آيا رها كردن هاجر در بيابان و ذبح اسماعيل نوعي ظلم در حق آنها نبوده؟
تب‌های اولیه
آيا رها كردن هاجر در بيابان و ذبح اسماعيل نوعي ظلم در حق آنها نبوده چون براي امتحان پدر قرباني شدند؟در هر دو مورد دستور و فرمان الهى را حضرت ابراهيم عملى ساخت و به فرموده قرآن خداوند به هيچ كس ظلم نمىكند ولا يظلم ربك احدا و پروردگارت به هيچ كس ستم نمىكند.
اولاً، جريان اسكان حضرت هاجر و اسماعيل در بيابان و نيز قربانى كردن اسماعيل همچنان كه براى حضرت ابراهيم امتحان است براى خود هاجر و اسماعيل نيز امتحان و آزمونى بزرگ بوده است در ماجراى زندگى هر كسى به نحوى مورد آزمايش قرار مىگيرد. در اين دو واقعه، علاوه بر ابراهيم همسر و فرزندش نيز مورد آزمون قرار گرفتند.
ثانيا، جريان اسكان هاجر و اسماعيل در آن وادى مقدس، صرف امتحان نبود، بلكه اراده خداوند بر معرفى و احياى آن وادى مقدس (مسجدالحرام و خانه كعبه) بود كه علاوه بر اين كه تكريم و احترام و نشان دادن آيات خود از جمله جوشانيدن چشمه آب، هاجر و اسماعيل بود، در قبال اين مشقت و سختى اجرى عظيم و بزرگ براى آنان نزد خداوند محفوظ است
با سلام به دوست گمنام
با تایید کلام زیبای شما شاهد بر درستی مدعای شما اینست که هرگز هاجر و اسماعیل از عملکرد حضرت ابراهیم شکوه نکردند و ان را ماموریتی الهی می دانستند و هنگامی که اسماعیل جوانی رشید شده بود پدرش در سفری به سرزمین مکه به امر الهی مامور به باز سازی خانه خدا شد و حضرت اسماعیل با جان و دل پدر را در این ماموریت یاری رساند
باید دانست که این هجرت که به امر خدا انجام شد بی حکمت نبود و در اینده ثمرات ان برای بشریت اشکار شد انگاه که خداوند چشمه زمزم را به هاجر و ابراهیم ارزانی داشت و با رونق مکه و وصلت اسماعیل با قبیله جرهم روح توحید دوباره در سرزمین مکه دمیده شد و انگاه که تمام فرزندان ابراهیم ع از اسحاق که همان بنی اسراییل بودند به بیراهه قدم نهادند و دین عیسوی و موسوی به انحراف کشیده شده بود خداوند در سرزمین مکه مردی از فرزندان اسماعیل را به نبوت مبعوث نمود تا با ایین اسلام جهان را دوباره به سوی توحید باز گرداند