جمع بندی عفاف و نيافتن مورد براي ازدواج

آیه 33 سوره نور:
وَلْیَسْتَعْفِفِ الَّذِینَ لَا یَجِدُونَ نِکَاحًا حَتَّیٰ یُغْنِیَهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ
و کسانی که امکانی برای ازدواج نمی‌یابند، باید پاکدامنی پیشه کنند تا خداوند از فضل خود آنان را بی‌نیاز گرداند.
در این جا جهت تبیین موضوع فوق پرسش و پاسخی را بیان می کنم :
پرسش :
قرآن مجید خطاب به کسانی که امکان ازدواج ندارند، می‌فرماید: « وَلْیَسْتَعْفِفِ الَّذِینَ لَا یَجِدُونَ نِکَاحًا حَتَّی یُغْنِیَهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ... » (نور/۳۳) (1) یعنی:"کسانی که (وسیله) زناشویی نمی‌یابند، باید عفت ورزند تا خدا آنان را از فضل خویش بی‌نیاز گرداند. " اگر عقد موقت در دین اسلام جایگاهی داشت، حتماً در این آیه به‌عنوان راه حل از آن بحث می‌شد؛ اما می‌بینیم که خداوند علیم کسانی را که امکان ازدواج ندارند به عفت و پاکدامنی دعوت می‌کند تا آنرکه آنان را از فضل خویش غنی سازد. از طرفی هنگامی‌که به روایات موجود در مورد این آیه مراجعه می کنیم، می‌بینیم که عدم استطاعت را در مورد مهریه و نفقه بیان کرده اند که در ازدواج موقت ، چنین عدم استطاعتی وجود ندارد. پس نمی‌توان گفت که منظور از نکاح در این آیه، هم نکاح موقت بوده و هم دائم. فقط نکاح دائم از این آیه برداشت می‌شود.
پاسخ:
آیات قرآن را باید با هم و در کنار هم معنا و تفسیر کرد؛ چراکه بعضی از آیات بعضی دیگر را تفسیر می‌کنند. در این آیه پیشنهاد عفت و پاکدامنی به کسانی است که امکان هیچ‌گونه ازدواجی (اعم از دائم یا موقت) نداشته باشند و این دلیل بر عدم جواز ازدواج موقت نیست؛ زیرا آیه ۲۴ نساء (2) درباره جواز متعه است که می‌فرماید: "... و اگر زنی را متعه کردید، اجرتشان را بپردازید و بعد از معین شدن این مقدار اگر به کمتر یا زیادتر توافق کنید، گناهی بر شما نیست که خدا دانایی فرزانه است." حتی کسانی که امروز با متعه کردن مخالف‌اند، هرگز نمی‌گویند چنین قانونی در اسلام نبوده است؛ بلکه می‌گویند ازدواج موقت در اسلام در زمان پیامبر اکرم ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ و در زمان خلیفه اول رایج بوده؛ اما خلیفه دوم از آن نهی کرده است و عده‌ای نیز قائل‌اند که در همان زمان پیامبر ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ نسخ شده است. همچنین روایات فراوانی در کتب حدیثی شیعه و اهل سنت در اصل جواز آن وجود دارد. اما شما عدم استطاعت مالی (نفقه و مهر) را دلیل آن گرفته‌اید که آیه تنها شامل ازدواج دائم می‌شود، در این‌باره باید گفت: این‌طور نیست که ازدواج موقت همیشه و برای همه افراد ممکن باشد؛ زیرا روشن است که اگرچه نکاح متعه نفقه ندارد، ولی ازدواجی نیست که بدون هیچ سرمایه و خرجی شکل بگیرد؛ زیرا در این ازدواج، حتماً باید مرد مهریه را تعیین و به زن پرداخت کند؛ پس آیه در مورد کسانی است که نه می‌توانند ازدواج دائم انجام دهند و نه ازدواج موقت و این از‌آن‌ روست که در مورد اول نفقه و مهریه و در مورد دوم مهریه است که شخص با عدم توانایی در پرداخت آن، شامل آیه می‌شود.
پس :
شاید به ظاهر و در اول امر مراد از آیه ازدواج دائم باشد ولی با دقت در این آیه و آیات دیگر فهمیده می شود منظور هر دو ازدواج است و اگر هم منظور دائم باشد وجود ازدواج موقت لغو خواهد بود
ضمنا علامه طباطبایی در المیزان و آیت الله مکارم در نمونه به اختصاص این آیه به ازدواج دائم اشاره نکردند

جمع بندی
پرسش:
قرآن مي فرمايد: افرادي كه شرايط ازدواج را ندارند عفاف بورزند ؛ وَ لْيَسْتَعْفِفِ الَّذِينَ لاَ يَجِدُونَ نِکَاحاً
سوال بنده اين است كه آيا آيه شامل ازدواج موقت هم مي شود؟ يعني كسي كه شرايط ازدواج موقت را دارد مورد بحث اين آيه نيست؟ يا آيه اشاره يا صراحت به ازدواج دائم دارد؟
آيا ازدواج موقت براي حفظ عفاف راه ميان بر نيست در كنار عفاف شنيداري و ديداري و تخيلي؟
پاسخ:
در این جا جهت تبیین موضوع فوق پرسش و پاسخی را بیان می کنم :
پرسش :
قرآن مجید خطاب به کسانی که امکان ازدواج ندارند، می‌فرماید: « وَلْیَسْتَعْفِفِ الَّذِینَ لَا یَجِدُونَ نِکَاحًا حَتَّی یُغْنِیَهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ... » (نور/۳۳) (1) یعنی:"کسانی که (وسیله) زناشویی نمی‌یابند، باید عفت ورزند تا خدا آنان را از فضل خویش بی‌نیاز گرداند. " اگر عقد موقت در دین اسلام جایگاهی داشت، حتماً در این آیه به‌عنوان راه حل از آن بحث می‌شد؛ اما می‌بینیم که خداوند علیم کسانی را که امکان ازدواج ندارند به عفت و پاکدامنی دعوت می‌کند تا آنرکه آنان را از فضل خویش غنی سازد. از طرفی هنگامی‌که به روایات موجود در مورد این آیه مراجعه می کنیم، می‌بینیم که عدم استطاعت را در مورد مهریه و نفقه بیان کرده اند که در ازدواج موقت ، چنین عدم استطاعتی وجود ندارد. پس نمی‌توان گفت که منظور از نکاح در این آیه، هم نکاح موقت بوده و هم دائم. فقط نکاح دائم از این آیه برداشت می‌شود.
پاسخ:
آیات قرآن را باید با هم و در کنار هم معنا و تفسیر کرد؛ چراکه بعضی از آیات بعضی دیگر را تفسیر می‌کنند. در این آیه پیشنهاد عفت و پاکدامنی به کسانی است که امکان هیچ‌گونه ازدواجی (اعم از دائم یا موقت) نداشته باشند و این دلیل بر عدم جواز ازدواج موقت نیست؛ زیرا آیه ۲۴ نساء (2) درباره جواز متعه است که می‌فرماید: "... و اگر زنی را متعه کردید، اجرتشان را بپردازید و بعد از معین شدن این مقدار اگر به کمتر یا زیادتر توافق کنید، گناهی بر شما نیست که خدا دانایی فرزانه است." حتی کسانی که امروز با متعه کردن مخالف‌اند، هرگز نمی‌گویند چنین قانونی در اسلام نبوده است؛ بلکه می‌گویند ازدواج موقت در اسلام در زمان پیامبر اکرم ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ و در زمان خلیفه اول رایج بوده؛ اما خلیفه دوم از آن نهی کرده است و عده‌ای نیز قائل‌اند که در همان زمان پیامبر ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ نسخ شده است. همچنین روایات فراوانی در کتب حدیثی شیعه و اهل سنت در اصل جواز آن وجود دارد. اما شما عدم استطاعت مالی (نفقه و مهر) را دلیل آن گرفته‌اید که آیه تنها شامل ازدواج دائم می‌شود، در این‌باره باید گفت: این‌طور نیست که ازدواج موقت همیشه و برای همه افراد ممکن باشد؛ زیرا روشن است که اگرچه نکاح متعه نفقه ندارد، ولی ازدواجی نیست که بدون هیچ سرمایه و خرجی شکل بگیرد؛ زیرا در این ازدواج، حتماً باید مرد مهریه را تعیین و به زن پرداخت کند؛ پس آیه در مورد کسانی است که نه می‌توانند ازدواج دائم انجام دهند و نه ازدواج موقت و این از‌آن‌ روست که در مورد اول نفقه و مهریه و در مورد دوم مهریه است که شخص با عدم توانایی در پرداخت آن، شامل آیه می‌شود.
پس :
شاید به ظاهر و در اول امر مراد از آیه ازدواج دائم باشد ولی با دقت در این آیه و آیات دیگر فهمیده می شود منظور هر دو ازدواج است و اگر هم منظور دائم باشد وجود ازدواج موقت لغو خواهد بود
ضمنا علامه طباطبایی در المیزان و آیت الله مکارم در نمونه به اختصاص این آیه به ازدواج دائم اشاره نکردند