جمع بندی اثبات نبوت حضرت محمد (ص)

با تشکر از پاسخگویی خوب و سریعتون .

میخواستم بپرسم این قائده بسیط الحقیقه چیه ؟ و فلاسفه چطوری بهش رسیدن ؟ مثلا از کجا فهمیدن خداوند هیچ جزئی نداره ؟ آیا ائمه بهشون گفتن یا از خودشون حدس میزنن ؟ اگه ائمه گفتن در کدام روایت اومده .

اینکه میگن همه اشیاء است و هیچ یک از آنها نیست رو من اینطوری درک کردم که همه اشیا جزئی از او هستند ولی او محدود به همه ی اشیا نیست !

در ضمن من اصلا بحث وجود و ماهیت نمیدونم چرا توی مغزم نمیره هر چی بهش فکر میکنم !

برای من در حال حاضر ماهیت یعنی چگونگی داشتن ، و وجود داشتن یعنی حداقل یک چگونگی داشتن ، آیا این عقیده در فلسفه و ... هست ؟ چه کسانی معتقد به چنین چیزی هستند ؟ اگر غلط است دلیل آن چیست ؟

و اینکه میگویند در فلسفه ثابت شده است که وجود از آن جهت که وجود است (وجود من حیث هو وجود)، نه جزء دارد نه جزء چیزی است در کجا ثابت شده و اثبات آن چیست ؟

و البته اینم بگم تا جایی که من فهمیدم به هر چیزی که قابل دریافت باشه میگن وجود داره و هر چیزی که قابل دریافت باشه چگونگی و مقدار داره مگه اینکه ما هم نامحدود باشیم .

حتی یادمه وقتی برهان صدیقین رو یکی از تقریرهاشو مطالعه میکردم گفته بود :

همه وجودها از یک سنخ حقیقت اند؛ به بیان دیگر، همه وجودها حقیقت یگانه‌ای دارند

که من برای این سخن دنبال اثبات میگردم که ببینم بر چه اساس چنین حرفی میزنن ؟ اصلا منظور از این حرف چیه که حالا بعدا بر اساس این بخوان خدارو ثابت کنن و وحدتش رو ؟

اصلا وحدت یعنی چه ؟

با توجه به این مساله که ما میدونیم از هر چیزی در دنیا فقط یک عدد واقعی وجود دارد ، چون فضا و مکان اختصاصی دارد هر چیزی توضیح بدید چطور میشه من هم وجود داشته باشم، خدا هم وجود داشته باشه، خدا وجود منو داشته باشه، من جزئی از خدا نباشم ؟

1- من از طرفی از طریق برهان های عقلی به خدایی میرسم که شامل همه ی موجودات میشه ، یعنی کامله و نقصی نداره و همه ی موجودات رو شامل میشه و همچنین اراده و اطلاعات اونهارو .

2- از طرفی هم به نبوت حضرت محمد میرسم که این نبوت از طرف من که بخشی از خدا هستم ( طبق گزاره شماره یک ) اراده نشده !

3- از طرفی کسی که ادعای نبوت داره میگه من از طرف خدا اومد ( یعنی همه موجودات با هم اراده کرده اند که منو بفرستن در تمام زمان ها و مکان ها و ... )

همانطور که میبینید اینجا یه تناقض هست و امیدوارم شما کمکم کنید پی به مشکل اعتقادم ببرم فقط لطفا در حد ابتدایی توضیح بدید که من متوجه بشم ، من خیلی فکر میکنم ولی این دلیل نمیشه با تمام اصطلاحات فلسفه و ... آشنا باشم .

اگر هم قراره اراده خدا برابر با اراده ی تمام موجودات نباشه ، ما چه راهی داریم پی ببریم خداوند چیزی رو اراده کرده یا نه ؟ هر چیزی میشه اراده ی خداوند ( یعنی هر کی هر جای دنیا هر اراده ای کنه میشه اراده خداوند ) ... دیگه اون وقت مشکل این نیست که رسالت حضرت محمد رو اثبات کنید، اون وقت باید رسالت بقیه رو بتونیم رد کنیم :-s

چون در اون صورت همه از طرف خداوند اومدیم و فرقی بین ما نیست مگه اینکه به پیامبر وحی میشه !

خب از طرفی هم نتیجه گرفتیم هر وحی قبل از اینکه از طرف شخص دوم باشه ، از طرف خداونده، یعنی حتی اگه شیطان وحی کنه به بنده هاش اون وقت انگار خدا اول وحی کرده بعد شیطان وجود اعتباری شده و وحی در ظاهر از طرف اونه ...

خب مساله اینه که اون شخص دومی که نقش فرستنده اعتباری داره و وحی که به حضرت محمد شده از طرف اونه اون کیه ؟ حضرت جبرئیل ؟

واجد و مالک تمام کمالات اجزاء است اما اجزاء جزئی از او نیستند ! این با کدام منطق سازگار است ؟

چطور ممکن است خداوند کمال مرا داشته باشد ، من هم آن کمال را داشته باشم ، کمال من زیر مجموعه ی کمال خداوند نباشد ؟ ( من جزئی از خداوند نباشم ) پس باید قبول کنید که خداوند موجود نیست خداوند ماوراء طبیعه است !

بلاخره یک چیزمان با خدا فرق دارد که باعث شده او خدا بشود و ما مخلوق، ولی آن چیزهایی که چنین تفاوتی را ایجاد میکنند شما میگین عدمی هستن و وجود ندارن که به نظرم زیاد پاسخ دقیقی نیست ، چطور میشود ماده وجود نداشته باشد ؟

یک نفر گفته بود در عجبم از خدایی که ماده نیست ولی میگه کامله ! چون وجدان انسان ماده رو یک چیز وجودی میشناسه نه عدمی !

اون مثالی که زدید کمالش فقط از یک نظر هست از بقیه نظر ها نیست، اگر معلم تمام علم بچه ها را داشت با بچه ها مساوی میشد، مشکل اینجاست که معلم مقداری از علم بچه ها را دارد و مقداری را ندارد، که اون مقداری که ندارد شامل مغز و زاویه دید و ... دانش آموزان میشه !

قبلا هم گفتم از یک چیز در دنیا دو تا نداریم ، یعنی اونایی که ما فکر میکنیم دو چیز جدا از هم هستن ولی مثل همن، دقیقا عین هم نیستن بلکه فقط شباهت دارند .

مثلا یک فیلم رو در نظر بگیرید، این فیلم کپی میشه و میشه ازش میلیارد ها نسخه کپی کرد اما آیا هر نسخه دقیقا شبیه اون یکی دیگه است ؟ شاید برخی از محتوای اون شبیه باشه ولی حداقل میدونیم مکانی که در حافظه اشغال کرده اند با هم تفاوت دارد .

اگر الف تغییر کند و به ب تبدیل شود چطور ؟ در چشم بیننده الف علت ب خواهد بود در حالی که ب همان الف است که تغییر کرده ! و علت تغییر الف هم کل الف است !

مساله اینجاست که اگر 1000 علم خدا باشد و 20 علم ما ، جمع علم ما و خدا میشود 1020 که در این صورت خودش خدایی بزرگتر از خدا میشود و چنین چیزی ممکن نیست.

اگر هم در نظر بگیریم علم خدا مجموعه ای بی نهایت هستش ، باید شامل 20 ما هم بشه، چون اول و آخر نداره که در اون صورت شامل تمام اعداد میشه ...

مگه اینکه منظور شما از بی نهایت بودن خداوند همان ماوراء طبیعه و چیزی غیر از آنچه ما درک میکنیم باشه که در اون صورت نمیشه گفت خداوند موجوده، باید گفت خداوند بی نهایته !

مشکل هم دقیقا از جایی شروع میشه که خداوند رو تعریف میکنن ، میگن اینجوره اونوجوره ... و این ها با بی نهایت مطلق بودن تناقض داره ...

مگه اینکه بگن منظورشون از تعریف خداوند نوعی استعاره و ابراز محبته نه اینکه خداوند واقعا اونطوره ...

آخرش رسیدیم به اینجا که خداوند مادی نیست و اینکه مادی بودن کمال نیست !

مادی بودن کمال نیست ؟ مگه خودتون نمیگین ماده وجود داره ؟ خب اگه وجود داره داشتن اون میشه کمال ، بعد چطوره که میگین هر چی موجود مادی تر نباشه کاملتره ؟

حال اگر من خلاف این را ادعا کنم و بگویم هر چه موجود ماده ی بیشتر داشته باشد کاملتر است شما چه میگویید ؟

شما میگین کمال مادی نیست، کمالی که شامل حال ماده نشه و فقط در عالم ناشناخته ی ماورا باشه میشه اصلا اسمشو کمال کامل گذاشت ؟

خب منم عرض کردم اگه خداوند عدد محدودی است و در ضمن وجود خداوند ما هم وجود داریم، به این نتیجه میرسیم که مجموع ما و خداوند از خوده خداوند بزرگتر خواهد شد مگه اینکه ما همون هیچ مطلق باشیم که وجدان ما چنین چیزی را نمیگوید .

اما اگر بی نهایت باشد چه ؟

خب یک مثال ساده میزنم که متوجه بشین منظورم چیه .

فرض کنید ما اعداد 20 و 1000 را داریم. و از طرفی میگیم مجموعه ی اعداد طبیعی ...

مجموعه ی اعداد طبیعی چون بی نهایت هستش حتما شامل اعداد 20 و 1000 میشه ، پس میتوان گفت اعداد 20 و 1000 زیر مجموعه و جزء اعداد طبیعی هستن .

حال اگر خداوند از هر جهت بی نهایت باشد، تمام موجودات زیر مجموعه و عضو او خواهند بود .

من بی نهایت رو مساوی با معدوم نمیدونم ، ولی مساوی با وجود هم نمیدونم ! یعنی بی نهایت واقعی چون حکایت از نداشتن حد و اندازه است، و هر چیزی که ذهن ما درک میکند دارای اندازه و مقدار است .

وجود یعنی تمام آنچه یافت میشود، آیا بی نهایت واقعی ( که از هیچ نظر محدود نیست و آغاز و پایانی ندارد را میتوان در ذهن یافت کرد ؟ )

خب شما آزمایش کنید، به یک نفر بگویید آیا بهشت خیالی بهتر است یا بهشت واقعی و مادی ؟

اصولا چیزهای مادی چون اولا شناخته شده تر، و دوما موثر تر ( مستقل تر ) از چیزهای ذهنی هستند باید کاملتر تلقی شوند .

وقتی میگوییم ماده منظورمان کیفیت هایی است که موجود صاحب آن است مانند زمان، مکان، حرکت، جرم و ... این کیفیت ها هم از جنس وجود هستند .

وجود هم کمال محسوب میشود، پس اگر کسی یا چیزی این کمالات را داشته باشد کاملتر از موجودی است که اینها را ندارد و فقط در عالم ذهن است .

آن وقت باید به او اثبات کنید که مثلا علت فاعلی وجود دارد و آن فاعل مجموع موجودات نیست ، بحث ما هم همین است .

این هم ادعاست و باید ثابت بشود که آن وجود هم از اجزایی که موجودات هستند تشکیل نشده است و مجموع موجودات صرفا وجود ربطی هستند و سهمی از وجود ندارند !

نظریه ما هم این است که اگر چه موجودات تک به تک موجود ربطی هستند اما مجموع آنها واجب الوجود است .

نه اینکه موجودات واجب الوجود باشند، بحث ما فقط این است که واجب الوجود از اجزائی تشکیل شده که آن اجزاء موجودات نیازمند هستند ولی همه در کنار هم دیگر غنی میشوند .

---

• حالا دو تا مورد ایجاد میشه :

1. یا وقتی میگوییم واجب الوجود تصمیم گرفته فلان کار رو بکنه منظورمان این است که تمام اجزاء تصمیم گرفته اند که در این صورت اثبات حقانیت حضرت محمد و سایر انبیا زیر سوال میرود .
   
   
2. یا اینکه فرض بگیریم مثلا وقتی یکی از این اجزاء تصمیم میگیرد همان واجب الوجود تصمیم گرفته که این هم صحیح است، ولی مشکلش این است که باید پیامبری سایر مدعیان را رد کنید .

تفسیر این جمله رو ارائه بدید که ببینیم چطوری هستش که نه خدا داخل در موجوداته ، نه موجودات داخل در خدا ! نه اینکه یکی باشند ( منظورم از داخل بودن ، داخل بودن فیزیکی نیست که ایراد بیارید که داخل بودن فقط در ماده است، منظورم زیر مجموعه بودن است)

اینها که شما مطرح کردید هر کدام یک ادعا هستند که باید در جای خودشون ثابت بشن پس اگه ممکنه برای جمله به جمله اتون دلیل بیارین تا بررسی کنیم ببینیم دلیل شما چیست چون من این مسائل را بدیهی نیافتم !

ولی این قسمت آخر جمله ی شما ناشی از عدم درک صحیح حرف منه! من نگفتم ممکن نیست موجودی د خارج باشد که من قادر به درکش نباشم، من میگویم چگونه ممکن است موجودی در خارج باشد که هیچ فاعلی شناسایی آن را درک نکند و اسمش را موجود بگذارند !

این حرف درستی است که کل جهانی که ما میشناسیم ذهنی است ولی در همین ذهن ما نوعی ادراک وجود دارد که به آنها موجودات مادی میگوییم، آن موجودات مادی به سبب اشتراک بین موجودات و سایر ویژگی هایی که دارد از نظر کمال قویتر و در درجه ی بالاتر هست.

مثال : با یک آب مادی ( ذهنی و مادی ) بیشتر میتوان رفع عطش کرد تا یک آب فقط ذهنی .

این هم به نظرم نوعی ادعا است! اینجا را مطالعه کنید

دلیلم این بود که موجودات به سبب نقص و نیازشون نیاز به علت دارند، اگر مجموع موجودات را با هم در نظر بگیریم آن وقت دیگر نیازی به چیزی باقی نمی ماند چون دیگر چیزی نیست که نیاز به آن وجود داشته باشد !

اینکه هم عرض باشند کجای علم آمده است ؟

به شکل زیر نگاه کنید

آیا A هم عرض مجموعه ی B است ؟ منظور شما از هم عرض بودن چیست ؟

میشه بگین از جمله ی من که نوشتم : من نگفتم ممکن نیست موجودی در خارج باشد که من قادر به درکش نباشم ، چگونه برداشت کردید که : ثانیا وجود و هستی منوط به یافتن فاعل شناسا نیستند.

بزارین مساله رو روشن کنم، ممکن است موجودی در خارج باشد که من قادر به درک آن نباشم، ولی چطور ممکن است موجودی در خارج باشد که هیچکس قادر به درک آن نباشد و اسمش را هم موجود بزارید ؟

ولی از کجا معلوم ذهن من محدود است ؟ پس چرا میتوانم بی نهایت بودن اعداد طبیعی را درک کنم ؟ در ضمن بی نهایت رو فرض بگیریم من نتونم درک کنم، بلاخره کسی در دنیا هست ( مثل خدا ) که درک کند یا نه ؟

آهان حالا گیرم کسی درک میکنه ، اون مسئوله نه من ! من وقتی نمیتونم وحود خداوند رو درک کنم در مقابلش مسئول نیستم که حتما به حرفاش گوش کنم! چون من که نمیشناسمش شاید اصلا خوده ابلیس منو اینطوری گول بزنه !

تازه شما خودتون مگه ادعا نمیکنید خدارو هیچ کس نمیتونه درک کنه ؟ پس این تجربه های دینی چیه دیگه ؟ شما میگی خدارو هیچکس به صورت کامل نمیتونه درک کنه ! منم میگم اگه خدا کامل درک نشه دیگه خدا نیست ! جزئی از طبیعته به دو دلیل !

چون ذات خدا بسیط است ، یعنی نمیشود یه ذره از او را درک کرد، جزء که ندارد به قول شما اگر هم دارد جزئیات دیگر اسمش خدا نیست ! هر کدام اسم خودشان را دارند !

شما اولا از کجا به این نتیجه رسیدین که عشق و ترس امور مادی نیستن ؟ دوما ، اگر خداوند بخواهد کامل باشد باید تمام وجود را شامل شود، ما به وجدان در میابینم که ماده وجود دارد، پس خداوند باید شامل آن هم بشود .

اینطور نیست که مثلا چون وجود دیگری را دارد از وجود دیگری که به نظر شما پایین تر است بی نیاز شود به نظرم !

در این مورد بحث کردیم و قرار شد سه شرط لازم باشد تا تسلسل محال باشد، یکی از آنها محدودیت زمانی بود که ممکن است شخصی در مورد جهان هستی محدودیت زمانی را باور نداشته باشد . شما اگر میتوانید ثابت کنید زمان ابتدا و آغازی داشته و بگویید چه اتفاقی افتاد که زمان آغاز شد و چرا قبل از آن آغاز نشده بود .

به این شکل که علت هر موجود تمام موجودات دیگر است، و علت موجودات دیگر به همین شکل تمام موجودات دیگر است و این روش تا بی نهایت ادامه پیدا میکند ، اگر هر چیزی نیاز به آغاز و ابتدا دارد به من بگویید آغاز خداوند چیست ؟

عدم درک من مساوی با عدم وجود نیست، اما عدم درک کل موجودات چطور ؟ به موضوع دقت نمیکنید ! اگر فقط من نتونم درک کنم حرف شما درسته، ولی اگه کل موجودات نتونن درک کنن اون وقت چی؟

منم عرض کردم :

اما در مورد این حرفتون :

ببینید یا این عالم ها مرتبه ی وجودی یک دیگر را دارند یا ندارند ! اگر ندارند مجموع آن عالم ها از عالم تنهای بالاتر بیشتر خواهد شد ( یعنی موجودی کاملتر خواهیم داشت )

اگر دارند ، عالم پایین تر جزئی از عالم بالاتر خواهد بود !

اگر متوجه نمیشوید به رسم شکل براتون توصیف کنم ؟

من تایپک مستقل ایجاد کردم، اما به صورت خلاصه میگم، فرض کنید کسی مدعی است که تسلسل در جهان هستی ممکن است دلیلش هم بی نهایت بودن زمان جهان هستی هستش، دلیل شما بر رد آن چیست ؟

خب پس بگین این موجود مستقل چه ویژگی دارد ؟ اگر فقط ادعا میشود مستقل است پس از کجا معلوم جهان هستی به عنوان کل مستقل نیست ؟ یعنی شما باید ویژگی موجود مستقل رو با دلیل بیارین و بعدش ثابت کنین جهان هستی این ویژگی هارو نداره !