جمع بندی آیا ترک گناه بخاطر غیر خدا جایز است؟
تب‌های اولیه
ایا ترک گناه بخاطر غیر خدا جایز اس یا نه یعنی اینکه ادم خودش به نتیجه برسه که انجام گناه اشتباه اس و ضرر دارد... با فردی هم کار نداشته باشه مثلا امام ، پیغمبر یا خدا چی گفته یا فلان دانشمند یا مسئله علمی تایید یا رد کرده.
یعنی خود فرد به نتیجه برسد و تصمیم بگیرد نه بخاطر مسائل دینی ، علمی و... که فلان گناه مثل شراب خواری یا استمناء یا سیگار کشیدن اشتباه هست و ان را به خاطر مسائل دیگه دنیوی ترک کند مثل اسیب های ان و...
ایا ترک گناه بخاطر غیر خدا جایز اس یا نه یعنی اینکه ادم خودش به نتیجه برسه که انجام گناه اشتباه اس و ضرر دارد... با فردی هم کار نداشته باشه مثلا امام ، پیغمبر یا خدا چی گفته یا فلان دانشمند یا مسئله علمی تایید یا رد کرده.
یعنی خود فرد به نتیجه برسد و تصمیم بگیرد نه بخاطر مسائل دینی ، علمی و... که فلان گناه مثل شراب خواری یا استمناء یا سیگار کشیدن اشتباه هست و ان را به خاطر مسائل دیگه دنیوی ترک کند مثل اسیب های ان و...
بله . اشکال ندارد.
اجر هم داره؟
اگر منظورتون اجر الهی است، به حسب روایت نه، اجر اخروی ندارد. زیرا اعطاء اجر به قصد قربت نیاز دارد.
ایا ترک گناه بخاطر غیر خدا جایز اس یا نه یعنی اینکه ادم خودش به نتیجه برسه که انجام گناه اشتباه اس و ضرر دارد... با فردی هم کار نداشته باشه مثلا امام ، پیغمبر یا خدا چی گفته یا فلان دانشمند یا مسئله علمی تایید یا رد کرده.
یعنی خود فرد به نتیجه برسد و تصمیم بگیرد نه بخاطر مسائل دینی ، علمی و... که فلان گناه مثل شراب خواری یا استمناء یا سیگار کشیدن اشتباه هست و ان را به خاطر مسائل دیگه دنیوی ترک کند مثل اسیب های ان و...
سلام
ترک گناه ثوابی ندارد تا قصد قربت در آن شرط باشد مگر اینکه مستلزم رنجی باشد که آنوقت برای بهره مندی از پاداش آن رنج باید قصد قربت هم بوده باشد
اثر اصلی ترک گناه مصونیت است مثل اینکه بگوییم اثر بیمار نشدن سالم ماندن است خب وقتی جان انسان سالم باشد مستعد هرنیکی هم خواهد بود و پاداشش همین حفظ استعداد است مگر اینکه برای ترک گناه لازم باشد فرد رنجی را هم تحمل کند که آن رنج در صورتی اجر و پاداش دارد که نیت فرد قرب به حق باشد و البته منظور از پاداش هم ارتقاء است.
یا علیم
ترک گناه ثوابی ندارد تا قصد قربت در آن شرط باشد
از این باب که امر خدا در ترک عصیان و گناه را اطاعت می کند اگر به قصدقربت باشد می تواند به آن اجر و پاداش و ثواب تعلق بگیرد.
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله فرمود:
مَن خَرَجَ مِن ذُلِّ المَعصِيَةِ إلى عِزِّ الطّاعَةِ آنَسَهُ اللّه ُ عز و جلبِغَيرِ أنيسٍ ، وأعانَهُ بِغَيرِ مالٍ ؛ هر كس از خوارى نافرمانى [خدا] به عزّت پيروى [از او] ، روى آورَرَد ، خداوند عز و جل ، بدون همنشينى ، به وى آرامش مى دهد و بدون ثروت ، او را يارى مى كند .
نیز فرمود :
لا يَقدِرُ رَجُلٌ عَلى حَرامٍ ، ثُمَّ يَدَعُهُ لَيسَ بِهِ إلاّ مَخافَةُ اللّه ِ ، إلاّ أبدَلَهُ اللّه ُ في عاجِلِ الدُّنيا قَبلَ الآخِرَةِ ما هُوَ خَيرٌ لَهُ مِن ذلِكَ ؛ پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : هر كس بر حرامى دست يابد و به خاطر ترس از خدا آن را رها سازد ، خداوند ، در دنيا و پيش از قيامت ، بهتر از آن را برايش مقدّر مى كند .
[="Tahoma"][="Navy"] پيامبر خدا صلي الله عليه و آله فرمود: نیز فرمود :از این باب که امر خدا در ترک عصیان و گناه را اطاعت می کند اگر به قصدقربت باشد می تواند به آن اجر و پاداش و ثواب تعلق بگیرد.
مَن خَرَجَ مِن ذُلِّ المَعصِيَةِ إلى عِزِّ الطّاعَةِ آنَسَهُ اللّه ُ عز و جلبِغَيرِ أنيسٍ ، وأعانَهُ بِغَيرِ مالٍ ؛ هر كس از خوارى نافرمانى [خدا] به عزّت پيروى [از او] ، روى آورَرَد ، خداوند عز و جل ، بدون همنشينى ، به وى آرامش مى دهد و بدون ثروت ، او را يارى مى كند .
لا يَقدِرُ رَجُلٌ عَلى حَرامٍ ، ثُمَّ يَدَعُهُ لَيسَ بِهِ إلاّ مَخافَةُ اللّه ِ ، إلاّ أبدَلَهُ اللّه ُ في عاجِلِ الدُّنيا قَبلَ الآخِرَةِ ما هُوَ خَيرٌ لَهُ مِن ذلِكَ ؛ پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : هر كس بر حرامى دست يابد و به خاطر ترس از خدا آن را رها سازد ، خداوند ، در دنيا و پيش از قيامت ، بهتر از آن را برايش مقدّر مى كند .
سلام
ما شرطیت قصد را نفی کردیم نه ترتب آثار را
یا علیم[/]
دوستان از تمام شما ممنونم بابت پاسخ هاتون ولی این شبهه هنوز برای من حل نشده دقیقا پاسخ های شما ضد و نقیض بود... به احادیث و روایت زیر دقت کنید بعد با توجه به این احادیث و روایات پاسخ بنده را بدهید ممنون... در اصل سوال بنده این است با توجه به روایات پایین، حکم ترک شراب باری غیر خدا جایز است ایا برای استمناء چنین حکمی جایز هست یا خیر والسلام... فقط خواهشا اگه متوجه سوالم شدید به همین قسمت سوال پاسخ بدید و از حاشیه خوداری کنید ممنون دوستان...
پیغمبر عظیم الشان این استیَا عَلِیُّ مَنْ تَرَکَ الْخَمْرَ لِغَیْرِ اللَّهِ سَقَاهُ اللَّهُ مِنَ الرَّحِیقِ الْمَخْتُومِ- فَقَالَ عَلِیٌّ لِغَیْرِ اللَّهِ قَالَ نَعَمْ وَ اللَّهِ- مَنْ تَرَکَهَا صِیَانَةً لِنَفْسِهِ یَشْکُرُهُ اللَّهُ عَلَى ذَلِکَ-یَا عَلِیُّ شَارِبُ الْخَمْرِ کَعَابِدِ وَثَنٍ-یَا عَلِیُّ شَارِبُ الْخَمْرِ لَا یَقْبَلُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ صَلَاتَهُ أَرْبَعِینَ یَوْماً- فَإِنْ مَاتَ فِی الْأَرْبَعِینَ مَاتَ کَافِراً (مکارم الاخلاق، ص 433) یک وقت آدم شراب نمی‌خورد به خاطر این که خدا گفته نخور نهی شده یک موقع نه اصلا کاری به خدا ندارد که گفته یا ندارد می‌گوید چون برای بدن من ضرر دارد یا از ترس غیر خدا ترک میکند ما کم داریم عملی که حتی برای غیر خدا کسی آن را ترک بکند به او ثواب بدهند او را بهشت ببرند پاداش بدهند اجر بدهند ولی ترک شراب حتی لغیر الله در جمعی است که رو دربایستی دارد در جمعی است که همه مومن هستند به خاطر آنها ترک میکند از ترس مردم از ترس شلاق از ترس آبرو ترک میکند یا به خاطر حفظ جانش حتی برای این هم بسیار پاداش و ثواب می‌دهند خود حضرت علی تعجب کردند عرض کردند حتی لغیر الله؟ فرمودند بله یا علی ترک شراب آن قدر مهم است کسی به خاطر غیر خدا هم ترک بکند خدای متعال از شراب ناب بهشتی و نوشیدنی‌های خالص بهشتی که مهر شده به او مرحمت میکند یعنی می‌رود بهشت که در روایت هم داریم کسی به خاطر غیر خدا ترک بکند بهشت بر او لازم می‌شود قطعا خدا او را وارد بهشت میکند فَقَالَ عَلِیٌّ لِغَیْرِ اللَّهِ قَالَ نَعَمْ وَ اللَّهِ- مَنْ تَرَکَهَا صِیَانَةً لِنَفْسِهِ یَشْکُرُهُ اللَّهُ عَلَى ذَلِکَ یعنی حتی به خاطر غیر خدا؟ فرمودند حتی کسی به خاطر حفظ بدنش ظاهرش هم شراب را بگذارد کنار خدا از او تشکر میکند در یک روایت دیگر اَدخَلَهُ اللهُ الجَنَّة خدا او را وارد بهشت میکند چیز کمی نیست یک گناهی را انجام نمی‌دهی به خاطر همین خدا تو را می‌برد بهشت خیلی مهم استیَا عَلِیُّ شَارِبُ الْخَمْرِ کَعَابِدِ وَثَنٍ یا علی کسی که اهل شرب خمر است شراب می‌خورد مثل کسی است که بت می‌پرستد
این هم حدیثی دیگر در این باب... ایا ترک استمناء یا سیگار می توان مانند ترک شراب خواری عمل نمود..
از امیرالمؤمنین علی(ع) نقل شده است که پیامبر گرامی اسلام(ص) یکبار علی‌بن‌ابیطالب(ع) را نشاندند و به او وصایایی را بیان فرمودند، بعد فرمودند که این وصیت‌های مرا حفظ کن و اگر این وصیت‌های مرا حفظ کنی همیشه در خیر خواهی بود. حضرت در یکی از آخرین فرازهای این وصایا می‌فرماید: «يَا عَلِيُّ مَنْ تَرَكَ الْخَمْرَ لِغَيْرِ اللَّهِ سَقَاهُ اللَّهُ مِنَ الرَّحِيقِ الْمَخْتُومِ» (من‌لایحضره‌الفقیه/۴/۳۵۳) کسی که شراب خوردن را ترک کند، نه به‌خاطر خدا بلکه همین‌طوری ترک کند، خدا او را از شربت بهشت خواهد نوشاند. «فَقَالَ عَلِيٌّ ع: لِغَيْرِ اللَّهِ!؟» امیرالمؤمنین(ع) می‌پرسند: حتی اگر ترک شراب را به‌خاطر خدا انجام نداده باشد باز هم خدا تحویلش می‌گیرد؟ «قَالَ نَعَمْ وَ اللَّهِ صِيَانَةً لِنَفْسِهِ يَشْكُرُهُ اللَّهُ عَلَى ذَلِك» پیامبر(ص) می‌فرماید: بله به خدا قسم، او به‌خاطر صیانتی که برای خودش انجام میدهد خدا از او تشکر میکند چون جان خودش را محافظت کرده است.
یعنی کسی که از جان خود در برابر یه ضرر مثل شراب یا امثال ان مانند مواد مخدر، قرص های روان گردان ، استمناء، سیگارو و... محافظت کند مانند ترک شراب خواری اجری هم دارد این قسمت شبهه برای من باقی هست خواهشا در قالب گزینه اری یا خیر پاسخ دهید و حواشی خوداری کنید مچکرم.
ما شرطیت قصد را نفی کردیم نه ترتب آثار را
و ما هم آثار اخروی و از جمله اعطای اجر را با شرطیت قصد لحاظ دانستیم. قبلا هم در تاپیک هایی در این موارد بحث کرده ایم.
[="Tahoma"][="Navy"]و ما هم آثار اخروی و از جمله اعطای اجر را با شرطیت قصد لحاظ دانستیم. قبلا هم در تاپیک هایی در این موارد بحث کرده ایم.
سلام
اجازه دهید مفصلتر بحث کنیم
ترک گناه یک امر سلبی است یعنی عدم الفعل
خوب اگر بگوییم خداوند به عدم الفعل پاداش می دهد آیا عدم الفعل خودش یک فعل است که بگوییم خداوند به ترک گناه پاداش می دهد؟
خوب معلوم است که عدم الفعل فعل نیست ، مگر اینکه ترک مستلزم فعلی باشد که ما هم بدان اشاره کردیم
خوب حال اگر ترک گناه حتی به همین مقدار کار هم نیاز نداشت آیا پاداش به فعل تعلق گرفته ؟ خیر پس به چه تعلق گرفته ؟ به نیت و قصد ترک
خوب آیا دلیلی داریم که بگوید برای ترک فعل در مقام نیت و قصد ، قصد تقرب شرط است؟ یا اینکه صرف قصد ترک کافی است؟ مطمئنا برای قصد ترک قصد تقرب ضرورت و شرطیت ندارد چون مقصود اصلی شارع عدم وقوع فعل است که با ترک در مقام قصد حاصل می شود. و این همان چیزی است که ما بدان تصریح کردیم(عدم شرطیت قصد تقرب در ترک گناه). اما اینکه با ضمیمه شدن قصد تقرب به قصد ترک ، ثواب و پاداشی بدان تعلق گیرد منحصر در این مورد نیست بلکه عموم ادله ای که می گوید خداوند به قصدهای نیک مومن پاداش می دهد شامل آن هم می شود.
یا علیم[/]
ممنون دوستان اول اینکه کسی پاسخ من و نداد و تنها کاری که کردید بحث و جدال بود... یک نکته
و دوم اینکه این حدیث ثابت می نماید که کسی که از عقل خود استفاده و حتی به غیر عغرب الی الله کازی را انجام دهد که درست است خداوند از او تشکر می کند بفرمایید دوستان
روزی جبرییل نزد پیامبر خدا (ص) آمد و عرض کرد: "به درستی که خداوند متعال میخواهد از جعفر طیار تشکر کند بخاطر چهار خصلتی که هم در زمان جاهلیت و هم در زمان اسلام داشته است."
پیامبر (ص) از جعفرطیار پرسیدند: این چهار خصلت کدام است که خداوند بخاطر داشتن آنها از تو تشکر میکند؟ جناب جعفر (ع) فرمود:
اولین خصلت من اینست که هرگز هم در زمان جاهلیت و هم در زمان اسلام شراب نخوردم، برای اینکه شراب عقل انسان را زایل میکند و این در حالی است که من بیشتر محتاج به این هستم که عقلم زیاد باشد.
دومین خصلتم اینست که هرگز بتی را نه در زمان جاهلیت و نه در زمان اسلام نپرستیدم، برای اینکه میدیدم بت نه فایده ای میتواند برساند و نه ضرری دارد. پس چه را بپرستم؟
سومین خصلت من این بود که من هرگز نه در زمان جاهلیت و نه در زمان اسلام زنا نکردم، برای اینکه میترسیدم اگر من با کسی زنا کنم، کسی هم پیدا بشود و با زن من زنا کند، غیرت بر زن و بچه ام باعث شد که اینکار را نکنم.
و جعفرطیار(ع) در ادامه فرمود: و چهارمین خصلت من اینست که نه در زمان جاهلیت و نه در زمان اسلام، هرگز دروغی نگفتم، برای اینکه دیدم دروغ گفتن پستی و فروما
جعفر طیار قبل از اسلام اوردنش و دوره جاهلیت این امور را انجام میدادس کسی که از عقلش تبعیت کند حتی به غیره قرب الی الله خداوند از او تشکر می نماید زیرا خداوند در هر صورت خیر و صلاح بندگانش را می خواهد یعنی کسی که از عقلش تبعیت کند و از جهال و جاهلین فاصله بگیرد...
کسی اینجا متاسفانه جواب نداد ولی با کمی تحقیق به پاسخ خود رسیدم لطفا دوستان از حواشی پرهیز کنید ممنون از همه 
اجازه دهید مفصلتر بحث کنیم
با توجه به این که موضوع تاپیک این نیست از بحث تفصیلی در این زمینه معذورم می توانید در تاپیک دیگری مطرح کنید تا کارشناس پاسخ دهد یا به تاپیک هایی که در نی زیمنه قبلا بحث شده مراجعه نمایید.
خوب اگر بگوییم خداوند به عدم الفعل پاداش می دهد آیا عدم الفعل خودش یک فعل است که بگوییم خداوند به ترک گناه پاداش می دهد؟
خوب معلوم است که عدم الفعل فعل نیست ، مگر اینکه ترک مستلزم فعلی باشد که ما هم بدان اشاره کردیم
اینکه عدم الفعل، فعل نیست را توضیح بدین. پیشنهاد می کنم در بیانات خودتون مباحث و اصطلاحات فلسفی را به کار نبرید تا سایر دوستان هم بتوانند استفاده کنند. ممکن است بالاخره ترک گناه یک فعل است.
ممنون دوستان اول اینکه کسی پاسخ من و نداد و تنها کاری که کردید بحث و جدال بود... یک نکته
و دوم اینکه این حدیث ثابت می نماید که کسی که از عقل خود استفاده و حتی به غیر عغرب الی الله کازی را انجام دهد که درست است خداوند از او تشکر می کند بفرمایید دوستان
ممنون از الطاف خفیه و جلیه شما نسبت به دوستان؛
استناد به این حدیث در دو صورت می تواند مفید باشد:
1. منبع حدیث رو نفرمودین.
2. اینکه واژه تشکر به معنای ثواب و اعطای اجر باشد.
در صورت امکان متن عربی و یا آدرس حدیث را بفرمایید تا در این زمینه استفاده شود.
[="Tahoma"][="Navy"]اینکه عدم الفعل، فعل نیست را توضیح بدین. پیشنهاد می کنم در بیانات خودتون مباحث و اصطلاحات فلسفی را به کار نبرید تا سایر دوستان هم بتوانند استفاده کنند. ممکن است بالاخره ترک گناه یک فعل است.
سلام برادر
مطالب واضح است و نیاز به توضیح ندارد
موفق باشید
یا علیم[/]
می توانید به منابع زیر مراجعه کنید
از احوال جعفر پیش از بعثت رسول خدا (ص) چند خبر در دست است، از جمله اینکه او از آلودگیهای دوران جاهلی برکنار بود و بنا بر روایتی که صدوق (4/397) و دیگران (ابن عساکر، 126.72) نقل کرده‌اند
جعفر طیار از بزرگان صدر اسلام و سومین مرد مسلمان بود که در رکاب پیامبر در جنگ موته به شهادت رسید ایشان برادر امیرالمومنین بودند که نماز ایشان نماز جعفر طیار معروف است و ایشان فضایل بیشماری دارد از جمله عزم و اراده راسخ در حق....
و این جمله شما که میگید تشکر خدا یعنی ثواب خداوند بخاطر این چهار خصلت جعفر طیار به ایشان در بهشت دو بال عطا می کنند به همین خاطر به ایشان جعفر طیار یعنی پرواز کننده می گویند پس دادن دو بال بخاطر این خصلت ها که پیامبر فرمودند حتی اگر تو این خصایص را داشتی و اسلام را نمی شناختی خداوند به تو این دو بال را بو تو میداد بخاطر این خصایص...
البته دیدن اسلام دین عقل است و ترازوی عقل که طبعیت از عقل اطاعت از پرودگار است نه جهل و جدال خودتون می تونید در این مورد تحقیق کنید و به منایع بیشماری سنی و شیعه دست پیدا کنید...
بفرمایید می توانید از این اسناد طبعیت کنید... البته اسناد این حویث زیاد است. ولی این سند فک کنم برای اهل ایمان کافی باشد
امام باقر (عليه السلام ) مى فرمايد: رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) به وحى الهى دريافت كه خداوند چهار خصلت جعفر را ارج مى نهد جعفر را فرا خواند و از او سوال كرد؟ آن چهار خوى و خصلت تو كه خدا بر او اعتبار مى نهد و موجب خوشنودى خدا شده چيست ؟
جعفر گفت : يا رسول الله ! اگر نبود كه خدا به شما خبر داده است ، هرگز آنها را آشكار نمى ساختم .
1 - هرگز ميگسارى نكرده ام زيرا مى دانم عقل را تباه مى كند.
2 - هيچ گاه دروغ بر لب نياورده ام زيرا دانسته ام دروغ از ارزش آدمى مى كاهد.
3 - ابدا قصد زنا نكرده ام چرا كه بيم داشته ام آنچه درباره ديگران روا دارم درباره من انجام پذيرد.
4 - به هيچ روى بت را نپرستيده ام زيرا بت موجودى بى سود و زيان است .
پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم ) به نشانه تحسين ، دست بر شانه جعفر آورد و فرمود: به راستى سزاوار است خداوند تو را دو بال ارزانى دارد تا با فرشتگان در بهشت پرواز كنى .
علل الشرايع ، ص 187، بحارالانوار، ج 22، ص 272، سرداران صدر اسلام ، ص 126.
به نقل از کتاب قصص الرسول يا داستانهايى از رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم )
مؤلف : قاسم ميرخلف زاده
به نظر شما تشکر خداوند از شما چیزی جزء اهدای ثواب است واقعا تعجب اور!!! شما چطور کارشناسی هستید که خودتان از دیگران در این مسائل و شبهات گرفتارترید!!!!
اگه دنبال سند این حرف هستید خداوند اگر اهدا کند چیزی از او کم نمی شود پس اگر تشکر می کند نتیجه عمل خوب و درست هست که لایق پاداش هست والا اگه قرار باشه واسه هر حرفی سند اورد و شبه ایجاد کرد پس بهتره منتظر بقیه نشوم تا شبهات دیگری بوجود نیاورند پس همین جا با صلواتی این بحث را خاتمه میدهم و راه حق را میرم... شما هم راه خود را بروید...
عیسی به دین خود موسی به دین خود...
موفق باشید...
مطالب واضح است و نیاز به توضیح ندارد
از این که در بحث مشارکت کردید، سپاسگزارم
و این جمله شما که میگید تشکر خدا یعنی ثواب خداوند بخاطر این چهار خصلت جعفر طیار به ایشان در بهشت دو بال عطا می کنند به همین خاطر به ایشان جعفر طیار یعنی پرواز کننده می گویند پس دادن دو بال بخاطر این خصلت ها که پیامبر فرمودند حتی اگر تو این خصایص را داشتی و اسلام را نمی شناختی خداوند به تو این دو بال را بو تو میداد بخاطر این خصایص...
بر فرض قبول این نقل؛ خب این تایید عرض بنده است یا مدعای شما ؟ یعنی خداوند این ثواب رو به جهت نیت خدایی او داد یا نیت غیر خدایی؟
مام باقر (عليه السلام ) مى فرمايد: رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) به وحى الهى دريافت كه خداوند چهار خصلت جعفر را ارج مى نهد جعفر را فرا خواند و از او سوال كرد؟ آن چهار خوى و خصلت تو كه خدا بر او اعتبار مى نهد و موجب خوشنودى خدا شده چيست ؟جعفر گفت : يا رسول الله ! اگر نبود كه خدا به شما خبر داده است ، هرگز آنها را آشكار نمى ساختم .
1 - هرگز ميگسارى نكرده ام زيرا مى دانم عقل را تباه مى كند.
2 - هيچ گاه دروغ بر لب نياورده ام زيرا دانسته ام دروغ از ارزش آدمى مى كاهد.
3 - ابدا قصد زنا نكرده ام چرا كه بيم داشته ام آنچه درباره ديگران روا دارم درباره من انجام پذيرد.
4 - به هيچ روى بت را نپرستيده ام زيرا بت موجودى بى سود و زيان است .
پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم ) به نشانه تحسين ، دست بر شانه جعفر آورد و فرمود: به راستى سزاوار است خداوند تو را دو بال ارزانى دارد تا با فرشتگان در بهشت پرواز كنى .
این حدیث رو بر اساس مدعای خودتان توضیح بدین. قبلا فرمودین :
و دوم اینکه این حدیث ثابت می نماید که کسی که از عقل خود استفاده و حتی به غیر عغرب الی الله کازی را انجام دهد که درست است خداوند از او تشکر می کند
چگونه مدعای شما را ثابت می کند؟
به نقل از کتاب قصص الرسول يا داستانهايى از رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم )مؤلف : قاسم ميرخلف زاده
در بحث های علمی، استناد باید به کتب دست اول باشد.
با همکاران ارجاع سوال هم مکاتبه می کنم تا همکاران حدیث به این جا دعوت شده و درباره مفهوم پاداش و ثواب و تحسین و ... در احادیث مطرح شده، نظر بدن.
از سویی در روایات از ترک گناه به افضل اعمال تعبیر شده است:
در روايتي امام علي(ع) از پيامبر سوال مي کند. بهترين عمل در ماه رمضان چيست؟ حضرت رسول خدا صلي الله عليه و آله فرمودند:
«أَفْضَلُ الْأَعْمَالِ فِي هَذَا الشَّهْرِ الْوَرَعُ عَنْ مَحَارِمِ اللَّهِ»(۱) با فضيلت ترين اعمال در اين ماه پرهيز از گناه است. در عين حال قرائت قرآن در اين ماه بسيار سفارش شده بطوري که اين ماه را بهار قرآن معرفي کرده اند.
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله فرمودند:
لا يَقدِرُ رَجُلٌ عَلى حَرامٍ ، ثُمَّ يَدَعُهُ لَيسَ بِهِ إلاّ مَخافَةُ اللّه ِ ، إلاّ أبدَلَهُ اللّه ُ في عاجِلِ الدُّنيا قَبلَ الآخِرَةِ ما هُوَ خَيرٌ لَهُ مِن ذلِكَ . (2) هر كس بر حرامى دست يابد و به خاطر ترس از خدا آن را رها سازد ، خداوند ، در دنيا و پيش از قيامت ، بهتر از آن را برايش مقدّر مى كند .
ابو بصير مي گويد:
شخصي حضور امام باقر ـ عليه السّلام ـ عرض كرد: من در مقام عمل ضعيف و ناتوانم و كمتر توفيق دارم كه روزه (مستحبي) بگيرم لكن اميدوارم كه بجز حلال چيزي نخورم. امام باقر ـ عليه السّلام ـ فرمود:
«أيُّ الْإجتهاد أفْضلُ من عفَّة بَطْنٍ و فرْجٍ؟» (3) كدام كوشش و رياضت بالاتر از عفت شكم و دامن از حرام است؟
و در حديث ديگر نيز از آن حضرت آمده است:
«ما عُبِدَ اللهُ بشيْءٍ أفْضل من عفَّة بطنٍ و فرْجٍ» (4) هيچ عبادتي نزد خدا به اندازه عفت شكم و دامن از حرام ارزش ندارد.
از سوی دیگر در فرهنگ اسلامي این «تقوا» است که در خودسازي و تهذيب نفس نقش اساسي را ايفا مي كند و اساس تمام ارزشهاي اسلامي و انساني است. هيچ عمل و كوششي بدون آن ارزش ندارد و در پيشگاه خداوند متعال پذيرفته نيست، قرآن مي فرمايد:
... إِنَّما يَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ الْمُتَّقِينَ ... خداوند تنها از اهل تقوا مي‌پذيرد. (5)
پی نوشت ها:
۱. حر عاملی، وسائل الشيعه، ج۱۸،ص ۳۱۳.
2. کنزالعمال، ج 15، ص 878
3. کلینی، اصول كافي، ج 2، صفحه 79، باب الفقه، حديث 4.
4. همان، حديث 1. در اين باره احاديث متعددي در كتاب كافي آمده است.
5. مائده(5) آیه 27.
پاسختون رو نمیخواییم ما خدافظ شما...
ظاهرا شما بنا بود پاسخ سوالات ما رو بدین . و الا اصل سوال شما رو پاسخ دادیم بعد شما به روایاتی تمسک فرمودیدن که از شما خواستیم منابع دست اول رو در نقل حدیث معیار قرار بدین و وجه استدلال به اون روایت رو بر طبق ادعای خودتون بیان کنید که هنوز چیزی نفرمودین. متوجه نشدم منوظورتون رو از این که ما پاسختون رو نمی خواهیم یعنی چی ؟ سوء تفاهم نشود اما ظاهرا ما منتظر پاسخ های شما بودیم.
:goleroz:
حقیقتش سوال من اینکه ایا ترک گناه برای غیر خدا یعنی امور مادی مثل ترک خمر یا استمناء... برای ضررهای ان ثواب دارد....
به عنوان مثال دو فرد بی دین که معتاد هستند بخواهند موادی را ترک کنند و در قبال ان به جامعه خدمت کنند ایا ترک معصیت برای انها نزد خدا یکیست چون بی دین هستن یعنی کومونیست و برای خدا ترک نمی کنند برای خدمت به جامعه ترک می کنند ایا نزد پرودگار این دو یکی هستند مثل افرادی که در کشور مثل امریکا وجود دارند...
ببخشید من زیاد از امور فقهی اشنا نیستم... به همین خاطر فقط یک پاسخ بدید و یک نفر این پاسخ بده... دفعه پیش یکی امور فلسفی رو به پیش کشید و شبهه افکنی کرد من فقط یک پاسخ میخوام ممنوت جایز هست یا خیر فقط همین،،،، من اصلا با امود فقی اشنا نیستم فقط احکام نماز و روزه رو میدونم در این حد خواهشا هر کسی پاسخ میده نسبت به شرایطی که عرض شد یک جواب اری یا نه بده قربان شما خدافظ@};-
ترک گناه ثوابی ندارد
اگر ترک گناه ثوابی ندارد پس این آیه کریمه چیه؟ :
و أمّا مَن خافَ مَقامَ ربّه و نَهَی النفس عن الهوی فإنّ الجنّة هی المأوی.
و چون ترک معصیت، ثواب دارد لذا نذر کردن برای ترک معصیت هم صحیح است، چون شرط متعلّق نذر این است که رجحان داشته باشد.
ایا ترک گناه بخاطر غیر خدا جایز است
انجام عبادات به داعی نفسانی، اگر ریاء باشد، معصیت است، چون ریاء گناه است.
ولی ترک معاصی به صورت فوق، نه گناه است و نه ثواب.
برای مثال: کسی که امور حرامی مثل دروغ و غیبت را ترک میکند نه برای خدا بلکه برای مشهور شدن میان مردم یا برای به دست آوردن مقام مادّی،
این نوع ترک گناه, نه دارای ثواب است و نه دارای عقاب.
آیةالله العظمی فقید خویی در این زمینه چنین می فرماید:
أن يكون الداعي أحد الدواعي النفسانية، فإن كان ذلك رياء، فان كان في العبادات يكون معصية و مبطلا للعمل، و يوجب فسق فاعله، و إن كان في غيرها مثل ان يترك الكذب، أو الغيبة، أو نحو ذلك من المحرمات طلبا للجاه عند الناس، و حفظا لكرامته، لا خوفا من اللّه تعالى، فلا تتحقق معه العدالة الشرعية، لعدم كون الاجتناب لداع شرعي، كما أنه لا يتحقق الفسق لعدم ارتكابه المعصية فرضا، فهو ليس بعادل و لا فاسق، فلا يترتب عليه آثار شي‌ء منهما. (آیةالله خویی، فقه الشیعه-الاجتهاد والتقلید، ص168) البته احادیثی هم که اشاره کردید، قابل تأمّل است. [="Navy"]1. منبع حدیث رو نفرمودین.
منبع حدیث مذکور، فروع کافی است؛ الکافی، ج6 ص430
سندش هم : عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ بَعْضِ رِجَالِهِ
با توجه به اینکه مراسیل ابن أبی عمیر در حکم مسانیدش می باشد, سندش معتبر است.
البته حدیث را رئیس المحدّثین در فقیه به طریق دیگری نقل کرده است:
رَوَى حَمَّادُ بْنُ عَمْرٍو وَ أَنَسُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ جَمِيعاً عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ- عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ ع- عَنِ النَّبِيِّ صلی الله علیه وآله... (الفقیه, ج4 ص354)[/]
برادر شما چرا متوجه نیستید درک نمی کنید من چه می گوییم!! چراشمااز مسائل فلسفی و فقی استفاده می کنید حقیقتش من این حدیث ویدم ک به همین خاطر این سوال رو در اینجت مطرح کردم حتما این حدیث سند ندارد و دروغ است سندش هم در اخر حدیث گفته شده البته اسناد دیگری هم دارد که می توانید خدتان پیدا کنید،،،،
رسول اکرم (ص): : «یَا عَلِیُّ مَنْ تَرَکَ الْخَمْرَ لِغَیْرِ اللَّهِ سَقَاهُ اللَّهُ مِنَ الرَّحِیقِ الْمَخْتُومِ» کسی که شراب خوردن را ترک کند، نه به‌خاطر خدا بلکه همین‌طوری ترک کند، خدا او را از شربت بهشت خواهد نوشاند. «فَقَالَ عَلِیٌّ ع: لِغَیْرِ اللَّهِ؟!» امیرالمؤمنین(ع) می‌پرسند: حتی اگر ترک شراب را به‌خاطر خدا انجام نداده باشد باز هم خدا تحویلش می‌گیرد؟ «قَالَ نَعَمْ وَ اللَّهِ صِیَانَةً لِنَفْسِهِ یَشْکُرُهُ اللَّهُ عَلَى ذَلِک» پیامبر(ص) می‌فرماید: بله به خدا قسم، او به‌خاطر صیانتی که برای خودش انجام میدهد خدا از او تشکر میکند چون جان خودش را محافظت کرده است. (من‌لایحضره‌الفقیه/4/353)
پس این حدیث چیه دوستان ترک گناهی مثل سراب شراب حتی برای غیر خدا ثواب دارد این حدیث قسمتی از وصایای پیامبر به امیرالمومنین بوده در اصل سوال من این بود ایا این حکم برای گناهانی مثل خمر و استمناء جایز و پذیرفته است چرا شما سوال رو دقیقا نمی خونید و متوجه نمیشید دوستان خواهش می کتن به این قسمت توجه کنید و سپس پاسخ بدهید در غالب اری یا نه و از حاشیه پردازی و مسائل فقه ی و فلفسفی خوداری... خواهش می کنم سوال رو درک کنید و فقط به سوال پاسخ دهید... با توجه به حدیث!!!!!!!
اگر منظورتون اجر الهی است، به حسب روایت نه، اجر اخروی ندارد. زیرا اعطاء اجر به قصد قربت نیاز دارد.
در ترک گناه قصد قربت لازم نیست
[="Tahoma"][="Navy"] و أمّا مَن خافَ مَقامَ ربّه و نَهَی النفس عن الهوی فإنّ الجنّة هی المأوی. و چون ترک معصیت، ثواب دارد لذا نذر کردن برای ترک معصیت هم صحیح است، چون شرط متعلّق نذر این است که رجحان داشته باشد.اگر ترک گناه ثوابی ندارد پس این آیه کریمه چیه؟ :
سلام
منظور ما این بوده که ترک گناه بعنوان یک عمل ثواب ندارد مگر اینکه.... شرح مطلب را دوباره بخوانید
همانطور که از آیه هم بر می آید منظور از ترک گناه اینجا نهی نفس از انجام عمل است که آنرا در زمره نیات شایسته قرار می دهد و موجب سالم ماندن جان می شود
یا علیم
یا علیم[/]
حقیقتش سوال من اینکه ایا ترک گناه برای غیر خدا یعنی امور مادی مثل ترک خمر یا استمناء... برای ضررهای ان ثواب دارد....
به عنوان مثال دو فرد بی دین که معتاد هستند بخواهند موادی را ترک کنند و در قبال ان به جامعه خدمت کنند ایا ترک معصیت برای انها نزد خدا یکیست چون بی دین هستن یعنی کومونیست و برای خدا ترک نمی کنند برای خدمت به جامعه ترک می کنند ایا نزد پرودگار این دو یکی هستند مثل افرادی که در کشور مثل امریکا وجود دارند... در این حد خواهشا هر کسی پاسخ میده نسبت به شرایطی که عرض شد یک جواب اری یا نه بده قربان شما خدافظ
دوست عزیز؛
شما قبلا هم خدمتتون عرض کرده ام برای ترک گناه به شرطی ثواب می دهند که قصد قربت و خدایی در ترک گناه شده باشد. یعنی به خاطر خدا گناه را ترک کند : إِنَّمَا يَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ الْمُتَّقِينَ(1) خدا، تنها از پرهيزگاران مى پذيرد!
با لحاظ مورد سوال شما که فرمودین "دو فرد بی دین که معتاد هستند... بی دین هستن یعنی کومونیست و برای خدا ترک نمی کنند ..."، در پاسخ باید بگوییم :
خیر؛ چنین فردی وارد بهشت نمی شود و اجر اخروی ندارد. زیرا شرط ورود به بهشت ایمان است. هر چند ترک شراب در زندگی دنیایی اثر خاص خود مثل سلامتی بدن را برای فرد خواهد داشت:
ـ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أُولئِکَ أَصْحابُ الْجَنَّةِ هُمْ فيها خالِدُونَ؛(2) و آنها كه ايمان آورده، و كارهاى شايسته انجام داده اند، آنان اهل بهشتند و هميشه در آن خواهند ماند.
علاوه بر این که غیر مومنان نه تنها وارد بهشت نمی شوند بلکه از نعمت های بهشتی هم محروم اند و در صورتی که از اهل بهشت درخواست هم داشته باشند به ایشان داده نمی شود :
ـ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فَيُوَفِّيهِمْ أُجُورَهُمْ وَ يَزيدُهُمْ مِنْ فَضْلِهِ؛ (4) امّا آنها كه ايمان آوردند و اعمال صالح انجام دادند، پاداششان را بطور كامل خواهد داد و از فضل و بخشش خود، بر آنها خواهد افزود.
دوست عزیر با شما هستم ( نسیم رحمت ) من از شما سوال کردم با توجه به این حدیث پاسخ بنده را بدهید خب این حرف شما با این حدیث در تضاد است متاسفانه شما اصلا توجه نمی کنید چرا شما به این حدیث توجه نمی کنید عجب !!!!! خواهش می کنم حداقل یکبار هم که شده این حدیث کوتاه را با دقت بخوانید بعد پاسخ بنده را بدهید مشکل شما دقیا چیه به این حدیث توجه خواهش می کنم چرا توجه ندارید ببنید بعد اگر توانایی پاسخ دادن داشتید پاسخ بنده را بدهید در غیر این صورت خواهش می کنم حرفتان تکرار نکنید
رسول اکرم (ص): : «یَا عَلِیُّ مَنْ تَرَکَ الْخَمْرَ لِغَیْرِ اللَّهِ سَقَاهُ اللَّهُ مِنَ الرَّحِیقِ الْمَخْتُومِ» کسی که شراب خوردن را ترک کند، نه به‌خاطر خدا بلکه همین‌طوری ترک کند، خدا او را از شربت بهشت خواهد نوشاند. «فَقَالَ عَلِیٌّ ع: لِغَیْرِ اللَّهِ؟!» امیرالمؤمنین(ع) می‌پرسند: حتی اگر ترک شراب را به‌خاطر خدا انجام نداده باشد باز هم خدا تحویلش می‌گیرد؟ «قَالَ نَعَمْ وَ اللَّهِ صِیَانَةً لِنَفْسِهِ یَشْکُرُهُ اللَّهُ عَلَى ذَلِک» پیامبر(ص) می‌فرماید: بله به خدا قسم، او به‌خاطر صیانتی که برای خودش انجام میدهد خدا از او تشکر میکند چون جان خودش را محافظت کرده است. (من‌لایحضره‌الفقیه/4/353)
خواهشا این حدیث بالا را با دقت تمام یکبار بخوانید اگر توانایی پاسخ دادن ندارید شبه افکنی نکنید... ممنون
و یک سوال دیگر اینکه اینطوری که شما می گویید انهایی که مثلا از پدر مادر بی دین به دنیا امده اند قطعا وارد جهنم خواهند شد طبق پاشخ شما حتی اگر اعمال نیک انجام داده باشند ولی به خدا ایمان ندارند و این از رحمت و حکمت به دور است
ببنید من از شما یک سوال میپرسم ولی شما جای پاسخ دها شبه دیگر ایجاد می کنید
خواهش می کنم از حدیث استفاده نکنید اگر شما خودتان یقین دارید پاسخ بنده را با یک کلمه خیر یا جایز است پاسخ دهید والسلام
باسمه اللطیف
سلام علیکم
رسول اکرم (ص): : «یَا عَلِیُّ مَنْ تَرَکَ الْخَمْرَ لِغَیْرِ اللَّهِ سَقَاهُ اللَّهُ مِنَ الرَّحِیقِ الْمَخْتُومِ» کسی که شراب خوردن را ترک کند، نه به‌خاطر خدا بلکه همین‌طوری ترک کند، خدا او را از شربت بهشت خواهد نوشاند. «فَقَالَ عَلِیٌّ ع: لِغَیْرِ اللَّهِ؟!» امیرالمؤمنین(ع) می‌پرسند: حتی اگر ترک شراب را به‌خاطر خدا انجام نداده باشد باز هم خدا تحویلش می‌گیرد؟ «قَالَ نَعَمْ وَ اللَّهِ صِیَانَةً لِنَفْسِهِ یَشْکُرُهُ اللَّهُ عَلَى ذَلِک» پیامبر(ص) می‌فرماید: بله به خدا قسم، او به‌خاطر صیانتی که برای خودش انجام میدهد خدا از او تشکر میکند چون جان خودش را محافظت کرده است. (من‌لایحضره‌الفقیه/4/353)
ظاهرا در حدیث تحریفی روی داده است،اصل روایت شریفه اینگونه است:
"یَا عَلِیُّ مَنْ تَرَکَ الْخَیْرَ لِغَیْرِ اللَّهِ سَقَاهُ اللَّهُ مِنَ الرَّحِیقِ الْمَخْتُومِ- فَقَالَ عَلِیٌّ لِغَیْرِ اللَّهِ قَالَ نَعَمْ وَ اللَّهِ-
مَنْ تَرَکَهَا صِیَانَةً لِنَفْسِهِ یَشْکُرُهُ اللَّهُ عَلَى ذَلِکَ-"
(بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار ج74 63 باب 3 ما أوصى رسول الله ص إلى أمیر المؤمنین علیه السلام)
اى على هر کس واگذارد نیکى را براى غیر خدا، خداوند او را از شراب مهر کرده بچشاند، سپس على عرضکرد براى غیر خدا؟
فرمود: بلى بخدا سوگند کسى که واگذارد آن را براى نگهدارى نفسش خدا او را برین عمل سپاس کند.
یعنی اگر دیدید کار خیری که انجام می دهید برای اظهار فضل در نزد مردم و ریاکاری و جلب قلوب مردم است
و آن را ترک کردید خداوند از رحیق مختوم شما را سیراب می کند و این صیانت نفس از شرک خفی است.
خود مسئله ی ریاکاری و جلب نظر خلق الله هم از گناهان و آلودگیهای قلب است،بنابراین ترکش با وعده ی پاداشی
اینچنینی کاملا سازگار است.
توضیح اینکه رحیق به معنای شراب صاف و خالی از غش است و به همين مناسبت آن را به وصف مختوم توصيف كرده،
چون همواره چيزى را مهر و موم مى كنند كه نفيس و خالص از غش و خلط باشد، تا چيزى در آن نريزند و دچار ناخالصيش نكنند.
(تفسیر المیزان)
قلبی هم برای خداوند خالص شده،غیر خدا در آن راه ندارد بنابراین ترک کار خیر برای جلب نظر مردم در واقع،تمرین اخلاص
برای خدا و به نوعی تهذیب نفس و حتی مرتبه ی بالای آن یعنی تطهیر قلب از شرک و گام نهادن در صراط توحید است(والله اعلم)
ظاهرا در حدیث تحریفی روی داده است
ببخشید این ظهور را از چه قرینه ای استفاده کردید؟!
کافی که اضبط منابع است همونطور ذکر کرده که دوستمون نوشته اند.
بقیه منابع هم به همین نحو .
ظاهر سیاق کلام هم با همون لفظ خمر سازگار تر است.
با این حساب این ظهور رو شما از کجا یا کدام قرینه برداشت کردید خودش معمّاست!
باسمه الرقیب
ببخشید این ظهور را از چه قرینه ای استفاده کردید؟!کافی که اضبط منابع است همونطور ذکر کرده که دوستمون نوشته اند.
بقیه منابع هم به همین نحو .
ظاهر سیاق کلام هم با همون لفظ خمر سازگار تر است.
با این حساب این ظهور رو شما از کجا یا کدام قرینه برداشت کردید خودش معمّاست!
بله حق با حضرتعالی است،از آنجایی که حدیث شریف مورد بحث را به شکلی که نقل کردم در بحار دیدم و از یک سو
فقط پست آخر استارتر محترم را مشاهده نموده و به منبع حدیث دقت کافی نکردم اینگونه برداشت نمودم،از تذکر جنابعالی
متشکرم.(غفر الله لنا و لکم)
امّا چطور حدیث فقط با اختلاف در یک کلمه،دو گونه روایت شده است؟
به هر حال جناب رسول الله صلی الله علیه و اله یا ترک "خمر" را فرموده اند و یا "خیر"را
لذا ممکن است در استنساخ، این دوگانگی در نقل پیش آمده باشد.
دوست عزیر با شما هستم ( نسیم رحمت ) من از شما سوال کردم با توجه به این حدیث پاسخ بنده را بدهید خب این حرف شما با این حدیث در تضاد است متاسفانه شما اصلا توجه نمی کنید چرا شما به این حدیث توجه نمی کنید عجب !!!!! خواهش می کنم حداقل یکبار هم که شده این حدیث کوتاه را با دقت بخوانید بعد پاسخ بنده را بدهید مشکل شما دقیا چیه به این حدیث توجه خواهش می کنم چرا توجه ندارید ببنید بعد اگر توانایی پاسخ دادن داشتید پاسخ بنده را بدهید در غیر این صورت خواهش می کنم حرفتان تکرار نکنیدرسول اکرم (ص): : «یَا عَلِیُّ مَنْ تَرَکَ الْخَمْرَ لِغَیْرِ اللَّهِ سَقَاهُ اللَّهُ مِنَ الرَّحِیقِ الْمَخْتُومِ» کسی که شراب خوردن را ترک کند، نه به‌خاطر خدا بلکه همین‌طوری ترک کند، خدا او را از شربت بهشت خواهد نوشاند. «فَقَالَ عَلِیٌّ ع: لِغَیْرِ اللَّهِ؟!» امیرالمؤمنین(ع) می‌پرسند: حتی اگر ترک شراب را به‌خاطر خدا انجام نداده باشد باز هم خدا تحویلش می‌گیرد؟ «قَالَ نَعَمْ وَ اللَّهِ صِیَانَةً لِنَفْسِهِ یَشْکُرُهُ اللَّهُ عَلَى ذَلِک» پیامبر(ص) می‌فرماید: بله به خدا قسم، او به‌خاطر صیانتی که برای خودش انجام میدهد خدا از او تشکر میکند چون جان خودش را محافظت کرده است. (من‌لایحضره‌الفقیه/4/353)
اگر فکر می کنید پاسخ شما داده نشده، دلیلی برای ادامه بحث نیست. اما جهت اطلاعتون عرض می کنم در پست 29 فرمودین :
حقیقتش سوال من اینکه ایا ترک گناه برای غیر خدا یعنی امور مادی مثل ترک خمر یا استمناء... برای ضررهای ان ثواب دارد....
به عنوان مثال دو فرد بی دین که معتاد هستند بخواهند موادی را ترک کنند و در قبال ان به جامعه خدمت کنند ایا ترک معصیت برای انها نزد خدا یکیست چون بی دین هستن یعنی کومونیست و برای خدا ترک نمی کنند برای خدمت به جامعه ترک می کنند ایا نزد پرودگار این دو یکی هستند مثل افرادی که در کشور مثل امریکا وجود دارند...
و بنده در پست 36 خدمت شما عرض کردم :
لازمه آن چه در حدیث مطرح شده است که ما از رحیق مختوم به او خواهیم داد، اینه که فرد وارد بهشت شده باشد یعنی تا وقتی وارد بهشت نشده باشد از رحیق مختوم خبری نیست. با این مقدمه این مطلب را خدمتتون عرض می کنیم :
با لحاظ مورد سوال شما که فرمودین "دو فرد بی دین که معتاد هستند... بی دین هستن یعنی کومونیست و برای خدا ترک نمی کنند ..."، در پاسخ باید بگوییم :
خیر؛ چنین فردی وارد بهشت نمی شود و اجر اخروی ندارد. زیرا شرط ورود به بهشت ایمان است. هر چند ترک شراب در زندگی دنیایی اثر خاص خود مثل سلامتی بدن را برای فرد خواهد داشت:
واقعا متوجه نیستم کجای پاسخ بنده برای شما ابهام داره که توضیح بدهم.
ایشان می پرسند اگر دو فرد بی دین که معتاد هستند بخواهند موادی را ترک کنند .....مصداق روایت هستند و بنده بااستناد به آیات قرآن عرض کردم خیر. چون ایمان ندارند و به قول ایشان کمونیست هستند مصداق روایت نیستند. کجای این پاسخ از کلمات فلسفی استفاده شده است؟!
هر کدام ازدوستان متوجه منظور دوستمون هستند که غیر برداشت بنده رو در پاسخ داره برای بنده هم توضیح بدهد.
یک سوال دیگر اینکه اینطوری که شما می گویید انهایی که مثلا از پدر مادر بی دین به دنیا امده اند قطعا وارد جهنم خواهند شد طبق پاشخ شما حتی اگر اعمال نیک انجام داده باشند ولی به خدا ایمان ندارند و این از رحمت و حکمت به دور است
اختیار را خدا در ذات انسان قرار داده است و کسی نمی تواند این اختیار را از او سلب کند. به تعبیر دیگر ویژگی انسان این است که «می تواند» بین حق و باطل یکی را انتخاب کند:
إِنَّا هَدَیْناهُ السَّبیلَ إِمَّا شاكِراً وَ إِمَّا كَفُوراً(1)؛خداوند انسان را مختار خلق کرد و دین که همان راه سعادت واقعی بشر است را به او عرضه کرد (إِنَّا هَدَیْناهُ السَّبیلَ). انسان به حکم خلقت، در پذیرش یا عدم پذیرش آن آزاد است و هیچ اجباری در کار نیست. (2) اما پذیرفتن و نپذیرفتن دین حق برای او متفاوت خواهد بود؛ اگر پذیرفت شاکر است و اگر نپذیرفت کفور(إِمَّا شاكِراً وَ إِمَّا كَفُوراً).
اما به حکم قانون الهی اگر خواستار بهشت و رهایی از جهنم است، راهی جز انتخاب راه حق و حقیقت ندارد :
آنگاه خداوند به او خبر داد که اگر پذیرفتی و عمل کردی بهشت در انتظار توست و اگر نپذیرفتی جهنم میعادگاه تو خواهد بود.(3)
با توجه به این نکته :
همه افراد می بایست با انتخاب و اختیار خویش اعتقاد خود را انتخاب کنند. اگر ـ این دسته افراد از مشتضعفان نباشند ـ و به فرموده خود بنابر انتخاب خود همان راه آباء و اجدادی را بروند، هر چه سرنوشت ایشان بشود به اختیار و انتخاب خودشان است و نه به اجبار خداوند، تا بفرمائید از رحمت الهی دور است:
وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ تَعَالَوْا إِلَى مَا أَنْزَلَ اللَّهُ وَإِلَى الرَّسُولِ قَالُوا حَسْبُنَا مَا وَجَدْنَا عَلَيْهِ آبَاءَنَا أَوَلَوْ كَانَ آبَاؤُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ شَيْئًا وَلَا يَهْتَدُونَ * يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا عَلَيْكُمْ أَنْفُسَكُمْ لَا يَضُرُّكُمْ مَنْ ضَلَّ إِذَا اهْتَدَيْتُمْ إِلَى اللَّهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعًا فَيُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (4) و چون به آنان گفته شود به سوى آنچه خدا نازل كرده و به سوى پيامبر[ش] بياييد مى گويند آنچه پدران خود را بر آن يافته ايم ما را بس است آيا هر چند پدرانشان چيزى نمى دانسته و هدايت نيافته بودند * اى كسانى كه ايمان آورده ايد به خودتان بپردازيد هر گاه شما هدايت يافتيد آن كس كه گمراه شده است به شما زيانى نمى رساند بازگشت همه شما به سوى خداست پس شما را از آنچه انجام مى داديد آگاه خواهد كرد.
پی نوشت ها :
1. انسان(76) آیه 3 .
2. بقره (2) آیه 256 .
3. همان،آیات 38- 39.
4. مائده(5)،آیات 104 و 105.
واقعا متوجه نیستم کجای پاسخ بنده برای شما ابهام داره که توضیح بدهم.
ایشان می پرسند اگر دو فرد بی دین که معتاد هستند بخواهند موادی را ترک کنند .....مصداق روایت هستند و بنده بااستناد به آیات قرآن عرض کردم خیر. چون ایمان ندارند و به قول ایشان کمونیست هستند مصداق روایت نیستند. کجای این پاسخ از کلمات فلسفی استفاده شده است؟!
هر کدام ازدوستان متوجه منظور دوستمون هستند که غیر برداشت بنده رو در پاسخ داره برای بنده هم توضیح بدهد.
نکته اول اینکه برای انجام عمل خیر حتی برای لغیراالله به عبارت به غیر غرب الله که شما می گویید،،، طبعیت نمودن از از عقل کامل که همان عقل رسول اکرم هست که در احادیث ذکر شده گفته شد یعنی طبیعیت از خداوند که انسان ابزاری بالاتر از عقل ندارد و همین کافی هست برای هدایت انسان در راه مستقیم به عنوان مثال ظلم نکردن به ناس و ترک شراب یک مسئله عقلی هست و کسی که طابع عقل باشد چه فردی که به دین اشنا نیست چه انسان مذهبی هر دو نزد خداوند دارای ثواب و اجر هستند چون راه و تصمیم درست را انتخاب نموده اند،،،،
حالا چه ترک شراب یا سایر خمور و معاصی چون دین ما دین عقل است و ترازویش عقل نه ظلم و جور خداوند پادشاهی نیست که یه یک فرد را بخاطر اینکه با دین اشنا نیست ولی کار خیر انجام میدهد عذاب کند مثل ادیسون مثل انیشتین این انسانها در ظاهر بی دین بودند ولی افراده مفیدی بودند هم برای جامعه و برای خداوند چون خدمت به خلق خدمت به خداوند است و... در اصل شما اصل مطلب و میزان سنجش و ترازوی عقل را فراموش کردید و تنها به مسئله دینی توجه دارید انسانیت ورای همه ادیان است چون در قران گفته شده لا اکراه فی الدین پس هر کسی می تونه راه درستی انتخاب کنه در حال حاضر مسیحیت ،،، سنی ،،، یهودی اینها کافر نیست و صاحب کتاب شمرده میشوند ولی متاسفانه مشکل افراد در دین نیست در عملکرد دست خوده افراد هست درنتبجه پاسخ شما که معیار انسان خوب بودن را شناخت خداوند میدانید اشتباه هست
و این خیلی جای تعجب دارد که شما می گویید دو فرد بی دین که مثلا یکی مثل انیسشتن و ادیسون هست و دیگری معتاد یا جنتیتکار هست نزد خداوند یکی هست
متاسفانه هیچ وقت دین نتونسته با زمان خودش پیش برود...
ظاهرا در حدیث تحریفی روی داده است،اصل روایت شریفه اینگونه است:"یَا عَلِیُّ مَنْ تَرَکَ الْخَیْرَ لِغَیْرِ اللَّهِ سَقَاهُ اللَّهُ مِنَ الرَّحِیقِ الْمَخْتُومِ- فَقَالَ عَلِیٌّ لِغَیْرِ اللَّهِ قَالَ نَعَمْ وَ اللَّهِ-
مَنْ تَرَکَهَا صِیَانَةً لِنَفْسِهِ یَشْکُرُهُ اللَّهُ عَلَى ذَلِکَ-"
(بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار ج74 63 باب 3 ما أوصى رسول الله ص إلى أمیر المؤمنین علیه السلام)
این حدیث ،،، حدیثه معبری است و اسناد معتبری دارد و حدیثی که شما گفتید در اصل حدیث دیگری بود!!! این حدیثی که بنده عرض نمودم از وصایای رسول اکرم به امیر المومنین است و به راحتی قابل دسترس هست و همینطور منتبع معتبری نیز دارد
در اصل شما جای پاسخ دادن به سوال سعی در مخالفت نمودن و رد پاسخ با استفاده از احادیث و شبهات دیگر دارید...!
گفت شخصی خوب ورد آورده‌ای
لیک سوراخ دعا گم کرده‌ای
متاسفانه شما ملاک دین را گم کرده اید که همان طبعیت نمودن از عقل هست و از ایات قران و روایات و احادیث در ضد ان استفاده می کنید
من پاسخ این سوال را میدانستم ولی متاسفانه پاسخ شما بیشتر باعث ایجاد شبه شد پس موفق باشید دیگر سوالی ندارم. ممنون
مثل ادیسون مثل انیشتین این انسانها در ظاهر بی دین بودند
این ادعا که ادیسون و انیشتین و امثال این دو نفر بی دین بودند نیاز به توضیح دارد که مرادتون از بی دین بودن ایشان چیست؟
به صورت مطلق بی دین بودن را به ایشان نسبت می دهید؟ یعنی کلا دینی نداشتند؟
یا این که منظورتون اینه که ایشان تابع مسیحیت یا یهودیت بودند و چون در این زمان این ادیان اعتبار ندارد پس بی دین هستند؟
گفتنی است که گفته شده اديسون و پاستور و... هم مردمى مذهبى بوده اند و داراى انگيزههاى خداپرستانه بودهاند، يعنى آنان در كارهايشان درست مانند متديّنين مسلمان، براى رضاى الهى و به انگيزه خدايى اقدام مى كرده اند؛ اينها در حقيقت مسيحيانى هستند كه مسيحى (به معنای رائج) نيستند، زيرا اگر مسيحى باشند و به اصول موجود مسيحيّت مؤمن و معتقد باشند، مسيح را خدا مى دانستند و طبعاً امكان نداشت كه موحّد واقعى باشند؛ دانشمندان امروز مسيحى شايد كمتر به خرافات تثليث معتقد باشند. (1) در نتیجه ممکن است آن ها در آخرت برای عمل نیک شان پاداشی دریافت کنند.
پی‌نوشت:1. مطهری،مرتضی، مجموعه آثار نشر صدرا ،1370 ش، ج 1، ص 310
این خیلی جای تعجب دارد که شما می گویید دو فرد بی دین که مثلا یکی مثل انیسشتن و ادیسون هست و دیگری معتاد یا جنتیتکار هست نزد خداوند یکی هست
هیچ کجا چنین ادعایی رو نکرده ایم که افرادی که خداوند را نمی پرستند همه نزد پروردگار یکی هستند. خیر این گونه نیست.
برفرض که ایشان تابع اسلام نباشند، درست است که ایشان به این معنا بی دین هستند اما به قول خودتان خداوند عالم حساب ایشان را که خدمت به بشر کرده اند با بقیه یکی نمی داند و به شکلی اجر کارهایشان را به ایشان می دهد.
شهید مطهری بعد از بررسی آیات و روایات دربارة وضع مخترعان و مکتشفان غیر مسلمان می‌نویسد:
" افرادی این‌چنین که البته در همة زمان‌ها کم یا بیش پیدا میشوند، حداقل این است که در عذاب آنها تخفیف داده می‌شود و یا عذاب آنها به کلی برداشته می‌شود ". (1)
توضیح مطلب این که :
از مجموع باورهای اعتقادی و تحلیل های آموزه های دینی به دست می آید هرچه باشد یک مسیحی از نظر اصول اعتقادی اسلام را که آخرین دین الهی است قبول ندارد و به آن کافر است، گرچه ممکن است عملا کردار نیک داشته باشد و یا خدماتی به همنوعان نموده باشد، ولی چون از نظر اعتقادی مشکل دارد، نمی توان او را با یک فردی مومن عادی مقایسه نمود، به خصوص آن که معیار در این گونه امور قبل از هر چیز التزام اعتقادی به اصول دین است و امور دیگر در اولویت بعدی است، زیرا در این مسئله ملاک بيش تر حسن فاعلی است و نه حسن فعلی.
حسن فعلی کار نیکو، خوب و مفید است. مثلاً کسی جاده یا پل یا بیمارستان یا مدرسه و مسجد و برق و مانند آن بسازد، کار او خوب و پسندیده است و حسن فعلی دارد و عمل خیری انجام شده است.
اما حسن فاعلی آن است که مؤمن همان کارهای یاد شده را با نیت خالص و به دور از ریا، شهرت، و سایر خواهش‌های نفسانی انجام دهد.
در حسن فعلی نگاه ما به انجام دهنده کار نیست، بلکه خود فعل را در نظر می گیریم. صفت حسن یا قبح برای آن می آوریم، ولی در حسن فاعلی نگاه ما به کننده کار است که در این جا علاوه بر حسن فاعلی، حسن فعلی هم وجود دارد.
برای اثربخش بودن عمل هر دو حُسن لازم است، یعنی کاری حَسن و پسندیده. اگر از سوی فرد مؤمن و صالح به نیت خیر و به دور از امور نفسانی انجام شود، خداوند به آن پاداش میدهد.
اما اگر یک فرد ناصالح و غیر مؤمن، کارهای یاد شده را انجام دهد و نیت او خالصانه نباشد و برای امور نفسانی نظیر شهرت‌طلبی و خودنمایی و یا اینکه اسم او در تاریخ به نیکی برده شود، و یا حتی به نیت خیر خواهانه کارهای را انجام دهد، در آخرت پاداشی نخواهد داشت، گرچه در دنیا ممکن است به امور یاد شده برسد و مزد کارش از همان طریق به او داده شود، ولی در آخرت طلبی از خداوند ندارد. (2)
پی‌نوشت ها:
1. مطهری،مرتضی، مجموعه آثار؛ نشر صدرا ،1370 ش، ج 1، ص 377
2. همان، ص 297
چون در قران گفته شده لا اکراه فی الدین پس هر کسی می تونه راه درستی انتخاب کنه
در مورد این که منظور از "عدم اجبار در پذیرش دین" چیست با کارشناسان اعتقادات صحبت کنید
متاسفانه هیچ وقت دین نتونسته با زمان خودش پیش برود...
این نیز شبهه ای قدیمی بیش نیست. در این زمینه نیز با همکاران اعتقادات صحبت کنید.
متاسفانه مشکل افراد در دین نیست در عملکرد دست خوده افراد هست درنتیجه پاسخ شما که معیار انسان خوب بودن را شناخت خداوند میدانید اشتباه هست
شک نداریم که اعتقاد به خدا و يقين داشتن به اين که انسان در محضر خدا است و خدا ناظر بر تمام احوال و درون آدمي است، به انسان کمک مي کند، تقوا الهی را رعایت کند و اعمال و رفتار خود را مدیریت کند. اگر کسی خداوند را شناخت، عملش هم اصلاح میشه. تا زمانی که معرفت نسبت به خداوند ندارد و یا او را باور ندارد، احتمال این که اعمالش معیار های لازم رو هم نداشته باشه زیاده.
اگه اشتباه نکنم این سروده ابو سعيد ابوالخير است که :
جمعيت كفر از پريشاني ماست
آبادي بتخانه زويراني ماست
اسلام به ذات خود ندارد عيبي
هرعيب كه هست از مسلماني ماست
در مورد این که منظور از "عدم اجبار در پذیرش دین" چیست با کارشناسان اعتقادات صحبت کنیداین نیز شبهه ای قدیمی بیش نیست. در این زمینه نیز با همکاران اعتقادات صحبت کنید.
باشه چشم حتما شما اصلا خودتون فقیه و مرجع کامل هستید نیازی نیست و بنده هیچ سوادی ندارم ممنون و خدانگهدارتون
کسی که طابع عقل باشد چه فردی که به دین اشنا نیست چه انسان مذهبی هر دو نزد خداوند دارای ثواب و اجر هستند چون راه و تصمیم درست را انتخاب نموده اند
در دنیا یا آخرت ؟
دلیل بر این ادعاتون چیه ؟
اگر همون ادله قبلی است که در پاسخ عرض شد شرط ایمان در آنها لحاظ شده است و به درد مدعای شما نمی خوره و آن را ثابت نمی کند.