آگاه باشيد اين پوست نازک تن طاقت آتش دوزخ را ندارد ، پس به خودتان رحم کنيد ، شما مصيبت هاي دنيا را آزموده ايد. آيا ناراحتي يکي از نزديکان خود را بر اثر خاري که در بدنش فرو رفته ، يا زمين خورده و پايش مجروح گشته ، يا ريگ هاي داغ بيابان او را رنج داده، ديده ايد که تحمل آن چه مشکل است ؟ پس چگونه مي شود تحمل کرد که در ميان دو طبقه آتش در کنار سنگ هاي گداخته همنشين شيطان باشيد ؟ آيا مي دانيد وقتي مالک دوزخ بر آتش غضب کند شعله ها بر روي هم مي غلتند و يکديگر را مي کوبند و در ميان درهاي جهنم به هر طرف زبانه مي کشد. نهج البلاغه خطبه 183
تشکر
از کاربران محترم و بزرگوار sareh و pantea تشکر فراوان دارم بخاطر ارائه منظم سخنان امیر المومنین علیه السلام .خدا خیر دنیا و آخرت رو نصیب شما کند.
از فرمایشات گهربار امام علی (ع)
نا امیدی از آن چه در دست مردم است؛ و قناعت به آن چه می رسد؛ و خرسندی به تقدیر؛ توانگری آورد.
(حکمت 10612) :Gol::Gol:
از فرمایشات گهربار امام علی (ع)
از خداوند سبحان جایگاه شهیدان و زندگانی نیک بختان
و رفاقت پیامبران و نیکان را خواستاریم.
(حکمت 10626) :Gol::Gol:
امام علي (ع) : هيچ کس مزه ايمان را نمي چشد تا اينکه دروغ را ترک کند چه کوچک باشد چه بزرگ و چه شوخي باشد يا جدي .اصول کافي جلد 2 صفحه 34
.
علامت اینکه ما برای خودمان ازرش قائلیم چه میتواند باشد؟
قال امیر المومنین علیه السلام:
مَن کَرُمَت علیه نفسه هانَت علیهِ شَهَواتُه؛کسی که خودش را گرامی میدارد(و به این واسته بزرگ می شمارد)خواهش های نفسانی او برایش بی ارزش است.:Gol:
امام علي (ع) : به راستي که اهل خير و شر را نمي توان تشخيص داد مگر به مردم. اگر مي خواهي اهل خير را بشناسي کار خيري را شروع کن؛ کساني که آن کار را تاييد مي کنند و دنباله روي از آن مي کنند اهل خيرند و اگر مي خواهي شر و اهلش را بفهمي کار بدي را شروع کن همان کساني که از آن پيروي مي کنند اهل شرّند. تحف العقول صفحه215
از فرمایشات گهربار امام علی (ع)
حقوق دوستان
دوست، دوست نيست مگر آنكه حقوق برادرش را در سه جايگاه نگهبان باشد:
در روزگار گرفتاري، آن هنگام كه حضور ندارد، و پس از مرگ.
(حکمت 134) :Gol::Gol:
از فرمایشات گهربار امام علی (ع)
روش یاری کردن مردم
از كفارة گناهان بزرگ، به فرياد مردم رسيدن، و آرام كردن مصيبت ديدگان است.
(حکمت 24) :Gol::Gol:
از فرمایشات گهربار امام علی (ع)
روش استفاده از نعمت ها
چون نشانه هاي نعمت پروردگار آشكار شد، با ناسپاسي نعمت ها را از خود دور نسازيد.
(حکمت 13) :Gol::Gol:
کلید
قال امیر المومنین علیه السلام:
****** الغنی الأکبر الیاس عمّا في أیدي الناس؛ برترین بی نیازی و دارائی ...................نومیدی است از آنچه در دست مردم است.
سنگین ترین عمل برای شیطان
حضرت علی (ع):
سجده را طولانی كنید كه هیچ عملی برای ابلیس سنگین تر از این نیست كه انسان را در حال سجده ببیند.چون كه خداوند او را امر به سجده كرد و او سر باز زد و بنی آدم نیز امر به سجده شد و اطاعت او از خدا باعث نجاتش شد.
( بحار ، ج82 ، ص161 )
از فرمایشات گهربار امام علی (ع)
هر گاه خداوند بنده ای را دوست بدارد؛
او را دلی پاک و خویی ستوده و پایدار روزی کند.
(حکمت 4102) :Gol::Gol: